"Στους μεταγενέστερους"

Μπέρτολντ Μπρεχτ
Μετάφραση: Τίτος Πατρίκιος Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης

"Νύφες"
Στους μεταγενέστερους

1. Αλήθεια, σε /μαύρα χρόνια ζω! / Τα λόγια που / δεν κεντρίζουν / είναι σημάδι / χαζομάρας. / Ένα λείο μέτωπο, / αναισθησίας. / Εκείνος / που γελάει / δεν έχει μάθει / ακόμα / τις τρομερές ειδήσεις. / Μα τι καιροί / λοιπόν ετούτοι / που ειν΄έγκλημα / σχεδόν όταν / μιλάς για δέντρα / γιατί έτσι / παρασιωπάς / χιλιάδες / κακουργήματα! /Αυτός εκεί
/ που διασχίζει / ήρεμα το δρόμο / ξέκοψε / πια ολότελα / απ΄τους / φίλους του / που βρίσκονται / σ΄ανάγκη. / Είναι σωστό: / το ψωμί μου / ακόμα κερδίζω. / Όμως / πιστέψτε με: / Είναι / εντελώς τυχαίο. / Έχω γλυτώσει / κατά σύμπτωση./ (Λίγο η τύχη / να μ΄αφήσει / χάθηκα) / Μου λένε: / Φάε και πιες! / Να ΄σαι / ευχαριστημένος / που έχεις! / Μα πως να φάω/ και να πιω / όταν / το φαγητό μου / τ΄αρπάζω / από τον / πεινασμένο.
Όταν / κάποιος διψάει / για το ποτήρι / το νερό / που έχω; / Κι ωστόσο, / τρώω και πίνω. Θάθελα / ακόμα / να΄μουνα / σοφός. / Τ΄ αρχαία / βιβλία λένε / τι είναι / η σοφία:
Μακριά / να μένεις / απ΄τις επίγειες / συγκρούσεις / και δίχως φόβο / τη λιγοστή / ζωή σου / να περνάς. / Θεωρούν / σοφό ακόμα / το δρόμο σου / να τραβάς / αποφεύγοντας / τη βία. / Στο κακό / ν΄ανταποδίνεις / το καλό. / Να μη / χορταίνεις / τις επιθυμίες σου, / αλλά / να τις ξεχνάς / Μου είναι / αδύνατο / να πράξω / όλα τούτα: / Αλήθεια, / σε μαύρα / χρόνια / ζω!
2. Ήρθα / στις πόλεις / την εποχή της / αναστάτωσης / όταν / εκεί / βασίλευε / η πείνα
Ήρθα / μες στους / ανθρώπους / την εποχή / της ανταρσίας / Και ξεσηκώθηκα / μαζί τους. Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω στη γη / μου δόθηκε / Το ψωμί μου / το ΄τρωγα
/ ανάμεσα / στις μάχες. / Για να / κοιμηθώ / πλάγιαζα / ανάμεσα / στους / δολοφόνους. Αφρόντιστα / δινόμουνα / στον έρωτα / Κι αντίκριζα / τη φύση / δίχως / υπομονή. / Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω/ στη γη / μου δόθηκε.
3. Εσείς, / που / θ΄αναδυθείτε / μεσ΄απ΄τον / κατακλυσμό / που εμάς / μας έπνιξε, / όταν
για τις/ αδυναμίες μας / μιλάτε / σκεφτείτε / και τα / μαύρα χρόνια / που εσείς / γλυτώσατε. Εμείς / περνάγαμε, / αλλάζοντας / χώρες / πιο συχνά / από / παπούτσια / Μέσα
από / ταξικούς / πολέμους, / απελπισμένοι / σα βλέπαμε / την αδικία / να κυριαρχεί /
και να / μην υπάρχει /εξέγερση.
Κι όμως / το ξέραμε! / Ακόμα και / το μίσος / ενάντια / στην ευτέλεια / παραμορφώνει /
τα / χαρακτηριστικά. / Ακόμα / κ΄η οργή / ενάντια / στην αδικία / βραχνιάζει / τη φωνή.
Αλίμονο / εμείς / που θέλαμε να / ετοιμάσουμε / το δρόμο / στη φιλία / Δεν / καταφέραμε /
να΄μαστε / φίλοι / ανάμεσά μας.
Όμως εσείς, / όταν θα΄ρθει / ο καιρός / ο άνθρωπος / να βοηθάει / τον άνθρωπο / να μας/ θυμάστε / με κάποιαν / επιείκiα
από το art Ekran