Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Το νου σας σύντροφοι, μας παίρνουν τις πλάτες

Στη διαδήλωση

Nα γελάς, να κλαις, να θυμώνεις, να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο.
Ο Κυριάκος!! Ναι, βλέπεις αυτός που τολμά να μιλήσει, είναι ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ που άμα και τον βλέπεις, σου έρχεται να βάλεις τα γέλια και να τον πλακώσεις στις καρπαζιές। Αλλά από ποιόν θα μάθεις την αλήθεια; Από παιδί κι από χαζό. Τον Κυριάκο παιδί, δεν τον λες. Φυσικά του λείπει η αυτογνωσία, δεν ξέρει τι λέει, συνεπεία της βλακείας του. Ο άξιος συνεχιστής του Οίκου των Μητσοτακαίων !!! Στο κείμενό του, που δημοσιεύει η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" λέει, "κάποιοι, ίσως οι ποιο ονειροπόλοι, θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το γεγονός ότι 60 χρόνια πριν βρέθηκαν στο στρατόπεδο των ηττημένων" Η αναφορά του, απ΄αφορμή τις κινητοποιήσεις των λιμενεργατών, στο Κ.Κ.Ε
.
Ρε σεις τι λέι το παιδί, μαζεύτε τον. Πράγματι σε στρατόπεδα συγγέντρωσης, σε φυλακές, σε εξορίες, βρέθηκαν επειδή αγωνίστηκαν για ελευθερία, δικαιοσύνη, λαϊκή κυριαρχία, ενάντια στους ντόπιους δωσίλογους και στους ξένους κατακτητές, όταν ο μπαμπάς του ζαβούλιακα, κατά την διάρκεια του πολέμου και όταν ένας ολόκληρος λαός λοιμοκτονούσε, είχε τρία κουτάλια στην τσέπη του και γύρναγε στα συσσίτια και έτρωγε τρεις φασολάδες" ανάλαδες " κατά δική του ομολογία. Άκου, τώρα τον έπιασε ο πόνος, θυμήθηκε ότι είναι Έλληνας και αγανακτεί γιατί " την στιγμή που η χώρα βυθίζεται στην δίνη πρωτοφανών εξελίξεων...." και ξεχνάει ότι η χώρα βυθίζετε από τις πολιτικές και οικονομικές επιταγές των αφεντικών του. Ξεχνάει την SIEMENS και τις μίζες δισεκατομμυρίων, από τις οποίες στον ζαβούλιακα έδωσαν μερικές οικοσκευές, τεχνολογικό εξοπλισμό και μερικές καρπαζιές, κατά πως είπαν στα παράθυρα του τηλεκανιβαλισμού μας. Δεν ξέρει τάχα μου, ότι σήμερα η τάξη του, προκειμένου να διασώσει τα συμφέροντα της, βυθίζει στην ανέχεια, στην συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου και στον αφανισμό, έναν ολόκληρο λαό, ο ηλίθιος!!!. Χτυπιέται ότι πρέπει να κάτσουν στο σκαμνί όσοι παρανομούν. Συμφωνούμε ! Πρέπει να κάτσουν στο σκαμνί, όλοι όσοι παρανόμησαν, και κατάκλεψαν την χώρα γνωρίζοντας για το που οδηγείτε και σε τι αδιέξοδο βάδιζε το οικονομικό μας σύστημα. Να κάτσουν στο σκαμνί όσοι ενεπλάκησαν στις μίζες με τα υποβρύχια, αυτοί που έστησαν την απάτη στο Βατοπέδι, αυτοί που πήραν τις μίζες από την SIEMENS (ακόμη κι εκείνοι που το μόνο που τους άξιζε από τα δις που παίχτηκαν, ήταν μια καφετιέρα και ένας εκτυπωτής) να κάτσουν στο σκαμνί, εκείνοι που έστησαν τις "οφ σορ" εταιρίες, όλοι όσοι συνηγόρησαν στα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα. Μιλάει και λέει για τις εταιρίες που κλείνουν η μία μετά την άλλη, όμως βρε ζαβούλιακα, το ΚΚΕ είναι που βάζει λουκέτο στις επιχειρήσεις; Το ΚΚΕ είναι που εφαρμόζει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας; Το ΚΚΕ είναι κυβέρνηση σε τούτο τον τόπο; Και κοίτα, καλά κάνεις και δεν ανησυχείς, μην και σε πουν "Αντικομουνιστή". Ζαβούλιακα θα σε πουν και είναι το μόνο που σου ταιριάζει. Με την ευκαιρία, τα συγχαρίκια μας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και στον ..."διακεκριμένο" οικονομολόγο της, τον Μπάμπη Παπαδημητρίου και στο ραδιόφωνο του SKAI που υιοθετεί αυτές τις παπαριές, τις συνυπογράφει και επαυξάνει, λέγοντας δια στόματος Μπάμπη και όχι μόνον, ότι καιρός είναι να ασχοληθεί το κοινοβούλιο με αυτά τα ζητήματα. Να πω κάτι. Αυτούς τους δημοσιογράφους του ΣΚΑΙ (όχι όλους βέβαια) και όχι μόνο, μπορούμε χωρίς δεύτερη σκέψη να τους κατατάξουμε στην κατηγορία του υπηρετικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Δείτε τις απόψεις που διατυπώνει ο μέγας Τέλλογλου στο blog "EXOUME ΠΟΛΕΜΟ"* Είναι επικίνδυνοι οι άνθρωποι!!
Προτείνει να κηρυχθεί η χώρα σε " ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ" χωρίς...δικτατορία, να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας, να καταργηθούν ορισμένα άρθρα του Συντάγματος, εκτιμάει ότι ο Παπανδρέου είναι ακατάλληλος να ηγηθεί μιας κυβέρνησης εκτάκτου ανάγκης και ακόμη ότι αυτός πρέπει να είναι κάποιος, που να μην διστάζει μπροστά στο όποιο κόστος.
Θυμηθείτε προχθές τον Παπαχελά που είχε καλεσμένους τους τρεις καμπαλέρο της οικονομίας, θυμηθείτε την προβολή που γίνετε καιρό τώρα στον έτερο Καππαδόκη, τον Βγενόπουλο, που στις επίμονες ερωτήσεις, απαντάει πως δεν έχει καμιά διάθεση να εμπλακεί στην πολιτική, αλλά,
αν του το ζητούσαν.... θα μπορούσε να συνεισφέρει με τις γνώσεις του. (τι έχουμε να ακούσουμε και να δούμε ακόμη;) Βάλτε σε μια σειρά όλον αυτό τον προπαγανδιστικό ορυμαγδό, κάντε τους συνειρμούς, και..γρηγορείτε και αγωνίζεστε. Η επίθεση που δέχετε σ΄αυτήν την ιστορική στιγμή το ΚΚΕ, από όποια οπτική και αν το βλέπει κανείς, είναι επίθεση ενάντια στις δημοκρατικές ελευθερίες, στα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας
Το νου σας ..ρεμάλια, μας παίρνουν τις πλάτες, το νου σας σύντροφοι, το νου σας ....ΓΕΡΑ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΠΑΙΔΙΑ...

*Εδώ

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

" Όλοι στο δρόμο"

Για να δούμε, έχει και συνέχεια το πράγμα. Συνέχεια από τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται στην προηγούμενη ανάρτηση. Ο καπιταλισμός τελειώνει! Τελειώνει; Ας μην κάνουμε χαρές, ας μην ελπίζουμε ότι θα την κάνει όπως ο Καραμανλής. Είπαμε θα χτυπιέται σαν το θεριό που ξεψυχάει και θα σκορπίζει τον όλεθρο. Εκτός αν.......Το καινούργιο που λέγαμε. Το καινούργιο που αναζητάμε. Το καινούργιο λοιπόν είναι εκείνο το οικονομικό σύστημα που θα αντικαταστήσει το παλιό και θα καταργήσει τις ταξικές διαφορές,είναι με λίγα λόγια αυτό το σύστημα που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Έλα όμως που για ένα τέτοιο επίτευγμα χρειάζονται και "κάποιες προϋποθέσεις".Αυτό που είναι αναγκαίο είναι η "ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ" Με βάση την θεωρία,η ταξική συνείδηση, αναπτύσσετε όσο η εκμεταλλεύτρια τάξη γίνεται ποιο ανάλγητη, αναπτύσσετε μέσα από τους ταξικούς αγώνες. Σε αυτούς τους αγώνες, πρωτοστατεί η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, η οποία συσπειρώνετε, το πρωτοπόρο τμήμα της, στον ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΗΣ ΦΟΡΕΑ. Νάμαστε λοιπόν ! Κατά πως λέμε, οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες, ο καπιταλισμός στο μεγαλύτερο του αδιέξοδο, μπρος στη δομική του κρίση. Λογικά στην πορεία του προς την κρίση και επειδή αυτή δεν μας προέκυψε από την μια στιγμή στην άλλη, ταυτόχρονα θα έπρεπε να αναπτύσσετε και η ταξική συνείδηση. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα Μαζικό Λαϊκό Κίνημα ικανό, ΤΩΡΑ να δώσει την απάντηση στα τεκταινόμενα. Ικανό να πάρει στα χέρια του την υπόθεση, να δώσει την χαριστική βολή στο παλιό οικονομικό σύστημα. Τι έχει γίνει; Για στραβός είναι ο γιαλός για στραβά αρμενίζουμε. Γιατί οι....προλετάριοι του γυρίζουν την πλάτη; Γιατί δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καιρών ; Γιατί δεν ανταποκρίνονται στις επιταγές της ιστορικής τους αποστολής ; Ποιος έχει το ιστορικό καθήκον της διαφώτισης του προλεταριάτου, αρκεί άραγε η αγανάκτηση των εργαζόμενων από την καταπίεση που τους οδηγεί στην εξαθλίωση; όμως κάτι δεν αναφέρει και για την εξαθλίωση του προλεταριάτου και για το πόσο αναποτελεσματικό μπορεί να γίνετε όσο ποιο εξαθλιωμένο είναι; Αυτός ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ που διατείνεται ότι εκπροσωπεί την εργατική τάξη που βασίζεται στις αρχές του Μαρξισμού, πρέπει να μπορεί και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών να αναπτύσσει την δράση του, έτσι που να είναι μπροστάρης και όχι να ακολουθεί τα γεγονότα. Αυτά που θα ζήσουμε θα είναι οδυνηρά, αυτά που καλείται να υποστεί ο Ελληνικός λαός και όχι μόνον, είναι επώδυνα. Σήμερα ο καπιταλισμός δεν έχει πια την ανάγκη να μετέλθει των ίδιων μέσων που χρησιμοποίησε στην κρίση του 1929 και του 1937, τον πόλεμο. Σήμερα διαθέτει ποιο σύγχρονα μέσα για την καταστροφή των μέσων παραγωγής που θα τον βγάλει από την δική του κρίση. Αδιέξοδο είναι για την καπιταλιστική οικονομία, αδιέξοδο είναι και για την εργατική τάξη. Πραγματικά είναι εκείνη η στιγμή που δεν έχει να χάσει τίποτα παρ΄εξ ον τα δεσμά της..............
Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ είναι μια συμβολική μέρα. Θα υπάρξουν απεργιακές κινητοποιήσεις. Ας κατέβουμε όλοι στο δρόμο, είναι αυτό που μπορούμε και απαιτείτε να κάνουμε, να διαδηλώσουμε την απόφασή μας. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποκύψουμε στις επιταγές του ξένου κεφαλαίου. Είναι το μόνο που τους τρομάζει, ας τους χαλάσουμε τα προγράμματα που έχουν επεξεργαστεί σε βάρος μας, είναι καιρός να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Έλλειψη χρημάτων, στάση εμποριου

Πείτε μου παρακαλώ από ποιό πηγάδι πίνουν νερό, μπάς και πειώ και εγώ και καταλάβω τι λένε.
Πρέπει λέει, όλοι να κατανοήσουμε την δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι έτσι και αλλιώς χρήματα δεν υπάρχουν. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε, ώστε η χώρα να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο, να σταθεί ξανά στα πόδια της και ξανά προς την δόξα να τραβήξει. Τα χρήματα λέει τα έφαγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Όχι, μην γίνεστε άδικοι και τούτοι οι σημερινοί κοντά 20 χρόνια ήταν στην εξουσία, λέει. Το παρακάναμε, σου λέει ο άλλος, ζούσαμε με περισσότερα απ όσα παράγαμε. Βρε παιδιά, κάτι δεν καταλαβαίνω. Για να δούμε τι μάθαινα τόσα χρόνια! Να συμφωνήσουμε πρώτα-πρώτα ότι ζούμε σε Καπιταλιστική οικονομία. Να συμφωνήσουμε ότι η Καπιταλιστική οικονομία βασίζετε στην υψηλή κερδοφορία. Επίσης να συμφωνήσουμε ότι τα κέρδη του το κεφάλαιο, τα αποκομίζει από την υπεραξία του εργαζόμενου και άρα από την υπερπαραγωγή των προϊόντων. Ας βάλουμε στο παιγνίδι και τον ανταγωνισμό μεταξύ των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Πότε λοιπόν ο Βιομήχανος, ο εφοπλιστής το "κεφάλαιο" με λίγα λόγια, μπορεί να αποκομίζει περισσότερα κέρδη και ταυτόχρονα να ανταγωνιζετε τον....ανταγωνιστή του. Απλά πράγματα, αν συρρικνώσει τους μισθούς και άρα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων του και αν έχει μεγαλύτερη παραγωγή από τον ανταγωνιστή του. Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης; Μιας ανάπτυξης που κανείς δεν μπορεί να την παραβλέψει. Το καπιταλιστικό σύστημα, με την εμφάνισή του είχε να προσφέρει πολλά στην ανθρωπότητα, στις επιστήμες, στην τεχνολογία, στην καθημερινότητα, στις κοινωνικές σχέσεις και στις σχέσεις εργασίας. Βλέπεις όμως το κεφάλαιο εκτός του ότι πρέπει να τα βγάλει πέρα με τις εσωτερικές του συγκρούσεις και αντιθέσεις, διακατέχεται και από τον διακαή " πόθο" να συσσωρεύσει όσο γίνετε περισσότερο πλούτο για να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ανταγωνισμού των νέων επενδύσεων και όχι μόνον. Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν ανεβάζουμε την παραγωγή και συμπιέζουμε τους μισθούς. ΑΠΛΆ. Φτάνουμε λοιπόν στο ζητούμενο. Έχουμε λοιπόν υπερπαραγωγή. Οι εργαζόμενοι με λίγα λόγια παράγουν περισσότερα προϊόντα από όσα μπορούν να καταναλώσουν. Να δεις πως το έλεγε ο πατέρας μου: "Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου" Φτάσαμε να έχουμε,στην παραγωγή,περισσότερα σπίτια, περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερα πλυντήρια, περισσότερα τρόφιμα όλα ποιο πολλά και τι έκαναν το προηγούμενο διάστημα για να ξεπεράσουν τον σκόπελο; Έθεσαν σε κυκλοφορία το πλαστικό χρήμα. Φυσικά έπεισαν και έναν λαό ολόκληρο ότι το τεφτέρι με τις δόσεις έγινε βιβλιάριο καταθέσεων και έτσι συνεχίστηκε η κατανάλωση με τα δάνεια και κινήθηκε η αγορά. Όταν όμως έχει συρρικνωθεί το εισόδημα του εργαζόμενου, τότε δεν μπορεί και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του. Το κεφάλαιο πια δεν μπορεί να τον εκμεταλλεύεται άλλο, δεν του αποδίδει πλέον, ο βιομήχανος έχει προϊόντα να ρίξει στην αγορά, ο καταναλωτής είναι που δεν έχει χρήματα να τα αποκτήσει και άρα ο βιομήχανος δεν έχει λόγους να παράξει άλλο προϊόν. Εδώ κάνει την εμφάνισή της η ΚΡΙΣΗ Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι, για τους παραπάνω λόγους που περιγράψαμε, αναπόφευκτη είναι νομοτέλεια. Νομοτέλεια είναι και το τέλος αυτού του οικονομικού συστήματος που την στιγμή της κρίσης του χτυπιέται να κρατηθεί στη ζωή, σκορπίζοντας γύρω του τον όλεθρο. Έτσι το σύστημα έχει φτάσει στα αδιέξοδά του. Θα πει κάποιος, μα δεν είναι η πρώτη φορά, ναι, δεν είναι η πρώτη φορά που ο καπιταλισμός περνάει κρίση. Αρα, συμπέρασμα. Η κρίση του Καπιταλισμού δεν συνεπάγεται και το τέλος του. Όχι βέβαια, γιατί έχει τους μηχανισμούς εκείνους που του δίνουν την δυνατότητα να αναγεννάτε, κάθε φορά φυσικά με λιγότερα ατου στο μανίκι του. Την προηγούμενη κρίση του, την δομική του κρίση , το αδιέξοδο που θα λέγαμε, το πέρασε το 1929 και πως το ξεπέρασε ; Ένας είναι ο τρόπος που μπορεί να ξεπεράσει το σύστημα τα αδιέξοδά του. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. Μέσα παραγωγής ασφαλώς τα μηχανήματα και τα εργατικά χέρια ! Αυτό του το αδιέξοδο το ξεπέρασε με τον Β παγκόσμιο πόλεμο, για να ξαναρχίσει από την αρχή. Είναι αυτό που λέγαμε λίγο ποιο πάνω "Χτυπιέται να κρατηθεί στη ζωή, σκορπίζοντας γύρω του τον όλεθρο" Εδώ είναι λοιπόν που πρέπει να αναζητηθεί το άλλο, το καινούργιο που θα αντικαταστήσει το παλιό. Βρε παιδιά μπας και το είδε κανείς;

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Καλώς σας βρίσκω

Νυχτερινό


'Αντε βρε καλώς σας βρίσκω. Αν θέλετε μπορείτε να μου κρεμάσετε ένα μεγάλο "Ν" όπως κάνουν στους νέους οδηγούς, να τους βλέπουν και να απομακρύνονται μην πάει και βρεθούν μπλεγμένοι σε καμιά πλαγιομετωπική. Ελπίζω όμως ότι το Ν που θα μου κρεμάσετε κάθε άλλο παρά θα παίξει τον ίδιο ρόλο με το ''Ν" του πρωτάρη οδηγού. Ξεκινάω με πολύ κέφι, κοιτάτε μην με απογοητεύσετε, γιατί εγώ θα γράφω και ελπίζω , ότι εσείς δεν θα με ......γράφετε αλλά θα μου γράφετε. Για να δούμε, θα με παίξετε και μένα. Αντιμετωπίζω ένα σωρό προβλήματα. Δεν ξέρω πολλά και βασικά πράγματα. Δεν ξέρω που ακριβώς βρίσκετε το αμπραγιάζ, δεν ξέρω καλά καλά που είναι το φρένο και κυρίως πότε το πατάω. Άσε που έχω κατατρομάξει । Ρε σεις τι γίνετε στον κυβερνοχώρο...μποτιλιάρισμα αδερφάκι μου। Αλλά τι να σας πω, αδέρφια γουστάρω πολύ την επικοινωνία. Γουστάρω πολύ την ανταλλαγή των απόψεων να σας πω, να μου πείτε και θα πεις στον κυβερνοχώρο βρήκα να κάνω "cone". Ε τι να σας πω χρόνια ολόκληρα με το "κονκλάβιο" ανταλλάξαμε απόψεις, χτυπηθήκαμε , τσακωθήκαμε, συνθέσαμε, παλέψαμε να υλοποιήσουμε, σπάσαμε τα μούτρα μας ,πέσαμε , σηκωθήκαμε και φτου κι΄απ΄την αρχή. Διαλύσαμε και ξαναβρεθήκαμε και κάνοντας τον απολογισμό, ψάξαμε τις τσέπες μας και βρήκαμε χαρτομάντιλα,κάποιες παλιές σημειώσεις με πλάνα, και δύο εισιτήρια από την τελευταία συναυλία του Μάνου. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και τα ερωτηματικά μεγάλα......Να αυτό είναι βλέπεις, που βρίσκετε το φρένο,το φρέέέέένοοοοοοοοο ρέέέέέέέ. Γιατί αν τα πούμε όλα τώρα μετά τι θα έχουμε να λέμε;
Θα γράψω το επόμενο,ουσιαστικά το πρώτο μου κείμενο, μόνον αν κάποιος από εσάς φιλοτιμηθεί να μου απευθύνει ένα καλώς όρισες, μετά βλέπουμε.
Όλα έχουν αλλάξει,όλα αλλάζουν με ταχύτητα φωτός και μόνον η ανάγκη για ανατρεπτικές αλλαγές παραμένει, απαιτώντας ιδέες, προτάσεις,
διέξοδα και λύσεις για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε την ιστορική αναγκαιότητα που έχασε τον δρόμο της, γιατί κάποιος άλλαξε τις πινακίδες στην Εθνική। Άντε βρε παιδιά, όλοι οι καλοί χωράνε, καλώς σας βρίσκω।
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...