Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Όλοι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν...........

Στις 18 του μήνα έγραφα μεταξύ άλλων:

......Ξέρουμε ένα πράγμα, ότι αύριο δεν πάμε για την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων.
Ξέρουμε , από αύριο οι ευθύνες μας μεγαλώνουν, η αυριανή μέρα μπορεί  να γίνει εφαλτήριο αγώνων, για μεγαλύτερες, αποφασιστικότερες και πιο αποτελεσματικές μάχες, με στόχο την ανατροπή του βάρβαρου συστήματός τους.

Αύριο είμαστε εκεί όλοι για να αποτρέψουμε τα απάνθρωπα σχέδιά τους.

Αύριο είμαστε εκεί για να κάνουμε τους χειρότερους εφιάλτες τους να ζωντανέψουν.

Αύριο πάμε εκεί όλοι μαζί για να τους πούμε ότι είμαστε αποφασισμένοι, ότι δεν μας κουλαντρίζουν τα συναισθήματα, ο θυμός και η αγανάκτηση, αλλά η συνείδησή μας γι΄αυτό
και να το ξέρετε:
Το πρώτο που θα  προσέχουμε είναι ο εαυτός μας και οι διπλανοί μας.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η πειθαρχεία στις γραμμές μας, συντεταγμένα.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι να μην σας δώσουμε την ευκαιρία και την ικανοποίηση ότι μας προβοκάρατε και πήγατε  το κίνημα που πάει να αναπτυχθεί πίσω.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η περιφρούρηση του αγώνα μας.
(οι υπογραμμίσεις σημερινές)
Και σήμερα, μέρες μετά τα γεγονότα τόσο της 19, όσο όμως της 20 του μήνα και αφού χύθηκαν τόνοι μελάνης,αφού άφρισαν χείλη και εκτοξεύτηκαν τόνοι λάσπης για την περιγραφή, την παραχάραξη, την παρερμηνεία, τον αποπροσανατολισμό, που επιχειρήθηκε από τα ΜΜΕλεεινολογίας διαψεύδοντας και τους ίδιους τους εαυτούς τους στην προσπάθεια να αποδείξουν ότι οι πρώην "προβοκάτορες", "οι κουκουλοφόροι χαφιέδες της ασφάλειας", "οι έμμισθοι ροπαλοφόροι ", "οι τραμπούκοι",που οι ίδιοι τους φωτογράφιζαν στις γωνιές με τα ΜΑΤ σε αγαστή συνεργασία, σήμερα μετατράπηκαν απλά, σε Αντιεξουσιαστές,απλούς διαδηλωτές. 
Όλη  δε η άκρως επικίνδυνη για την ζωή των διαδηλωτών επίθεση,  από τους προβοκάτορες των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών,  βαφτίστηκε σε εμφύλιο και στην καλύτερη περίπτωση σε  ενδοαριστερή διένεξη!
Ο κεντρικός στόχος της περικύκλωσις της Βουλής περιγράφεται με σαφήνεια την Τρίτη 18/10 από την Αλέκα Παπαρήγα σε συζήτηση με τους δημοσιογράφους.

Το ερώτημα ήταν:

Με βάση όλα αυτά, ποιο νομίζετε ότι είναι το πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει να πάρει η 48ωρη απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και ο αποκλεισμός της Βουλής την Τετάρτη και την Πέμπτη;
"- Να ξεκαθαρίσω το εξής: Η περικύκλωση και ο αποκλεισμός της Βουλής που έχει αποφασιστεί από συνδικάτα και άλλες οργανώσεις, και τον οποίο στηρίζουμε και θα στηρίξουμε, δεν έχει καμία σχέση με την παρεμπόδιση των βουλευτών να μπουν στη Βουλή. Έχει ένα και μοναδικό σκοπό: Όσο γίνεται περισσότεροι βουλευτές να καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο. Αυτό μας ενδιαφέρει. Γιατί αν ψηφιστεί αυτό, θα έρθουν εύκολα και άλλα. Γιατί θα υπάρχει λαϊκή απογοήτευση, την οποία εμείς δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να την ενισχύσουμε. Αυτός είναι ο ρόλος του αποκλεισμού της Βουλής. Να προκύψει ένα πλειοψηφικό -όσο γίνεται περισσότερο- «ΟΧΙ». Και τότε η πτώση της κυβέρνησης θα έρθει κάτω από τη λαϊκή πίεση."
 Η υπογράμμιση δική μου


Μπαίνει μπροστά μας το ερώτημα.Πετύχαμε τους στόχους μας;
Για να πούμε μερικές αλήθειες:
Πρώτο:
Μπορούμε έχοντας την εμπειρία και έχοντας εικόνα τόσο από τους χώρους δουλειάς, όσο και από τις συνοικίες, να γνωρίζουμε πόσος κόσμος μπορεί να κατέβει να διαδήλωση την απόφασή του;
Εγώ λέω ναι. Ένα μεγάλο ναι, παίρνοντας υπ΄όψη και τις κρίσιμες στιγμές που περνάει ο Ελληνικός λαός και την οργή που κουβαλάει.

Υπάρχει τόση συσσωρευμένη εμπειρία που μπορούμε να εκτιμάμε από τα πριν πόσος κόσμος θα κατέβει. (έστω κατά προσέγγιση)

Δύο:
Υπάρχει περίπτωση να ανατρέψει η παρουσία του κόσμου έτσι απλά και μόνον η παρουσία του και η έστω δυναμική  διαμαρτυρία του, την  απόφαση εκάστου ενός των βουλευτών, των πολιτικών εκφραστών των υπηρετών της πλουτοκρατίας, αυτών που με τις υπογραφές τους υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας και του λαού, αυτών  που μετατρέπουν με τις υπογραφές τους σε προτεκτοράτο την χώρα και σε δουλοπάροικους τους εργαζόμενους Έλληνες; 


Τρία:
Και αφού ο σκοπός της αποτροπής της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου δεν επετεύχθη και αφού το μόνο που "καταφέραμε" είναι το συνειδησιακό πρόβλημα της Βάσως και το μοναδικό ΌΧΙ της άλλης της Πασιονάριας της Κατσέλη,σήμερα μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα πιο σκληρά μέτρα που έτσι και αλλιώς είχαν δρομολογηθεί.
Πριν από την ψήφιση είχαμε δηλαδή αμφιβολίες;


Και τέσσερα:
Έτσι τώρα πια είμαστε "αντιμέτωποι" με το κλίμα  βαθιάς απογοήτευσης στο οποίο περιέπεσε ο Ελληνικός λαός,που δεν καταφέραμε με την παρουσία μας να αποτρέψουμε τους "έντιμους" Έλληνες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να έρθουν αντιμέτωποι με την συνείδησή τους, να σκιαχτούν από τον κόσμο που κατέκλυσε το Σύνταγμα και να καταψηφίσουν το εγκληματικό νομοσχέδιο !


Υπάρχει και ένα πέμπτο αλλά επειδή δεν ξέρω να το ερμηνεύσω, απλά το βάζω σαν ερώτημα για περαιτέρω διευκρινήσεις.


[...] Και τότε η πτώση της κυβέρνησης θα έρθει κάτω από τη λαϊκή πίεση[..].

 Οι άνθρωποι του μόχθου,οι εργαζόμενοι,όλοι εμείς,  δεν έχουμε  περιθώρια να απογοητευτευτούμε.
Πολύ περισσότερο δεν έχουν περιθώρια να απογοητευθούν οι κομμουνιστές και όλοι όσοι αγωνίζονται γνωρίζοντας ότι μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους πολιτικούς υπηρέτες του κεφαλαίου και από τον τρόπο λειτουργίας της "συνείδησής" τους, που έτσι και αλλιώς ξεπουλημένη είναι .Η εργατική τάξη θα μπορέσει να υψωθεί σαν τάξη για τον εαυτό της και να πάρει την τύχη και την ζωή της στα χέρια της, μόνον με την ανατροπή αυτού του απάνθρωπου  συστήματος .

Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχουμε περιθώρια για απογοητεύσεις, για πέσιμο του ηθικού μας,για υποχώρηση.
Οι 48ωρη  απεργία, η μαζική συμμετοχή, ο δυναμισμός, ναι, θα γίνουν πρέπει να γίνουν εφαλτήριο για συνέχιση των αγώνων   στους χώρους δουλειάς,στις γειτονιές και στα σχολεία,  με περισσότερο πείσμα και αποφασιστικότητα.
Συσπειρώνουμε τον κόσμο της δουλειάς,όσοι δεν αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο τους αγώνες και τις ανάγκες των καιρών δεν είναι "αλλότριοι"
Όλοι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν, (γιατί όλοι κάπου ανήκουν έστω και σαν ψηφοφόροι)
είναι οι σύμμαχοί μας και χωρίς αυτούς, δεν κάνουμε βήμα μπροστά.
Μας έχουν ανάγκη και τους έχουμε ανάγκη, είμαστε ένα και δεν μπορεί παρά να δράσουμε έτσι.


Το κείμενό μου στις 18/10 τελείωνε έτσι:


.......Το πρώτο που προσέχουμε, είναι ο κεντρικός μας στόχος
Γιατί δίχως αυτόν δεν μπορούμε εμείς,  η εργατική τάξη,εμείς  ο κόσμος του μόχθου,εμείς  οι παραγωγοί του πλούτου,  να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε από τον κατήφορο και την κόλαση που μας οδηγείτε.

  Και κεντρικός μας στόχος είναι:

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΑΣ.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΑΪΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.


Το σημερινό όμως κείμενο θα τελειώνει διαφορετικά, χωρίς φυσικά να αναιρεί τον επίλογο της προηγούμενης ανάρτησης

[..] Η πρώτη και καθοριστική πλευρά είναι η ανάγκη ύπαρξης ενός μαχητικού επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος[..]:
 Β.Ι.Λένιν

Ένα κομμουνιστικό κόμμα που πρώτ' απ' όλα θα πρέπει να καθοδηγείται από την Μαρξιστική Λενινιστική θεωρία , να εφαρμόζει δημιουργικά και να αναπτύσσει τη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία, να την εμπλουτίζει με τα διδάγματα της ταξικής πάλης. Γιατί χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική πράξη.






Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011



Δεν έφυγε κανείς!!!
 
Από το πρωί στις  9 χιλιάδες κόσμου αποφασισμένου ακολουθώντας το ΠΑΜΕ   βρέθηκε συντεταγμένα και περιφρουρημένα για  να περικυκλώσει την ΒΟΥΛΗ και να διατρανώσει την απόφασή του ενάντια στην βαρβαρότητά τους, ενάντια στην απόφαση του πολυνομοσχεδίου που βάζει την υπογραφή κάτω από το κείμενο καταδίκης των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών.

Το ΚΚΕ και και το ΠΑΜΕ έχει εμπειρία αγώνων, εμπειρία χρόνων για τις επιθέσεις που μπορεί να εξαπολύσει η αντίδραση προκειμένου να καταστείλει το ΜΛΚ και να επιβάλλει τα άνομα σχέδιά της.
Γνωρίζει καλά από που εκπορεύονται και τι στόχους έχουν.
Η σημερινή διαδήλωση  με τα χαρακτηριστικά των συγκεντρώσεων του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Χαρακτηριστικά  συγκροτημένης περιφρουρημένης συγκέντρωσης, από  αγωνιστές  με συνείδηση και απόφαση, αλλά και την συμμετοχή ανθρώπων που κάτω από την πίεση των απάνθρωπων μέτρων, αποφασίζουν πλέον να βγουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν δυναμικά τα δικαιώματά τους.
Το ΠΑΜΕ   ξέρει τι υπερασπίζεται  και από ποιον περιφρουρεί τους ανθρώπους που εμφορούνται από τα Σοσιαλιστικά Πανανθρώπινα ιδανικά και αγωνίζονται γι΄αυτά.
........................

Ξεκινούν επεισόδια μπροστά στην Μ.Βρετανία.
Βρισκόμαστε στις αρχές της Πανεπιστημίου.
Η ατμόσφαιρα αποπνικτική , τα χημικά και οι κρότου λάμψης σκάνε σχεδόν δίπλα μας.
Καδρόνια πέτρες και Μολότοφ πέφτουν πάνω από τα κεφάλια μας και ανάμεσα στα πόδια μας και εκτοξεύονται από την Καραγιώργη από ένα μπουλούκι κουκουλοφόρων.
Ένα παλικαρόπουλο μονολογεί δίπλα μου και τα μάτια του βουρκώνουν, κλαίει.
" Έλληνες ενάντια σε  Έλληνες; Αναρωτιέται. Μας κτυπούν λέει.
Προσπαθώ να τον ησυχάσω, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα!
Η κυρία δίπλα μου μονολογεί και αυτή:
"Θα ξαναζήσουμε το Πολυτεχνείο"; Αναρωτιέται
Αλλά δεν φεύγει κανείς.
Διαπιστώνω ότι η Βουκουρεστίου δεν έχει περιφρούρηση.
Ειδοποιούνται τα παιδιά της περιφρούρησης  και έρχονται. Ο κόσμος τους χειροκροτεί.
Και πράγματι σε λίγο από την Βουκουρεστίου ανεβαίνουν ομάδες μπαχαλάκηδων κουκουλοφόρων φασιστοειδών, με απ΄ευθύας επίθεση στην  διαδήλωση του ΠΑΜΕ και με σκοπό να την διαλύσουν.
Δεν επιτίθενται σε ΜΑΤ, κάνουν επίθεση στους συγκεντρωμένους του ΠΑΜΕ!
Τα συνθήματά μας  ακούγονται μυριόστομα για να τους αποθαρρύνουμε.
Επιτίθενται όμως  πετώντας  πέτρες και κάνοντας ντου κατά πάνω μας.
Τους απωθούμε με μπροστάρηδες τα παιδιά της περιφρούρησης, παίρνοντάς τους στο κατόπι. Υποχωρούν και ξαναεπιτίθενται.
Και εξελίσσεται μια διαρκής επίθεση και απώθηση από την πλευρά των συγκεντρωμένων με αποτέλεσμα να αποθαρρυνθούν και να φύγουν.
Κάποιος συναγωνιστής τραυματίζεται,  καλείτε ασθενοφόρο που έρχεται για να τον οδηγήσει στο νοσοκομείο.
Πειθαρχημένα,συγκροτημένα με τα πανό  και τα συνθήματά μας γυρνάμε προς τη Βουλή.
Έτσι  πηγαίνω με την ομάδα μου στο δικό μας μπλοκ στην Αμαλίας  μπροστά στην Βουλή.

...Και σε κάποια στιγμή κάνουν την εμφάνισή τους στο πεζοδρόμιο του Συντάγματος  δύο "πιτσιρικάδες" 
Για μια ώρα προκαλούν επίμονα.
Τα συνθήματα που φωνάζουν είναι "Η Χούντα δεν τελείωσε το 73......" 
Κάποιοι που βρίσκονται γύρω διαδηλωτές(;) φωνάζουν και αυτοί μαζί το σύνθημα
"Δεν είμαστε εμείς ο εχθρός" φωνάζουν προβοκατόρικα "ο εχθρός είναι εκεί" λένε και δείχνουν την Βουλή .
Τόσο η περιφρούρηση που είναι μπροστά, όσο και οι άλλοι συγκεντρωμένοι δεν τους δίνουμε σημασία και το μόνο που ακούγεται είναι τα συνθήματά μας.
Κάποια στιγμή κάνει την εμφάνισή του ένας τύπος που διαπληκτίζεται μαζί τους.
Σιγά σιγά μαζεύονται περίεργοι δίπλα και γύρω τους.
Δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η εξέλιξη.
Δεν μπορείς να ξέρεις τι προεκτάσεις μπορεί να πάρει και πόσο τραγικά αποτελέσματα μπορεί να έχει μια γενικευμένη σύρραξη μεταξύ διαδηλωτών.
Σε τούτες τις στιγμές έχεις δύο επιλογές.
Τους απωθείς δυναμικά και αναπόφευκτα γίνεται συμπλοκή, αλλά αυτή δεν είναι δυνατόν να έχει περιορισμένο χαρακτήρα, θα εμπλακούν και οι γύρω.
Επικίνδυνα πράγματα, δεν έχεις να κάνεις με τον μηχανισμό του ταξικού σου εχθρού, έχεις να κάνεις με τον ίδιο το λαό, με έναν κόσμο που στην παραπληροφόρησή του και στις τεταμένες αυτές στιγμές, δεν μπορείς να ελέγξεις πως θα αντιδράσει και τότε, έχεις προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες στους δοσίλογος της εξουσίας.
Τότε αναλαμβάνεις την ευθύνη μιας γενικευμένης σύρραξης.
Την αναλαμβάνεις αυτή την στιγμή;
Επί πλέον οι κατασταλτικοί μηχανισμοί καραδοκούν και αν αποφευχθεί μια σύρραξη μεταξύ διαδηλωτών, τότε παρεμβαίνουν τα ΜΑΤ και έχεις θέσει σε άμεσο κίνδυνο τον δικό σου κόσμο και όλους τους γύρω.
.................

Κάποιοι που δεν μπορώ να ερμηνεύσω την εμπάθεια τους έλεγαν "περιφρουρείται την Βουλή και άρα και αυτούς που μέσα ψηφίζουν τον απάνθρωπο νόμο.
Το ΠΑΜΕ βρέθηκε εκεί ακριβώς για να διαμαρτυρηθεί για το εγκληματικό πολυνομοσχέδιο.
Περιφρούρησε τους συγκεντρωμένους αγωνιστές.
Από εκείνους που "αναγκάστηκαν" στα ίσια σήμερα να δείξουν τις προθέσεις τους, τον ρόλο τους, υπακούοντας σε άνωθεν εντολές. 
Είναι πάντως να αναρωτιέται κανείς. 
Αν δεν ήταν εκεί το ΠΑΜΕ να "περιφρουρεί την Βουλή" όπως έλεγαν, τι θα έκαναν θα έμπαιναν μέσα να τα σπάσουν; 
Θα έβαζαν φωτιές όπως έχουν κάνει πολλές φορές;
Και τι έγινε όταν κάψανε την Αθήνα,αυτοί που το έκαναν;
Άλλαξε τίποτα για τους εργαζόμενους και τον λαό;
Απέτρεψε καμιά από τις αποφάσεις τους;
Οι δοσίλογοι της εξουσίας, αφού απέτυχαν να τρομοκρατήσουν με εκβιασμούς και απειλές τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου να διεκδικήσει  και να επιβάλλει με τους αγώνες του το δικό του δίκιο, έβαλαν στο πλευρό των κατασταλτικών τους δυνάμεων  τα λογής λογής φασιστοειδή να αποθαρρύνουν και να τρομοκρατήσουν με απευθείας επίθεση στο ΠΑΜΕ.

Λάθος στόχο έβαλαν, σε λάθος κόσμο επιχείρησαν τα άνομα σχέδιά τους.
Δεν μας τρομάζουν. Εκεί είναι που την πατάνε.
Και δεν μας τρομάζουν αυτές οι γνωστές άλλωστε μέθοδες, όχι μόνον γιατί είμαστε μαθημένοι, αλλά κυρίως γιατί πιο πολύ μας τρομάζουν  τα μέτρα που πάνε να επιβάλλουν και μας οδηγούν στην εξαθλίωση, υποθηκεύοντας την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας.

Εμείς ξέρουμε ότι η δύναμή μας βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη, η δύναμή μας είναι στην μαζική καθ΄ολική αντίσταση, ότι τους στόχους μας θα τους πετύχουμε και θα τους επιβάλλουμε στον βαθμό που θα έχουμε συνειδητοποιήσει αυτήν την αναγκαιότητα

Όταν θα έχουμε καταλάβει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.




Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011


Εκατοντάδες χιλιάδες λαού στους δρόμους του αγώνα.

Αύριο ξανά μαζί .
Στις 9 το πρωί περικυκλώνουμε το "ναό της δημοκρατίας τους",.
Να αισθανθούν ασφυκτικά  την ανάσα της απόφασής  μας να τους καίει.




Συγκλονιστική η σημερινή διαδήλωση.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου και της δουλειάς ξεχύθηκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην βαρβαρότητα των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Παρέλυσαν τα πάντα,παρέλυσε η χώρα, δεν δούλεψε τίποτα.  
Γραφεία, γιαπιά, καταστήματα, επιχειρήσεις ,φάμπρικες ,το λιμάνι,.....νέκρωσαν  τα πάντα.
 Δυναμική, μαζική και αποφασιστική η διαδήλωση από όλους τους κλάδους και όλα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από αυτήν την βάρβαρη πολιτική. 

Είναι φανερό πια, άνθρωποι που για πρώτη φορά κατεβαίνουν  σε διαδήλωση διαμαρτυρίας, κατανοούν σιγά σιγά  και αυτοί  την ανάγκη της οργανωμένης πάλης, την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν να μην παραμένουν πια παθητικοί παρατηρητές του εγκλήματος που επιτελείτε σε βάρος τους.
Όλος αυτός ο κόσμος σήμερα  ξεπέρασε διλήμματα,  επιφυλάξεις και  φοβίες  και υψώθηκε πάνω από τις απειλές και την τρομοκρατία που σπέρνουν όλο αυτόν τον καιρό οι πολιτικοί εντολοδόχοι και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.

Ήταν εντυπωσιακό, τα καταστήματα στις συνοικίες με κατεβασμένα τα ρολά (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις) 
Με αναρτημένη στις βιτρίνες τους την ανακοίνωση για την συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση.
Στο Μετρό και στον ηλεκτρικό το αδιαχώρητο.

 Η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ από τις πιο δυναμικές τις πιο μαζικές.
Συντεταγμένοι και αποφασισμένοι για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού.
Ασφυκτικά γεμάτη  η Ομόνοια και οι γύρω δρόμοι, παντού το αδιαχώρητο .
Ατέλειωτη η πορεία με συνθήματα, σημαίες και πανό, πορευτήκαμε  από την Ομόνοια στο Σύνταγμα και στην Βουλή.


Δυναμικές και μαζικές  και οι άλλες συγκεντρώσεις των  Πρωτοβάθμιων  οργανώσεων, της   ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ,της ΠΑΣΕΓΕΣ και άλλων αριστερών δυνάμεων και λαϊκών οργανώσεων.
Τα ρυάκια της αντίστασης σχημάτισαν ένα ποτάμι .
Ένα μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο που απειλεί να τους πνίξει.

Έχει πολύ δουλειά ακόμη μέχρι η απόγνωση να γίνει συνείδηση, έχει πολύ δουλειά ακόμη για να γυρίσει ό ήλιος.

Καμιά επανάπαυση ,κλιμακώνουμε και οργανώνουμε  την πάλη και τους αγώνες μας για την ανατροπή των βάρβαρων αποφάσεών τους, πάλη για την ανατροπή του απάνθρωπου συστήματός τους.

Πάλη μέχρι να γίνει συνείδηση και απόφαση ο δικός μας μονόδρομος ,η εργατική λαϊκή εξουσία.

Αύριο ξανά στην μάχη, αύριο ξανά στους δρόμους του αγώνα, αύριο περικυκλώνουμε την βουλή.

Παλεύουμε για να επιβάλουμε το δική μας δίκιο, παλεύουμε για να αποτρέψουμε τα χειρότερα που δρομολογούν σε βάρος  μας.

Αύριο θα συναντηθούμε ξανά στους δρόμους του αγώνα και της ανάγκης για ζωή.






Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

ΑΥΡΙΟ!


 Αύριο είμαστε εκεί, για να πούμε όχι στους νεκροθάφτες των ονείρων μας και του μέλλοντός μας.





Αύριο δεν μένει κανείς στο σπίτι του.

Αύριο δεν κατεβαίνει κανείς μόνος του στην διαδήλωση.
Όλοι μπορούμε να έχουμε μαζί μας και κάποιους πρωτάρηδες, είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν.

Ξέρουμε ένα πράγμα, ότι αύριο δεν πάμε για την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων.

Ξέρουμε , από αύριο οι ευθύνες μας μεγαλώνουν, η αυριανή μέρα μπορεί  να γίνει εφαλτήριο αγώνων, για μεγαλύτερες, αποφασιστικότερες και πιο αποτελεσματικές μάχες, με στόχο την ανατροπή του βάρβαρου συστήματός τους.


Αύριο πάμε να τους δείξουμε την δύναμή μας, να μετρηθούμε, να πάρουμε τα΄πάνω μας, να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι.

Να πούμε ΌΧΙ στους νεκροθάφτες των ονείρων μας, των δικαιωμάτων και του μέλλοντός μας.

Αύριο είμαστε εκεί όλοι για να αποτρέψουμε τα απάνθρωπα σχέδιά τους.

Αύριο είμαστε εκεί για να κάνουμε τους χειρότερους εφιάλτες τους να ζωντανέψουν.

Αύριο είμαστε εκεί όλοι για να υπερασπιστούμε την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας


Αύριο πάμε εκεί όλοι μαζί για να τους πούμε ότι είμαστε αποφασισμένοι, ότι δεν μας κουλαντρίζουν τα συναισθήματα, ο θυμός και η αγανάκτηση, αλλά η συνείδησή μας γι΄αυτό
και να το ξέρετε:

Το πρώτο που θα  προσέχουμε είναι ο εαυτός μας και οι διπλανοί μας.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η πειθαρχεία στις γραμμές μας, συντεταγμένα.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι να μην σας δώσουμε την ευκαιρία και την ικανοποίηση ότι μας προβοκάρατε και πήγατε  το κίνημα που πάει να αναπτυχθεί πίσω.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η περιφρούρηση του αγώνα μας.

Το πρώτο που προσέχουμε, είναι ο κεντρικός μας στόχος. 
Γιατί δίχως αυτόν δεν μπορούμε εμείς,  η εργατική τάξη,εμείς  ο κόσμος του μόχθου,εμείς  οι παραγωγοί του πλούτου,  να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε από τον κατήφορο και την κόλαση που μας οδηγείτε.
                                            Και κεντρικός μας στόχος είναι:

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΑΣ.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΑΪΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.




Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Το θεριό δίνει την μάχη του





Και εμείς του βγάζουμε ένα ένα τα δόντια.

  Η επίθεση είναι μετωπική.


Δεν περιορίζεται μόνον στα κοινωνικά, εργασιακά, δημοκρατικά μας δικαιώματα.
Είναι επίθεση κατά της ζωής του λαού και των εργαζομένων.

Το θεριό δίνει την μάχη του και πάνω στον επιθανάτιο ρόγχο του, σκορπάει τον όλεθρο.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε πια να επιλέξουμε, άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ο καπιταλισμός μέσω των εκπροσώπων του δείχνει το φρικιαστικό και απεχθές πρόσωπό του.
Χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα μέσα για να εξασφαλίσει  την κυριαρχία του, έστω και ισχνή, έστω και βραχυπρόθεσμη.

Δεν έχει κάνει χρήση όλων των μηχανισμών του ακόμη, αλλά δεν θα διστάσει να κάνει χρήση των πιο βάρβαρων μέσων για να αντιμετωπίσει τον ταξικό του εχθρό,την εργατική τάξη.

Είναι ο μόνος φόβος τους, ξέρουν ότι μόνον από την εργατική τάξη κινδυνεύουν και αυτήν προσπαθούν να αποδεκατίσουν, να την κατακερματίσουν.
Δεν τους  τρομάζει   όταν ο λαός  αποσπασματικά διεκδικεί και αντιδρά.

Αυτό που τους τρομάζει και γίνεται ο εφιάλτης τους,είναι η ταξική συνείδηση και ο οργανωμένος συγκροτημένος αγώνας.
Γιατί γνωρίζουν ότι μόνον οργανωμένα μπορεί να αντιμετωπίσουμε και να ματαιώσουμε τα εγκληματικά  σχέδιά τους.
Και εμείς, άλλα περιθώρια δεν έχουμε,δεν είναι δυνατόν να εκχωρήσουμε τα δικαιώματά μας, τα δικαιώματα των παιδιών μας στην μόρφωση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στην εργασία, στην ζωή, στα δικά τους εγκληματικά χέρια, θυσία στον βωμό του κέρδους τους.

Φτάνει πια όσο παραπονεθήκαμε, όσο ανεχθήκαμε, όσο θυμώσαμε, όσο αγανακτήσαμε και όσο διαμαρτυρηθήκατε κατά μόνας.

Τώρα είναι απαίτηση όλοι μαζί, εργάτες, μικρομεσαίοι, συνταξιούχοι και φοιτητές...
Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι, ο κόσμος του μόχθου, όλοι μαζί εμείς οι παραγωγοί του πλούτου να αντιμετωπίσουμε τον κοινό μας εχθρό που επιβουλεύεται την ζωή μας.

Να εκφραστούμε μαζικά, αποφασιστικά, οργανωμένα.
Τώρα είναι η ώρα για μάχη και για ζωή.

Να δούμε κατάματα τις ευθύνες μας μπρος στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σημερινής πραγματικότητας.

Βγαίνουμε στους δρόμους από σήμερα μέχρι τις 19 του μήνα, στους δρόμους του αγώνα, στις γειτονιές, στο γιαπί, στην αγορά, στο σωματείο.......

Σπίτι το σπίτι, σε φίλο και γνωστό, μιλάμε μαζί τους, τους ακούμε, τους δίνουμε δύναμη και κουράγιο, τους πείθουμε ότι δεν είναι μόνοι τους,γιατί μόνος δεν πρέπει να μείνει κανείς.

Την τετάρτη 19/10/2011 Δίνουμε μυριόστομη απάντηση.
Και στις 20 του μήνα κλείνουμε σε ασφυκτικό κλοιό "το ναό της δημοκρατίας τους", μέχρι να έρθει η στιγμή να μπούμε μέσα και να τον καταλάβουμε.

Σαλπίζουμε συναγερμό. Βάζουμε  τέρμα στις αυταπάτες, τέρμα στις ψευδαισθήσεις,και παλεύουμε να ανατρέψουμε τα άνομα σχέδιά τους και το σάπιο τους σύστημά.

Να έχει να γράφει η ιστορία ότι:

Εκείνη την μέρα η εργατική τάξη, οι ταξικές δυνάμεις,  έδωσαν  την απάντησή τους, εκείνη η ημερομηνία ήταν η απαρχή μεγάλων αγώνων που οδήγησαν στην ανατροπή ενός εγκληματικού και βάρβαρου οικονομικού συστήματος.


Άντε παιδιά, καλή δύναμη.





Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Γιατί εμένα έτσι μου αρέσει!.............


PICASSO_Gouernica2.jpg (62493 bytes)
 Πικασο Γκουέρνικα

 Comandante Che Guevara   Silvio Rodrigues







Nina Simone    Pirate Jenny      Kurt Julian Weill,     Aπό την "Οπερα της πεντάρας"




....................Και ελπίζω και σε εσάς .



Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Επιτέλους !!!!
Καιρός ήταν .....
Μην πεις μετά ότι δεν ήξερες.

" Άξιον εστί το τίμημα "

Οδυσσέα Ελύτη
Θεόδωρου Σμυρνιού

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ (1959)
 
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΚΤΟ

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ


ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού σαρώνοντας
η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.
Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου.
Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση.
Και μετά θα μιλήσει, να πει: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο.

- Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και Στρατηγών.

- Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων.

- Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.


Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Αλλά πριν, ιδού θα γίνουν οι ωραίοι που ναρκισσεύτηκαν στις τριόδους Φίλιπποι και Ροβέρτοι.
Θα φορέσουν ανάποδα το δαχτυλίδι τους, και με καρφί θα χτενίσουνε
το μαλλί τους, και με νεκροκεφαλές θα στολίσουνε το στήθος τους, για να δελεάσουν τα γύναια.
Και τα γύναια θα καταπλαγούν και θα στέρξουν.
Για να έβγει αληθινός ο λόγος, ότι σιμά η μέρα
όπου το κάλλος θα παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς.
Και θα αγαναχτήσει το κορμί της πόρνης μην έχοντας άλλο τι να ζηλέψει.
Και θα γίνει κατήγορος η πόρνη σοφών και μεγιστάνων, το σπέρμα
που υπηρέτησε πιστά, σε μαρτυρία φέρνοντας.
Και θα τινάξει πάνουθέ της την κατάρα, κατά την Ανατολή το χέρι τεντώνοντας και φωνάζοντας:
εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τα χρώματα του Υμηττού στη βάση την ιερή του Νέου Αστικού μας Κώδικα.

- Βλέπω τη μικρή Μυρτώ, την πόρνη από τη Σίκινο, στημένη πέτρινο άγαλμα στην πλατεία της Αγοράς
με τις Κρήνες και τα ορθά Λεοντάρια.

- Βλέπω τους έφηβους και βλέπω τα κορίτσια στην ετήσια Κλήρωση των Ζευγαριών.

- Βλέπω ψηλά, μες στους αιθέρες, το Ερέχθειο των Πουλιών.


Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα
που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.
Αλλά πριν, ιδού θα περάσουν γενεές το αλέτρι τους πάνω στη στέρφα γης.
Και κρυφά θα μετρήσουν την ανθρώπινη πραμάτεια
τους οι Κυβερνήτες, κηρύσσοντας πολέμους.
Όπου θα χορτασθούνε ο Χωροφύλακας και ο Στρατοδίκης.
Αφήνοντας το χρυσάφι στους αφανείς, να εισπράξουν αυτοί τον μιστό της ύβρης και του μαρτυρίου.
Και μεγάλα πλοία θ' ανεβάσουν σημαίες, εμβατήρια θα πάρουν τους δρόμους,
οι εξώστες να ράνουν με άνθη το Νικητή. Που θα ζει στην οσμή των πτωμάτων.
Και του λάκκου σιμά του το στόμα, το σκοτάδι θ' ανοίγει στα μέτρα του,
κράζοντας: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι της Αναστάσεως.

- Βλέπω τους Χωροφυλάκους να προσφέρουν το αίμα τους, θυσία στην καθαρότητα των ουρανών.

- Βλέπω τη διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών.

- Βλέπω τις κανονιοφόρους του Έρωτα.


Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει
από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Αλλά πριν, ιδού θα στενάξουν οι νέοι
και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει.
Κουρεμένοι κατάδικοι θα χτυπήσουν την καραβάνα τους πάνω στα κάγκελα.
Kαι θα αδειάσουν όλα τα εργοστάσια, και μετά πάλι με την επίταξη θα γεμίσουν,
για να βγάλουνε όνειρα συντηρημένα σε κουτιά μυριάδες, και χιλιάδων λογιών εμφιαλωμένη φύση.
Και θα 'ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα.
Και θα 'χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας.
Και θα 'ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια.
Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία, που να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας
από τ' ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας, θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια.
Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει, ν' αψηλώσουν τα χόρτα,
η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει.
Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει πάνου στα χόρτα καθώς που ετάχθη.
Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!

  Από τον ψαλμό ΙΗ

Τώρα το χέρι του Θανάτου
αυτό χαρίζει τη Ζωή
και ο ύπνος δεν υπάρχει.
Xτυπά η καμπάνα του μεσημεριού
κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα:
ΝΥΝ και ΑΙΕΝ και ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.
Αιέν αιέν και νυν και νυν τα πουλιά κελαηδούν
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το τίμημα.









 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...