Να βρεθούμε
ξανά
ξανά
Vincent van GoghΚαι τώρα τι κάνουμε; Αυτό ήταν να το δεχτούμε και να τελειώνουμε. Πέρασαν τα μέτρα τους, επικράτησε ο πλούτος και η κερδοφορία τους, σε βάρος την δικής μας ζωής και της ζωή των επόμενων γενεών; Εξασφάλισαν έναν γύρο ακόμη; Αν γι΄αυτούς είναι ένας γύρος,για μας και να το ξέρουμε,
είναι η ανάσα μας, είναι το φως του ήλιου,είναι το χαμόγελό μας ,είναι η ειρήνη στην καθημερινότητά μας, είναι η ζωή μας.
Nα βάλουμε στην άκρη την επιστημονική θεωρία που μιλάει για την δομική κρίση του καπιταλισμού,για τα αδιέξοδά του, για την ιστορική ανάγκη της ανατροπής του και για τον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης σ΄αυτήν την διαδικασία; Να καταλήξουμε σ΄ένα συμπέρασμα και να διαγράψουμε επιστημονικές θεωρίες που τις διαβάσαμε ξανά και ξανά,τις αναλύσαμε τις αφομοιώσαμε(;) πειστήκαμε και παλέψαμε για να τις υλοποιήσουμε; Ακόμη και αν κάποιοι θα΄θελαν να μας πείσουν, ότι αυτά έχουν ξεπεραστεί,ότι υπάρχουν κενά στις επιστημονικές αναλύσεις των Μαρξ και Ένγκελς, για την πολιτική οικονομία, για το κεφάλαιο και την εργασία,για το τέλος του καπιταλιστικού συστήματος και το ξεπέρασμά του, με τον ίδιο τρόπο που ξεπεράστηκαν προηγούμενα οικονομικά συστήματα,έρχεται η καθημερινότητά μας να τους διαψεύσει.
Δεν είναι και λίγοι αυτοί που το επιχειρούν.
Καθημερινά, τους τελευταίους μήνες ,είδαμε να υλοποιούνται όλες οι θεωρητικές αναλύσεις, ο διαλεκτικός τρόπος σκέψης των Μαρξ και Ένγκελς. Είδαμε να ξετυλίγεται όλο το εφιαλτικό σενάριο μπρος στα μάτια μας και σε βάρος μας.
"Η Αστική τάξη, είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλει στην κοινωνία σαν ρυθμιστικό νόμο, τους όρους ύπαρξης της τάξης της. Είναι ανίκανη να κυριαρχεί,γιατί είναι ανίκανη να εξασφαλίσει στο σκλάβο της την ύπαρξη, ακόμα και μέσα στην σκλαβιά του, γιατί είναι υποχρεωμένη να τον ρίξει ως την κατάσταση που θα χρειάζεται να τον τρέφει αυτή αντι να τρέφεται η ίδια από αυτόν. Η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία."
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ, κεφάλαιο 1 Αστοί και προλετάριοι σελ.40
Αυτή είναι η αλήθεια. Στην προσπάθειά της η πλουτοκρατία να συσσωρεύσει όλο και περισσότερα κεφάλαια,προκειμένου να ανταγωνιστεί τους όμοιούς της κεφαλαιοκράτες , συμπιέζει τα εισοδήματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα τους επιβάλλει την αύξηση της παραγωγικότητας. Έτσι, παράγονται άναρχα τα εμπορεύματα, αλλά ταυτόχρονα μειώνεται η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων. Μ΄αυτόν τον τρόπο συσσωρεύονται τα προϊόντα που παράγονται και εκεί εμφανίζεται η υπερπαραγωγή. Αυτή είναι και η βασική αντίθεση του κεφαλαίου,που το οδηγεί στο πλήρες αδιέξοδό του και στην μόνη επιλογή που θα του εξασφαλίσει την συνέχιση της κυριαρχία του:
Τον αφανισμό μέρους των παραγωγικών δυνάμεων.
Το έχουν άλλωστε ομολογήσει. Έλεγε ο Λοβέρδος πριν λίγες μέρες και θα το θυμόσαστε :
"ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΙ΄ΟΛΑΣ. ΖΟΥΝΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥΣ." Τι κυνισμός !
Όταν είναι αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα για να το λύσουν ...αφαιρούν το πρόβλημα.!
Από την μια μεριά αυτό είναι το επιδιωκόμενο Από την άλλη, έχουν και τον φόβο τους, που και αυτόν πάμπολλες φορές τον έχουν ομολογήσει:
"ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΧΕΣ".
Το επικαλούνται σε κάθε ευκαιρία και για να το πετύχουν, έβαλαν σε λειτουργία όλους τους μηχανισμούς τους.
Και όσο αυτοί υπερασπίζονταν με απόλυτη συνέπεια τα συμφέροντα της τάξης τους και των αφεντικών τους, εμείς παραμείναμε παθητικοί παρατηρητές στην ουσία. Αμήχανη σχεδόν η εργατική τάξη στην πλειοψηφία της, περιορίστηκε να μεμψιμοιρεί και να γκρινιάζει, προφανώς μη μπορώντας να κατανοήσει το επερχόμενο. Η οργή και η αγανάκτηση δεν μπόρεσαν να εκφραστούν δυναμικά.
Και τι είναι η εργατική τάξη,ένα ρεμπέτ ασκέρ,τι είναι μια αοριστολογία;
Πως θα μπορέσει η εργατική τάξη να εκφραστεί, αν δεν είναι οργανωμένη,αν δεν έχει αναπτύξει ταξική συνείδηση;
Πως θα μπορέσει η εργατική τάξη να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ιστορίας;
Η εργατική τάξη, χωρίς οργάνωση δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο για την εξουσία!
Ποιος έχει την ευθύνη αυτής της αδυναμίας ;
Ποιος ορίζεται να φέρει σε πέρας τον ιστορικό προορισμό της;
Ποιος είναι ο ρόλος των πολιτικών φορέων της εργατικής τάξης;
Και επί τέλους ποιος είναι και ο ρόλος όλων εμάς που διατεινόμαστε ότι έχουμε κατανοήσει τις ανάγκες των καιρών.
Μήπως πρέπει εμείς να πάρουμε την υπόθεση, την δική μας υπόθεση στα χέρια μας και να πιέσουμε προς κάθε κατεύθυνση;
ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ.
Όσοι ξεκοπήκαμε, όσοι ξεχαστήκαμε, όσοι εξαναγκαστήκαμε, όσοι αποδιωχτήκαμε, όσοι ακόμη είμαστε με ψηλά το κεφάλι, ασυμβίβαστοι, απαιτητικοί, αποφασισμένοι, αναγκασμένοι αλλά όχι παραδομένοι .
Για την περηφάνια και την αξιοπρέπειά μας .
Για ότι μας κλέβουν,για ότι δικαιούμαστε, για ότι μας αξίζει.
Για την ζωή!
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Φίλε Black Bedlam την καλησπέρα μου,
ο Μάρξ και ο Ένγκελς αναφέρονται στην εργατική τάξη και όχι στο ρεμπέτ ασκέρ του ευρύτερου δημόσιου τομέα!Πόσες βαρειές βιομηχανίες ιδιωτικού τομέα υπάρχουν στην Ελλάδα?Να είναι τα σωματεία των εργατών απο την μιά και το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας απ την άλλη?Ελάχιστες!Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όμως?Εδώ όλοι είναι ανακατωμένος ο ερχόμενος!Το πρωί συνδικαλιστικά συμβούλια και το βράδυ στα μπουζούκια!Και νά οι ψεύτικες υπερωρίες,και να το χαρτζιλικάκι για να σου περάσουν την παροχή και να ,και να...Δεν κάνουν αγώνα αυτοί φίλε,κάνουν κλεφτοπόλεμο και δε τον κάνουν στο κράτος αλλά σ'αυτούς πούρχονται να τους πάρουν τον παχουλό μισθό!Ο εργάτης της ιδιωτικής φάμπρικας ούτε ακούει ούτε βλέπει γιατί είναι πατημένος απο καιρό!Απο τότε που στην Triumph,πήραν τα λεφτά τους οι ιδιοκτήτες και πήγαν σ'αλλες πολιτείες!Το ΔΝΤ ούτε που τους αγγίζει,στα 65 θα παίρνανε την κωλοσύνταξη!Τα άλλα τα καλόπαιδα των πρόορων συνταξιοδοτήσεων στα 3000 ευρώ έχει βάλει στο σημάδι και για αυτούς δεν έχω να πώ λέξη...
BB καλημερα, μετρας τα πραγματα σαν να ειναι κατι το συνηθισμενο, αναφερεις το παραδειγμα του κεφαλαιου και πολυ σωστα, εμπειριες ταξικων αγωνων δεν εχει η πλατεια μαζα των εργαζομενων, υπαρχει η αρχικη ''παγωμαρα'', ΤΟ ΣΟΚ και κοντα στην ψυχρολουσια των μετρων και των νεων λεξεων και ορων, η προπαγανδα για την αναγκαιοτητα τους, απο τα γ...καναλα, τους ''σοβαρους'' και ''εγκυρους'' αναλυτες, υπαρχουν οι ''μυαλοπωληδες'' διανοουμενοι, ικετες της επεμβασης των Ματ και του στρατου, βαλε και μια απο ολιγη Ντορα και μια Κουβελη, απο κοντα οι διακοπες του καλοκαιριου, εσυ ζυγιζεις με αλλα ''μετρα'', αναλυεις και προτεινεις συμφωνα με αυτα που εχεις φροντισει να μαθεις, ο πολυς κοσμος ομως, τωρα μπαινει στην διεργασια της διαφορετικης αποψης, μεχρι τωρα πιστευε οτι ''ανηκει'' στο 65% του ''κυριαρχου'' λαου και τα ψηφαλακια του θα του εξασφαλιζαν το μελλον το δικο του και των παιδιων του, το ειχες γραψει παλιοτερα, τρεξιμο και συζητηση παντου, δουλειες, καφενεια, παρεες, τα ''αφεντικα'' αλλαξαν τους ορους του ''παιχνιδιου'', εμεις δεν μασαμε, αυτο πρεπει να το μεταλαμπαδευσουμε και στους αλλους τους ''νεους'' στο αιωνιο παιχνιδι, της παλης των ταξεων, αυτο το βιβλιαρακι[το μανιφεστο] αν αλλαξεις χρονολογιες, ειναι οχι μονο συγχρονο, αλλα και αυριανο. Ιστορικη αναγκαιοτητα, θα βρεθουμε με ολους τους εργαζομενους, ξανα και ξανα, μεχρι που ολοι θα γινουμε ενα. ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ!!!
Να πω ότι ασφαλώς συμφωνώ, αλλά να το παίξω και λίγο... ξανθή!
Να οργανωθούμε, ναι -αλλά με ποιους "εργατοπατέρες"... που, όλοι σχεδόν, μετά την προεδρία του συνδικάτου πέρασαν στη Βουλή και υποστηρίζουν την αντεργατική πολιτική των κομμάτων τους;
Να οργανωθούν τα τραπεζοϋπαλλήλια... αλλά πώς, όταν δεν υπάρχουν σύλλογοι; Άρα είναι εκτός ΟΤΟΕ; Ή μήπως δεν είναι σύγχρονος εργάτης ο τραπεζοϋπάλληλος (που, πιστέψτε με -και το ξέρετε- δεν είναι golden boy ο ταμίας, η τηλεφωνήτρια και όχι μόνο).
Να οργανωθούν οι φοιτητές... Μήπως δεν είναι εν δυνάμει εργάτες (ακόμη κι αν δε δουλέψουν μυστρί και πηλοφόρι), εν δυνάμει λεμόνια για στίψιμο; Αλλά πώς; Ο φοιτητής της μεταπολίτευσης (δεν πάω παραπίσω) είχε μια κραταιή Πανσπουδαστική, ήταν πιο "διαβασμένος", πιο "ψυλλιασμένος", και πιο συνειδητοποιημένος, από τον σημερινό 20άρη που ψηφίζει στη Σχολή, όχι κόμμα, όχι ιδεολογία... αλλά εκδρομές και σημειώσεις!
Μέχρι πρότινος, είχε κινητό, laptop και γρήγορα μετρητά, από τις ήδη φορτωμένες κάρτες του μπαμπά και της μαμάς, ή και ψώνιζε με πλαστικά λεφτά που δεν είχε ούτε ο ίδιος, ούτε η οικογένειά του.
Παλιότερα, ψωνίζαμε μ' ό,τι είχε η τσέπη μας. Ξέραμε μέχρι πού μας έπαιρνε -κι όταν δεν μας έπαιρνε, καταλαβαίναμε τη στέρηση, καταλαβαίναμε ότι "δε μας φτάνουν", άρα αφού στραβά δεν αρμενίζουμε, μάλλον στράβωσε ο γιαλός.
Τώρα ψιλοξυπνάει ο μέσος Έλληνας (γιατί κι αυτός, εργατική τάξη είναι, κακά τα ψέμματα, τέρμα τα ψέμματα, δεν υπάρχει πια μεσαία τάξη, όλοι στον ίδιο κουβά είμαστε, διαχωριστική κι από την τάφρο και μετά οι, του απυρόβλητου. Οι λεφτάδες, τα τζάκια, οι μαυρολεφτάδες, οι σύγχρονοι μαυραγορίτες).
Ψιλοξυπνάει και βλέπει ότι δεν υπάρχει πια πλαστικό χρήμα (οι τράπεζες δεν του επανεκδίδουν τις κάρτες), δεν υπάρχει προοπτική για... "το δικό του κεραμίδι" (οι τράπεζες τον θεωρούν πλέον αφερέγγυο και δεν του δίνουν στεγαστικό). Ψιλοξυπνάει αφού βλέπει ότι στο s/m ζήτημα είναι να του φτάσουνε τα φραγκοδίφραγκα για γάλα, μακαρόνια και πάνες του μωρού.
Αλλά δεν ξέρει πώς να οργανωθεί, πώς να αγωνιστεί, με ποιους να ενώσει την κραυγή του, ή να υψώσει τη γροθιά του.
40%, λέει, δε θα ψήφιζε κανένα κόμμα σε ενδεχόμενες εκλογές. Ωραία. Το υπόλοιπο 60%... προφανώς πιστεύει (τους πιστεύει) ακόμα, δεν είδε - δεν έμαθε - δεν κατάλαβε - ή, είναι βολεμένο!
Κατά τ' άλλα, ένα σεβαστό ποσοστό (γιατί, οποιοδήποτε ποσοστό πάνω από το 0% είναι σεβαστό, εν προκειμένω) εκκολάπτει το αυγό του φιδιού -αυτό, δεν πρέπει να μας ανησυχήσει;
Δεν είναι μόνο "νοσταλγοί", δεν είναι μόνο ματσωμένοι, οι οπαδοί του ΛΑΟΣ, είναι κι εργάτες (από τις ομάδες που ανέφερα στην αρχή) κι αυτό, εμένα με φρικάρει περισσότερο!...
Από τα λίγα που έχω καταλάβει διαβάζοντας και ζώντας κάποια πράγματα εργάτης είναι αυτός που παράγει υπεραξία. Αυτός που φροντίζει μέσω υπηρεσιών και υπαλληλίας να αυξηθεί κι άλλο η υπεραξία, ο μισθωτός εργαζόμενος του δημοσίου ή του εμπορίου, ο επιστήμονας κ.λπ. ναι μεν δεν είναι εργάτης αλλά από τη θέση του πρέπει να είναι μαζί του.
Το νομοτελειακό, αλλά όχι από μόνο του μοιραίο, είναι να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, το κέρδισε στο παρελθόν, δεν κατάφερε όμως να το κρατήσει.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η οργάνωσή της. Αυτό σημαίνει να γίνει τάξη για τον εαυτό της. Και αυτό το έκανε στο παρελθόν και με τα κομμουνιστικά κόμματά της πήρε την εξουσία. Το έχασε όμως και αυτό.
Ποτέ από κανένα κλασικό του μαρξισμού - λενινισμού, από κανένα γνώστη της θεωρίας, από κανένα κομμουνιστικό κόμμα στο παρελθόν δεν έμπαινε ζήτημα παρσίματος της εξουσίας από τους εργάτες με βάση την αστική δημοκρατική θεώρηση της πλειοψηφίας του πληθυσμού, αλλά με βάση τη θέση της στη κοινωνία, στη παραγωγή.
Η αριστερά όμως, τα κομμουνιστικά κόμματα, το ξέχασαν (και) αυτό. Πιεσμένα από τους αστούς έκαναν πίσω και άρχισαν να ψάχνουν πλειοψηφίες βαφτίζοντας ως εργάτες δημόσιους υπάλληλους, εμποροϋπάλληλους φτάνοντας έως και τους αστυνομικούς ή στρατιωτικούς να τους βαφτίζουν ως τέτοιους για να αποδείξουν ότι οι εργάτες είναι πλειοψηφία και άρα ως συμπέρασμα έχουν το ...δημοκρατικό δικαίωμα στην εξουσία. Λες και είτε έτσι είτε αλλιώς θα το αναγνώριζε αυτό ποτέ η αστική τάξη! Ρίχτηκε το βάρος σε αυτά τα στρώματα και άφησε λοιπόν τους εργάτες στην άκρη, συνέβαλε στην αποδιοργάνωσή τους και στην υποταγή τους, φτάνοντας η ίδια η αριστερά να διαλύει εργοστασιακά σωματεία ή να μην επιτρέπει τη δημιουργία τους προτάσσοντας τα απρόσωπα κλαδικά στη καλύτερη περίπτωση.
Με όλα αυτά θέλω να πω ότι βιώνουμε τον συνδυασμό της ήττας στις χώρες που για κάποιο διάστημα η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της ήταν εξουσία με την ιδεολογική υποχώρηση, και συνάμα την αποδιοργάνωση και ηττοπάθεια της εργατικής τάξης στις καπιταλιστικές χώρες.
Αυτό χρειάζεται να ξεπεραστεί. Και δεν βοηθάει σε αυτό ο διαχωρισμός των εργαζόμενων σε δημόσιους και ιδιωτικούς, σε εργάτες και υπαλλήλους και ότι άλλο εφευρέτει η αστική προπαγάνδα. Δεν βοηθάει όμως ούτε η γενίκευση όλοι εργάτες είμαστε.
Πως θα ξεπεραστεί η ηττοπάθεια, την οποία κουβαλάει σαν αρρώστια και η ίδια η αριστερά; Πάντως όχι με αναστολή των αγώνων εν όψει εκλογών! Αφορά σχεδόν όλους αυτό! Η ίδια η αριστερά δημιουργεί και καλλιεργεί τις αυταπάτες στο κόσμο ότι κάτι μπορεί να γίνει μέσω εκλογών.
Θα ξεπεραστεί μόνο έτσι όπως το λέει ο ΒΒ: "ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ". Kαι 'γω θα συμπλήρωνα στο δρόμο του αγώνα, της αντίστασης και της ανατροπής. Έτσι δημιουργήθηκαν τα μεγάλα του παρελθόντος, τότε που η θεωρία γεννιόταν στη πράξη, η πράξη προχωρούσε με την ανάπτυξη της θεωρίας, τότε που δημιουργήθηκαν τα επαναστατικά κομμουνιστικά κόμματα, πολιτικά όργανα της εργατικής τάξης (και όχι παλλαϊκά!), τότε που γεννήθηκαν οι επαναστάσεις (και όχι τα ειρηνικά περάσματα!)
BB καλημέρα!
meln@ki εδώ, άλλαξα το νικ μου σε πιο... ελληνοπρεπες... τρέχα γύρευε γιατί...
Διάβασα το ενδιαφέρον ποστ σου και τα σχόλια. Ήθελα να γράψω ό,τι και η Ντρουσίλα, να μην επαναληφθώ λοιπόν και γίνω κουραστική.
Τα έχουμε ξαναπεί, για χρόνια πολλά ετοιμαζόταν αυτό που έχει έρθει. Οι σοβαροί συνδικαλιστές είναι ελάχιστοι, το πλαστικό χρήμα έχει κυριαρχήσει σε σπίτια και μυαλά, οι ζωές είναι καταχρεωμένες στις τράπεζες... ως και τα εγγόνια μας θα πληρώνουν τη δική μας μανία καταναλωτισμού. Η Ελλάδα ένα απεραντο χάος. Ένας φίλος θέλει να ανοίξει επιχείρηση με συνεταίρους. Τους χρειάζονται 100.000 ευρώ. Από αυτά, οι 40.000 για μίζες. Η αρπαχτή της αρπαχτής. Έχουμε μια χώρα διεφθαρμένη ως το μεδούλι. Οι περισσότεροι λαδώνονται ή λαδώνουν... Ποιος να γίνει μπροστάρης του αγώνα; Και φωνάζεις: Καταγγείλετε όσους ζητούν μίζα. Και σου λέει ο άλλος, αν το κανω δε θα ανοίξω μαγαζί ποτέ και θα πεινάσω...
Τι πρέπει να γίνει; Πώς να ξυπνήσει ο κόσμος απ' το λήθαργο. Όσοι φοβούνται, όσοι είναι δανεισμένοι, όσοι είναι άνεργοι, όσοι αμείβονται πενιχρά, όσοι βλέπουν τα χρήματα που θέλουν να επενδύσουν σε μια δουλίτσα να διασπαθίζονται από δημοσιο-καρχαρίες, όσοι βλέπουν δικούς τους ανθρώπους να πεθαίνουν γιατί τα δημόσια νοσοκομεία είναι διαλυμένα και λεφτά δεν έχουν για φακελάκια, αλλά και όσοι τόσα χρόνια είχαν χαθεί στη νιρβάνα του υπερκαταναλωτισμού και βλέπουν τώρα τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς τους... όσοι... όσοι... όσοι!
Παρόλα αυτά ελπίζω!
:))))))
Μια μικρή παρατήρηση.
ΜΠ.ΜΠ, δίπλα στο απόσπασμα από το μανιφέστο καλό θα ήταν να βάλεις και την ημερομηνία που εκδόθηκε
21 Φεβρουαρίου του 1848. Έτσι έχει ακόμη περισσότερη πλάκα(παρακάτω δεν διάβασα θα διαβάσα, θα διαβάσω και θα σου πω μόλις σταματήσω τα γέλια)
"Η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο (πλέον είναι το σωστό) με την κοινωνία."
Αυτό το "πλέον" διαρκεί 162 χρόνια 5 μήνες και 22 μέρες. (το 1848 ήταν δίσεκτο)
Που θα πάει ρε Μπλακ Μπέντλαμ, θα ρθει κι αυτή η μέρα.
Δίνε εσύ το κουπονάκι σου, κάνε καμιά αφισσοκόληση πούλα κάνα Ριζο στα φανάρια τις κυριακές, και θα ρθει.
Ε-Ε-Ερχεται.....
Μεχρι τότε το μαγαζάκι (του τρόμου) μπορεί να πουλά επανάσταση ανενόχλητα.(αλλίμονο όμως όταν ερθει)
Αγαπητέ ΒΒ,
ωραίο το ποστ σου. Ο συνδυασμός της άγριας επίθεσης/κατάργησης εργατικών δικαιωμάτων και της επικαιρότητας του μαρξισμού είναι αρκετά εύστοχος. Και μπαίνουν αμείλικτα πλέον τα ερωτήματα που θέτεις στο τέλος σε σχέση με την αντεπίθεση που πρέπει να οργανώσει ο κόσμος της εργασίας.
Ωστόσο τα ερωτήματα αυτά, που έχουν σαν απάντηση τις "μόνιμες αλήθειες"(μπορούμε όλοι να αραδιάσουμε τσιτάτα), πιστεύω θέλουν άλλη προσέγγιση. Όχι ότι αυτές οι "αλήθειες" χρήζουν αναθεώρησης και έτσι να αποδράσουμε σε διάφορα εγκεφαλικά σχήματα και απολογητικές θεωρίες.
Αλλά το θέμα είναι ότι δεν είναι αυτονόητες στο βαθμό που καμία εκδοχή της Αριστεράς δεν εκπλήρωσε βασικά κριτήρια κριτήρια ενός τρόπου σκέψης που είχαν οι κλασσικοί. Και εδώ φυσικά δεν μπορείς να δώσεις απαντήσεις παραθέτωντας κομμάτια των κλασσικών. Αλλά από τα κομμάτια των κλασσικών, με επιστημονική προσέγγιση και όχι με ιερατική έπαρση, να αναλύσει κανείς και να ξεσκεπάσει τον σημερινό καπιταλισμό και ιδιαίτερα την κατάσταση στη χώρα μας.
Και πάλι όμως δεν φτάνει αυτό. Υπάρχει και η πολιτική πρόταση που πρέπει να δώσει στην κοινωνία. Μια πρόταση ρεαλιστική, ζόρικη(το ξερουμε ότι δεν θα έρθει ειρηνικά η αλλαγή εξουσίας) και πειστική στον απλό κόσμο. Εδώ και πάλι έχουν γίνει εγκλήματα, που πληρώνονται ακόμη και σήμερα. Ο ξεπεσμός του συνδικαλισμού και η απαξίωση της εργατικής δράσης είναι ένα από τα φαινόμενα που σωστά εντόπισε ο φίλος αντιγειτονιες, και που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80. Έτσι λοιπόν, από τα τανκς στον Καραμανλή, από τον Καραμανλή στον Παπατζή, από τον Παπατζή στο Μητσοτάκη, και μετα σε Σημίτη, Κωστάκη και Γιωργάκη, η Αριστερά παλινδρομούσε ανάμεσα στην "αλλαγή" και την πραγματική αλλαγή, τις οικουμενικές κυβερνήσεις και την υποχώρηση στο συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ ταυτόχρονα η κατάρρευση των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού ξεφτίλιζαν στα μάτια του κόσμου τα ιδανικά του κομμουνισμού και τα κ.κόμματα της ευρώπης που εξελίχθηκαν σε εκφραστές κεντροαριστερών σεναρίων, προδότες των ιδεών τους και συγκυβερνώντες σε συναπισμούς εξουσίας.
Η τίμια στάση λοιπόν δεν αρκεί στα σημερινά γεγονότα. Οι αμαρτίες πληρώνονται και φυσικά μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν έχει ουδεμία εμπιστοσύνη στην αριστερά(ενώ αντιθέτως οι οργανώσεις της Αριστεράς νομίζουν ότι οι μάζες την έχουν ανάγκη!).
Επειδή το θεμα που άνοιξες είναι τεράστιο, ας μην φάω άλλο χώρο. Να πω κλείνοντας, ότι όχι μόνο θα βρεθούμε ξανά, αλλά θα οργανωθούμε καλύτερα αυτή τη φορά, θα μελετήσουμε και αναλύσουμε εξαντλητικά, θα προετοιμαστούμε στην πράξη και όχι στις θεωρίες, θα βουτήξουμε μέσα στην κοινωνια να δώσουμε μια μάχη που θα κρίνει τα πάντα...
Χωρίς συναισθηματισμούς και υπερβολές, οι διαθέσεις των ανθρώπων που συναντώ και μιλώ και έχουν αναφορά στην Αριστερά, είναι πολύ μπροστά. Όπως επίσης και αρκετών ανένταχτων. Θέλει πολύ δουλειά, οργάνωση, σοβαρό σχέδιο και δεν θα γίνει μέσα σε μια μέρα.
ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Καλησπέρα σε όλους.Νομίζω ότι αυτή η συνομιλία εκφράζει τους προβληματισμούς και την αγωνία ενός μέρους της κοινωνίας μας.
Είναι ένας γόνιμος διάλογος,που εμπεριέχει ερωτήματα, που θα έπρεπε να είναι απαντημένα. Και τούτο γιατί προέρχονται τόσο από άτομα με επίπεδο μόρφωσης, κυρίως όμως γιατί αποτελούν καλοπροαίρετες παρατηρήσεις,ως προς την αριστερά και μάλιστα όχι αριστερά με τον γενικό και ακαθόριστο προσδιορισμό της. Αν όμως σ΄εμας υπάρχουν τόσα και τέτοια ερωτήματα αναπάντητα, τότε πρέπει να δούμε τι φταίει.Ο λόγος που κάνω αναφορά σε τούτο δεν είναι γιατί με καίει το σε ποιον θα ρίξουμε τις ευθύνες,αλλά κυρίως γιατί πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς αφού γίνει απαιτητικός πρώτα και κύρια από τον ίδιο του τον εαυτό, θα πρέπει να μάθει να απαιτεί και απ΄τους πολιτικούς εκφραστές της αριστεράς, της εργατικής τάξης.θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε ότι για όλα τούτα τα ερωτήματα υπάρχουν απαντήσεις.Κάποιοι λοιπόν πρέπει να τα κοινωνήσουν.Κάποιοι έχουν αυτή την υποχρέωση.
Δημήτρη μου.
Αυτό που πρέπει να έχουμε στο νου μας, είναι ότι η Αστική τάξη,ο καπιταλισμός,θα έχει όσο είναι στην εξουσία,τους μηχανισμούς εκείνους που θα ελέγχουν και θα καταστέλλουν κάθε προσπάθεια που θα την θέτει σε κίνδυνο.Θα έχει "Γ....κάναλα","σοβαρούς" και "έγκυρους" αναλυτές θα έχει "μυαλοπώληδες" και γω σου λέω θαδιαθέτει Πάγκαλους,Τέλλογλου, Παπαχελάδες,
Καψήδες..... τον στρατό,τα ΜΑΤ και ότι άλλο μπορεί να επιστρατεύει.
Αυτούς τους μηχανισμούς μάλιστα, θα τους εκσυγχρονίζει όλο και περισσότερο και θα τους κάνει ακόμη ποιο αποτελεσματικούς.Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν,ότι αν εμείς επικαλούμαστε αυτούς τους μηχανισμούς για να ερμεινεύσουμε τις αδυναμίες και όσα πολύ γλαφυρά αναφέρουν τα κορίτσια που συνομιλούμε,η Ντρουσίλα και το melvaki, θα είναι σαν να ακυρώνουμε τον Μαρξισμό.
Όμως θα πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπ΄ όψιν μας, ότι τα φαινόμενα αυτά της ρεμούλας, της αδιαφάνειας, του ωχ αδερφισμού και τόσα άλλα, δεν είναι παρά φαινόμενα, παράγωγα του καπιταλιστικού συστήματος.(συνεχίζεται....)
Θέλω να υπογραμμίσω αυτό που επισημαίνει η ΝΤΡΟΥΣΙΛΑ και που αποτελεί και απάντηση στον Tritonα,σχετικά με το ποιοι ανήκουν στην εργατική τάξη.Απάντηση που αναλύει εύστοχα και ο φίλος από τις ANTIΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
Όλος αυτός ο εργαζόμενος κόσμος,κάτω από την ασφυκτική πίεση του κεφαλαίου αναπόφευκτα θα αντιδράσει γιατί :
"Η ίδια η αστική τάξη προμηθεύει στους προλετάριους,τα δικά της στοιχεία μόρφωσης.Δηλαδή τα όπλα ενάντια στον ίδιο της τον εαυτό........
Πριν απ' όλα η Αστική τάξη παράγει τους ίδιους της τους νεκροθάφτες.Η πτώση της και η νίκη του προλεταριάτου είναι το ίδιο αναπόφευκτη"
Τι λέει το melvaki:"Για χρόνια πολλά προετοιμάζονταν αυτό που έχει έρθει" Και το περίεργο θα προσθέσω εγώ, είναι ότι ο ίδιος ο καπιταλισμός δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να το αποτρέψει.
Όμως πολύ σωστά επισημαίνουν οι Αντιγειτονιές Η πτώση της αστικής τάξης και η νίκη του προλεταριάτου μπορεί να είναι νομοτελειακές αλλά όχι μοιραίες.Μόνον με την παραπέρα συσπείρωση, την αντίσταση, την οργανωμένη πάλη, ενάντια στον ταξικό εχθρό μπορούμε να συμβάλλουμε ώστε να επισπεύσουμε την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.
ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΜΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ...
Έτσι και αλλιώς άλλες επιλογές δεν έχουμε.
Pavlosk πίστεψέ με όσο και να το θέλω δεν έχω να σου ανταπαντήσω τίποτα.Δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου.
Την καλησπέρα μου.
Συνάδελφε, πέρνα απ' το σπίτι να σε τρατάρω κατιτίς... οπωσδήποτε!
black bedlam,η εργατικη ταξη
(στην οποια εγω συμπεριλαμβανω απο καθαριστριες μεχρι δικηγορους των 1000 ευρω που τρεχουν σα τα σκυλια ολη μερα,οπως ολοι οσοι δεν ειναι στο δημοσιο)
εχει ευνουχιστει απο τον καταναλωτισμο.
Εγω νομιζω οτι αυτο φταιει εν πολλοις.
Τηλεορασεις πλασμα -lcd,μπιχλιμπιδια,κινητα,αξεσουαρ αυτοκινητων,σιντι,ρουχα,μαρκες,παπουτσια,
μαρκες νεες μαρκες παλιες,
ποιος θα ελεγε οχι σε ολα αυτα?
Κανεις βεβαια.
Ολα αυτα ομως τι αποτελεσμα ειχαν?
μας ευνουχισαν.
Δε τον ενοιαζε πχ τον σκουπιδιαρη η ταξικη αυτογνωσια,στα παλια του τα παπουτσια την εγραφε,τον ενοιαζε μονο να αγορασει τη καινουρια πλασμα 42αρα τηλεοραση για να βλεπει τα ματς του champions league.
παρε διακοποδανεια,παρε τηλεορασοδανεια,παρε απο δω παρε απο κει
κ το αποτελεσμα ειναι ο ευνουχισμος,
τρεμουμε απο το φοβο μας οχι μηπως μεινουμε στο δρομο,αλλα μηπως δε μπορεσουμε να συντηρησουμε πια- γιατι η βενζινη εχεi φτασει στα υψη,-τη καινουρια μας τριαρα bmw,
καμια διαθεση για συλλογικοτητα
καμια διαθεση για συντεταγμενη ανατροπη
μιλαω με πολλους γνωστους κ φιλους,ολοι λενε τα ιδια "ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΠΑΣΟΚ Η ΝΔ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ"
Αγωνα κανω για να τους πεισω οτι ο βασικος λογος που δε γουσταρετε τα αριστερα κομματα ειναι οτι εχετε φαει προπαγανδα απο τα χουντοκαναλα.Κ οτι δε φταιει η Αριστερα που ευνουχιστηκαμε αλλα ολη αυτη η αλλοτριωση ειναι το κατορθωμα του καπιταλισμου,
που δημιουργησε λαπαδες πολιτες,ετσι ωστε να μη μπορουν να τον ανατρεψουν.
Αλλα περα απο τις ευθυνες των πολιτων,
τον ακουσες τον triton?
"Το ΔΝΤ ούτε που τους αγγίζει,στα 65 θα παίρνανε την κωλοσύνταξη!Τα άλλα τα καλόπαιδα των πρόορων συνταξιοδοτήσεων στα 3000 ευρώ έχει βάλει στο σημάδι και για αυτούς δεν έχω να πώ λέξη... "
Eχουν πολλες ευθυνες κ οι ηγεσιες της Αριστερας φιλε.Που υπερασπιζονταν το καθε κοπροσκυλο-κηφηνα που τα ξυνε ολη μερα στο Δημοσιο κ συνταξιοδουταν στα 45-50..πολυ ρεμουλα,πολυ διαφθορα,
οχι,δε βουταγαν μονο οι κλεφτες πολιτικοι
βουταγε κ ο λαος,
ο εφοριακος,ο τελωνειακος,ο πολεοδομος,ο μεγαλογιατρος στο δημοσιο νοσοκομειο,ο πανεπιστημιακος της Ιατρικης,ο συνδικαλιστης,ο υπαλληλος,ο νομαρχης,ο δημαρχος,τα ρουσφετια τους
τα 300 δις ελλειμμα δε γιναν μονο απο τους απατεωνες πολιτικους
αλλα κ απο ενα μεγαλο τμημα του λαου,κυριως μεσα στο σωμα των δημοσιων υπαλληλων
τους οποιους αυτους ποτε δεν αγγιξε η κριτικη της αριστερας,
κρεμασμα δε θελει μονο ο Υπουργος,κρεμασμα θελει κ αυτος ο συνδικαλιστης της ΔΑΚΕ που βρεθηκαν στις καταθεσεις του 9 εκατομμυρια ευρω,
αλλα για τον συνδικαλιστη,δεν ακουσα κουβεντα απο το ΚΚΕ η τον ΣΥΡΙΖΑ
Καταλαβες λοιπον τι γινεται?ειναι σκουρα τα πραγματα.Πρεπει ολοι να συνειδητοποιησουμε τα σφαλματα,τις αδυναμιες μας,τις μικροψυχιες μας,ολα να τα βγαλουμε στο φως.
Γινεται αυτο?
ειναι μια διαδικασια μεγαλη η ορθη αυτοκριτικη,τι να πω,ισως η αναγκη να τη συντομεψει
Φίλε ΒΒ, το Σύστημα με το πολιτικό του προσωπικό, τους μισθωμένους κονδυλοφόρους του και τους ίδιους τους στυλοβάτες του (ΣΕΒ, Τράπεζες, κ.α.) προσπαθούν με όλα τα μέσα να μας πείσουν ότι υπεύθυνοι των δεινών της κρίσης είναι οι τελευταίοι-προτελευταίοι διαχειριστές του. Κι αν αυτοί αλλάξουν, καταδικαστούν, καρατομηθούν ή ό,τι άλλο θα έρθουν καλύτερες μέρες...
Όμως το Σύστημα είναι η κρίση, μέσα στην κρίση του, και η κατάσταση θα αλλάξει μόνο με την ανατροπή του. Δεν υπάρχει μέρα που να μην επιβεβαιώνονται οι Κλασικοί και όποιος το αρνείται εθελοτυφλεί...
Αναγκαστικά (από την ανάγκη των καιρών) θα βρεθούμε ξανά στους δρόμους του αγώνα!
Παίρνωντας αφορμή από αυτά που γράφει ο Πορτιάτης θα σχολιάσω την απάντηση του celin.
Λέει ο πορτιάτης "προσπαθούν με όλα τα μέσα να μας πείσουν ότι υπεύθυνοι των δεινών της κρίσης είναι οι τελευταίοι-προτελευταίοι διαχειριστές του. Κι αν αυτοί αλλάξουν, καταδικαστούν, καρατομηθούν ή ό,τι άλλο θα έρθουν καλύτερες μέρες...". Πολύ σωστό. Και όποιος από αυτούς που είναι στοιχειωδώς υποψιασμένοι δεν το λέει αυτό, δεν βοηθάει και πολύ την υπόθεση μας.
Και εξηγούμαι: το πρόβλημα της κρίσης είναι το ίδιο το πολιτικό(καπιταλιστικό) σύστημα και όχι κάποια πρόσωπα που θα εναλλαγούν στην εξουσία. Είναι σάπιο, βρώμικο και βρίσκει ουκ ολίγους τρόπους να κρύψει την σήψη και παρακμή του που εμφανίζεται με κρισιακά φαινόμενα που κάνουν κύκλους δεκαετιών για να επιστρέψει σε άλλη μορφή η εκμετάλλευση και επίθεση στους εργαζόμενους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σαν διαπίστωση, γιατί διαφορετικά η λύση βρίσκεται στο να βρεθούν δήθεν αδιάφθοροι, τίμιοι και άμεμπτοι πολιτικοί. Έτσι λοιπόν, ακόμα και εάν ένα κράτος δείχνει "σοβαρό" η λειτουργία του διέπεται σε αυτούς τους κανόνες εκμετάλλευσης και απόσπασης κέρδους από τους εργαζόμενους. Αν παρουμε για παράδειγμα τη Γερμανία, δεν θα διαφωνήσει κανείς ότι όλα δουλεύουν "ρολόϊ: ο δημόσιος τομέας, η συμπεριφορά των πολιτικών κτλ. Το παιχνίδι όμως παίζεται σε ανώτερο επίπεδο όπου η Γερμανία επιτρέπει μια χαρά στους κεφαλαιοκράτες τύπου Siemens, Mercedes, κτλ να μιζάρουν και να αντλούν υπερκέρδη από άλλες χώρες, και φυσικά όταν έρθει η κρίσιμη ώρα να επιβάλλει με την μπότα (οικονομική αυτή τη φορά) αιματηρή λιτότητα στις χώρες της ευρωζώνης και τους λαούς τους.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, η αστική τάξη με πολύ έξυπνο τρόπο τις προηγούμενες δεκαετίες "άδειασε" μια αριστερά που έτρωγε τις σάρκες της και γινόταν δωρητής σώματος στο σύστημα. Μετά, τη σφαλιάρα της κατάρρευσης, ότι είχε απομείνει να υπερασπίζεται τον κομμουνισμό και να μιλάει για μια άλλη κοινωνία, αξίες και ιδανικά θεωρώ ότι ήταν αρκετά μειοψηφικό και δεν είχε τρόπους επικοινωνίας με το λαό. Πολύ περισσότερο που μέρος αυτής της αριστεράς ουδέποτε έκανε μια εποικοδομητική αυτο-κριτική για τα όσα συνέβησαν, ενώ άλλο μέρος(ονόματα δε λέμε) διέγραψε το παρελθόν και έδωσε διαπιστευτήρια καλής διαγωγής και political correct στάσης. Όλα αυτά μαζί και με την πτώση της αποτελεσματικότητας του εργατικού κινήματος, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και την απαξίωση της μαζικής δράσης στις νέες γενιές χάραξαν και την ανάλογη κοινωνική συμπεριφορά.
Το σύστημα δεν έχασε ευκαιρία να φτιάξει συμμαχίες με κοινωνικά στρώματα, δελεάζοντάς τα με θεσούλες στο δημόσιο, βολέματα, βύσματα κτλ. Ταυτόχρονα πούλαγε το παραμύθι ισχυρής Ελλάδας με ευρω, Ολυμπιάδες, χρηματιστήριο κ.α. Και βέβαια ελλείψη άλλων παραστάσεων τι θα έκανε η κοινωνία; Τους ακολούθησε! Φυσικά ότι έδωσε το κράτος θα το πάρει πίσω πολλές φορές καθώς υπόσκαπτε το ίδιο τον εαυτό του και τις υπηρεσίες του. Και έτσι σε αυτό το παιχνίδι προστέθηκαν και οι καθε λογής κεφαλαιοκράτες που μοιράζαν αβέρτα δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά κτλ αδιαφορώντας για το αν αυτή η φουσκα θα σκάσει κάποτε, όπως και έγινε (όχι στην Ελλάδα πρώτα, αλλά στην Αμερική πριν 2 χρόνια). Το χρυσό κλουβί που έφτιαξε λοιπόν ο μέσος Έλληνας, δεν του το χαρισανε. Ήταν δανεικό, επιχρυσωμένο και τώρα θέλουν την κρίση να την πληρώσουν οι επόμενες 2-3 γενιές! Και ας κάνει και η αριστερά τη δουλειά της για να επιστρέψει ο λαικός πολιτισμός, η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη στην κοινωνία, γιατι δεν ήταν πάντα οι Έλληνες κυνηγοί του ρουσφετιού, της εύκολης λύσης και της καλοπέρασης...
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Επομένως Celin, ας μην αναπαράγουμε αυτή την βιομηχανία κατασκευής τύψεων. Όχι, δε φταιμε εμείς για την κρίση τους. Και δεν μπορεί να είναι δικαιολογία η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος για να εξαθλιωθούν οι επόμενες γενιές. Γιατί η ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων δημοσίων υπαλλήληλων δεν έριξε έξω το κράτος, αλλά οι πλάτες στο κεφάλαιο, τα υπερκοστολογημένα έργα, η διαγραφή χρεών μεγάλων εταιριών, ομάδων και άλλα πολλά.
Φυσικά δεν θα αφήσουμε στο απυρόβλητο την απαράδεκτη συμπεριφορά διαφόρων κηφήνων. Αλλά δε μπορούμε να αναπαράγουμε μια προπαγάνδα που βγάζει λάδι το σύστημα και τα χρεώνει όλα στους "τεμπέληδες" δημοσίους ή γενικώς στα "λαμόγια"(ενώ οι άλλοι ήταν τίμιοι...) και εμάς θα μας ρίξει στον καιάδα. Θέλω να πω ας κάνουμε μια ιεράρχηση στο πως καταγγέλουμε και χρεώνουμε ευθύνες. Γιατί έτσι καταλήγεις και στο τι πρέπει να γίνει και απο ποιον.
Ε, λοιπόν πρέπει να ανατρέψουμε τα μέτρα και να επιβάλουμε μια εξουσία η οποία με εργατικό έλεγχο θα οργανώνει την παραγωγή και το κράτος με γνώμονα τα συμφέροντα της πλατιάς πλειοψηφίας του λαού και όχι με βάση την εξυπηρέτηση των κομματικων αυλοκολάκων, των εφοπλιστών, των εργολάβων και των καναλαρχών.
Συγνώμη, αν το παραξήλωσα, αλλά το θεωρώ πολύ σημαντικό το πως κάνεις κριτική και πολιτική...
Παυλο δε διαφωνουμε,
αν μπεις σε κοπο να ριξεις μια ματια εδω
http://celinathens.blogspot.com/2010/03/blog-post_15.html
ειναι αναρτηση του Μαρτη αλλα τα εχω γραψει σε αλλο μπλογκ(οταν δεν ειχα μπλογκ δικο μου)απο τον Φλεβαρη,
αυτη τη φραση σου
" να μην αναπαράγουμε αυτή την βιομηχανία κατασκευής τύψεων. Όχι, δε φταιμε εμείς για την κρίση τους",
εγω την εχω σαν ευαγγελιο,
τα ιδια φωναζω εδω κ μηνες!
Δεν εχω να αντικρουσω τιποτα σε ο,τι λες,
εκτος βεβαια απο αυτο που γραφεις κ θεωρω οτι πηγαινει σε μενα
"Αλλά δε μπορούμε να αναπαράγουμε μια προπαγάνδα που βγάζει λάδι το σύστημα και τα χρεώνει όλα στους "τεμπέληδες" δημοσίους ή γενικώς στα "λαμόγια"(ενώ οι άλλοι ήταν τίμιοι...) και εμάς θα μας ρίξει στον καιάδα."
Αν πιστευεις οτι αναπαραγαγω καποια προπαγανδα,κανεις λαθος.
Κ βεβαια
"Γιατί η ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων δημοσίων υπαλλήληλων δεν έριξε έξω το κράτος, αλλά οι πλάτες στο κεφάλαιο, τα υπερκοστολογημένα έργα, η διαγραφή χρεών μεγάλων εταιριών, ομάδων και άλλα πολλά."
δεν εχω ισχυριστει ποτε μου κατι αντιθετο.
ΑΛΛΑ,
ενα μικρο ποσοστο ευθυνης υπαρχει κ σε γαλαζοπρασινο(και αλλων χρωματων)κομματοσκυλα-συνδικαλιστες-κηφηνες,
η προπαγανδα των πουλημενων ΜΜΕ το αναδεικνυει αυτο σε θεμα πρωτης γραμμης
κ ο πολυς κοσμος τσιμπαει.
Ερχομαι σε επαφη με πολυ κοσμο,κυριως πρωην(;)ψηφοφορους αστικων κομματων κ το γνωριζω καλα.Ολοι πιστευω οτι παρατηρουμε κατι αναλογο.
Για να γινει η Αριστερα πλειοψηφικο ρευμα,χρειαζομαστε κ αυτους μαζι μας.
Πρεπει να τους πεισουμε.
Πως θα τους πεισουμε?
οχι μονο μιλωντας για αφηρημενες εννοιες που οι πολλοι βαριουνται να προσπαθησουν να καταλαβουν,
αλλα κ μιλωντας πρακτικα
Εγω μιλαω πρακτικα τωρα,μιλαω για αυτο που Ειναι οχι για αυτο που εμεις θα θελαμε να ειναι.
Κ τι ειναι/υπαρχει εκει εξω?
Ειναι/υπαρχει μια μαζα που αν της κοπανας ολη την ωρα λεξεις οπως καπιταλισμος κ ταξικη αυτογνωσια,σε κοιταει λες κ εισαι εξωγηινος.
Αυτη η μαζα δε γουσταρει μεν τους γαλαζοπρασινους απατεωνες
αλλα δε γουσταρει κ μιαν Αριστερα που δεν εχει τολμησει ποτε να τα βαλει με καποιους υψηλομισθους δημοσιους υπαλληλους-συνδικαλιστες,δε γουσταρει μιαν Αριστερα που υπερασπιζεται ακριτα τους παντες κ τα παντα.
Οχι,δε παμε πουθενα ετσι.
Δε μιλαω για ξεπουλημα ιδεολογιας,
μιλαω για μια επιβεβλημενη ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ στη νεοελληνικη πραγματικοτητα,
αλλιως θα παιρνουμε μια ζωη 8% ο ενας κ 4-5% ο αλλος.
Εγω δε γεννηθηκα αριστερος παιδια.
Εγινα αριστερος υστερα απο πολυ σκεψη,διαβασμα κ περισυλλογη,
πιστευω οτι ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΕΣ.
Αλλα πως θα τη περασουμε επικοινωνιακα αυτη τη νικη?με αιωνια αναπαραγωγη στερεοτυπων?
η Αριστερα πρεπει να ανανεωθει,διχως βεβαια να απομακρυνθει απο τον πυρηνα της ιδεολογιας της.
Ας μην φοβομαστε τις λεξεις,πρεπει να ανταποκριθει στις απαιτησεις των καιρων.
Να αφουγκραστει το παλμο των ανθρωπων σημερα κ να τον προσεγγισει.
Αλλιως οι ακριδες του δικομματισμου θα ρημαζουν για μια ζωη τα σπαρτα ολων μας,αριστερων κ μη.
Φυσικά και είναι καλοπροαίρετη η κριτική μου ,celin. Αν έγινε αντιληπτό ότι σου καταλογίζω κάτι συγχώρα με.
Αυτό που λέω είναι ότι στην σημερινή εποχή έχει πολύ μεγάλη αξία το που στοχεύεις με την κριτική και την επίθεση σου. Δεν λέω ότι πρέπει να γίνουμε παπαγαλάκια μιας συκεκριμένης γραμμής, αλλά πρέπει να είναι συγκεκριμένη η κατεύθυνση και γενική αίσθηση αυτών που λέμε.
Νομίζω ότι όπως ανέπτυξα και στις απαντήσεις παραπάνω είναι εντελώς διαφορετικού ειδικού βάρους οι ευθύνες και η στάση της κυβέρνησης-αστικής τάξης στην κρίση από κάποιους οκνηρους δημοσιους, συνδικαλιστικά κομματόσκυλα κτλ.Φυσικά και έχουμε απαντήσεις και για τους δεύτερους, και έχουμε και πολλά ράμματα και για τη γούνα τους όταν έρθει η ώρα τους.
Αλλά τώρα, τα επιχειρήματα και η πολεμική πρέπει να κατανέμονται σύμφωνα με το ειδικό βάρος που είπα πιο πριν. Γιατι πολλά ΜΜΕ και η κυβέρνηση, μεγενθύνουν τη δεύτερη περίπτωση για να κουκουλώσουν την πρώτη. Επομένως, δικαιολογούν τα μέτρα και σαρώνουν τα πάντα στο όνομα μιας ανανέωσης που έχει σημαία της "τα ισοπεδώνω όλα για να ξεκινήσω από την αρχή".
Έτσι λοιπόν σε προτρέπω να μιλάς με διαορετικές αναλογίες για το κάθε θέμα ώστε να μην εκμεταλλεύεται κανένας την οργή μας. Να το θέσω αλλιώς: αν είχες μπροστά σου εκατό άτομα και έπρεπε να τους μιλήσεις για τον αγώνα που πρέπει να δώσουν μέσα σε 5 λέπτα τι θα έλεγες;
Aν καποιος διαβαζε ολα τα σχολια μου κ τις αναρτησεις μου θα τις εβλεπε Παυλο αυτες τις αναλογιες,στο ειπα κ ροηγουμενως,συμφωνω απολυτως με ολα οσα λες.
Απλα ξερεις καμια φορα,ειδικα οταν βρισκομαι σε χωρο φιλικο,οικειο,σε χωρο που οι παρευρισκομενοι πιστευουμε πανω κατω τα ιδια,
λυνεται η γλωσσα κ θεωρω οτι μπορω να καταπιανομαι κ με θεματα δευτερευοντα,
γιατι θεμα δευτερευον θεωρω τη κριτικη προς την Αριστερα η τη κριτικη για το πως η Αριατερα αντιμετωπισε τα ζητηματα καποιων υψηλα αμοιβομενων κηφηνων ή ανικανων συνδικαλιστων.
Το πρωτευον ειναι το γκρεμισμα του Καθεστωτος που μας τρωει τις σαρκες κ ο μονος πολιτικος φορεας που μπορει να το πραξει αυτο ειναι οι αριστεροι κομματικοι σχηματισμοι.
Εγω το εχω ξαναπει οτι κλινω προς το ΚΚΕ αλλα πιστευω οτι ειναι επειγουσα αναγκη η ενωση της ριζοσπαστικης Αριστερας οπου κ αν βρισκεται,στον ΣΥΡΙΖΑ,ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ η κ αλλου.
Ευστοχο το ερωτημα που θετεις,
αν ειχα 100 ατομα μπροστα μου επι τεσσερισημισυ λεπτα θα τους εξηγουσα οτι η νεοφιλελευθερη ολιγαρχια τρωει τις σαρκες μας
κ οτι εκτος απο αναγκαιο,ειναι κ απαραιτητο,να πεσει,για το καλο των δικων μας γενεων κ των επομενων,
κ μονο το υπολοιπο μισο λεπτο θα αφιερωνα για την αυτοκριτικη που πρεπει να κανουμε.
Το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους νέους δε διαβάζει πλέον... ποιος ξέρει το μανιφέστο; ποιος ξέρει τι θα πει υπεραξία; ποιος ξέρει τι θα πει κομμουνισμός; όλοι νομίζουν ότι οι κομμουνιστές είναι κάτι άπλυτοι που σου ζητάνε διαρκώς να γραφτείς στην ΚΝΕ και ότι οι αριστεροί πολιτικοί π.χ. η Παπαρήγα είναι σαν την καρικατούρα που δείχνει το ΑΜΑΝ... μια θεία που λέει στα παιδιά "μην παίρνετε ναρκωτικά"... "σοβαρές" φυλλάδες όπως το βήμα γράφουν κάθε μέρα για τις ιερές "συμμαχίες" του ΚΚΕ με τη ΝΔ, την επιχειρηματικότητα του κ.α... όσο για το ριζοσπάστη... online πρέπει να τον διαβάζουν μόνο οι συγγραφείς του και τυπωμένο όσοι τον τυπώνουν... ακόμη χειρότερα με τα μικρότερα κόμματα... (εξαιρώ το ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν τον θεωρώ αριστερά)
για να διαβάσει κάποιος ένα βιβλίο όπως το κεφάλαιο θέλει 1 σωρό λεφτά ή να το δανειστεί από τα "κομμούνια" και τους "κνίτες" ή να το διαβάσει σε άλλη γλώσσα αφού το κατεβάσει παράνομα...
άρα καλύτερα να διαβάσει τα βασικά από τη σελίδα του οποιουδήποτε άγνωστου στο internet και να μάθει ότι ο κομμουνισμός είναι ένα είδος δικτατορίας που επέβαλε ο Στάλιν και εξόριζε τους ανθρώπους και τους εκτελούσε και ήταν ίδιος με το Χίτλερ (υπάρχουν και 3-4 "αξιόπιστα" ντοκυμανταίρ για την ομοιότητά τους... ψάξτε το youtube!)
αν πραγματικά θέλετε να μάθει ο κόσμος, εγώ μια λύση βλέπω (σοβαρά μη γελάσετε) να βγει κάποιος με μια ντουντούκα στο δρόμο και να φωνάζει ότι την τάδε ώρα στο τάδε μέρος έχει φροντιστήριο...
(Α και όσο για το ΛΑΟΣ και συναφή που τα στηρίζει ο κόσμος, είναι επειδή σαν λαός έχουμε φτάσει πλέον σε τέτοιο επίπεδο αμορφωσιάς που μπορούμε να καταλάβουμε μόνο τις λαϊκιστικές αηδίες των φασιστοειδών... επίσης κανείς δεν ξέρει την ιστορία... ούτε καν γιατί και αν πήγε ο παππούς του εξορία δεν έχει ακούσει... και τώρα που χτυπάνε κι άλλο την παιδεία θα δείτε και χειρότερα! Και δεν είναι καθόλου τυχαίος ο βομβαρδισμός με τα αγγλικά, είναι η φτωχότερη γλώσσα του κόσμου και οι άγγλοι οι πιο αμόρφωτοι, ρηχοί και υποταγμένοι στον καπιταλισμό στον κόσμο... γι' αυτό ξαφνικά η κάθε ξανθιά καθυστερημένη δημοσιογράφος ξέρει να πει "σπρεντ" και "γκριν ρουμ" και "κόνσεπτ" κ.α. ωραία... άντε σπούδασε στο εργαστήρι του ΑΝΤ1 και δεν έμαθε τη λέξη "επιτόκιο"... αλλά ξέχασε και τη λέξη "πράσινο δωμάτιο";)
συγγνώμη αν σας κούρασα (εγώ δεν είμαι από τους παλιούς πάντως... είμαι 20κάτι)
Δημοσίευση σχολίου