Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

"Στους μεταγενέστερους"



Μπέρτολντ Μπρεχτ
Μετάφραση: Τίτος Πατρίκιος Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
"Νύφες"
Στους μεταγενέστερους

1. Αλήθεια, σε /μαύρα χρόνια ζω! / Τα λόγια που / δεν κεντρίζουν / είναι σημάδι / χαζομάρας. / Ένα λείο μέτωπο, / αναισθησίας. / Εκείνος / που γελάει / δεν έχει μάθει / ακόμα / τις τρομερές ειδήσεις. / Μα τι καιροί / λοιπόν ετούτοι / που ειν΄έγκλημα / σχεδόν όταν / μιλάς για δέντρα / γιατί έτσι / παρασιωπάς / χιλιάδες / κακουργήματα! /Αυτός εκεί
/ που διασχίζει / ήρεμα το δρόμο / ξέκοψε / πια ολότελα / απ΄τους / φίλους του / που βρίσκονται / σ΄ανάγκη. / Είναι σωστό: / το ψωμί μου / ακόμα κερδίζω. / Όμως / πιστέψτε με: / Είναι / εντελώς τυχαίο. / Έχω γλυτώσει / κατά σύμπτωση./ (Λίγο η τύχη / να μ΄αφήσει / χάθηκα) / Μου λένε: / Φάε και πιες! / Να ΄σαι / ευχαριστημένος / που έχεις! / Μα πως να φάω/ και να πιω / όταν / το φαγητό μου / τ΄αρπάζω / από τον / πεινασμένο.
Όταν / κάποιος διψάει / για το ποτήρι / το νερό / που έχω; / Κι ωστόσο, / τρώω και πίνω. Θάθελα / ακόμα / να΄μουνα / σοφός. / Τ΄ αρχαία / βιβλία λένε / τι είναι / η σοφία:
Μακριά / να μένεις / απ΄τις επίγειες / συγκρούσεις / και δίχως φόβο / τη λιγοστή / ζωή σου / να περνάς. / Θεωρούν / σοφό ακόμα / το δρόμο σου / να τραβάς / αποφεύγοντας / τη βία. / Στο κακό / ν΄ανταποδίνεις / το καλό. / Να μη / χορταίνεις / τις επιθυμίες σου, / αλλά / να τις ξεχνάς / Μου είναι / αδύνατο / να πράξω / όλα τούτα: / Αλήθεια, / σε μαύρα / χρόνια / ζω!
2. Ήρθα / στις πόλεις / την εποχή της / αναστάτωσης / όταν / εκεί / βασίλευε / η πείνα
Ήρθα / μες στους / ανθρώπους / την εποχή / της ανταρσίας / Και ξεσηκώθηκα / μαζί τους. Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω στη γη / μου δόθηκε / Το ψωμί μου / το ΄τρωγα
/ ανάμεσα / στις μάχες. / Για να / κοιμηθώ / πλάγιαζα / ανάμεσα / στους / δολοφόνους. Αφρόντιστα / δινόμουνα / στον έρωτα / Κι αντίκριζα / τη φύση / δίχως / υπομονή. / Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω/ στη γη / μου δόθηκε.
3. Εσείς, / που / θ΄αναδυθείτε / μεσ΄απ΄τον / κατακλυσμό / που εμάς / μας έπνιξε, / όταν
για τις/ αδυναμίες μας / μιλάτε / σκεφτείτε / και τα / μαύρα χρόνια / που εσείς / γλυτώσατε. Εμείς / περνάγαμε, / αλλάζοντας / χώρες / πιο συχνά / από / παπούτσια / Μέσα
από / ταξικούς / πολέμους, / απελπισμένοι / σα βλέπαμε / την αδικία / να κυριαρχεί /
και να / μην υπάρχει /εξέγερση.
Κι όμως / το ξέραμε! / Ακόμα και / το μίσος / ενάντια / στην ευτέλεια / παραμορφώνει /
τα / χαρακτηριστικά. / Ακόμα / κ΄η οργή / ενάντια / στην αδικία / βραχνιάζει / τη φωνή.
Αλίμονο / εμείς / που θέλαμε να / ετοιμάσουμε / το δρόμο / στη φιλία / Δεν / καταφέραμε /
να΄μαστε / φίλοι / ανάμεσά μας.
Όμως εσείς, / όταν θα΄ρθει / ο καιρός / ο άνθρωπος / να βοηθάει / τον άνθρωπο / να μας/ θυμάστε / με κάποιαν / επιείκiα
από το art Ekran


8 σχόλια:

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Αλίμονο / εμείς / που θέλαμε να / ετοιμάσουμε / το δρόμο / στη φιλία / Δεν / καταφέραμε /
να΄μαστε / φίλοι / ανάμεσά μας.
Όμως εσείς, / όταν θα΄ρθει / ο καιρός / ο άνθρωπος / να βοηθάει / τον άνθρωπο / να μας/ θυμάστε / με κάποιαν / επιείκiα
.........................................
Χωρίς άλλα λόγια...
σε ευχαριστώ από καρδιάς

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Θα 'ρθει άραγε ποτέ αυτός ο καιρός; Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω... ντρέπομαι για πολλά που βλέπουν τα παιδιά μου...

Βάσσια είπε...

Μπ. Μπρεχτ!
Μεγάλη θαυμάστρια του και "μαθήτρια".
Έχω αναρτήσει παλαιότερα το "Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου"
ένα αριστούργημα του ακόμη.

ELvA είπε...

Να ΄σαι / ευχαριστημένος / που έχεις! / Μα πως να φάω/ και να πιω / όταν / το φαγητό μου / τ΄αρπάζω / από τον / πεινασμένο.
Όταν / κάποιος διψάει / για το ποτήρι / το νερό / που έχω; / Κι ωστόσο, / τρώω και πίνω...

Υπεροχοι στοιχοι, οπως και ο δημιουργος τους,
Μπρεχτ!
Σ ευχαριστουμε που τους ανηρτησες!

pavlosk είπε...

Το δίχως άλλο ο Μπ.Μπ. είναι επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε...

Στοιχηματίζω ότι θα εμφανίζονται όλο και ποιο συχνά ποιήματα του. Ταιριάζουν με την εποχή...

Αφήνω και ένα λινκ απο το blog μου με ένα ωραίο αντίστοιχο κομμάτι (http://xairetismata.wordpress.com/2010/07/03/συλλογισμοι-ενοσ-που-δουλευει/). (Bedlam, καντο hyperlink:))

dimitris είπε...

Καλημερα B.B, δεν ξερω τι γινεται με τον μαχαιρη, ''κατεβασε'' διακοπτες πολυ αποτομα, εχει δικιο ο ανθρωπος, ηρθε τουμπα η ζωη του. Και αυτο απο ενα πεζο του μπρεχτ ειναι,

Εξάλλου, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, όλα τα ψαράκια δε θα ήταν πια ίσα κι όμοια όπως συμβαίνει σήμερα. Μερικά από δαύτα θ’ αποχτούσαν αξιώματα και θα τα τοποθετούσαν πάνω από τα άλλα ψαράκια. Όσα μάλιστα είναι λίγο πιο μεγάλα θα είχαν το λεύτερο να τρώνε τα πιο μικρά. Αυτό θα ήταν άλλωστε ευχάριστο για τους καρχαρίες, γιατί έτσι εκείνοι δε θα χρειάζονταν πια παρά να καταπίνουν συχνότερα πιο μεγάλες μπουκιές. Και τα πιο μεγάλα ψαράκια, αυτά που θα είχαν τις ψηλές θέσεις, θα φρόντιζαν για την τάξη ανάμεσα στα ψαράκια και θα γίνονταν δάσκαλοι, αξιωματικοί και μηχανικοί στα ψαροκλουβιά. Κοντολογίς, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα είχαμε πολιτισμό στη θάλασσα…

Πορτιάτης είπε...

Εξαίρετο ποστ!
Υπέροχοι στίχοι, διαχρονικοί που εμπνέουν!
Τους έχουμε ανάγκη, για να'ρθει ο καιρός ο άνθρωπος να βοηθάει τον άνθρωπο!

BlackRose είπε...

Ζουμε σε καιρους που ο ανθρωπος κατασπαραζει τον ανθρωπο....δυστηχως.
Καλως σας βρηκα ,μια καλησπερα απο μενα και απο την ομαδα του ΣτάΛες στο ΓαΛάΖιο

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...