Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Α.ΣΑΜΑΡΑ - Α.ΠΑΠΑΡΗΓΑ

"....Στην Γερμανία κάθε φορά που η αστική τάξη εκδηλώνεται επαναστατικά, το κομμουνιστικό κόμμα παλεύει μαζί με την αστική τάξη, ενάντια στην απόλυτη μοναρχία, ενάντια στη φεουδαρχική γαιοκτησία και στον μικροαστισμό. Μα ούτε στιγμή δεν παραμελεί το κομμουνιστικό κόμμα, να καλλιεργεί στους εργάτες, μια όσο μπορεί πιο καθαρή συνείδηση, σχετικά με την εχθρική αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα στην αστική τάξη και στο προλεταριάτο,για να μπορέσουν οι εργάτες να στρέψουν αμέσως, ενάντια στην αστική τάξη, σαν ισάριθμα όπλα, τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να δημιουργήσει με την κυριαρχία της, έτσι που αμέσως ύστερα από την ανατροπή των αντιδραστικών τάξεων,να αρχίσει ο αγώνας ενάντια στην αστική τάξη..."
Χθες έγινε η συνάντηση Παπαρήγα - Σαμαρά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μίλησε για ... παραδοξότητες της αριστεράς. Να πηδήξουμε τώρα ή να το αφήσουμε για αργότερα; Ποιοι τολμούν και μιλούν. Αυτοί που με ψέματα παραπλάνησαν τον Ελληνικό λαό και υπέκλεψαν την ψήφο του. Οι αρχιμιζαδόροι που συσσώρευσαν για μια 20ετία τεράστια προβλήματα στις πλάτες του λαού. Αυτοί που ανέδειξαν την ρεμούλα, την αδιαφάνεια, τις πελατειακές σχέσεις, τη μίζα, σε επιστήμη. Αυτοί που σήμερα καμώνονται ότι δεν ήξεραν τίποτα, που παριστάνουν τους απελπισμένους που έρχονται σε σύγκρουση με την συνείδησή τους, που εξαναγκάζονται τάχα μου να επιβάλλουν δυσβάσταχτα μέτρα στις πλάτες του λαού και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές τους!!! Τολμούν και μιλούν εκείνοι οι Ναιναίκοι που ξέρουν πολύ καλά να παραχωρούν δικαιώματα, να υποτάσσονται, να ευχαριστούν τον Μπούς (η μήπως το Κλίντον) να παρακαλούν και να υποκύπτουν στις επιταγές του ΔΝΤ. Οι σφουγκοκωλάριοι, που τους παραξένεψε η συνάντηση της Παπαρήγα με τον Σαμάρα, αλλά δεν αναρωτιούνται δεν τους ξενίζει και δεν τους φαίνεται παραδοξότητα η άγραφη, η ανομολόγητη συνεργασία με τον Καρατζαφέρη, τον Γεωργιάδη και τα άλλα τα παιδιά. Συνεργασία σε ζητήματα ζωτικής σημασίας για την πορεία αυτής της χώρας και του λαού της. Παραδοξότητα δεν είναι η συνάντηση της Παπαρήγα με τον Σαμαρά, που έτσι και αλλιώς περιορίστηκε στην ανταλλαγή απόψεων. Παραδοξότητα θα είναι να αρνηθεί η Παπαρήγα μια συνάντηση με τον Τσίπρα. Οι συνθήκες διαγράφονται πολύ επικίνδυνες όχι μόνον για την χώρα, όχι μόνον για την εργατική τάξη, όχι μόνον για τον λαό μας, αλλά και για το ίδιο το ΚΚΕ. Έχουμε πάρει χαμπάρι μέχρι που μπορούν να φτάσουν προκειμένου να βάλουν στην άκρη το κόμμα; Γνωρίζουν πολύ καλά την απήχηση που μπορεί να έχει το κόμμα στους εργαζόμενους και είναι αυτό που φοβούνται. Πρέπει να προχωρήσουν άμεσα και χωρίς καθυστέρηση στα μέτρα για τα οποία έχουν δεσμευτεί Είναι άραγε τυχαίες και οφείλονται στην γραφική ιδιοσυγκρασία του Πάγκαλου και όχι μόνον, που μιλούν για τα όρια της νομιμότητας μέσα στα οποία κινήται το ΚΚΕ; Ποιος μιλάει για συνεργασία, όμως μια κοινή πορεία αντιμετώπισης της σημερινής κατάστασης προβάλει αναγκαία. Να γιατί ανέτρεξα στο ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ και στην συγκεκριμένη παράγραφο που αναφέρετε στο ζήτημα της συμπαράταξης με μια τάξη που τίποτε κοινό δεν έχουν παρά μόνον την ανάγκη ανατροπής της κυρίαρχης τάξης και των δεινών που συσσωρεύει στο λαό.
Μετά βλέπουμε.
Να σημειωθεί ότι δεν βλέπουμε ασφαλώς καμιά ομοιότητα στην αστική τάξη του 1848 με τη σημερινή, πολύ δε περισσότερο με τον ΣΥΡΙΖΑ. 'Αλλες είναι οι σημερινές αντιθέσεις και αυτές είναι για άλλη ώρα.

3 σχόλια:

Alex είπε...

ανθρωποκεντρική πλέον η υπόσταση των κομμάτων και έτσι καταδεικνύεται τελικά και η πολιτική τους .Δεν μιλάμε πλέον για κομμουνισμό αλλά για Παπαρίγα , δε μιλάμε για Πασοκ αλλά για Παπανδρέου κ.ο.κ αυτό δεν αλλάζει ούτε με μια επικείμενη επανάσταση του προλεταριάτου .
Την καλησπέρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Aν κάποιος μπορούσε να με βεβαιώσει ότι αν σταύρωνα τα χέρια μου και περίμενα,θα άλλαζαν τα
πράγματα,η θλιβερή μας πραγματικότητα και το μέλον
που θα είναι αβάσταχτο,ζοφερό,αν κάποιος με βεβαίωνε,ότι ο εφιάλτης που θα περάσουμε βρισκεται
στην σφαίρα της φαντασίας μου,σου δίνω το λόγο μου
ότι θα καθόμουν σε μια γωνιά θα σταύρωνα τα χέρια
μου και δεν θα κουνιώμουν ρούπι.

Ρήγας είπε...

"Παραδοξότητα δεν είναι η συνάντηση της Παπαρήγα με τον Σαμαρά, που έτσι και αλλιώς περιορίστηκε στην ανταλλαγή απόψεων. Παραδοξότητα θα είναι να αρνηθεί η Παπαρήγα μια συνάντηση με τον Τσίπρα. Οι συνθήκες διαγράφονται πολύ επικίνδυνες όχι μόνον για την χώρα, όχι μόνον για την εργατική τάξη, όχι μόνον για τον λαό μας, αλλά και για το ίδιο το ΚΚΕ."

Ελπίζω τα όσα σωστά λες και λένε φίλοι από το ΚΚΕ να μην χαθούν υπό την στρέβλωση που περιγράφει παραπάνω ο Alex. Είναι τραγικό -για μένα εγκληματικό- μπροστά στην τυφλή επίθεση του κεφαλαίου κατά του κόσμου της εργασίας στην κορύφωση της κρίσης του καπιταλισμού, οι δυνάμεις που επαγγέλονται (άλλος λίγο άλλο πολύ...) το σοσιαλιστικό όραμα να μην συνομιλούν καν. Κι αυτό για λόγους -δυστυχώς- αποκλειστικά... άστο δεν το λέω...

Και ξέρεις... πέρα από αναλύσεις, υπάρχει ανάγκη αλλά και αίτημα της βάσης για αυτό. Γιατί και χωρίς να έχει διαβάσει κανείς το μανιφέστο, αντιλαμβάνεται πως χωρίς συνεργασία σε ό,τι μας ενώνει η ανατροπή απλά δεν μπορεί να συμβεί. Ούτε καν η άμυνα! Κι αυτό το ξέρουμε ΟΛΟΙ, έτσι; Δεν ξέρω αν είσαι Αθήνα, αλλά θα σου πω κάτι που είναι πέρα για πέρα αληθινό:

Στην κοινή πορεία στις 5 Μάη βρεθήκαμε όλοι μαζί και είδα με τα μάτια μου την χαρά για αυτό σε δεκάδες φίλους από το ΚΚΕ που χρόνια είχαμε να βρεθούμε μαζί σε διαδήλωση... Όπως είδα (ή μάλλον μου είπανε) και την απογοήτευσή τους όταν στις 21 κάποιοι αποφάσισαν να πάνε βόλτα τον κόσμο στο Θησείο... Τι κρίμα που η ψυχοπαθολογία υπερισχύει της ιδεολογίας...

Όσο για τον ξεφτίλοπάγκαλο που λες... Μακάρι αυτός ο γελοίος να ήταν το πρόβλημα... Εδώ διαβάζεις Γιανναρά που λέει ανοικτά να τεθεί εκτός νόμου το ΚΚΕ, διαβάζεις Μανδραβέληδες που λένε το ίδιο, Τέλλογλου, Παπαχελάδες... Αυτοί επιρρεάζουν περισσότερο από τον κρετίνο Θ.Π.... Πρόσεξε να δεις την σύμπτωση εμφάνισης όλων αυτών των άρθρων με την κάμψη των δημοσκοπικών επιδόσεων του ΚΚΕ. Οι γραφιάδες πιάσανε δουλειά μόλις υπήρξε άνοδος και ήδη καταφέρανε να κάνουν ζημιά... Μην βιαστείς να πεις πως δεν δίνεις σημασία στις δημοσκοπήσεις. Υπάρχει και κόσμος που ούτε έχει διαβάσει πολλά, ούτε και κι έχει διαμορφώσει κάποια ταξική συνείδηση. Κι αυτός ο κόσμος είχε αρχίσει να πλησιάζει το ΚΚΕ (στο λέω ως απ' έξω, έτσι;) και καταφέραν να ανακόψουν αυτή την τάση με τον καταιγισμό άρθρων, δελτίων, εκπομπών... Την έχουμε ξαναδεί αυτή την ιστορία πρόσφατα, τότε που δυστυχώς και το ΚΚΕ είχε υπηρετήσει αυτή τη στρατηγική, της οποίας θύμα πέφτει τώρα το ίδιο... Μιλάω πάντα για τον κόσμο που δεν είναι ούτε πολιτικοποιημένος, ούτε τίποτα αλλά είναι η κρίσιμη μάζα (δεν μ' αρέσει ο όρος για ανθρώπους αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω) για την διαιώνιση της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης.

"Βρες μπας και έχουμε κάνει τίποτα συμβιβασμούς,βρε μήπως μας έχει καβαλήσει η αλαζονεία, ο σεχταρισμός..." που λες και σύ στην επόμενη ανάρτησή σου...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...