Για άλλη μια φορά ο Πρωθυπουργός μας σώζει την "Πατρίς"

 Δύο νέες προσωπικότητες, υψηλού κύρους και αποδοχής!

Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είναι αλήθεια, ότι καταβάλει για τέσσερις μέρες  απεγνωσμένες προσπάθειες για την εξεύρεση προσώπου κοινής εμπιστοσύνης και αποδοχής, ικανού να διαχειριστεί τα τεράστια προβλήματα και τις ευθύνες, τις δεσμεύσεις που έχει η χώρα αναλάβει απέναντι στους εταίρους μας.

 Είναι αλήθεια ότι η Πατρίς κινδυνεύει και ο Πρωθυπουργός μας  με βαθύ αίσθημα ευθύνης δίνει  μέχρις εσχάτων την μάχη για την εξεύρεση αξιόπιστης πρότασης , για την σωτήρια της Πατρίδος και του λαού για τον οποίο πονάει, υποφέρει.
 Υποφέρει και ταυτόχρονα αισθάνεται υπερήφανος για την στάση του Ελληνικού λαού,για τις θυσίες του  για την ανοχή του στα μέτρα που του επιβάλλει το συμφέρον της ..."Πατρίδος"

Σήμερα το απόγευμα στις 5 ήταν το ραντεβού με τον έτερο Καππαδόκη στο Μέγαρο Μαξίμου. 

Θα συνομιλούσαν και θα ανακοίνωναν το όνομα του αξιόπιστου του ικανού να αντεπεξέλθει στις ανάγκες,νέου Πρωθυπουργού.

Το ραντεβού αναβλήθηκε για τις 6 και μετά από λίγο  για τις 7.
Αναβλήθηκε και πάλι,για τις 8.

Μόλις ακούσαμε για τις 8,σιγουρευτήκαμε. Δεν μπορεί στις 8 θα παρθεί η απόφαση και θα ανακοινωθεί το όνομα του Πρωθυπουργού της νέας κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας.
Δεν μπορεί, στις 8 είναι οι ειδήσεις των 8 και στις ειδήσεις των 8, δεν είναι ικανός κανείς να αφήσει ακάλυπτους τους δημοσιογράφους που περιμένουν  να ανακοινώσουν μετά Βαΐων και κλάδων,πρώτον  την σωτηρία της Πατρίδος και του λαού,γιατί γι΄αυτά αγωνιούν και παλεύουν και κατά δεύτερον, το όνομα του άξιου, ικανού πρωθυπουργού,της νέας κυβέρνησης.

Ναι αλλά εγώ στις 7 και κάτι,  είχα μια ανειλημμένη υποχρέωση.
Έτσι βλαστημόντας που δεν θα μπορούσα να παρακολουθήσω την εξέλιξη του Θρίλερ στο οποίο είχε εξελιχθεί η ανακοίνωση του ονόματος, έφυγα.

Δεν ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω το σεμινάριο, ξέχασα και τις παρατηρήσεις που είχα να κάνω, ξέχασα και τις προτάσεις που είχα επεξεργαστεί, ξέχασα τα πάντα και το μυαλό μου ήταν στον νέο Πρωθυπουργό.

Είχα δει και τον Γιώργο στο απογευματινό του διάγγελμα και είχα στεναχωρηθεί πολύ.
Μάλιστα μου έκανε εντύπωση. 

Όλους όσους γνωρίζω μηδέ του εαυτού μου εξαιρουμένου,όταν στεναχωριόμαστε, όταν μας πιάνει το στρες και το άγχος, όταν τα πράγματα στριμώχνονται, βγάζουμε εξανθήματα γύρω από τα χείλη,άντε και κάτω από τα μάτια.

Ο Γιώργος ο μέχρι και αυτή την στιγμή πρωθυπουργός μας, είχε γεμίσει εξανθήματα γύρω από τα...φρύδια του.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση και στεναχωρήθηκα πολύ  οφείλω να ομολογήσω.

Τελειώνοντας από την σύσκεψη σταθήκαμε να πάρουμε κανένα σουβλάκι από το γειτονικό σουβλατζίδικο.
Η τηλεόραση έπαιζε με χαμηλωμένο τον ήχο. 

Ρώτησα κάποιον που παρακολουθούσε  με ενδιαφέρον  την οθόνη.
Τι έγινε έχουμε Πρωθυπουργό;
Χωρίς να με κοιτάξει και συνεχίζοντας να κοιτά την οθόνη, μου είπε:
Όχι,όχι  ακόμη, όπου νάνε.... να...
Κοίταξα την τηλεόραση και τότε είδα και κατάλαβα.

Η Ελλάς, η Πατρίς είχε σωθεί!

Έπαιζαν τελεσίδικα πια δύο  ονόματα.

Δύο εξέχουσες  προσωπικότητες, που θα μπορούσαν πραγματικά να συνδιαλλαγούν με τους ομότιμούς τους,τους εταίρους μας  της ΕΕ.
Δύο διακεκριμένες προσωπικότητες, που με ίσους όρους θα μπορούσαν να συνομιλήσουν στην ίδια γλώσσα με τους εταίρους μας και να τα βρούνε.
Τους είδα με τα ίδια μου τα μάτια στην οθόνη της τηλεόρασης
Οι εικόνες τους εναλλάσσονταν.
Για μόνον αυτόν το λόγο υπέθεσα έχει επιστρέψει στην Πατρίδα εσπευσμένα ο Μάκης Ψωμιάδης!

Και ο δεύτερος ήταν η χαμογελαστή εικόνα του  Λαυρέντη  Λαυρεντιάδη!

Εγγύηση για τους δημοκρατικούς θεσμούς, εγγύηση για το μέλλον μας, εγγύηση για την ασφάλειά μας.
Σήμερα το βράδυ οι Έλληνες μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι, ήρεμοι και ασφαλείς.

Αύριο, ξημερώνει μια καινούργια μέρα και ότι και αν μας επιφυλάσσει, εμάς θα μας βρει για άλλη μια φορά στους δρόμους του αγώνα,μέχρι την νίκη.