Μια φορά και έναν καιρό
ήταν μια χώρα που την έλεγαν.........
Ο πρωθυπουργός της χώρας εμφανίζεται ικανοποιημένος από τις αποφάσεις της συνόδου των 27 στις Βρυξέλλες.
Εκφράζει την ικανοποίησή του και αισθάνεται δικαιωμένος, γιατί:
"επιβεβαιώνονται οι προσπάθειες που γίνονται ένα χρόνο τώρα στον τομέα της οικονομίας".
"επιβεβαιώνονται οι προσπάθειες που γίνονται ένα χρόνο τώρα στον τομέα της οικονομίας".
"Θα βγούμε ισχυρότεροι" είπε και πρόσθεσε "Να μιλάμε για τις προοπτικές της χώρας με αισιοδοξία"
Ο Ελληνικός λαός μετά από αυτές τις δηλώσεις μπορεί να κοιμάται ήσυχος!
Γνωρίζουμε την σημειολογία του Πρωθυπουργού της Ελλάδας,και όλων της λυκοσυμαχίας.
Άμα ο Γιώργος νιώθει ικανοποίηση, εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να αισθανόμαστε ανασφαλείς.
Όταν αυτοί εκφράζουν αισιοδοξία, ελπίζουν στην διέξοδο που αναζητούν για τα αδιέξοδα τους και τις δικές τους εσωτερικές αντιθέσεις, που παλεύουν να τις ξεπεράσουν και πάντα σε βάρος των λαών, που δεν διστάζουν να τους οδηγήσουν με όλα τα μέσα και με ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στον όλεθρο και τον αφανισμό,εμείς πρέπει να επαγρυπνούμε και να προετοιμαζόμαστε.
Όταν δηλώνει ότι θέλει "να κρατήσει την συνέπεια της χώρας απέναντι στο πρόγραμμα που εφαρμόζουμε" δηλώνει την πλήρη υποταγή και την εκχώρηση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, στα άνομα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου και, πάντα φυσικά αυτός που θα πληρώσει, δεν είναι άλλος από τον λαό.
Είναι αδίστακτοι, γιατί είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα ταξικά τους συμφέροντά.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύει η επίθεση στον λαό της Λιβύης, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και των πετρελαίων της χώρας.
Όταν ακούς το Έλληνα(;) "Πρωθυπουργό" την στιγμή που κλιμακώνονται οι επιθέσεις ενάντια στον λαό της Λιβύης,να λέει: «επιδίωξη των δράσεων είναι η προστασία των αμάχων»,εμείς πρέπει να φοβόμαστε τα χειρότερα γιατί αυτή η επίθεση είναι η αρχή.
Η δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού, ο οποίος από τον Ιούνη του 2013 θα αντικαταστήσει τον προσωρινό (όπου έχουν ήδη προσφύγει Ελλάδα και Ιρλανδία), θα δανείζει τα κράτη μέλη της Ζώνης του ευρώ που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν δάνεια από τις αγορές, με επαχθέστατους όρους για το λαό.
Μπήκε στην ζωή μας το μνημόνιο και θα πρέπει να μάθουμε να πεθαίνουμε μαζί του. Το μνημόνιο που μέχρι σήμερα ανανεώθηκε 4 φορές,μετατρέπεται σε αλλεπάλληλα μνημόνια διαρκείας
Αυτό που αποφάσισαν οι 27 της συνόδου των Βρυξελλών, είναι η κλιμάκωση και η κατά μέτωπον επίθεση, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, στα μισθολογικά δικαιώματα και, σε όσα ελάχιστα έχουν απομείνει στον λαό μας.
Μπήκε στην ζωή μας το μνημόνιο και θα πρέπει να μάθουμε να πεθαίνουμε μαζί του. Το μνημόνιο που μέχρι σήμερα ανανεώθηκε 4 φορές,μετατρέπεται σε αλλεπάλληλα μνημόνια διαρκείας
Αυτό που αποφάσισαν οι 27 της συνόδου των Βρυξελλών, είναι η κλιμάκωση και η κατά μέτωπον επίθεση, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, στα μισθολογικά δικαιώματα και, σε όσα ελάχιστα έχουν απομείνει στον λαό μας.
Στόχος τους, δεν είναι άλλος από την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Και αυτό μεταφραζόμενο, σημαίνει ακριβώς τα μέτρα που αποφασίστηκαν και προβλέπουν :
Νέα αντιασφαλιστικά μέτρα,
περικοπές εκ νέου στους μισθούς και στις κοινωνικές δαπάνες,
περικοπές εκ νέου στους μισθούς και στις κοινωνικές δαπάνες,
αύξηση συνταξιοδοτικών ορίων,
επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Και φυσικά "ενιαία φορολογία των επιχειρήσεων" που σημαίνει ακόμη μικρότερους συντελεστές για τα κέρδη των μονοπωλίων.
Και αυτά τα μέτρα θα προσαρμόζονται κάθε χρόνο.
Τα κράτη - μέλη θα καταθέτουν στο εξής τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους στις Βρυξέλλες για έγκριση!
Επιστρατεύουν όλο τους το θράσος όλη την υποκρισία.
Τολμάει και λέει ο ΓΑΠ υπερασπιζόμενος την υπογραφή του Μνημονίου, ότι "αν δεν υπήρχε
(το μνημόνιο) η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει"!
Γι΄αυτόν, Ελλάδα δεν είναι οι πολίτες αυτής της χώρας, δεν είναι οι εργαζόμενοι που έτσι και αλλιώς έχουν χρεοκοπήσει, δεν είναι οι πάνω από 712.000 άνεργους (οι εγγεγραμμένοι), που τείνουν να γίνουν 1.000.000 τους επόμενους μήνες.
Για το 2011 προβλέπουν ότι η ανεργία θα αγγίξει, το 16,4%.
Γι΄αυτόν, Ελλάδα είναι το μεγάλο κεφάλαιο,οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες,οι τράπεζες και, αυτοί πράγματι δεν έχουν χρεοκοπήσει.
Αυτό είναι το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Και με αυτό εγκληματούν σε βάρος των λαών, που δεν διστάζουν να τους βυθίσουν στην φτώχεια, την ανεργία, στην εξαθλίωση και στον αφανισμό.
Και όλα αυτά, παρ΄ότι γνωρίζουν ότι από τα αδιέξοδα του συστήματός τους, δεν μπορούν να απεμπλακούν, γιατί αυτά είναι νομοτελειακά και θα υπάρχουν και θα οξύνονται δίχως να μπορούν όσο και αν προσπαθούν να τα αντιμετωπίσουν, παρά μόνον καταστρέφοντας μέρος των παραγωγικών δυνάμεων.
Ακόμη και εκπρόσωποι της επενδυτικής κερδοσκοπίας, αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του πλαισίου αυτού, όπως ο γνωστός μας Τζορτζ Σόρος που προέβλεψε "Μια χαμένη δεκαετία για την ΕΕ, με διεύρυνση της άνισης ανάπτυξης σε βάρος των υπερχρεωμένων χωρών"
Ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος, δεν έχει περιθώρια έχει εξαντλήσει τα όριά του.
Από αυτήν την βαρβαρότητα που επιβάλλουν στους λαούς,μόνον οι ίδιοι οι λαοί μπορούν να την αντιμετωπίσουν και να απεμπλακούν .
Μόνον ο συντονισμένος αγώνας μπορεί να δώσει διέξοδο.
Ας πάρουν σοβαρά υπ΄όψη τους εκείνοι που τάσσουν τους εαυτούς τους στην πρωτοπορία και την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Δεν υπάρχουν περιθώρια.
Αναρτήσεις
28 σχόλια:
Καλησπερα ΒΒ.
Εγραψες "Δεν υπάρχουν περιθώρια". Σχολιαζω, εδω και καιρο εχουν εξαντληθει ολα τα περιθωρια αλλά εμεις "αγρον αγοραζουμε"...
Και κατι ακομα, θυμαμαι οτι τουλαχιστον εδω και 15, για να μην πω 20, χρονια ακουμε για θετικες εξελιξεις και για προοπτικες της χωρας και λοιπα κουραφεξαλα. Τα αποτελεσματα τα βιωνουμε ολοι μας (ή σχεδον ολοι) στο πετσι μας.
Και προσωπικα πιστευω οτι θα ερθουν ακομα χειροτερες μερες.
Τι κανουμε για ολα αυτα;
Αναμενουμε τον απο μηχανης θεο να μας σωσει;;;
Ως πότε γμτ;;;
bedlam,δε χρειαζεται να πω οτι συμφωνουμε,αποφασιστηκε η κινεζοποιηση της Ευρωπης.Οταν τα φασιστομουτρα των Βρυξελλων μιλανε για ανταγωνιστικοτητα,εννοουν οτι πρεπει οι μισθοι να γινουν μισθοι Κινας και οι μπιζνες του Κεφαλαιου να γινονται με ενα κρατος,που θα εχει ιδιωτικοποιησει τα παντα πλην των σωματων ασφαλειας,ετσι ωστε να λαμβανει η χωρα η καταστολη των αντιδρασεων.
Αλλα ακομα κ αυτη η Αστυνομια στο οχι πολυ μακρινο μελλον,προβλεπεται να ιδιωτικοποιηθει,
ερχονται γκετο,
οι Εκαλες του μελλοντος θα φυλασσονται απο ιδιωτικους στρατους και απεξω θα σκοτωνομαστε μεταξυ μας για ενα κομματι ψωμι.
Παντου Αγιοι Παντελεημονες κ υποβαθμισμενες συνοικιες.
Δε μας χρειαζονται πια.Η δουλεια βγαινει κ με το 25% απο εμας.Απωτερος στοχος ειναι η οικονομικη αλλα κ φυσικη εξοντωση του υπολοιπου 75%.
Ακομα κ η δυστοπια του Οργουελ ωχρια απεναντι σε αυτο που ερχεται.
Βασικα πιστευω οτι η μονη λυση ειναι να βγουμε στους δρομους και να τους ριξουμε στο Αιγαιο για να τους φανε τα ψαρια.
Αλλα διχως τον συντονισμενο αγωνα που λες κ εσυ,θα μας βαλουν παλι να φαγωθουμε μεταξυ μας,ακομα κ εξεγερση να γινει.
Καλοι μαλακες ειμαστε κ εμεις βεβαια,οχυρωμενοι στα δικα μας πιστευω,ψιλοσιχαινομαστε αυτον με τα πιστευω τα διαφορετικα.
Αρχιζω ειναι η αληθεια να φτανω σε απιστευτα ωμα κ κυνικα συμπερασματα για εμας,για το λαο δηλαδη.Αλλα,ας αυτοπαραμυθιαστω λιγο,γιατι ειμαι πολυ νεος για να δηλητηριατω απο τωρα.
Αλλωστε,οσο ωμα κ κυνικα κ αν το δεις,παντα υπαρχει ελπιδα.Δε πεθαινει ποτε η ελπιδα,ο,τι κ να γινεται,το μελλον ειμαστε εμεις αυτοι που το φτιαχνουνε.
ΒΒ,
εδώ και 1,5 χρόνο οι κεφαλαιοκράτες "χτίζουν" την Ευρώπη της εργασιακής υποδούλωσης. Προχωρούν με σταθερά βήματα, με αντιθέσεις βέβαια, αλλά η κοινή συνισταμένη τους είναι η εξαθλίωση του κόσμου της δουλειάς μπας και μπορέσουν να υπερβούν την κρίση που τους χτυπάει. Επομένως την χασούρα, θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι κάθε λογής αδύνατοι κ.ο.κ.
Θα μου πεις πάντα αυτό γινόταν. Ναι. Η ποιοτική διαφορά είναι ότι τώρα το κεφάλαιο δεν αφήνει τίποτα όρθιο, τόσο κρίσιμη είναι η περίοδος που διανύουμε. Θα σπρώξει την πληρωμή της εργατικής δύναμης κάτω από το όριο αναπαραγωγής της, θα ξηλώσει κοινωνική πρόνοια και παροχές, για να "μειωθούν οι δαπάνες". Το σχέδιο το υφαίνουν σε όλο του το μεγαλείο κάθε φορά που βρίσκονται στις συνόδους κορυφής. Αυτοί ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.
Εμείς; Εκτός απο 1 απεργία κάθε τρίμηνο (στην καλύτερη) και τις καταγγελίες των διαφόρων αριστερών κομμάτων στη Βουλή και αλλού, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Καλοι είμαστε όλοι στην ανάλυση της κατάστασης, αλλά στο διαταυτα τι γίνεται; Και όταν λέω τι γίνεται, δεν προτρέπω σε τίποτα ακτιβισμούς και εξτρεμισμούς. Ρωτάω εύλογα πως οργανώνουμε τον λαό, τους συναδέλφους μας, τους γείτονές μας, που έχουν αρχίσει και πέφτουν και δεν ξανασηκώνονται.
Η τιμωρία μας θα είναι όπως λέει και ο Celin μια εξέγερση που θα φαγωθούμε μεταξύ μας. Το πιο εύκολο, για τους νέους που δεν βλέπουν το μέλλον μπροστά τους και δεν έχουν να χάσουν τίποτα και για τους μεγαλύτερους που τα χάσαν όλα, είναι να τα σπάσουν. Να εκτονωθούν, να βγάλουν την πίκρα, τη λύσσα από μέσα τους.
Το δύσκολο είναι, για τις πρωτοπόρες δυνάμεις να βρεθούν συναγωνιστές στοιχειωδώς σε μια κοινή κατεύθυνση, να οργανώσουν τον κόσμο, ώστε όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου να μπορούν τα γεγονότα να πάρουν μια συνολική ανατρεπτική τροχιά προς την επανάσταση και όχι προς ένα τυφλό εξεγερσιακό αδιέξοδο. Αλλιώς, πάλι μια από τα ίδια...και ο Celin μάλλον πολύ δίκιο θα έχει...
Συνεχιζοντας λιγο τα λογια του φιλου, celin, να πω οτι η ελπιδα ΔΕΝ πεθαινει, ομως ο κοσμος που ειναι ανεργος και ανασφαλιστος δυστυχως αφηνεται να...πεθανει, μεσα απο τις αδικες πολιτικες που ψηφιστηκαν και που ηδη εφαρμοζονται με σκοπο να μας κανουν να.. παρακαλαμε τ αφεντικα για ενα εξευτελιστικο μεροκαματο, εφοσον συμφωνα με τις αποφάσεις των «27» που υπογραψαμε και εμεις δωσαμε τη συγκαταθεση μας για την αυστηροποίηση των όρων του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης» που ουσιαστικα σημανει ''πανευρωπαϊκή λιτότητα'' για τους εργαζομενους και οτι γινεται απο εδω και περα θα περναει απο τις Βρυξελλες για εγκριση!
''Βαλαμε το λυκο να φυλαει τα προβατα'' δλδ., φιλη ΒΒ και ας το καταλαβουμε τωρα πριν ειναι πολυ αργα και μας οικτιρουν ακομα και τα παιδια μας για ο τι αδικο και εξευτελιστικο τους κληροδοτουμε, xωρις να τα ρωτησουμε αν θελουν να ειναι ...σκλαβοι αυριο σε ενα αθλιο κοσμο!
Aντώνη είναι βέβαιο ότι έρχονται πολύ χειρότερες μέρες.Έριξα μια ματιά στις αναρτήσεις μου τις παλιές και στην δεύτερη μου ανάρτηση 25/4/2010
κατέληγα στο κείμενό μου με την έξης φράση:
[..]Είναι αυτό που λέγαμε λίγο ποιο πάνω "Χτυπιέται να κρατηθεί στη ζωή, σκορπίζοντας γύρω του τον όλεθρο"(ο καπιταλισμός).
Εδώ είναι λοιπόν που πρέπει να αναζητηθεί το άλλο, το καινούργιο που θα αντικαταστήσει το παλιό. Βρε παιδιά μπας και το είδε κανείς;"
Η διαπίστωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η περιγραφή του ίδιου του Μαρξ και Ενγκελς που οι αναλύσεις τους γύρω από την πολιτική οικονομια, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και μοιάζει σαν να περιγράφουν ακριβώς την σημερινή εξέληξη του καπιταλισμού, με όλα τα χαρακτηριστικά της κρίσης.Αρκεί βέβαια να θέλει κανείς να την δει και να την ερμηνεύση.
Και υπήρχαν οι καθ΄ύλην αρμόδιοι, αλλά χρειάστηκε να χαθεί χρόνος για να διατυπώσουν την εκτίμηση ότι ο καπιταλισμός βρίσκεται στο στάδιο της γενικής του κρίσης.
Όσο γι΄αυτό το τελευταίο που αναρωτιέμαι αν το είδε κανείς.Είναι Αντώνη ερώτημα που απορέει από την γνώση των δεδομένων.
Σήμερα φαντάζομαι είναι κατανοητό το γιατί ένα χρόνο πριν αναρωτιόμουν.
Αλλά πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό, ότι το να περιοριζόμαστε πια στις διαπιστώσεις δεν μας οδηγεί πουθενά.Χρειάζονται άλλα μέτρα, άλλες αποφάσεις, άλλες μεθόδοι και δουλειά και από την μεριά όλων όσων κατανοούν το μέγεθος των προβλημάτων.
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά σε αυτήν την σύνδεση:
http://blackbedlam.blogspot.com/2010/04/blog-post_25.html#comments
Celin *** μου, καλώς τον.Τα ερωτηματικά και οι εφιαλτικές καταστάσεις που περιγράφεις, είναι πιστεύω πολύ λάιτ μπρος σε αυτό που θα βιώσει ο λαός μας και όχι μόνον.Συμφωνώ και επαυξάνω που λένε.
Βάλε μέσα την υγεία, την παιδεία, βάλε μέσα τις κοινωνικές παροχές που θα παγώσουν ακόμη περισσότερο,το φάρμακο......
Πριν από δύο χρόνια ίσως και παραπάνω, έλεγα στους συναδέλφους μου στο σωματείο."Ρωτήστε την γιαγιά σας να σας πει για την περίοδο της κατοχής.Αυτό θα ζήσουμε και ακόμη χειρότερα".
Και είναι έτσι, θα είναι ακόμη χειρότερα.Η ελπίδα λες.....
Καμιά φορά το σκέπτομαι, η ελπίδα είναι καλό πράγμα ή μήπως αρμόζει σε κείνους που σταυρώνουν τα χέρια έχοντας αποδεχτεί το αναπόφευκτο.Δεν ξέρω άν είναι έτσι αλλά... αν είναι έτσι, το μόνο που δεν μας χρειάζεται τώρα είναι η ελπίδα. Το μόνο που μας χρειάζεται είναι η ΑΠΟΦΑΣΗ!
Αλλιώς φιλαράκι γά**σέ τα.
ΥΓ:Θα ήθελα να σου πω κάτι για την διατύπωσή σου σχετικά με αυτό που γράφεις ότι:
[..]Δε μας χρειάζονται πια.Η δουλειά βγαίνει κ με το 25% από εμας.Απωτερος στοχος ειναι η οικονομικη αλλα κ φυσικη εξοντωση του υπολοιπου 75%[..]
Σκέψου ότι ο καπιταλισμός κερδοφορεί, μόνον από την εκμετάλλευση της υπεραξίας των εργαζομένων.Σκέψου ότι το παραγόμενο προϊόν καταναλώνεται από τον εν δυνάμει πελάτη του, που είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος.
Αν λοιπόν το 25% μαζί με την εξελιγμένη τεχνολογική ανάπτυξη, δύναται να παράξει προϊόν ίσο με αυτό που παράγει το 100% των εργαζομένων τότε ποιος θα το απορροφά;
Αλλά ακόμη και αν όπως σωστά λέει ο Pavlosk[..] Θα σπρώξει την πληρωμή της εργατικής δύναμης κάτω από το όριο αναπαραγωγής της,[..] πράγμα που ήδη κάνει,δεν θα μπορεί να κερδοφορεί μιας και δεν υπάρχει καταναλωτική δύναμη που να απαιτεί παραγωγική διαδικασία και άρα κερδοφορία και ανταγωνισμό.
Τελεία.
Αυτό είναι το αδιέξοδο του καπιταλισμού.
Θα έπρεπε δηλαδή να συνεχιστεί η παραγωγή με χαμηλότερους ρυθμούς (προγραμματισμένα) να πληρώνονται οι εργαζόμενοι για να μπορούν να απολαμβάνουν το προϊόν της παραγωγής τους.Αλλά τότε Cel δεν θα είχαν κέρδος δεν θα ήταν καπιταλιστές.
Θα είχαμε Σοσιαλισμό:"Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνάμεις του στον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του"
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά σε αυτόν τον σύνδεσμο http://blackbedlam.blogspot.com/2010/04/blog-post_25.html#comments
Pavlosk
Ο σωστός προσδιορισμός του χαρακτήρα της επανάστασης είναι καθοριστικό ζήτημα, όμως δεν είναι αρκετό για να μπορεί το Κόμμα της εργατικής τάξης το ΚΚ, να έχει πραγματικά επαναστατική δράση.Η εργατική τάξη προσελκύεται στην επαναστατική δράση, στην πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, μόνο στο βαθμό που πείθονται από την ίδια τους την πείρα γι' αυτήν την αναγκαιότητα.
Η κατάκτηση αυτής της πείρας είναι μια σύνθετη διαδικασία που αφορά την επίδραση αντικειμενικών εξελίξεων (επίδραση στη συνείδηση της εργατικής τάξης των εξελίξεων στην καπιταλιστική οικονομία, αλλά και στο εποικοδόμημα) αλλά και της παρέμβασης του υποκειμενικού παράγοντα,(η πρωτοπορία,το ΚΚ) με στόχο την αποκάλυψη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
Τίθεται, λοιπόν, το ζήτημα πώς το Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚ) θα προετοιμάσει με την πολιτική του δράση ικανές δυνάμεις της εργατικής τάξης ώστε στις κατάλληλες συνθήκες η δράση των μαζών να ανέβει ως το επίπεδο της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. Το πώς αυτή η προσπάθεια θα υπηρετείται ανεξάρτητα από το αν διανύουμε επαναστατικές ή μη επαναστατικές συνθήκες.
Αλλά να που δεν τίθεται μόνον το ζήτημα, αλλά μπαίνει και το ερώτημα:Μοιάζει να έχει επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αυτό το καθήκον, αυτή η ιστορική ανάγκη;
Εμπρός να διαψεύσουμε τον φίλο μας τον Cel.
Να μην δικαιωθούν οι επισημάνσεις του, γιατί στα περισσότερα που λέει έχει δίκιο μην σου πω ότι θα είναι και χειρότερα
Elva καλησπέρα σου.
Σύμφωνο εξαθλίωσης των λαών υπέγραψαν.Σύμφωνο, με το οποίο καταδικάζουν τους λαούς στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Αποφασιστικότητα χρειαζόμαστε.
Να τώρα πριν από λίγο, είδα στην τηλεόραση τα γεγονότα στο Λονδίνο.Τα γκρέμισαν όλα.
Όχι, δεν μπορεί να μείνει έτσι η κατάσταση όπως εξελίσσεται. Το θέμα όμως, είναι πως θα εξασφαλιστούν οι μικρότερες δυνατόν απώλειες και το θετικό για την εργατική τάξη αποτέλεσμα.
Καλησπέρα !
Έχω την γνώμη ότι, πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας, τόσο λίγοι άνθρωποι κοροϊδεύουν τόσο πολύ, τόσους πολλούς !
"Αγρόν αγοράζουμε", σωστά ειπώθηκε, εδώ μέχρι και στην Αγγλία σήμερα έγινε ένας χαμός από τους διαδηλωτές και εδώ, ύπνος βαθύς και ... απονήρευτος !!!
Σήμερα, στο "μέγκα", ένας οικονομολόγος ονόματι Καζάκης, μεταξύ άλλων, είπε και την ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι από τα δάνεια, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΦΡΑΓΚΟ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ !
Τελικά, θα μείνει στην Ιστορία της Ελλάδας, ο GAP, ως ο χειρότερος κυβερνήτης από καταβολής ελληνικού κράτους !
bedlam,δε μπορω να τεκμηριωσω αυτο που λεω,αλλα πιστευω οτι τα πραγματα δεν ειναι οπως τα φανταζεται ουτε ο πιο μορφωμενος μαρξιστης-κομμουνιστης.Πιστευω δηλαδη οτι οι οικονομικες ελτ εχουν αποφασισει να μειωσουν τον πληθυσμο του πλανητη,οσο συνωμοσιολογικο η απιστευτο κ αν ακουγεται.
Συστηματικα αλλωστε το εφαρμοζουν αυτο ηδη στην Αφρικη,τωρα αποφασιστηκε ακομα κ για τη Δυση.
Ριξε κ εσυ μια ματια αν θες εδω,
http://celinathens.blogspot.com/2010/12/2012.html
οπου προσπαθω να στηριξω αυτη την αποψη μου.
Ενα αποσπασμα
"Ολος αυτος ο κοινωνικος δαρβινισμος,ολη αυτη η φτωχοποιηση κ η εξαθλιωση στην οποια οδηγειται το μεγαλυτερο κομματι του λαου,δε θυμιζει αραγε κατι απο αυτη τη ταινια;
Δεν εχει σημασια αν θα επιβιωσει ο συνταξιουχος,ο ανεργος,ο πρωην μικρομεσαιος νυν φτωχος.
Σημασια εχει να επιβιωσει το "Εθνος",δηλαδη οι Τραπεζες,οι Βιομηχανοι,οι Εφοπλιστες.
Οπως ελεγε και η τηλεοπτικη εκπομπη ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ,"ΤΟ ΔΝΤ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ..ΑΠΛΑ,ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ"
Κ αυτο ειναι κατι που αρνουμαστε να παραδεχτουμε.Αποκλειεται να θελουν να μας σφαξουν,δε μπορει,κατι αλλο θα κρυβεται απο πισω,καπως θα τη σκαπουλαρουμε..ειναι δυνατον να μας θελουν νεκρους;Αφου δεν επικειται κανενα τελος του κοσμου!Τι αξια θα εχουμε ως νεκροι;Ως παριες;Ως περιθωριοποιημενοι;Γιατι γινονται ολα αυτα;
Η απαντηση ειναι απλη:Δε μας χρειαζονται αλλο.Τους ειμαστε περιττοι.
Οι ελιτ σκεφτηκαν οτι δε τους χρειαζονται τοσοι γιατροι,αλλωστε το παραμυθακι της ιατροφαρμακευτικης περιθαλψης για ολους πρεπει να λαβει τελος.Δε τους χρειαζονται τοσοι δικηγοροι,αλλωστε λαος ειναι αυτος,οποιος κουνιεται θα εκτοπιζεται με συνοπτικες διαδικασιες συμφωνα με τους τρομονομους τους.
Δε τους χρειαζονται πια οι βιομηχανικοι εργατες,αλλωστε με το outsourcing οι εταιρειες αναθετουν πια σε εξωτερικους προμηθευτες,σε χωρες με φτηνο εργατικο δυναμικο,τη παραγωγη των ρουχων,των παπουτσιων,των κομπιουτερς,οι μεγαλες εταιρειες οπως πχ η ΝΙΚΕ δεν ειναι παρα το brand name τους,ολα τα προιοντα τους κατασκευαζονται σε χωρες οπου τα εργασιακα δικαιωματα ειναι ανυπαρκτα.
Δε τους χρειαζονται τοσοι αγροτες,αλλωστε αν θελουμε πατατα εισαγουμε κ απο την Αιγυπτο,
δε τους χρειαζονται υδραυλικοι,ηλεκτρολογοι,τωρα που η ΔΕΗ,το ρευμα (ακομα κ το νερο σε λιγο )θα γινει ειδος πολυτελειας.
Τοσοι μεταναστες υπαρχουν που για ενα κομματι ψωμι θα δουλευουν σα σκυλια.Δε μας συμφερει ο ντοπιος εργαζομενος που απαιτει δικαιωματα κ ενσημα κ λοιπες αναχρονιστικες αηδιες.Υπαρχουν τοσοι ανθρωποι που ΚΑΙ θα τους εκμεταλλευομαστε ΚΑΙ θα μας ειναι ευγνωμονες.Και αν σηκωσουν κεφαλι,θα τους ριξουμε στη θαλασσα και θα φερουμε καινουριους εξαθλιωμενους
(Δε χρειαζεται φυσικα να πω οτι αυτα δε γραφονται απο ακροδεξια σκοπια,εχει μιλησει κ ο Σλαβοι Ζιζεκ για αυτο το φαινομενο)
Και το ντοπιο επιστημονικο προσωπικο;Αστους να μεταναστευουν απο χωρα σε χωρα,ως το νεο μεταναστευτικο κυμα.Θα τους πατησουμε ολους στο σβερκο για να καταλαβουν οτι δε τους χρειαζομαστε.Τοσοι δικηγοροι,γιατροι,πολιτικοι μηχανικοι αρχιτεκτονες,fuck them,who gines a shit?
Τι να μας κανουν ολους εμας;Αχρηστοι τους ειμαστε.
Στην Αμερικη ηδη ξεκινησαν κ οι πρωτες 'πολεις με ιδιωτικοποιημενη μεχρι κ την Αστυνομια.Ολα στους ιδιωτες,περικλειστες και περιφρακτες πολεις οπου χωριζουν τις ελιτ απο τη πλεμπα,μεσα στις πολεις αυτες ταξις ασφαλεια κ ιδιωτικη αστυνομια που πληρως απαλλαγμενη απο τους νομους και τα Συνταγματα,θα εκτελει οποιον επιχειρησει να καταστρεψει την ηρεμια των ελιτ
(Δειτε αυτη τη ταινια)
Ολα αυτα δεν ειναι σεναριο επιστημονικης φαντασιας,καποιου φουτουριστικου θρυλερ που περιγραφει μια μελλοντικη δυστοπια.
Ολα αυτα ειναι εδω,ολα αυτα ειναι πραγματικοτητα,το μονο που εχουμε να κανουμε ειναι να ανοιξουμε τα ματια κ να την αντικρυσουμε."
Δε μπορω φυσικα να αποδειξω αυτο που λεω.
Aλλα,οποιος θελει,ας ριξει κ μια ματια εδω
http://kourelarios.wordpress.com/2010/10/08/tittytainment/
Οταν εγραψα τη δικη μου αναρτηση,δεν ειχα υποψη μου αυτην εδω,η οποια μιλαει για μια συναντηση ισχυρων οικονομικων και πολιτικων παραγοντων του πλανητη.
Εκει λοιπον
"Σύμφωνα με τον Χ.-Π. Μάρτιν[6], στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση στο Σαν Φρανσίσκο, οι «ηγέτες του κόσμου» συζήτησαν και ένα σενάριο, σύμφωνα με το οποίο το 20% του ενεργού πληθυσμού στον πλανήτη είναι αρκετό για να παράγει όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που χρειάζεται η ανθρωπότητα. Το ερώτημα φυσικά που τέθηκε αφορούσε το υπόλοιπο 80% του παγκόσμιου πληθυσμού. Πώς θα μπορούσε αυτό το «εναπομείναν» και «πλεονάζον» 80% να παραμείνει «ήσυχο» και «παθητικό»;
Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Κλωντ Μισεά γράφει χαρακτηριστικά:
«Το κύριο πολιτικό πρόβλημα, που το καπιταλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει τις επόμενες δεκαετίες, μπορεί να διατυπωθεί με κάθε αυστηρότητα: πώς θα είναι δυνατό για την ελίτ του κόσμου, να διατηρηθεί η διακυβερνησιμότητα της κατά τα 80% υπεράριθμης ανθρωπότητας, της οποίας το ανώφελο έχει ήδη προγραμματίσει η φιλελεύθερη λογική;»[7]"
Τα υπολοιπα,οποιος θελει μπορει να τα διαβασει εκει.
Ολα αυτα λοιπον,σε συνδυασμο με την επερχομενη εξαντληση του υπερπολυτιμου λιθανθρακα,
(Για οσους γνωριζουν περι peak oil,το πετρελαιο τελειωνει πολυ γρηγοροτερα απο οτι αναμενοταν),
με κανουν να πιστευω οτι αυτο που ερχεται δεν το εχει περιγραψει ουτε ο Μαρξ ουτε κανεις,
ερχεται το τελος του κοσμου οπως τον γνωριζουμε,
γιατι το πετρελαιο ειναι αυτη τη στιγμη το καυσιμο που κινει ολοκληρο τον πλανητη κ ειναι απαραιτητο απο τη κινηση μεχρι τη παραγωγη τροφης.
Τα πραγματα θεωρω οτι ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.Δε μιλαμε εδω απλως για τη καπιταλιστικη βαρβαροτητα,μιλαμε για συνειδητη προσπαθεια εξοντωσης της πλειοψηφιας.
Τι να πω,ελπιζω να λεω μαλακιες.
Οπως και να εχει,η κατασταση ειναι κρισιμη.Για αυτο κ μονο η λαικη εξουσια θα μπορεσει να διαχειριστει αυτη τη κατασταση σωζοντας ο,τι περισσοτερο μπορει,απο τα λαικα στρωματα,απο μενα κ απο σενα.
Αλλα φοβαμαι οτι ακομα κ οι ηγεσιες της Αριστερας κοιμουνται υπνον μακαριον.
Τι να κανουν κ αυτες ομως,οταν ο λαος που ειναι ο αμεσα βαλλομενος,κοιμαται κ αυτος και εξακολουθει να μην εμπιστευεται την Αριστερα;Να σημανει μονο του το ΚΚΕ την Επανασταση,να κατεβουν καποιες χιλιαδες κομμουνιστων διχως τον λαο στο Συνταγμα κ να σφαχτουν,με τον λαο να κοιταει απαθης κ να λεει
"ΚΑΛΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ";
Εγω το χω ξαναπει,οι ευθυνες του λαου ειναι πολυ μεγαλυτερες απο εκεινες των κομματων.Εξακολουθει ο λαος να περιμενει απτον δικομματισμο να τον σωσει.
Ε με τετοιον μαλακα λαο,τι προκοπη να περιμενουμε;Οκ,οι ηγεσιες της αριστερας κοιμουνται με τα τσαρουχια,αλλα ο λαος ειναι αυτος που εχει απλωσει κ τα κυλοτακια στου στο συρμα,περιμενοντας καθε βραδυ τον βιαστη του.
...και ζήσαν αυτοί καλά
και μείς...
χειρότερααα....
Γράφεις:«Γνωρίζουμε την σημειολογία του Πρωθυπουργού της Ελλάδας,και όλων της λυκοσυμαχίας.
Άμα ο Γιώργος νιώθει ικανοποίηση, εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να αισθανόμαστε ανασφαλείς.»
Δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα παραπάνω μόνο ίσως ότι τα χειρότερα έπονται και ότι δεν έχω ούτε συμβουλές να δώσω πλέον γιατί ουδεμίαν αξίαν έχουν.
Cel θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα αυτά τα σενάρια, δεν έχουν δα καμιά πρωτοτυπία.
Σε αυτό το σημείο οι Μαρξ και Ένγκελς έχουν περιγράψει με καθαρότητα και ακρίβεια τα γεγονότα που ακολουθούν τις κρίσεις και θαρρώ τα έχουμε πει αρκετές φορές.
Θα μπορούσα να σου παραθέσω δεκάδες αναφορές που έχω κάνει, τόσο στις αναρτήσεις μου όσο και σε σχόλια.
Η κρίση ακολουθεί τον καπιταλισμό από την ημέρα της εμφάνισής του.Και τέτοιες πέρασαν πολλές.
Κάθε που επανέρχεται η κρίση, μετά από τα μέτρα που παίρνει το σύστημα για το ξεπέρασμά της και πάντα φυσικά σε βάρος των λαών και των εργαζομένων,η κρίση επανέρχεται, αλλά, κάθε φορά ποιο συχνά και κάθε φορά, βρίσκει τον καπιταλισμό με λιγότερους άσσους στο μανίκι.
Αυτή η κρίση και τα χαρακτηριστικά της, καταδεικνύουν ότι είναι μια δομική κρίση και ο καπιταλισμός άλλες μεθόδους δεν έχει, παρά μονάχα τον αφανισμό μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης.
Αυτό είναι που τόσες φορές έχουμε πει.Δεν είναι λοιπόν κάτι καινούργιο
Ο μόνος τρόπος να ξεπεράσει την κρίση του, είναι ο αφανισμός μέρους της εργατικής τάξης.Και αυτό κάνει.
Η διαδικασία της σήψης ενός οικονομικού συστήματος, είναι μακρόχρονη και η ανατροπή του μέσα από τα πλαίσια της επαναστατικής διαδικασίας είναι επίσης μακρόχρονη και βασανιστική.
Ο Καπιταλισμός και αυτό το έχουμε πει, δεν θα αποσυρθεί γιατί βαρέθηκε,θα χρησιμοποιήσει όλους τους μηχανισμούς του, που διαρκώς εκσυγχρονίζει, για την διαιώνιση του συστήματος και των συμφερόντων του.
Η κατάληψη εδαφών ξένων χωρών και η εκμετάλλευση των λαών, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του μονοπωλιακού καπιταλισμού.(ιμπεριαλισμός)
Η ιστορία του Ιμπεριαλισμού, είναι γεμάτη από επιθετικούς πολέμους.Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο αυτό.
Ο Λένιν προσδιορίζοντας την ιστορική θέση του καπιταλισμού σ' αυτό το στάδιο, μιλά για τα πρόθυρα της σοσιαλιστικής επανάστασης από την άποψη της ωριμότητας των υλικών όρων και της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και κυρίως της εργατικής τάξης, που είναι η κυριότερη παραγωγική δύναμη.
Γι' αυτό, το καθήκον που βάζει μπροστά της η ανθρωπότητα στην εποχή του ιμπεριαλισμού, είναι το πέρασμα στο σοσιαλισμό και είναι καθήκον της εργατικής τάξης ως ηγετικής δύναμης στη σοσιαλιστική επανάσταση.
Έχει και συνέχεια......
Ο ιμπεριαλισμός είναι η εποχή,όπου η μόνη τάξη που το κίνημά της μπορεί να δώσει κοινωνική πρόοδο,είναι η εργατική τάξη και ο αγώνας της για το σοσιαλισμό.
Κοίτα πως το διατυπώνει ο Λένιν στα 1915 στο "Σοσιαλισμός και πόλεμος"
«Ο καπιταλισμός από προοδευτικός που ήταν έγινε τώρα αντιδραστικός, ανέπτυξε σε τέτοιο βαθμό τις παραγωγικές δυνάμεις, που η ανθρωπότητα πρέπει είτε να περάσει στο σοσιαλισμό, είτε επί χρόνια ή και επί δεκαετίες να υφίσταται την ένοπλη πάλη των "μεγάλων" Δυνάμεων, για την τεχνητή διατήρηση των αποικιών, των μονοπωλίων, των προνομίων και της κάθε λογής καταπίεσης»
Δεν μπορεί να ξεχνάμε ότι η βασική αιτία των οικονομικών κρίσεων,έχει τις ρίζες της στην ίδια την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος,στην αντίθεση δηλαδή του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική καπιταλιστική μορφή ιδιοποίησης.
Γι' αυτό είναι, που πολλές φορές επαναλαμβάνω ότι έχει χαθεί χρόνος,γιατί η διαδικασία της ανάπτυξης της ταξικής συνείδησης(της οργάνωσης των εργαζομένων),είναι μια διαδικασία που δεν αναπτύσσεται σε περιόδους που ο καπιταλισμός έχει εξαντλήσει πλέον τα όριά του,τότε γίνεται το ποιοτικό αλμα,αλλά είναι μια διαδικασία που διεξάγεται κατά την διάρκεια της περιόδου που ο καπιταλισμός αναπτύσσεται επιτιθέμενος διαρκώς στα δικαιώματα των εργαζομένων,κατακτώντας διαρκώς έδαφος,έτσι που στην φάση της γενικής κρίσης να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ιστορικό ρόλο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος.
Και όχι Cel δεν κάνεις λάθος όταν λες:
[..]Τα πραγματα θεωρω οτι ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.Δε μιλαμε εδω απλως για τη καπιταλιστικη βαρβαροτητα,μιλαμε για συνειδητη προσπαθεια εξοντωσης της πλειοψηφιας[..].
Και φυσικά δεν λές μαλακίες.
Αλλά πρέπει να πάρουμε υπ΄όψη μας ότι αυτό ακριβώς που είναι σε εξέλιξη, προσδιορίζει την σήψη και την κάθετη κρίση του Καπιταλισμού, είναι το αδιέξοδο του.
Αν δεν κινηθούμε αποφασιστικά, οργανωμένα και όσο γίνεται ποιο σύντομα όπως είπε και παραπάνω ο Λένιν:
[..] επί χρόνια ή και επί δεκαετίες να υφίσταται (η ανθρωπότητα) την ένοπλη πάλη των "μεγάλων" Δυνάμεων, για την τεχνητή διατήρηση των αποικιών, των μονοπωλίων, των προνομίων και της κάθε λογής καταπίεσης»
ΒΒ καλησπέρα,
Καταρχήν, ο πρωθυπουργός μας δε κρύβεται.
Ούτε ο υπουργός Εσωτερικών-ταλαντούχος Κύριος Ραγκούσης.
Ο τελευταίος μάλιστα δήλωσε χθες ότι σε μια 3ετία ο στόχος είναι να μειωθεί η μισθολογική κατά 6 δισ. ευρώ, από 22 δισ. σε 16.
Για οποιον ξέρει στοιχειώδη πρακτική αριθμητική, αυτό μεταφράζεται σε μέση απώλεια 5.500 ευρώ για κάθε υπάλληλο του Δημοσίου (με την αυθαίρετη υπόθεση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 1.100.000).
Γνωρίζω πρώτος από όλους ότι ο μέσος ως στατιστικό εργαλείο είναι μεροληπτικό και οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Αν όμως δεχθούμε ότι δε παραβιάζονται οι υποθέσεις μας, τα 6 δισ. ειναι μία ακόμη στυγνή αναδιανομή εισοδήματος όπως τα 100 και πλέον δισ. που οι τράπεζες έλαβαν ως ...βοήθεια.
Ομως, η επιπλέον απώλεια θα οδηγήσει σε κατάστασεις εξαθλίωσης μεγάλου κομματιού του πληθυσμού, γεγονός που δε πιστεύω ότι χρειάζεται μαρξιστικές δομές και θεωρήσεις για να αντιληφθεί κάποιος ότι ο καπιταλισμός τον κινεζοποίησε και του αφαίρεσε κάθε αξιοπρέπεια.
Επομένως, ας δούμε λίγο πιο απλά τα πράγματα γιατί ο κόσμος μάλλον δε καταλαβαίνει πια.
Δεν έχει καταλάβει ότι η καταπίεση που υφίσταται είναι πολιτική και συστημική. Νομίζει ότι τον γαμάει η Μέρκελ και το καλό ΠΑΣΟΚ θα τον σώσει.
Αν πιστεύετε ότι αυτός ο κόσμος μπορεί μέσα σε μερικά χρόνια να μετασχηματίσει το μυαλό του και να σκέφτεται μαρξιστικά (ή όπως έλεγε η Μπέικου «Οι νέοι θα βρουν τη διέξοδο αν σκύψουν στον Μαρξ. Εγώ παραμένω μαρξίστρια»),τότε πραγματικά θα μιλάμε για θαύμα.
Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να πάμε ο Μαρξ στο λαό και όχι ο λαός στο Μαρξ;
Όσον αφορά το μέλλον που μας επιφυλάσσει η σημερινή πορεία των πραγμάτων, ασφαλώς είμαστε πεπεισμένοι όλοι -και όχι μονάχα οι κομμουνιστές ή οι αριστεροί, αλλά και οι συντηρητικοί ακόμη- ότι θα είναι ζοφερό, χειρότερο από το παρόν, ανεξάρτητα από το κατά πόσο έχει κανείς στο μυαλό του μια αφηρημένη εικόνα γι' αυτό ή είναι σε θέση να περιγράψει με σχετική ακρίβεια τη μία ή την άλλη συγκεκριμένη εξέλιξη. Αυτό είναι ένα καλό κίνητρο για να τεθεί το ζήτημα του τι κάνουμε, πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση οι άνθρωποι της δουλειάς. Στον σχετικό προβληματισμό των κομμουνιστών και των φίλων μας, κατά τη γνώμη μου (η οποία νομίζω ότι επιβεβαιώνεται και από τις συζητήσεις εδώ), αναδεικνύονται δύο ζητήματα: Το ένα είναι το επίπεδο ανάπτυξης του υποκειμενικού παράγοντα και το άλλο το επίπεδο ανταπόκρισης του κομμουνιστικού κινήματος και ειδικότερα του κόμματος της εργατικής τάξης, του ΚΚΕ, στις σημερινές απαιτήσεις και δυνατότητες της πάλης ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατίας, για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη μετάβαση στον σοσιαλισμό. Φυσικά δεν παραβλέπω τη διαλεκτική σύνδεση των δύο αυτών ζητημάτων, αλλά στα όρια ενός σχολίου δεν μπορώ παρά να είμαι, ελπίζω, επιγραμματικός.
Ο υποκειμενικός παράγοντας νομίζω ότι υστερεί απογοητευτικά έναντι των απαιτήσεων της σημερινής συγκυρίας. Οι λόγοι γνωστοί. Τι απαιτήσεις μπορούμε να έχουμε από τον εργαζόμενο με την παιδεία αυτή που του εξασφαλίζει το σύστημα, που δεν διαβάζει, δεν φροντίζει για τη μόρφωσή του, παρά μόνο είναι εκτεθειμένος στην πανταχού παρούσα κυρίαρχη προπαγάνδα, όπως το κείμενο αυτό:
«Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι υποχρεωμένη να περάσει από ένα πολιτικό ναρκοπέδιο στην προσπάθειά της να δημιουργήσει έσοδα 50 δισ. ευρώ μέσα από ένα εξαιρετικά φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης-πώλησης δημόσιας γης. Χωρίς τα έσοδα των 50 δισ. είναι πρακτικά αδύνατο να σπάσει η δυναμική του δημόσιου χρέους, το οποίο το 2012 θα φτάσει στο 160% του ΑΕΠ και το 2020 θα θα είναι από 120% έως 200% του ΑΕΠ, ανάλογα με τα οικονομικά σενάρια που θα πραγματοποιηθεί. Η κυβέρνηση χρειάζεται τα 50 δισ. για να κάνει λιγότερο ισοπεδωτική την οικονομική και κοινωνική πολιτική της, στην προσπάθειά της όμωςνα τα αποκτήσει μπορεί να βρεθεί αγκαλιά με πανίσχυρα κερδοσκοπικά κυκλώματα...» (Άρθρο του Γ. Κύρτσου στη σημερινή «Free Sunday», με τίτλο «Μεταξύ λαού και κυκλωμάτων»[!])
Αν στη λειψή παιδεία και στον εθισμό και τον εκμαυλισμό συνειδήσεων που προκαλεί η αστική προπαγάνδα προσθέσουμε το άγχος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος, τι μένει; Μένει να δει μια χαραμάδα φωτός, μια αχνή ελπίδα. Τότε μπορούν να συντελεστούν απίστευτες αλλαγές. Τότε μπορεί να ωριμάσει ταχύτατα ο ανθρώπινος παράγοντας και να καλυφθούν σε μεγάλο βαθμό οι ελλείψεις του σε μόρφωση κ.λπ., η συνειδητοποίηση να είναι γοργή. Ε, σ' αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να ρίξουν μεγαλύτερο βάρος οι κομμουνιστές στη δουλειά τους. Παράλληλα όμως να προσέξουν και οι ίδιοι την αυτομόρφωσή τους, τη θωράκισή τους με την απόκτηση στέρεων ιδεολογικών εφοδίων. Και ας μην είμαστε ανυπόμονοι. Η αντίδραση του λαού μπορεί να εκδηλωθεί και αύριο, αλλά μπορεί και πολλοί από μας να μην προφτάσουν να τη δουν. Στη δεύτερη περίπτωση θα γνωρίσουμε κι άλλες ήττες, θα γνωρίσουμε χειρότερες μέρες. Αλλά στην πρώτη περίπτωση είμαστε εμείς, η πρωτοπορία του κινήματος, έτοιμοι να καθοδηγήσουμε σωστά τις εξελίξεις; Αυτό το ερώτημα, που σχετίζεται και με το δεύτερο ζήτημα που διατύπωσα παραπάνω, δεν είμαι σε θέση να το απαντήσω ασφαλώς. Βλέπω σημαντική πρόοδο στις θεωρητικές επεξεργασίες του κόμματος τα τελευταία χρόνια, αλλ' ίσως είμαστε ακόμη πίσω, δεν ξέρω.
Αγαπητή ΒΒ είναι περιττό να πω ότι συμφωνώ σε όλα!
Το θέμα είναι ποιος θα μας οργανώσει έτσι ώστε να κερδίσουμε τον πόλεμο κι όχι να αφανιστούμε τελείως.Γιατί με την εξάπλωση που παίρνουν τα γεγονότα(είδες τι έγινε στην Αγγλία)πόλεμο έχουμε,μόνο που αυτή τη φορά δεν πολεμάνε κράτη μεταξύ τους αλλά οι εξουσίες(ουσιαστικά οι παγκόσμιοι τραπεζίτες)τους λαούς.Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά δεν νομίζω να τελειώσει ειρηνικά αυτό το πράγμα.Οσο για το Γιωργάκη και τον Παπακωνσταντίνου τη βάρδια τους κάνουν ως απλοί τοποτηρητές και φυσικά φροντίζουν ν' αυξήσουν και την προσωπική τους περιουσία,ό,τι ακριβώς κάνουν οι μαυραγορίτες στους πολέμους!
Logia Καλή σου μέρα είναι αλήθεια ζούμε και όσο παει θα ζούμε,όσοι επιβιώσουμε γιατί μπαίνει και τέτοιο ζήτημα, θα ζούμε χειρότερα.
Το θέμα είναι τελικά πόσοι το αντέχουν πόσοι το ανέχονται και πόσοι όχι.
Αν αυτοί που δεν το αντέχουν και δεν το ανέχονται είμαστε ποιο πολλοί θα αναπτυχθεί η δυναμική εκείνη που μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις προς όφελος όσων σήμερα με τα βάρβαρα και άνομα μέτρα τους πλήττονται.Θα δείξει προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να στρέψουμε τις δυνάμεις μας και τις προσπάθειές μας.
Χριστόφορε καλή μέρα και σε σένα.Ναι συμβουλές δεν χρειάζονται ίσως, αλλά ανταλλαγή απόψεων για το πως μπορεί αυτή η κατάσταση να αντιμετωπιστεί,χρειάζεται.
Η κρίση δεν χτυπάει όλες τις πόρτες την ίδια μέρα,αλλά δεν θα αφήσει πολλούς απ΄έξω.
Γι΄αυτό η αντιμετώπιση τούτης της φρικαλεότητας, δεν μπορεί να γίνει παρά μονάχα μαζικά και όχι κατά μόνας,
Αυτή η ιστορία δεν αφορά μονάχα εμάς αφορά και τις επερχόμενες γενιές.Τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Φαντάσου τώρα, αυτό το παιδί που σε κοιτά στα μάτια και σε λέει παππού νιώθοντας ασφάλεια στην αγκαλιά σου και συ τρέμεις και λαχταράς, φαντάζεσαι ότι μπορείς να το εγκαταλείψεις μέσα στην ανασφάλεια που του εξασφαλίζουν τα μέτρα που παίρνονται;
Ας μην έχουμε αυταπάτες, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από μόνοι μας για να διασφαλίσουμε τους εαυτούς μας και δικούς μας, μονάχα μαζί,όλοι μαζί.
Την καλησπέρα μου.
Γεια σας ρε παλικάρια.Φυσικά και συμφωνούμε με όσα περιγράφεται και πια, όλο και περισσότεροι ακούγονται να διατυπώνουν την διαπίστωση ότι δεν είναι δυνατόν να βγούμε από αυτήν της βαρβαρότητα.
Όσα μέτρα και να παίρνουν στην προσπάθειά τους να διασωθούν, δεν μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς να χαθεί ένας μεγάλος αριθμός παραγωγικών δυνάμεων.(Έχω σιχαθεί τον εαυτό μου να το επαναλαμβάνω)
Το ότι ο κόσμος όμως δεν αντιδρά, δεν είναι τυχαίο και είναι αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων χρόνων και της "χειρουργικής",μην πω της λοβοτομής,επέμβασης που τόσα χρόνια έχει υποστεί αυτός ο λαός.
Χρέος και καθήκον όλων μας, να "διαφωτίσουμε"να πούμε γαμώ το κερατό μου, να εξηγήσουμε σε όσους δεν καταλαβαίνουν το τι είναι αυτό που συμβαίνει και γιατί τους συμβαίνει, να ακούσουμε και να εμπνεύσουμε, να πείσουμε για την αναγκαιότητα που επιτακτικά απαιτεί ανατροπές.
Τι διάβολο,μπας και νομίζεται ότι εγώ λέω πως πρέπει να μάθει ο κόσμος και να τον περάσουμε από εξετάσεις, για το αν κατάλαβε το "Κράτος και επανάσταση" ή το "Κεφάλαιο" ή τις "βασικές αρχές.." και το "Αντιντίρινγκ";
Ίσα ίσα, λέω ότι χάθηκε τόσος καιρός ,37 ολόκληρα χρόνια, που θα έπρεπε να έχουμε παρέμβει έτσι, που η ταξική συνείδηση, ή οργάνωση των εργαζομένων να ήταν σε επίπεδο τέτοιο, που σήμερα πια, να μπορούσε δυναμικά και οργανωμένα, να αντισταθεί σε αυτήν την βαρβαρότητα και να αποκρούσει την επίθεση του ταξικού της εχθρού,όταν μάλιστα γνωρίζαμε ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί στο σημερινό αδιέξοδό του.
Και αφού αυτό δεν έγινε, σήμερα απαιτείται να βγούμε εμείς στους δρόμους να πούμε στον κόσμο με γλώσσα απλή, με γλώσσα κατανοητή, αυτό που πρέπει να καταλάβει, αυτό που θα τον κάνει να βγει στους δρόμους και να διεκδικήσει, αυτό που θα τον κάνει να αντισταθεί οργανωμένα.
Λέτε χαρακτηριστικά:
"Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να πάμε τον Μαρξ στο λαό και όχι ο λαός στο Μαρξ";
Αυτό λέω λοιπόν, αλλά προηγουμένως θα πρέπει εμείς να ξέρουμε τι του λέμε, μην τον γεμίζουμε και με άλλον αποπροσανατολισμό.
Αρκετό μας παρέχουν.
Αλλιώς δεν βλέπω τίποτε άλλο από το, άλλοι να σουλατσάρουμε σε δρόμους και σε πλατείες, άλλοι να πλακώνονται, άλλοι σκοτώνονται και μάλιστα τσάμπα και βερεσέ και άλλοι να κάθονται να τα ξ άντε να μην πω.
Και έτσι και πάνω στην αγανάκτηση γίνει κανένα ντου, να μας πάρουν φαλάγγι αλλάζοντάς μας τον αδόξαστο και επιταχύνοντας τις επιδιώξεις και τους στόχους τους.
Έχετε άλλη πρόταση,κάτι μπορεί να μην περνάει από το μυαλό μου, πες το!
ΥΓ:Λυπάμαι το video που έχετε αναρτήσει, είναι τόσο τραυματικό, που πιστέψτε με παιδιά τα λόγια κολλούν στο λαιμό μου και τα πλήκτρα δεν μπορώ ούτε να τα πατήσω.
Να είστε καλά να είμαστε καλά και κάτι είναι και ο δικός μας καταγγελτικός λόγος, έστω εδώ στο διαδίκτυο και αν το συνδυάζουμε και με την καθημερινή πάλη όπως καταλαβαίνω ότι και σεις κάνετε, τότε, που ξέρεις;.
Στο κάτω κάτω δεν παραδινόμαστε.
Γεια χαρά !
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας υπερήφανος λαός που τους έλεγαν Έλληνες !
Έκανε το έπος του ΄40, πιο πριν το έπος του 1821, έδωσε τα "φώτα του πολιτισμού" σε όλον τον κόσμο, δημιούργημά του ο Παρθενώνας κλπ. κλπ..
Σήμερα, αυτός ο λαός, φαίνεται να έχει σκύψει το κεφάλι, δέχεται απανωτές σφαλιάρες αναπάντητες, όλοι του λένε ότι το μέλλον του διαγράφεται ζοφερό ... και ... και αυτός ... τίποτα !
Δεν καταλαβαίνει ... χριστό !!!
Εχτός από κάτι γραφικούς ανθρώπους (κάποιοι τους ονομάζουν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ), που δεν λένε να πάνε με τη ... "μόδα", δεν σκύβουν το κεφάλι, συνεχίζουν να βροντοφωνάζουν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ, καλούν τον λαό σε απειθαρχία, σε οργάνωση, σε αντεπίθεση !
Θα το καταφέρουν ;
Δεν ξέρω ...
Θα δείξει ...
Την Καλησπέρα μου !
Ναι Λευτέρη σωστά πράγματα επισημαίνεις και εγώ όταν επιμένω και μιλάω για την ευθύνη την "δική μας", εκείνο που θέλω και τονίζω είναι ότι όλες αυτές τις μέθοδες εκμαυλισμού της συνείδησης, η αστική τάξη πάντα θα τις διαθέτει και θα τις εφαρμόζει, γιατί αυτό είναι το συμφέρον της και έτσι μπορεί να χειραγωγεί τον λαό.
Αυτός είναι ο λόγος που απαιτείται οι Κομμουνιστές, οι αριστεροί, οι άνθρωποι της προόδου, οι αγωνιστές που έχουν συνείδηση και παλεύουν και αντιστέκονται, να ενισχύουν διαρκώς το ιδεολογικό τους επίπεδο,γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το σύνολο των πολιτικών στόχων του λαϊκού και εργατικού κινήματος.Από αυτήν την ανάπτυξη και την εφαρμογή της γνώσης στην καθημερινότητά,εξαρτάται το κατά πόσο η προσπάθεια προσέγγισης των εργαζομένων και η συμβολή στην ανάπτυξη της ταξικής συνείδησής τους, θα μπορεί να επιτευχθεί και να έχει θετικά αποτελέσματα.
Γιατί από θεωρητική ανάπτυξη ποτέ δεν υστερούσε το κόμμα.
Το ζήτημα είναι πόσο αυτή γίνονταν κτήμα εκείνων που αποφασίζουν να τις εφαρμόσουν στην πράξη, να τις κοινωνήσουν με τον λαό,έτσι που η θεωρεία να μην παραμένει κενό γράμμα.
Η ανάγκη που προβάλει είναι να αποκτηθεί η δυνατότητα, ώστε να μπορεί αυτή η θεωρία να εκλαϊκεύεται και να συνδέεται κάθε φορά με τα τρέχοντα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και της ανάγκης των καιρών.
Μόνον έτσι θα μπορεί να ερμηνεύονται τα γεγονότα, να παίρνονται σωστές θέσεις για την αντιμετώπισή τους, να πείθουν και να εμπνέουν να συσπειρώνουν και να αναπτύσσουν αγώνες για την σωστή διέξοδο των προβλημάτων.
Ε, αυτή την ανάγκη δεν την υλοποιήσαμε και αυτός είναι ό λόγος που σήμερα μπορεί να βγαίνει η Αλέκα και να λέει:
"Θα έπρεπε να υπάρχει ένα στιβαρό Μαζικό Λαϊκό Κίνημα, τέτοιο που να μπορεί να δώσει απάντηση στην σημερινή βαρβαρότητα"
Εμ, το θέμα είναι εδώ ακριβώς. Ποιος είναι αυτός που θα έπρεπε να έχει παρέμβει ώστε να έχει αναπτυχθεί ένα τέτοιο κίνημα;
Αλλά και σήμερα τι γίνεται προς αυτήν την κατεύθυνση εκτός από την διαπίστωση;
Ζείδωρε τι να πω για αυτό που επισημαίνεις:
[..]Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά δεν νομίζω να τελειώσει ειρηνικά αυτό το πράγμα[..]
Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι η επιλογή είναι στο δικό μας χέρι.
Ή αποδεχόμαστε έναν αργό και εξευτελιστικό θάνατο ή......... όχι, δεν μπορεί να τελειώσει ειρηνικά "αυτό το πράγμα"
Το ζήτημα που μπαίνει είναι, όταν τελειώσει να έχει τελειώσει προς όφελος δικό μας, της τάξης μας.
Όχι Φάρε, λέω να μην το αφήσουμε να δείξει, να το παλέψουμε να δείξει, να του δώσουμε να καταλάβει.
Να τους δείξουμε.
Ξημερώματα της 30ης Μαρτίου του 1952, πριν από 59 χρόνια σαν σήμερα, εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης
Γιάννης Ρίτσος.
«Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή.
Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη»
Που λες, απαντώντας (έτσι ακριβώς όπως το περίμενα) σε μένα, στην ουσία απαντάς και στο ερώτημά σου προς τον σχολιαστή Λευτέρη !
Δεν μπορώ παρά να φωνάξω κι εγώ:
Εμπρός στο Δρόμο που Βάδισε ο Μπελογιάννης !
Δημοσίευση σχολίου