Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Όλοι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν...........

Στις 18 του μήνα έγραφα μεταξύ άλλων:

......Ξέρουμε ένα πράγμα, ότι αύριο δεν πάμε για την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων.
Ξέρουμε , από αύριο οι ευθύνες μας μεγαλώνουν, η αυριανή μέρα μπορεί  να γίνει εφαλτήριο αγώνων, για μεγαλύτερες, αποφασιστικότερες και πιο αποτελεσματικές μάχες, με στόχο την ανατροπή του βάρβαρου συστήματός τους.

Αύριο είμαστε εκεί όλοι για να αποτρέψουμε τα απάνθρωπα σχέδιά τους.

Αύριο είμαστε εκεί για να κάνουμε τους χειρότερους εφιάλτες τους να ζωντανέψουν.

Αύριο πάμε εκεί όλοι μαζί για να τους πούμε ότι είμαστε αποφασισμένοι, ότι δεν μας κουλαντρίζουν τα συναισθήματα, ο θυμός και η αγανάκτηση, αλλά η συνείδησή μας γι΄αυτό
και να το ξέρετε:
Το πρώτο που θα  προσέχουμε είναι ο εαυτός μας και οι διπλανοί μας.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η πειθαρχεία στις γραμμές μας, συντεταγμένα.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι να μην σας δώσουμε την ευκαιρία και την ικανοποίηση ότι μας προβοκάρατε και πήγατε  το κίνημα που πάει να αναπτυχθεί πίσω.

Το πρώτο που θα προσέχουμε είναι η περιφρούρηση του αγώνα μας.
(οι υπογραμμίσεις σημερινές)
Και σήμερα, μέρες μετά τα γεγονότα τόσο της 19, όσο όμως της 20 του μήνα και αφού χύθηκαν τόνοι μελάνης,αφού άφρισαν χείλη και εκτοξεύτηκαν τόνοι λάσπης για την περιγραφή, την παραχάραξη, την παρερμηνεία, τον αποπροσανατολισμό, που επιχειρήθηκε από τα ΜΜΕλεεινολογίας διαψεύδοντας και τους ίδιους τους εαυτούς τους στην προσπάθεια να αποδείξουν ότι οι πρώην "προβοκάτορες", "οι κουκουλοφόροι χαφιέδες της ασφάλειας", "οι έμμισθοι ροπαλοφόροι ", "οι τραμπούκοι",που οι ίδιοι τους φωτογράφιζαν στις γωνιές με τα ΜΑΤ σε αγαστή συνεργασία, σήμερα μετατράπηκαν απλά, σε Αντιεξουσιαστές,απλούς διαδηλωτές. 
Όλη  δε η άκρως επικίνδυνη για την ζωή των διαδηλωτών επίθεση,  από τους προβοκάτορες των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών,  βαφτίστηκε σε εμφύλιο και στην καλύτερη περίπτωση σε  ενδοαριστερή διένεξη!
Ο κεντρικός στόχος της περικύκλωσις της Βουλής περιγράφεται με σαφήνεια την Τρίτη 18/10 από την Αλέκα Παπαρήγα σε συζήτηση με τους δημοσιογράφους.

Το ερώτημα ήταν:

Με βάση όλα αυτά, ποιο νομίζετε ότι είναι το πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει να πάρει η 48ωρη απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και ο αποκλεισμός της Βουλής την Τετάρτη και την Πέμπτη;
"- Να ξεκαθαρίσω το εξής: Η περικύκλωση και ο αποκλεισμός της Βουλής που έχει αποφασιστεί από συνδικάτα και άλλες οργανώσεις, και τον οποίο στηρίζουμε και θα στηρίξουμε, δεν έχει καμία σχέση με την παρεμπόδιση των βουλευτών να μπουν στη Βουλή. Έχει ένα και μοναδικό σκοπό: Όσο γίνεται περισσότεροι βουλευτές να καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο. Αυτό μας ενδιαφέρει. Γιατί αν ψηφιστεί αυτό, θα έρθουν εύκολα και άλλα. Γιατί θα υπάρχει λαϊκή απογοήτευση, την οποία εμείς δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να την ενισχύσουμε. Αυτός είναι ο ρόλος του αποκλεισμού της Βουλής. Να προκύψει ένα πλειοψηφικό -όσο γίνεται περισσότερο- «ΟΧΙ». Και τότε η πτώση της κυβέρνησης θα έρθει κάτω από τη λαϊκή πίεση."
 Η υπογράμμιση δική μου


Μπαίνει μπροστά μας το ερώτημα.Πετύχαμε τους στόχους μας;
Για να πούμε μερικές αλήθειες:
Πρώτο:
Μπορούμε έχοντας την εμπειρία και έχοντας εικόνα τόσο από τους χώρους δουλειάς, όσο και από τις συνοικίες, να γνωρίζουμε πόσος κόσμος μπορεί να κατέβει να διαδήλωση την απόφασή του;
Εγώ λέω ναι. Ένα μεγάλο ναι, παίρνοντας υπ΄όψη και τις κρίσιμες στιγμές που περνάει ο Ελληνικός λαός και την οργή που κουβαλάει.

Υπάρχει τόση συσσωρευμένη εμπειρία που μπορούμε να εκτιμάμε από τα πριν πόσος κόσμος θα κατέβει. (έστω κατά προσέγγιση)

Δύο:
Υπάρχει περίπτωση να ανατρέψει η παρουσία του κόσμου έτσι απλά και μόνον η παρουσία του και η έστω δυναμική  διαμαρτυρία του, την  απόφαση εκάστου ενός των βουλευτών, των πολιτικών εκφραστών των υπηρετών της πλουτοκρατίας, αυτών που με τις υπογραφές τους υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας και του λαού, αυτών  που μετατρέπουν με τις υπογραφές τους σε προτεκτοράτο την χώρα και σε δουλοπάροικους τους εργαζόμενους Έλληνες; 


Τρία:
Και αφού ο σκοπός της αποτροπής της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου δεν επετεύχθη και αφού το μόνο που "καταφέραμε" είναι το συνειδησιακό πρόβλημα της Βάσως και το μοναδικό ΌΧΙ της άλλης της Πασιονάριας της Κατσέλη,σήμερα μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα πιο σκληρά μέτρα που έτσι και αλλιώς είχαν δρομολογηθεί.
Πριν από την ψήφιση είχαμε δηλαδή αμφιβολίες;


Και τέσσερα:
Έτσι τώρα πια είμαστε "αντιμέτωποι" με το κλίμα  βαθιάς απογοήτευσης στο οποίο περιέπεσε ο Ελληνικός λαός,που δεν καταφέραμε με την παρουσία μας να αποτρέψουμε τους "έντιμους" Έλληνες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να έρθουν αντιμέτωποι με την συνείδησή τους, να σκιαχτούν από τον κόσμο που κατέκλυσε το Σύνταγμα και να καταψηφίσουν το εγκληματικό νομοσχέδιο !


Υπάρχει και ένα πέμπτο αλλά επειδή δεν ξέρω να το ερμηνεύσω, απλά το βάζω σαν ερώτημα για περαιτέρω διευκρινήσεις.


[...] Και τότε η πτώση της κυβέρνησης θα έρθει κάτω από τη λαϊκή πίεση[..].

 Οι άνθρωποι του μόχθου,οι εργαζόμενοι,όλοι εμείς,  δεν έχουμε  περιθώρια να απογοητευτευτούμε.
Πολύ περισσότερο δεν έχουν περιθώρια να απογοητευθούν οι κομμουνιστές και όλοι όσοι αγωνίζονται γνωρίζοντας ότι μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους πολιτικούς υπηρέτες του κεφαλαίου και από τον τρόπο λειτουργίας της "συνείδησής" τους, που έτσι και αλλιώς ξεπουλημένη είναι .Η εργατική τάξη θα μπορέσει να υψωθεί σαν τάξη για τον εαυτό της και να πάρει την τύχη και την ζωή της στα χέρια της, μόνον με την ανατροπή αυτού του απάνθρωπου  συστήματος .

Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχουμε περιθώρια για απογοητεύσεις, για πέσιμο του ηθικού μας,για υποχώρηση.
Οι 48ωρη  απεργία, η μαζική συμμετοχή, ο δυναμισμός, ναι, θα γίνουν πρέπει να γίνουν εφαλτήριο για συνέχιση των αγώνων   στους χώρους δουλειάς,στις γειτονιές και στα σχολεία,  με περισσότερο πείσμα και αποφασιστικότητα.
Συσπειρώνουμε τον κόσμο της δουλειάς,όσοι δεν αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο τους αγώνες και τις ανάγκες των καιρών δεν είναι "αλλότριοι"
Όλοι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν, (γιατί όλοι κάπου ανήκουν έστω και σαν ψηφοφόροι)
είναι οι σύμμαχοί μας και χωρίς αυτούς, δεν κάνουμε βήμα μπροστά.
Μας έχουν ανάγκη και τους έχουμε ανάγκη, είμαστε ένα και δεν μπορεί παρά να δράσουμε έτσι.


Το κείμενό μου στις 18/10 τελείωνε έτσι:


.......Το πρώτο που προσέχουμε, είναι ο κεντρικός μας στόχος
Γιατί δίχως αυτόν δεν μπορούμε εμείς,  η εργατική τάξη,εμείς  ο κόσμος του μόχθου,εμείς  οι παραγωγοί του πλούτου,  να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε από τον κατήφορο και την κόλαση που μας οδηγείτε.

  Και κεντρικός μας στόχος είναι:

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΑΣ.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΑΪΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.


Το σημερινό όμως κείμενο θα τελειώνει διαφορετικά, χωρίς φυσικά να αναιρεί τον επίλογο της προηγούμενης ανάρτησης

[..] Η πρώτη και καθοριστική πλευρά είναι η ανάγκη ύπαρξης ενός μαχητικού επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος[..]:
 Β.Ι.Λένιν

Ένα κομμουνιστικό κόμμα που πρώτ' απ' όλα θα πρέπει να καθοδηγείται από την Μαρξιστική Λενινιστική θεωρία , να εφαρμόζει δημιουργικά και να αναπτύσσει τη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία, να την εμπλουτίζει με τα διδάγματα της ταξικής πάλης. Γιατί χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική πράξη.






27 σχόλια:

Πορτιάτης είπε...

Καλή σου μέρα συναγωνίστρια!

Μέσα από τις λυκοσυμμαχίες τους και τις λυκοφαγωμάρες τους εξαθλιώνουν μέρα με τη μέρα την εργατική παραγωγική δύναμη, μη διστάζοντας να καταστρέψουν τους περισσότερο αδύνατους απ'τους "δικούς" τους... κι έχοντας συμπαραστάτες κυβέρνηση, αστικά κόμματα, μμε, οπορτουνιστές και προβοκάτορες...

Μετά από πολλές δεκαετίες οι λαοί όπου γης είναι ξανά τόσο μόνοι τους για να αντιπαλέψουν όλα τα μαύρα θεριά μαζί. Κι όλες οι "απολιτίκ" αγανακτήσεις ανά τον κόσμο δεν αρκούν για να τους ενώσουν... πριν τους βάλουν να ξανασκοτωθούν αναμεταξύ τους.

Συνεπείς και ταξικοί τους σύμμαχοι μόνο οι μαρξιστές-λενινιστές, όπου υπάρχουν. Και εδώ ευτυχώς υπάρχουν!

Και εξίσου σημαντικό: υπάρχει και γιγαντώνει η αγωνιστική διάθεση, που στην ανάπτυξή της θα διορθώνει και τα όποια λάθη και τις όποιες αναστολές εμφανίζονται!

ένας στρατολάτης είπε...

Δεν τίθεται ζήτημα απογοήτευσης. Δεν πετάμε στα σύννεφα, δεν αναμένουμε αυτοκτονικές κινήσεις από τον αντίπαλο. Μόνο να δυναμώσουμε και να πατήσουμε γερά στα πόδια μας. Μόνο είναι κάπως θολό, το αν ο χρόνος λειτουργεί υπέρ μας ή κατά.

faros είπε...

Πολύ καλό κείμενο, βάζει πολλά πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Ξέρεις, έχω την άποψη, ότι απογοητεύεται αυτός που δεν θέλει να αγωνιστεί ...
Αυτό που λέει ο λαός μας: Όποιος δεν θέλει να ζημώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει !

Αυτό ΔΕΝ ισχύει για μας ...
Για τους Κομμουνιστές ...

Έτσι, πολύ σωστά βάζεις το ζήτημα της ΜΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ.

Πατάμε στις παρακαταθήκες των προηγούμενων Αγωνιστικών μας κινητοποιήσεων και προχωράμε.
Μέχρι την τελική νίκη.

Πολύ σωστά, επισημαίνει σήμερα η Αλέκα Παπαρήγα:
"Βεβαίως εμείς πιστεύουμε ότι πολύ πιο γρήγορα στην Ελλάδα μπορεί να έρθει μια μεγάλη σημαντική αλλαγή όπως εμείς την περιγράφουμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε στον λαό κάθε φορά αν δεν ανατραπούν τα μονοπώλια τι θα του συμβεί".

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

"Ολοι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν........"

Η πιο σοφή (και χρήσιμη) κουβέντα, που αν συνειδητοποιηθεί θα ανεβάσει την αντίσταση και την πάλη του λαού στα αναγκαία για την εποχή επίπεδα.

Ανώνυμος είπε...

Συντρόφισσα για να προλάβω τυχόν ''καλοθελητές'' που θα μπούν να γράψουν κάθε είδους βλακεία για το ΚΚΕ θα πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι το ΚΚΕ δεν είναι τυχαία στην επαναστατική πρωτοπορία.Αν κοιτάξουμε την πορεία των μπολσεβίκων και την πορεία του ΚΚΕ θα δούμε ότι ταιριάζει σε τέτοιο σημείο που προκαλεί ανατριχίλα μεγάλη,για να μην κουράζω όποιος βέβαια τολμήσει να το αρνηθεί αυτό το πράγμα είμαι ανα πάσα ώρα και στιγμή διατεθειμένος να του το αποδείξω.Φυσικά όσα γράφω δεν τα γράφω τυχαία απλά έχω ακούσει πολλά αυτές τις μέρες και με έχουν κουράσει πολύ οι κάθε λογής προβοκατόρικες τοποθετήσεις και επίσης έχω κουραστεί να ακούω κάτι υπερεπαναστάτες τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δεν συμμαζέυεται να μιλάνε για λαϊκή εξουσία και ότι αυτή την στιγμή μπορουμε να πάρουμε την εξουσία και διάφορα τέτοια αριστεροχαρούμενα,σκεφτείτε έχουν επικαλεστεί μέχρι και την δυαδική εξουσία για να αποδείξουν ότι το ΚΚΕ είναι οπορτουνιστικό ,σοσιαλδημοκρατικό και δεν ξέρω και γω τι άλλο.Φυσικά όποιος έχει έστω και μια γενική γνώση των γραπτών και των όσων έχει πει ο Λένιν θα δεί πόσο άκυρα είναι αυτά που γράφουν.Σύντροφοι η αλήθεια είναι πως τις τελευταίες μέρες το ΚΚΕ,το ΠΑΜΕ και ο λαός γενικότερα έκαναν ένα άλμα και αυτό πρέπει να το εκμεταλευτούμε πρέπει να εντείνουμε την δράση μας στους χώρους δουλειάς και ταυτόχρονα να κοιτάμε να ατσαλωνόμαστε ιδεολογικά γιατί όσο το λαϊκό κίνημα θα δείχνει σημάδια ανόδου τόσο ποιό πολύ επίθεση θα δεχόμαστε στον ιδεολογικόπολιτικό τομέα και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αποκρούσουμε κάθε είδους επίθεση....

Οικοδόμος είπε...

Καλημέρα ββ.
Δείχνεις τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να σκέφτεται και να αντιμετωπίζει τη σημερινή κατάσταση ο καθένας μας.
Αυτό το "όπου κι αν ανήκουν" είναι που πρέπει να καταλάβουμε όλοι.
Και εκεί πρέπει να δοθεί η μάχη.
Συμφωνώ απολύτως με τον επίλογό σου...
Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Ολοι οι Έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι πρέπει ενωμένοι να αντρέψουν την κυβέρνηση των δολοφόνων και των Νεοφιλελευθέρων φασιστών

blackbedlam είπε...

Πορτιάτη καλησπέρα σου.
Ναι το έπιασες το ζήτημα και γι΄αυτό μου γράφεις :
[..] υπάρχει και γιγαντώνει η αγωνιστική διάθεση, που στην ανάπτυξή της θα διορθώνει και τα όποια λάθη και τις όποιες αναστολές εμφανίζονται"!

Θα συμφωνήσω μαζί σου, ό λόγος που το σημειώνω είναι γιατί για χρόνια τώρα δεν αναπτύχθηκε η αναγκαία γνώση,σε πολλές περιπτώσεις περιοριστήκαμε στον πρακτικισμό και στην αποδοχή όλων όσων "έρχονταν από πάνω" άκριτα με αποτέλεσμα να μην αφομοιώνονται θέσεις και αρχές.
Είναι μάλιστα φορές που επειδή ακούστηκε "αυτό", να αναπαράγεται με λαθεμένο τρόπο,έτσι που αντί να συσπειρώσει να πολώνει.

Είναι ανάγκη να είμαστε προσεκτικοί, να παρεμβαίνουμε,να συμβάλουμε με επεξεργασμένες απόψεις, για να γινόμαστε αποτελεσματικοί.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη.

blackbedlam είπε...

Στρατολάτη
Πριν από κάνα δυο μήνες η Αλέκα είχε πει:

" Η δεύτερη δεκαετία και η τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα να γίνουν δεκαετίες κοινωνικών εξεγέρσεων, κοινωνικών επαναστάσεων".

Όπως καταλαβαίνεις μιλάμε για βραχυπρόθεσμες διαδικασίες.
Θα μου πεις ότι κάτω από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες μπορεί και υπάρχει (πιστεύω) η δυνατότητα για έντονες διεργασίες που μπορούν να επισπεύσουν τα πράγματα να αναπτυχθεί δυναμικό ταξικό κίνημα.
Πράγμα που εξαρτάται από το ΚΚ.
Γιατί όπως λέει και ο παππούλης

" Η πρώτη και καθοριστική πλευρά είναι η ανάγκη ύπαρξης ενός μαχητικού επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος."

Αν ο χρόνος λειτουργεί υπέρ ή κατά αυτό θα εξαρτηθεί από την δράση και τους χειρισμούς των ταξικών δυνάμεων.

blackbedlam είπε...

Φάρε το κείμενο, αν παρατηρούσες λίγο περισσότερο θα καταλάβαινες ότι βάζει και ένα ζήτημα του πόσο εμείς είμαστε προσεκτικοί, στο πως επικοινωνούμε.
Είναι πολύ δύσκολοι οι καιροί για να αφήνουμε οτιδήποτε, όσο ελάχιστο και να είναι, να περνάει απαρατήρητο κυρίως όταν προκύπτει από εμάς τους ίδιους και ακόμη και αν κάνουμε λάθος στις παρατηρήσεις μας.
Το κόμμα δεν είναι προσωποπαγές, το κόμμα είναι οι συλλογικές του αποφάσεις, γι΄αυτό είναι που πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα,να συμβάλουμε με την επεξεργασμένη άποψή μας, με καλή προαίρεση και, με έναν και μοναδικό στόχο.
Όλες μας οι ενέργειες, όλες μας οι τοποθετήσεις, να είναι ενταγμένες στο πλαίσιο της ανάπτυξης της ταξικής συνείδησης, στο πλαίσιο του να δώσουμε στους φίλους και στους συντρόφους, το κουράγιο και την δύναμη που χρειάζονται, για να ανταποκριθούμε σε αυτή την δύσκολη μάχη.
Καλό Σ/Κ

blackbedlam είπε...

Ευρυτάνα Αυτό είναι ανάγκη να το συνειδητοποιήσουμε και να δουλέψουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είναι αδύνατο με αυτήν την λαίλαπα να αντιμετωπίσουμε με τρόπο αποτελεσματικό τα πράγματα από "μόνοι μας";
Φυσικά το πρώτο που πρέπει να έχουμε στο νου μας είναι ότι οι ταξικές δυνάμεις δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις αρχές της επιστημονικά τεκμηριωμένης θεωρίας μας.
Υπάρχουν τρόποι και αν δεν υπάρχουν οφείλουμε να τους εφεύρουμε.
Καλό Σ/Κ

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για το ιστολόγιο σου
Αν και δεν ειμαι ΚΚΕ συμφωνώ με αυτά που γράφεις

blackbedlam είπε...

Γιώργη καλησπέρα σου και σένα.
Δεν ξέρω αν το είδες το σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση.
Ξέρεις με εκείνον τον ανεκδιήγητο τον "φρικαλέο"
Σύντροφέ μου θαύμασα την υπομονή και το κουράγιο σου.
Εγώ πάλι, αυτούς τους αντιμετωπίζω όπως η περιφρούρηση τις προκλήσεις:
Δεν τους μιλάω, δεν τους απαντάω και αφήνω τα σχόλια τους ίσα για να τους εκθέτω με τις αηδίες που λένε.
Αν ξαναγράψει πάντως τώρα, θα τον σβήσω ακόμη και αν λέει ζήτω το ΚΚΕ.(ΧΑ)
Στο θέμα μας όμως, πρέπει να πω ότι συμφωνώ σε αυτό που λες.
Είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η ευκαιρία που δίνεται στην εργατική τάξη και που κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες οι εργαζόμενοι όχι μόνον δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν, αλλά δεν μπορούν επίσης.
Μόνον μια υποσημείωση σε αυτό που λες ότι θα δεχόμαστε ιδεολογικοπολιτική επίθεση.
Η εμπειρία μου λέει ότι όλοι αυτοί οι λογής λογής αγκιτατορες, μπορεί να εφευρίσκουν διάφορα σοφίσματα και να ρίχνουν λάσπη, εκείνο που δεν αντέχουν και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν, είναι η ιδεολογική πολιτική αντιπαράθεση.
Βλέπεις εκτός από τους εντελώς βλάκες, πράγμα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, όλοι οι άλλοι μπροστά σε μια επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία όπως ο Μαρξισμός παραδίδουν τα όπλα.
Η πολιτική οικονομία δεν ανατρέπεται με φιλολογίες και λάσπες, είναι το εργαλείο μας και με αυτό πρέπει να παλέψουμε.
Να πείσουμε για το αδιέξοδο της κρίσης,να πείσουμε για τον μονόδρομο που έχουμε μπροστά μας και αυτός δεν είναι άλλος από την ανατροπή τους και την λαϊκή εργατική εξουσία.
Καλό Σ/Κ

blackbedlam είπε...

Οικοδόμε είναι φορές που εκτιμώ ότι αντιμετωπίζονται οι άλλες αριστερές δυνάμεις, όλες μηδέ μιας εξαιρουμένης, με κάθε ευκαιρία και σχεδόν με εμμονή με το παραμικρό και το παραμεγάλο, με τέτοιο τρόπο που πολώνει όλους εκείνους που πες ότι παραπληροφορημένοι, αποπροσανατολισμένοι ή ότι άλλο, τις ακολουθούν.
Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης δεν έχει σαν αποτέλεσμα παρά μια διαρκή αντιπαράθεση, που διαρκώς οξύνεται και προκαλεί πόλωση.
Και εμείς αυτόν τον κόσμο τον χρειαζόμαστε.
Τα συμφέροντά μας είναι κοινά και μόνον από κοινού μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Μπορούν να βρεθούν τρόποι, υπάρχουν δίοδοι που μπορούμε και απαιτείτε να ακολουθήσουμε,μέχρι το σημείο που οι δρόμοι μας θα χωρίζουν και στο μεταξύ, αφού έχουμε το δίκιο με το μέρος μας μέσα από τους καθημερινούς αγώνες, θα έχουμε συσπειρώσει και ένα μεγάλο μέρος των λαϊκών μαζών.
Και δεν μιλώ για συνεργασίες με κόμματα που μένουν στις συμβατότητές τους αλλά κυρίως με τον κόσμο που τις ακολουθεί
Ο διαλεκτικός υλισμός είναι η μοναδική επιστημονική επαναστατική κοσμοθεωρία και εμείς έχουμε αυτό το εργαλείο στα χέρια μας και είναι αυτό που πρέπει να προτάξουμε, είναι αυτό με το οποίο πρέπει να εφοδιαστούμε πρώτ΄απ΄όλα εμείς και με αυτό να πολεμήσουμε.
Στόχος μας είναι να συσπειρώσουμε και όχι να πολώσουμε, είναι να ανέβει η ταξική συνείδηση του κόσμου, να οργανωθεί, να μάθει για την μοναδική επιλογή και διέξοδο που έχουμε μπροστά μας.
Την ανατροπή του απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού οικονομικού συστήματος, που πια έχει εξαντλήσει τα όριά του και δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει,παρά μόνον πάνω στα πτώματά μας.
Να εξηγήσουμε ότι ο καπιταλισμός ανθρώπινο πρόσωπο δεν μπορεί να αποκτήσει,όχι με άρνηση αλλά με θέση.
Καλό Σ/Κ

blackbedlam είπε...

neosgiatros
Καλώς ήρθες και χαίρομαι που συμφωνείς με αυτά που διάβασες, πολύ περισσότερο που δεν είσαι ΚΚΕ όπως λες.
Και εμείς εδώ, αυτό ακριβώς προσπαθούμε να πούμε, ότι είναι ανάγκη να μπορέσουμε να ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση, προσπαθούμε να πούμε ότι μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος δεν υπάρχει διέξοδος για τους εργαζόμενους, σε όποια διαστρωμάτωση και αν ανήκουν.
Είτε είναι εργάτες, είτε ελεύθεροι επαγγελματίες, είτε ανήκουν στην διανόηση.
Δεν είναι εύκολο πράγμα, χρειάζεται πολύ δουλειά μέχρι να αποκτηθεί ταξική συνείδηση ή να επαναστατικοποιηθούν συνειδήσεις.
Να είσαι καλά θα τα ξαναπούμε θα έρθω μια βόλτα να σου φέρω μια μηλόπιτα που φτιάχνω μόνη μου.
Εμ,τόσα καλά λόγια μου γράφεις, έτσι θα σε αφήσω;
Καλό Σ/Κ

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα συντρόφισσα BB,πάντως αν ο φρικαλέος συνεχίσει να στηρίζει τα στοιχεία του στην wikipedia και να μου το παίζει παντογνώστης,θα αναγκαστώ να γράψω σελίδες ολόκληρες για το Κατύν,προκειμένου να του αποδείξω πως είναι ψέυτης και προβοκάτορας,προσπάθησα να το αποφύγω βέβαια να μην μπώ σε αυτό τον κόπο αλλά δεν βλέπω να το αποφέυγω,τώρα όσον αφορά τον Βελουχιώτη και τον Ζαχαριάδη που σκόπιμα αναφέρθηκε,μάλλον έκανε λάθος που αναοφέρθηκε σε αυτό το θέμα γιατί έχουμε τις κατάλληλες γνώσεις να τον αντιμετωπίσουμε και δεν στηριζόμαστε στα προβοκατόρικα ψέμματα όπως κάνει ο ίδιος.Καλό Σ/Κ BB.

blackbedlam είπε...

Γιώργη μα το Βελζεβούλη δεν έχω διαβάσει ούτε ένα από τα σχόλιά του.
Τα δικά σου διαβαζα μόνο και έβγαζα συμπέρασμα για το τι μπορεί να λέει ο ολίγιστος.
Να ξέρεις σε τούτο δω το ιστολόγιο όσοι έρχονται είτε συμφωνούν με αυτά που λέω είτε όχι είναι "ψαγμένοι" και δεν τσιμπάνε σε τέτοιο χοντροκομμένο και χρυσαυγήτικο αντικομουνισμό.
Έτσι δεν υπάρχει και κίνδυνος να επηρεαστεί ή να αποπροσανατολιστεί κανείς.
Ε,βρε αδερφέ υπάρχει και ένα επίπεδο.
Αν δεν βαριέσαι γράφτου.Στο κάτω κάτω ας του πετάξει κάποιος στα μούτρα την αλήθεια.
Άλλωστε αυτά τα γραφτά κάποτε θα έχουν μια ιστορική αξία,αν δεν μας τα διαγράψουν όλα κάποια μέρα.
Ελπίζω ότι θα τους προλάβουμε!
Να περνάς καλά.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ του έδωσα μια μια ευκαιρία να μαζέψει τα γκαιμπελίστικα μπογαλάκια του και να πάει σε άλλη παραλία...αν όχι ετοιμάσου για πολλές σελίδες γραψίματος...Καλά να περνάς συντρόφισσα.

ΣΠΥΡΟΣ είπε...

Με δεδομένες τις διαθέσεις του εργαζόμενου λαού για την ανατροπή της Κυβέρνησης Παπανδρέου (δεν ισχυρίζομαι της εξουσίας των μονοπωλίων...), που προκύπτουν από τις πρωτοφανείς απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις της 19ης και 20ής Οκτωβρίου, καθώς και τις σημερινές μαζικές αποδοκιμασίες της κυβερνητικής πολιτικής σε ΟΛΗ την Ελλάδα, ΜΗΠΩΣ
θά 'πρεπε να κινηθούμε τακτικά, όπως ακριβώς το Κόμμα των Μπολσεβίκων, τον Φλεβάρη του 1917, δηλαδή : Ως ΑΜΕΣΟ στόχο να θέσουμε την ανατροπή της Κυβέρνησης Παπανδρέου, με συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, ακόμη και γενική πολιτική απεργία, οι διαθέσεις του Λαού είναι δεδομένες...
ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ με την ανατροπή της Κυβέρνησης να πετάξουμε με τη ΒΙΑ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται...) τους κυβερνητικούς εργατοπατέρες από τις τριτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και με ΝΕΑ συνέδρια να οργανώσουμε, από το κατώτερο έως το ανώτατο επίπεδο, τις οργανώσεις της εργατικής τάξης, σε όλους τους τόπους δουλειάς, σε ταξική-επαναστατική κατεύθυνση. Και τέλος, μέσα σε μια ενιαία διαδικασία, διαρκούς ανόδου των επαναστατικών διαθέσεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, συνδυάζοντας τυχόν και την εκλογική διαδικασία που θα καταγράψει αναπόφευκτα την τέτοια άνοδο των επαναστατικών διαθέσεων των μαζών, να επιχειρήσουμε την τελική έφοδο...
Δεν διεκδικώ "πρωτοτυπία" σύντροφοι στους παραπάνω συλλογισμούς μου και το γνωρίζω... Δηλαδή, γνωρίζω ότι όλοι μας αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε για την σωστότερη και μεθοδικότερη προετοιμασία της σοσιαλιστικής Επανάστασης. Η δική μου "διαφοροποίηση" και διεκδικούμενη "πρωτοτυπία" έγκειται στο ότι οφείλουμε να ρίξουμε βάρος και προτεραιότητα, ως ΑΜΕΣΟ ΚΑΘΗΚΟΝ, στην ανατροπή της Κυβέρνησης Παπανδρέου, ως αναγκαία προϋπόθεση για την επαναστατικοποίηση των μαζών και διότι "ψυχανεμίζομαι" ότι "αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά". Και πολύ αργά θα είναι, εάν τελικά η Κυβέρνηση Παπανδρέου ολοκληρώσει το "έργο" της, που είναι το γονάτισμα των αντιστάσεων της εργατικής τάξης και η οικονομική της εξαθλίωση, ώστε να είναι εξουθενωμένη, φοβισμένη και απολύτως ελεγχόμενη, οπότε ο εργαζόμενος λαός θα είναι αδύνατο να "σηκωθεί", όπως ακριβώς το πυροβολημένο βόδι πέφτει στα γόνατα λίγο πριν το σφάξιμό του... Κι ακόμα, πρέπει να προλάβουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, του φυσικού και ορυκτού πλούτου της χώρας και γενικά την εξάντληση των εθνικών παραγωγικών πόρων και δυνάμεων, ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σε μια λαϊκη εξουσία και οικονομία ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ, που θα μπορεί να σταθεί στα πόδια της και να συνάπτει αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συνεργασίες για την υλοποίηση των πάσης φύσεως εθνικών και διεθνών σχεδιασμών της, αλλά και για την εισαγωγή προϊόντων που δεν θα μπορεί η σοσιαλιστική οικονομία να παράγει - τουλάχιστον άμεσα. Δεν πρέπει να φοβηθούμε, ότι ο στόχος αυτός θα ήταν "τακτικισμός" ή υποχώρηση σε οπορτουνιστικές αντιλήψεις περί εθνικής ανεξαρτησίας σε συνθήκες πλήρους καπιταλιστικής κυριαρχίας, ιδίως μέσα στις ευρωδομές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Το Κόμμα μας σήμερα, περισσότερο από άλλες εποχές, καθοδηγείται από τις αθάνατες αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού και είναι σε θέση να βλέπει το δένδρο, χ ω ρ ί ς να χάνει το δάσος...
Με συγχωρείτε, εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου.
Συντροφικά
Σπύρος

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σε όλους,σύντροφους και φίλους.Σύντροφε Σπύρο η αλήθεια είναι πως οι συνθήκες για μια βίαια ρήξη είτε με την κυβέρνηση είτε με τα μονοπώλια είναι ώριμες,το πρόβλημα είναι ότι η εργατική τάξη και ο λαός δεν έχουν την κατάλληλη ωριμότητα για μια τέτοιου είδους εξέλιξη η οποία μπορεί να καταλήξει σε πισωγύρισμα και ο λόγος είναι ο έξής,αν λάβουμε υπόψην ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων στην Ρωσσία ήταν οργανωμένοι και απέκτησαν αγωνιστική αλλά και επαναστατική εμπειρία μέσω της οργάνωσης κατευθείαν μας δείχνουν την απειρία του ελληνικού λαού σε αυτό το θέμα,χωρίς βέβαια να θέλω να τον υποτιμήσω.Όμως οι συνθήκες είναι τέτοιες που απο μέρα σε μέρα μπόρεί να γίνει αυτό.Απλώς θα ήθελα να σκεφτείς το ενδεχόμενο να ξεκινήσουμε μια τέτοια ενέργεια και ο καθένας να κάνει ότι του κατέβει,είναι βέβαιη η αποτυχία και όπως είχε πει ο ''στρατηγός'' Ενγκελς ''η επανάσταση είναι μια τέχνη.Όταν την ξεκινήσεις πρέπει να είσαι αποφασισμένος να την τελειώσεις,αν βρεθείς έστω και μια στιγμή σε αμυντική θέση έχει αποτύχει η επανάσταση,το κόμμα που θα αποτύχει να φέρει σε πέρας την επανάσταση είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί'',κατά την γνώμη μου και βάση αυτών των δεδομένων δεν είναι ακόμα η ώρα,όμως είναι στο χέρι μας να επιταχύνουμε αυτή την διαδικασία....

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

Ο ΛΑΟΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ!

Η φωνή του ακούστηκε παντού, σε όλη την χώρα, δίνοντας ένα σαφές μήνυμα σε όσους μας οδήγησαν στην νέα κατοχή. Όσο και να προσπαθούν οι εν τη Ελλάδι κρυφοί σύμμαχοι της νέας κυβέρνησης Τσολάκογλου (ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ και τα κυρίαρχα ΜΜΕ), να υποβιβάσουν τις σημερινές δυναμικές κινητοποιήσεις του λαού, δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια: ότι ο λαός έχει την δύναμη και το σθένος που οι ίδιοι δεν έχουν. Σηκώνει το ανάστημα του και βροντοφωνάζει ένα νέο ΟΧΙ. Αποδίδει φόρο τιμής σε όλους τους ηρωικούς αγωνιστές, που θυσίασαν και την ζωή τους, για να αποτινάξουν τον ναζιστικό ζυγό. Τώρα είναι η δική μας σειρά να αγωνιστούμε για να απελευθερωθούμε από την νέα κατοχή της τρόικα που με τόση χαρά ανακοίνωσε από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός.

Στη Νίκαια δεν τόλμησε να πατήσει το πόδι του κανένας εκπρόσωπος του σάπιου αυτού πολιτικού συστήματος που κυβερνάει δεκαετίες τώρα είτε κυβερνητικός, είτε δήθεν «αντιπολιτευόμενος» σήμερα. Μια πόλη που η ιστορία έχει δείξει ότι ξέρει να αντιστέκεται, θυμάται και τιμωρεί όσους φορούν μαύρους κουκούλες και οδηγούν τον λαό στην εξαθλίωση και τον θάνατο. Κάποτε γύριζαν με αλαζονεία στους δρόμους της πόλης μας. Τώρα αισθάνονται την οργή του λαού!!

Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για την νεολαία μας,που τίμησε την σημασία αυτής της μέρας και δήλωσε το δικό της παρών στον νέο, επώδυνο αγώνα του λαού. Τα παιδιά, με τα μαύρα περιβραχιόνια, τα πανό και την άρνηση τους να στρέψουν το κεφάλι προς «τους επισήμους», δήλωσαν πως δεν πρόκειται να γίνουν σκλάβοι κανενός. Ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να υποθηκεύει το μέλλον τους!

Γι’ αυτά τα παιδιά και μαζί με αυτά, θα δώσουμε τον δικό μας αγώνα για δημοκρατία και ανεξαρτησία! Ξέρουμε πως θα βρούμε πολλά εμπόδια και δυσκολίες στη διάρκεια του αγώνα. Θα βρούμε όμως και νέες μορφές αντίστασης και αλληλεγγύης. Ένα όμως είναι σίγουρο: όσο είμαστε ενωμένοι, εμείς δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Αυτοί μας τρέμουν! Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη! Μέχρι να φύγει η κατοχική κυβέρνηση και η τρόικα!

blackbedlam είπε...

Γεια σου Σπύρο.
Όπως ακριβώς το λες, είναι η αγωνία όλων μας για την κατάσταση αυτή και για την ανάγκη ανατροπής της.
Γίνονται σωστές προσπάθειες και προς την σωστή κατεύθυνση, είναι όμως γεγονός ότι οι στόχοι μας είναι μακροπρόθεσμοι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αλέκα τον Σεπτέμβρη νομίζω σε μια συνέντευξη έλεγε:

" Η δεύτερη δεκαετία και η τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα να γίνουν δεκαετίες κοινωνικών εξεγέρσεων, κοινωνικών επαναστάσεων".
Με λίγα λόγια ζήσε Μαή μου που λέει ο λαός μας.

Οι μηχανισμοί που διαθέτουν, καθώς και η πολιτική και κυρίως ιδεολογική υστέρηση, κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την ανάγκη αντιμετώπισης αυτής της βάρβαρης επίθεσης.
Τα μέτρα που σήμερα παίρνονται σε βάρος του λαού, αποσκοπούν και έχουν αποτέλεσμα την εξολόθρευση μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, πάει να πει των εργαζομένων.
Καταλαβαίνει κανείς ότι κάθε μέρα που χάνεται είναι σε βάρος μας.
Είναι αλήθεια ότι η χώρα και ο λαός της ζει και θα ζήσει ακόμη χειρότερη τραγωδία και όσο χάνεται καιρός, τόσο περισσότερο σε βάρος μας είναι.
Είναι γεγονός ότι ο κόσμος πια δεν μπορεί και δεν θέλει να συνεχίσει κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Δεν είναι όμως αναπτυγμένη η ταξική συνείδηση του υποκειμενικού παράγοντα και είναι δική μας ευθύνη αυτό.

Το ΚΚΕ προτάσσει την ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού των δυνάμεων στους συλλόγους, στα σωματεία και πολύ σωστά,γιατί την άλλη μέρα της ανατροπής, οι μηχανές και όλος ο κρατικός μηχανισμός πρέπει να δουλέψει για λογαριασμό του λαού.

Ο κόσμος μπορεί να αντιδρά, μπορεί να αφυπνίζεται, το ζήτημα όμως είναι από πια πλευρά θα ξυπνήσει.
Αλλά όπως και εσύ επισημαίνεις είναι ότι αύριο,κάθε αύριο,για μας είναι αργά.

Τι λες όμως;
"Ως ΆΜΕΣΟ στόχο να θέσουμε την ανατροπή της Κυβέρνησης Παπανδρέου, με συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, ακόμη και γενική πολιτική απεργία, οι διαθέσεις του Λαού είναι δεδομένες"...

Γι΄αυτό το "δεδομένες" εγώ έχω κάποιες επιφυλάξεις και μάλιστα έντονες θα έλεγα.
Μήπως έχεις δει πόσος και ποιος κόσμος συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, αν αυτές τις διοργανώνει το ΚΚΕ και όχι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ;
Όχι γιατί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ χαίρουν της εμπιστοσύνης του λαού και των εργαζομένων, αλλά γιατί η προκήρυξη μιας απεργίας από μέρους τους αισθάνονται ότι τους παρέχει ασφάλεια,απέναντι στα αφεντικά.
Με αυτές τις προϋποθέσεις το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να προκηρύξει απεργιακές κινητοποιήσεις και μάλιστα διαρκείας.
Είναι άλλωστε ο λόγος που μιλάει για αλλαγή των συσχετισμών.
Γιατί ποιοι θα πάρουν την απόφαση για απεργίες διαρκείας.
Την ανάγκη για απεργία διαρκείας είναι κάτι που το έχω γράψει και γω πριν από ένα χρόνο, περισσότερο σαν στόχο,καταλαβαίνεις λοιπόν ότι συμφωνούμε.
Αλλά πώς βρε Σπύρο;
Την ανατροπή της κυβέρνησης ποιος θα την επιβάλλει;
Και μετά την ανατροπή, τι;
Μια άλλη κυβέρνηση από ποιους;
Με τι πρόταγμα;
Είναι με λίγα λόγια ο υποκειμενικός παράγοντας που θα παίξει τον καθοριστικό ρόλο και αυτόν είναι που πρέπει να βρουμε τρόπους ΕΜΕΙΣ να τον αφυπνίσουμε από την μεριά των λαϊκών συμφερόντων.
Βλέπεις τις ηγεσίες, τις ψηφίζουν τα μέλη των σωματείων.
Βλέπεις τις κυβερνήσεις την ανατρέπει ο λαός.
Αυτόν τον λαό λοιπόν πρέπει να έχει για σύμμαχό του ένα ΚΚ.
Να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες, να τον πείσει, να τον εμπνεύσει, να τον συσπειρώσει και να τον οδηγήσει στην εξουσία.
Έτσι ανάγκη πρώτη κατά την άποψή μου να "εφεύρουμε" (ακόμη και αν δεν υπήρχαν), τρόπους και μέθοδους που θα συσπειρώνουν και όχι θα αντιπαραθέτουν τις λαϊκές μάζες όπου και αν ανήκουν.

blackbedlam είπε...

Γιώργο πρέπει να πούμε ότι συμμεριζόμαστε την αγωνία και τους προβληματισμούς του Σπύρου.Εγώ τουλάχιστον ναι.

Και στ' αλήθεια πρέπει ίσως να μας προβληματίσει η πρακτική που ακολουθείτε,όχι τίποτε άλλο,αλλά τα βήματα που γίνονται είναι αργά και οι στόχοι που μπαίνουν μοιάζουν τόσο μακροπρόθεσμοι, παρ΄ότι ξέρω ότι στην διάρκεια της προσέγγισής τους,μπορούν και γίνονται βήματα προς την επίτευξη του κεντρικού στόχου.
Όμως τα περιθώρια που έχουμε είναι πολύ στενά.
Τούτην την ώρα χάνεται κόσμος, τούτη την στιγμή τα πράγματα έχουν δυσκολέψει και είναι αβάσταχτα.
Σκέψου τις κοινωνικές παροχές,τα νοσοκομεία,την ιατρική περίθαλψη,υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν,που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε φάρμακα απαραίτητα για την ζωή τους.....
Πρέπει να αξιοποιηθεί κάθε ρωγμή του συστήματος,πρέπει να βρεθούμε με τον κόσμο μαζί,μαζί με όλους τους εργαζόμενους,να τους πείσουμε, να τους εμπνεύσουμε,να τους ακούσουμε και αυτούς, να επισπεύσουμε τις διαδικασίες.
Είναι δύσκολα πράγματα δεν είμαστε μόνοι μας είναι και οι άλλοι λαοί, είναι οι δυνατότητες και οι μηχανισμοί που διαθέτει το σύστημα.
Ξέρω και παίρνω υπ΄όψη μου τους μηχανισμούς τους,δεν θα διστάσουν μπροστά σε τίποτα δεν θα διστάσουν να κάνουν χρήση και θερμών επεισοδίων στην περιοχή.
Αυτοί όλοι είναι λόγοι που πρέπει να μας κάνουν προσεκτικούς,να μας κάνουν να προσέχουμε κάθε βήμα, αλλά και ταυτόχρονα να υψώσουμε το ηθικό μας και να κάνουμε χρήση και εμείς όλων των μεθόδων,όλων των δυνατοτήτων,να διεισδύσουμε στις ρωγμές που παρουσιάζει το σύστημα να μην αφήσουμε τίποτε ανεκμετάλλευτο.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα συντρόφισσα,η αλήθεια είναι πως καταλαβαίνω τον Σπύρο και ομολογώ πως και γω αισθάνομαι την ανάγκη να αλλάξει κάτι όσο το γρηγορότερα γίνεται,αν και καλό είναι να μην κάνουμε προβλέψεις για το αν είναι μακριά η κοντά η ανατροπή,μάλλον θα ήταν παρακινδυνευμένο να προχωρήσουμε σε τέτοιες προβλέψεις γιατί οι εξελίξεις τρέχουν τόσο γρήγορα που σε λίγο καιρό μπορεί να χρειαστεί να ετοιμαζόστούμε για την μεγάλη ανατροπή η μπορεί να τραβήξει ακόμα πολύ το πράγμα αυτό,πιστέυω πάντως στον λαό πως ότι και να κάνουν θα βρεί τον δρόμο του,μένει να μάθουμε το πότε....

ΣΠΥΡΟΣ είπε...

Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας προβλημάτισα και παρακίνησα τη σκέψη σας σε δρόμους, όπου συμπίπτουμε...Μια αποσαφήνιση : Αναφέρθηκα στο Φλεβάρη του 1917 και στην τότε τακτική των Μπολσεβίκων, διότι υπάρχουν ιστορικές αναλογίες με το σήμερα, αλλά κι επειδή κατανοώ την όλη επαναστατική διαδικασία με βάση τις αρχές του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού και ό χ ι στατικά... Δηλαδή, το Κόμμα (και ορθά έως ένα σημείο...) θεωρεί, ότι πρέπει πρώτα να εκφραστεί ο υποκειμενικός παράγοντας με τη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων στις κατά τόπους εργασίας οργανώσεις του σε ταξική κατεύθυνση και ύ σ τ ε ρ α να τραβήξουμε για το μεγάλο Αλμα...
Επειδή όμως, επί δεκαετίες η σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ φρόντισε να κατεξευτελίσει τις έννοιες και το περιεχόμενο του συνδικαλισμού και του συνδικαλιστικού αγώνα, με την εξαγορασμένη εργατοπατερία, ως συνέπεια επέφερε την αποστροφή των μαζών προς την μαζική οργάνωση και δράση. Ετσι, φαντάζει αρκετά δύσκολο να ανταποκριθούν ευρύτερες μάζες στο - κατά τα άλλα- ορθό μαρξιστικά κάλεσμα του Κόμματος στο καθήκον αυτό, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Κατ' αποτέλεσμα, τα πράγματα "βαλτώνουν" περιμένοντας να "ωριμάσει" ακόμη περισσότερο και κυρίως να εκφραστεί ο υποκειμενικός παράγοντας, που δείχνει απροθυμία ή τουλάχιστον να κινείται αργά...
Διερωτώμαι,όμως : Οσο η επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, δηλ.το Κόμμα, μπαίνει μπροστάρης σε όλα τα καθήκοντα που βάζει η σύγχρονη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, από τα απλούστερα μέχρι τα συνθετότερα,και η εργατική τάξη διαπιστώνει "στην πράξη" ότι έχουμε επιτυχίες, ότι υπάρχει ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, η διαλεκτική των πραγμάτων δεν θα επιφέρει και ποιοτική αλλαγή στη στάση ολοένα και ευρύτερων λαϊκών μαζών που θα συνειδητοποιήσουν δ ι α λ ε κ τ ι κ ά ότι μόνο ο οργανωμένος ταξικός αγώνας μπορεί να φέρει αποτέλεσμα ; ; ; Και το πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό δεν εξαρτάται πλέον αποκλειστικά από το Κόμμα, το οποίο σαφέστατα και δεν έχει το δικαίωμα να εξωθήσει "βολουνταριστικά" τα πράγματα στην επανάσταση χωρίς προηγουμένως να έχουν βγεί οι μάζες στο προσκήνιο της ιστορίας και του Αγώνα. Ομως, αναρωτιέμαι και πάλι, μ ή π ω ς το σχήμα "πρώτα μαζική ταξική οργάνωση" και ύστερα διεξαγωγή της επαναστατικής πάλης είναι τελικά αντιδιαλεκτικό σφάλμα, κατά την έννοια που προανέφερα. Και είναι τέτοιας κρισιμότητας το "σφάλμα" αυτό, που μπορεί, μαζί και με άλλες προϋποθέσεις που η ταξική πάλη ή ο ταξικός αντίπαλος τυχόν δημιουργήσει στην πορεία, να οδηγήσει στην απογοήτευση, στην αναζήτηση Σωτήρων, στη στροφή στο φασισμό-ναζισμό (βλ. άνοδο του φασιμού και ναζισμού στην Ιταλία και Γερμανία του μεσοπολέμου), στην καθήλωση και πιθανόν στη συντριβή, για μια ακόμη φορά, του επαναστατικού λαϊκού Κινήματος...
Οπως βλέπετε, ο προβληματισμός εξ αντικειμένου τραβάει σε "βάθος", γιαυτό και οι ανησυχίες μου και οι προβληματισμοί μου, τους οποίους και συμμερίζομαι μαζί σας για να πάρω απαντήσεις, που πρέπει να είναι ικανοποιητικές, σύμφωνες με την καθοδηγητική επιστημονική κοσμοθεωρία μας του Μαρξισμού-Λενινισμού αλλά και ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ με τη σύγχρονη ταξική πραγματικότητα που όλοι μας βιώνουμε...
Σπύρος

faros είπε...

Καλημέρα, Καλό Αγωνιστικό Μήνα !

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...