Λίγο ακόμα να ειδούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν
Ασυμβίβαστο και όμως έγινε .
Να ξημερώνει μέρα λαμπρή!
Η Άνοιξη να σέρνει το χορό, να ανταγωνίζονται οι μυρουδιές της νερατζούλας με της μυγδαλιάς στο πεζοδρόμιο για την επικράτησή τους,η μπεμπέκα μου να κάνει νάζια στον γάτο της γειτονιάς, τα κορίτσια με τα μακό μπλουζάκια να χαίρονται τον ήλιο,τα αγόρια να μεθούν απ΄τον έρωτα και την ίδια στιγμή να νυχτώνει.
Να μαυρίζει ο ορίζοντας.
Τα σύννεφα της ατέλειωτης 7χρονης ζοφερής νύχτας, να καλύπτουν την ζωή μας, να την βγάζουν στο σφυρί.
Όχι δεν ξεχνάμε!
Δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε, απεργάζονται τον Γολγοθά μας και δρομολογούν την σταύρωσή μας.
Και ξανά, υποθηκεύουν την ζωή μας και ξανά, βγαζουν την ζωή μας στο σφυρί.
Οι σταυρωτήδες.
Όχι δεν ξεχνάμε!
Θα έρθει και για μας ημέρα Αναστάσιμη.
Υπόσχεση για την Ανάστασή μας να δώσουμε στα παιδιά, στα παιδιά μας.
Είναι χρέος μας, είναι η "μοίρα" μας.
Καλή Ανάσταση λοιπόν!
Αναρτήσεις
24 σχόλια:
μα για να υποσχεθούμε στα παιδιά μας ανάσταση, πρέπει εμείς να περασουμε πρώτοι στην επανάσταση.
να μην την αφήσουμε κι΄ αυτή στα παιδιά μας...
καλή επανάσταση λοιπόν!
και σύντομα...
αχ αυτό το "ιστημι"
με πόσες μας λέει λέξεις να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα...
αντίσταση
επανάσταση
ανάσταση
Αφιερωμενο BB!!!
Μαζι και ενα τετραστιχο απο το ιδιο τραγουδι:
"Κάποια ξημερώματα σε μακρύ τραπέζι
θά ‘ρθουν να καθίσουνε μάνες και παιδιά.
Μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει
τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά".
Γιάννης Ρίτσος - Ἐπιτάφιος
Γιέ μου, καλὰ μοῦ τἄλεγε τὸ γνωστικό σου ἀχεῖλι
κάθε φορὰ ποὺ ὁρμήνευε, κάθε φορὰ ποὺ ἐμίλει:
Ἐμεῖς ταγίζουμε ζωὴ στὸ χέρι: περιστέρι,
κ᾿ ἐμεῖς οὔτ᾿ ἕνα ψίχουλο δὲν ἔχουμε στὸ χέρι.
Ἐμεῖς κρατᾶμε ὅλη τὴ γῆς μὲς στ᾿ ἀργασμένα μπράτσα
καὶ σκιάχτρα στέκουνται οἱ Θεοὶ κι ἀφέντη ἔχουνε φάτσα.
Ἄχ, γιέ μου, πιὰ δὲ μοὔμεινε καμιὰ χαρὰ καὶ πίστη,
καὶ τὸ χλωμὸ καὶ τὸ στερνὸ καντήλι μας ἐσβήστη.
Καί, τώρα, ἐπὰ σὲ ποιὰ φωτιὰ τὰ χέρια μου θ᾿ ἀνοίγω,
τὰ παγωμένα χέρια μου νὰν τὰ ζεστάνω λίγο;
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
[μπας και μας φωτίσει και βάλουμε και μυαλό, που δεν το βλέπω αλλά πυ ξέρεις καμμιά φορά απο εκεί που δεν το περιμένεις ...]
Εκτος απο τις ευχες για περισσοτερη δυναμη και περισσοτερο κουραγιο να ευχηθουμε τις μερες αυτες να αρχισουμε και παλι να ονειρευομαστε ολα αυτα που τωρα...χανουμε μεσα απο τα χερια μας, φιλη ΒΒ!
Ευχομαι τα καλυτερα και σ εσενα και στους δικους σου και ας ελπισουμε οτι συντομα
θ ανθισουν οι μυγδαλιες και θα λαμψει και παλι ο ηλιος!
Φιλια απ το Βορρα! :)
bb μου χάθηκα κάνα μήνα απο τα πέριξ.. τώρα ήλθα και είδα και τα περασμένα.. :) :)
αχ.. ανασταση ανάταση ανάληψη.. για να δούμε.. :) :)
και νομιζα ότι μόνο εγώ χθες θυμήθηκα την επέτιο.. ξεχνάμε ρε παιδί μου.. ξεχνάμε.. :(
καλή ανάσταση να έχουμε.. :) :)
Απαράδεχτε,βλέπεις πόσο δύσκολο είναι να γίνει;
Πόσο δύσκολο είναι να κατανοήσουμε τα δικαιώματά μας;
Ο χρόνος θα δείξει και η ιστορία θα καταγράψει και θα χρεώσει.
Μακάρι και,ας προσπαθήσει ο καθένας από μας, ώστε να μπορέσουμε όλοι μαζί,
να υπερασπιστούμε τις αμυγδαλιές μας να μπορούν να ανθίζουν.
Να μπορούν τα κορίτσια με τα μακό μπλουζάκια να γελούν και τα αγόρια να μεθούν με το κρασί του έρωτα.
Καλή επανάσταση λοιπόν!
Αντώνη μου σ΄ευχαριστώ για τους όμορφους και τόσο αισιόδοξους στίχους.
Άμποτες να έρθει εκείνη η ώρα, να απαλλαγούμε από τους επικίνδυνους δυνάστες μας.
Είναι φορές που νομίζω ότι όλο αυτό δεν μπορεί ένας εφιάλτης είναι και θα τελειώσει.
Αλλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι να τελειώσει με θετικά για εμάς αποτελέσματα και με όσον
το δυνατόν λιγότερες απώλειες
Κώστα, ο Ρίτσος έγραψε ένα αριστούργημα.
Παραβολικά ένας λαός ολόκληρος παίρνει τη θέση του σκοτωμένου παλικαριού.
Ένας λαός, που καθημερινά τον σταυρώνουν, καθημερινά του στερούν την πνοή του.
Ο "Επιτάφιος"του Ρίτσου δεν είναι μόνον το μοιρολόι της μάνας ή του γένους, για τον δολοφονημένο γιο, αλλά εκφράζει και δίνει υπόσχεση.
Είναι δέσμευση για τον αγώνα και την Ανάσταση, την Ανάσταση μέσα από την τάξη.
Έτσι και αφού η μάνα θρηνεί τον γιο, αφού παινεύει τις χάρες του, αφού καταριέται την ώρα και την στιγμή,"Αποφασίζει να τον αναστήσει"και αυτό καταλαβαίνει δεν γίνεται με θρήνους.
Βιώνει τον άδικο χαμό και παίρνει απόφαση.
Σηκώνει το κεφάλι, αφήνει να της πάρουν το σώμα του γιου της, να το κάνουν σημαία και λάβαρο του αγώνα για το δίκιο.
"Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.
Γιε μου, στις φλέβες ολουνών έμπα βαθιά και ζήσε.
Ανάμεσα τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο,
το θώρι σου στο θώρι τους μυριοζωγραφισμένο".
Για να κλείσει δυναμικά και με απόφαση στα μάτια:
"Κι αντίς τ' άφταιγα στήθια μου να γδέρνω, δες, βαδίζω
και πίσω από τα δάκρυα μου τον Ήλιον αντικρίζω.
Γιε μου, στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, σου πήρα το ντουφέκι σου κοιμήσου, εσύ, πουλί μου".
Καλούς και δυναμικούς αγώνες και καλή Ανάσταση.
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ.
Εδώ είναι το ταξίδι μας.Θα φτάσουμε άραγε;Ποιος ξέρει;
Δύσκολα τα πράγματα, αλλά το θέμα είναι το ταξίδι, που σηματοδοτεί ότι συνεχίζουμε, δεν υποκύπτουμε, δεν παραδινόμαστε.
Στο κάτω κάτω το ταξίδι στην αξιοπρέπεια, το ταξίδι το λεύτερο, είναι που έχει αξία.
Και αυτό καταγράφετε από την ιστορία, που θα χρεώσει την γενιά μας,για νάχουν να μας φτύνουνε οι επερχόμενες γενιές.
Εμείς λοιπόν όχι δεν θα το αφήσουμε να γίνει,γιατί πάντα θα υπάρχουν εκείνες οι μειοψηφίες που θα δικαιώνουν το ανθρώπινο γένος.
Και μεις ή τα παιδιά μας θα μπορούνε να λένε ήταν και η μάνα μου εκεί.
Ήταν και ο πατέρας μου εκεί, δεν παραδόθηκαν.
Ευχές από καρδιά για ότι καλύτερο για σένα Elva μου και για τους δικούς σου.
Koulpa καλώς επέστρεψες.
Μας έλειψες να ξέρεις.
Ξέρεις βρε παιδί μου ξεχνάμε, αλλά και αυτοί που θυμόμαστε, δεν προλαβαίνουμε πλέον.
Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά, δεν προλαβαίνεις να καταγράψεις τις αποφάσεις τους, τις παλινωδίες, τις ψευτιές τους,κυρίως όμως αυτά στα οποία υποβάλλεσαι αναγκαστικά, από τα μέτρα που παίρνουν.
Τι να πρωτοαντιμετωπίσεις; Κυρίως πως να τους αντιμετωπίσεις;
Για να δούμε και, εσύ την μέρα την Αναστάσιμη, πρόσεξε την Χοληστερίνη σου.
χα χα χα.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
& ΕΙΡΗΝΗ σε ΟΛΟ τον ΚΟΣΜΟ.
ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ Ανθρώπου απο Άνθρωπο,
ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ,ΜΙΣΗ,ΡΑΤΣΙΣΜΟ.
ΠΑΝΑΘΡΩΠΙΝΗ ΑΔΕΛΦΟΣΙΝΗ,ΙΣΟΤΗΤΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
σε ενα κόσμο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ!
ΑΜΗΝ!
Τι έγινε βρε παιδιά;
Πού είναι το σχόλιο μου; Μ' οχτρεύεται ο γκούγκλης μου φαίνεται....
Ας είναι
Έλεγα λοιπόν πως τα είπες όλα και γω απλά
προσυπογράφω
Καλή Ανά(σ)ταση!
Εύχομαι Υγεία σε όλους και Καλή Δύναμη για τους αγώνες που έρχονται. Θα μας χρειαστούνε (και η υγεία και οι αγώνες!)...
Λίγο χιούμορ (μαύρο, όπως οι μέρες που διανύουμε)
Εμπρός Χριστέ μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι Ανάσταση και πάλι.
Καλή Πάσχα στα ανήσυχα πνεύματα.
Kαλη Ανασταση,bedlam!
"Εμπρός Χριστέ μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι Ανάσταση και πάλι."
xaxaxa,σωστος ο Πειρατης!!!!
Albatre μου αρέσει η προσευχή σου πολύ περισσότερο που ξέρω ότι δεν μένει στις ευχές και στα παρακάλια.
Εκείνο το Αμήν είναι δε όλα τα λεφτά.
Ας γεμίσουμε τις μπαταρίες μας αυτές τις μέρες γιατί.."αύριο" έχουμε αγώνα.
Καλά να περάσεις με τους δικούς σου.
Ναι το κουλό κάνει κάτι τέτοιες πλακίτσες και σε μένα και σε άλλους.
Ποιος ξέρει,ίσως και αυτός να διαμαρτύρεται,να θέλει κάτι τις παραπάνω, ποιος ξέρει.
Οι ευχές και για σένα, για τα καλύτερα.
Καλό Πάσχα.
Παύλο καλά να περάσεις,να χαρείς αυτές τις μέρες με τα πιτσιρίκια και τους δικούς σου ανθρώπους.
Πάρε βαθιές ανάσες χαλάρωσε,γέμισε τις μπαταρίες σου και έλα για αντεπίθεση.
Και φυσικά θα μπορούσε η "κυρία" Λουκά να σας απαντήσει:
"Εμπρός Χριστέ μου στην πρώτη την γραμμή
για καθημερινούς αγώνες και ανυπακοή"
Να είστε καλά και καλά να περάσετε
Cel Πάρε και σύ το σύνθημα της "κυρίας" Λουκά.
"Εμπρός Χριστέ μου στην πρώτη την γραμμή
για καθημερινούς αγώνες και ανηπακοή"
Αντε να χαμογελάσουμε και λίγο καλά λένε τα παιδιά (οι Πειρατές)μαύρο χιούμορ "ασορτί"με τις μέρες μας.
Καλά να είσαι,καλά να περάσεις και θα σε περιμένω κάτω από το μπαλκόνι. Άμα ακούσεις
ουουου,ουυυυυ να ξέρεις θα είμαι εγώ, έχοντας πειθαρχήσει στις προτάσεις σου.
Η ανάσταση δεν ειναι εικονα στις ειδήσεις στο Γολγοθά γεννιούνται οι συνειδήσεις…ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ας αναστήσουμε λοιπόν!!
Χρόνια πολλά εύχομαι, με υγεία, ευτυχία, γαλήνη...
melv@ki
:))))))
Μέχρι τώρα ο καπιταλισμός αναγενάται απο τις στάχτες μας, ελπίζω να έρθει εκείνη η μέρα που θα αναγεννηθούμε εμείς απο τις δικές του στάχτες.
New προσπάθεια ...
Καλημέρα, Καλή Βδομάδα !
Διάλογος:
- Χριστός ανέστη !
- Σωστά, άντε και στα δικά μας !
Οι αμυγδαλιές θα ΑΝΘΙΣΟΥΝ σε πείσμα όλων των ταξικών εχθρών μας !
Δημοσίευση σχολίου