Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Γι΄αυτό λέμε θάρθει η στιγμή.

Ένα "απλό" περιστατικό στην Λαϊκή της Κοκκινιάς   
 
Φωτογραφία για Σύλληψη τριών αλλοδαπών για μεταφορά μετανάστη

Τρέχει με όση δύναμη διαθέτει. 
Τρέχει με την ψυχή του αλλά οι δυνάμεις του τον προδίδουν.
Νέος στην ηλικία, είναι δεν είναι 20-25 χρόνων.
Από πίσω τρέχει ένα άλλο παλικαρόπουλο στην ίδια σχεδόν ηλικία.
Μοιάζει να  είναι ένα παιγνίδι ανάμεσα σε φίλους που κυνηγιούνται στη γειτονιά.
Θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, να μένουν στην ίδια γειτονιά, να έχουν μοιραστεί τα παιδικά παιγνίδια και τα εφηβικά τους όνειρα.

Αυτός που τρέχει πίσω απ΄τον πρώτο και σε αντίθεση με αυτόν είναι δυνατός, γεμάτος υγεία.
Έτσι δεν χρειάζεται περισσότερες από 20 δρασκελιές. 
Το πρώτο αγόρι έχει μια "καθοριστική αδυναμία" είναι μελαμψός.
Τον προλαβαίνει και τον αρπάζει με σάλτο όπως ένα τσιτάχ το θήραμά του.
Το αγόρι  κάθεται κάτω, βάζει τα χέρια στο κεφάλι.
Ο δεύτερος, ο λευκός, σηκώνει το χέρι και τον χτυπάει.
Του μιλάει έντονα υβριστικά, τον τραβάει από τα χέρια.
Το αγόρι δεν σηκώνεται, δεν έκανα τίποτα κλαψουρίζει, άσε με σε παρακαλώ.... δεν ήμουν εγώ.
Ο λευκός τον κρατάει από τον σβέρκο με το ένα χέρι, τον πιέζει προς τα κάτω.
Με το άλλο, μια  τον πιέζει, (να τον χτυπήσει επιχειρεί, αλλά βλέποντας μια γυναίκα να τον πλησιάζει μαζεύεται) και  μια ψάχνει το κινητό του στο τσαντάκι της μέσης του.
Και τότε η γυναίκα του απευθύνει το λόγο.
Τι κάνεις εκεί του λέει, δεν της απαντά, τι κάνεις ρε του ξαναλέει ποιος είσαι, γιατί τον κτυπάς;

-Αστυνομικός!
Την ταυτότητά σου του λέει, γιατί είσαι με πολιτικά;
Βγάζει την ταυτότητά του, την κοιτάει η γυναίκα και λέει ότι παρ΄όλα αυτά δεν έχει το δικαίωμα να τον κακομεταχειρίζεται.
Το αγόρι την κοιτά παρακλητικά είναι τρομοκρατημένος, τρέμει σχεδόν ολόκληρος και ο αστυνομικός επιμένει να τον ακινητοποιεί και με το άλλο χέρι να ψάχνει το κινητό του, προφανώς  για να καλέσει ενισχύσεις.
Την ακούω να του λέει επιτακτικά:
"Άφησέ τον, άφησέ τον, δεν τον βλέπεις, δεν υπάρχει περίπτωση να επιζήσει αυτό το παιδί. 
Και συνεχίζει στον ίδιο επιτακτικό τόνο.
Καταλαβαίνεις τι σου λέω, κοίταξέ με στα μάτια, σου μιλάω, είμαι μάνα σου, άφησέ τον, πως θα ζήσεις με την ενοχές σου;

Αλήθεια μπορείς να έχεις ενοχές;

Στο μεταξύ αρχίζει να μαζεύεται κόσμος και η γυναίκα δεν μιλάει πια στον αστυνομικό, αλλά στο κόσμο, όσα λέει τα λέει για να ακούει ο κόσμος.
Καταλαβαίνεται  τι μας κάνουν, σήμερα σε αυτό το παιδί, αύριο σε σε εμένα, σε εσένα, στα παιδιά μας σε όλους μας.
Μας εξοντώνουν, μην υποτάσσεστε, μην σκύβεται το κεφάλι.
Αντισταθείτε.
Είμαστε δυνατοί, μπορούμε να ορίζουμε την μοίρα μας.
Και ο κόσμος ανταποκρίνεται. 
Τα βάζει με τον αστυνομικό και ταυτόχρονα απαντάει  στην γυναίκα ενισχύοντας τις απόψεις της.

Μια  κοπελιά φωνάζει, δεν είναι αστυνομικός είναι Χρυσαυγήτης. Και τότε ακούγεται ένα τρανταχτό ουουουυυυυυυυυυυυ.
Αλλά, είναι, αστυνομικός...

Είναι παράνομος, πουλούσε τσιγάρα λαθραία, ψελλίζει αυτός.

Παράνομοι και λαθραίοι είναι η κεντρική  εξουσία που παίρνει όλα τα μέτρα σε βάρος του λαού και των εργαζομένων  για τα συμφέροντα των πλουτοκρατών ντόπιων και ξένων.
Παράνομοι είναι εκείνοι που ξεπουλούν την χώρα, παράνομοι είναι αυτοί που στερούν από όλους εμάς στοιχειώδη κατακτημένα με αγώνες  δικαιώματα, με τους φόρους, τα χαράτσια τις ιδιωτικοποιήσεις.....
Παράνομοι είναι αυτοί που κλείνουν τα σχολεία αυτοί που κλείνουν τα νοσοκομεία.
Παράνομοι είναι εκείνοι που κατάντησαν την χώρα προτεκτοράτο.

Ένας κύριος  φωνάζει: "δεν θα μας τρομοκρατήσουν, δεν θα τους περάσει"
Και ο κόσμος από γύρω φωνάζει και αυτός  ενάντια στην εξαθλίωση που του επιβάλουν.
Αφήστε το όργανο να κάνει την δουλειά του, λέει ένας τύπος δίπλα στην γυναίκα.
Γυρίζει τον κοιτάει, ίσα να τον σφάξει με το βλέμμα.
Και ποιος είσαι εσύ, λέει στον μαϊντανό.
Αστυνομικός απαντά ο τύπος με το μαύρο μπουφάν και το ξυρισμένο άδειο κεφάλι.
Την ταυτότητά σου του λέει.
Άφησε τον να κάνει την δουλειά του επιμένει, και η γυναίκα  τον αγγίζει στον ώμο και του λέει, τράβα από εδώ.
Μην με αγγίζεις της απαντάει και εκείνη κοιτώντας την παλάμη της:
-Έχεις δίκαιο μολύνομαι......
Ο κόσμος τον κράζει καταλαβαίνοντας ότι είναι χρυσαυγήτης.

Εκείνη την στιγμή μια γυναικεία φωνή ακούγεται να λέει:
Αφήστε ήσυχο το παιδί μου.
Η γυναίκα  την κοιτάζει: 
Και  ποιο είναι το παιδί σου την ρωτάει.
Αυτός λέει και δείχνει  τον θύτη.

Και αυτό το παιδί;
Αυτό το παιδί που το δικό σου το καταδικάζει;
Αναρωτιέσαι πια μάνα θα το κλάψει, επειδή  το δικό σου το παιδί τον παραδίδει στους σταυρωτήδες του;
Σου λέω λοιπόν  ότι αυτό το παιδί είναι δικό μου  παιδί, είναι το παιδί που μπορεί να βρεθεί σε όποια γωνιά της γης, κυνηγημένο σε αναζήτηση μιας ηλιόλουστης μέρας.
Είναι το παιδί όλων μας.
Ο κόσμος αντιδρά, φωνάζει, "είναι παιδιά μας" ..... μια άλλη κυρία  παίρνει παραμάζωμα την μάνα του αστυνομικού.
Είναι λαθραίος, λαθραίος πουλάει λαθραία τσιγάρα, επιμένει η μάνα.
Και σε ενόχλησαν τα λαθραία τσιγάρα, άλλα ότι κάνουν λαθραία τη ζωή μας, που μας περιθωριοποιούν,που μας εξευτελίζουν δεν σε πειράζει;
Της απαντάει κάποια κοπελιά.
Λαθραία είναι η εξουσία, που καταστρατηγεί ακόμα και το δικό της το σύνταγμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, λαθραίοι είναι αυτοί που επιβουλεύονται την ζωή μας .
Να μην μιλάτε έτσι στο παιδί μου.
Έτσι το μεγάλωσες; 
Συγχαρητήρια, τι γάλα το βύζαξες αυτό το παιδί που μπορεί να σέρνει σαν ζώο έναν άνθρωπο;

Ο κόσμος φωνάζει, διαμαρτύρεται, διαμαρτύρεται για την σύλληψη, διαμαρτύρεται ενάντια στην εξουσία, στην κυβέρνηση, στα μέτρα, εκφράζοντας  την απόγνωση, την αγανάκτησή του,την καταδίκη του.



-Μάνα φέρε τις χειροπέδες από την τσάντα.

Και τότε η γυναίκα δίνει το σύνθημα.

50 άνθρωποι φώναζαν με μια φωνή. 
Αίσχος, αίσχος, αίσχος, χτυπώντας τις παλάμες τους ρυθμικά.

Θέλετε και την συνέχεια; Εκεί που εμφανίστηκε το "ιππικό" δυο μηχανές Δελτάδες;

Θέλετε να σας περιγράψω τι έγινε όταν ο επικεφαλής τους σήκωσε το δάκτυλο και ύψωσε την φωνή τρομοκρατώντας τον κόσμο.......
Δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι ο κόσμος σε μια αυθόρμητη αντίσταση κατά της βαρβαρότητας ανταποκρίθηκε, συσπειρώθηκε, υπερασπίστηκε, έκανε δική του υπόθεση(όπως και είναι) τα ανθρώπινα δικαιώματα μπροστά σε ένα παιδί που το καταδικάζουν επειδή θέλει να ζήσει.
Υπερασπίστηκε τα δικά του δικαιώματα στην ζωή, καταδίκασε την αυθαιρεσία καταδίκασε την βαρβαρότητα.
Πήγε κόντρα στην τρομοκρατία,έτσι αυθόρμητα.
Γι΄αυτό λέμε, θάρθει η μέρα και η στιγμή που οργανωμένα θα δωθεί η απάντηση.......



13 σχόλια:

Elva είπε...

Καλημερα φιλη και συντροφισσα blackbedlam, που μας συγκινησες και παλι! Αυτη τη φορα με τη κινηματογραφικη σχεδον διηγηση σου που μου θυμισε την υπεροχη ταινια ''Κλέφτης Ποδηλάτων'' του Βιτόριο Ντε Σίκα, μια βαθεια ανθρωπινη ιστορια που μοιαζει με τη δικη σου διηγηση. Θα ρθει η στιγμη, ειναι ζητημα χρονου, οταν ο κοσμος υποφερει γινεται πιο ανθρωπινος και μαζι πιο αληθινος, συνειδητοποιει καλυτερα ποιοι τον καταδυναστευουν και ποιοι θελουν το καλο του, εστω και αργα, το συνειδητοποιει, ομως, καποτε! Απλα χρειαζεται να ερθει η σωστη στιγμη που θα τους παρει κι αυτους και τις πολιτικες τους και θα τους σηκωσει!


Πολλους χαιρετισμους απο Βορρα!

faros είπε...

Οργανωμένη αντίσταση στη βάρβαρη καπιταλιστική εξουσία ...

Αυτή είναι η απάντηση !

Ο καθένας μόνος του λίγα πράγματα μπορεί ... πολλοί πάλι ανοργάνωτοι απλά κάτι κάνουν.

Πολλοί, οργανωμένοι, αποφασισμένοι, μπορούν τα πάντα - μέχρι να πάρουν την εξουσία μπορούν !

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

τα ίδια παντού σε όλες τις γειτονιές , ο Λαός έχει αρχίσει να αντιδρά στις φασιστικές επιθέσεις και στην τρομοκρατία που θέλουν να μας επιβάλουν .
τΟ ίδιο περιστατικό περίπου και στην λαική του σαββάτου στα Ασπρα χώματα , ο κόσμος που ψώνιζε 'ελευθέρωσε έναν Πακιστανό απο τα χέρια ενος φασίστα που τον χτύπαγε με την δικαιολογία ότι έκλεβε. Και όχι μόνο ελευθέρωσαν τον Ανθρωπο αλλά έβαλαν και θέμα να μην ξαναψωνίσει κανείς απο τον συγκεκριμένο πάγκο γιατί είναι χρυσαυγίτης . Εχουμε λοιπόν δίκιο που "καμαρώνουμε ' οταν λέμε ότι είμαστε απο την ΚΟΚΚΙΝΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Πούλαγε λαθραία τσιγάρα για να ζήσει...
Πούλαγε λαθραία γυαλιά ηλίου για να ζήσει...
Πούλαγε λαθραίες τσάντες για να ζήσει...
Πούλαγε...
Καλά, τα εργοστάσια που παράγουν όλα αυτά τα αντικείμενα, ποιοι τα έχουν;
Οι φτωχοί μετανάστες-άνεργοι, ή ακόμη και φτωχοί-άνεργοι ντόπιοι;
Ποιανών τα βαπόρια τα φέρνουν εδώ;
Των φτωχών-άνεργων μεταναστών, ή ακόμη και φτωχών-άνεργων ντόπιων;

Όσο για την αντίδραση-αντίσταση του κόσμου σ' εκείνην τη λαϊκή αγορά,
είναι ένα απ' τα θαυμαστά παραδείγματα,
που επισφραγίζει πως το μεγαλύτερο τμήμα τού λαού μας δεν είναι σάπιο.

Τέλος, όσον αφορά τα φασιστοναζομορφώματα τής Χρυσής Αυγής,
επειδή ξέρουν ότι δεν είναι αποδεκτοί απ' τον πολύ κόσμο,
κρύβουν τη φασιστική τους ταυτότητα στη γειτονιά τους, στο σχολειό, στη δουλειά.
Τη φανερώνουν μόνο όταν δρουν επίσημα σα συμμορίες.

Παντού και πάντα λοιπόν τούς αποκαλύπτουμε και τους απομονώμουμε.

Ένα είναι σίγουρο:
Εύκολα πέφτουν στην παγίδα τής αυτοαποκάληψής τους. Εύκολα πέφτει απ' τη μούρη τους η μάσκα...
Γι' αυτό κι όταν τύχουν σε πολιτική συζήτηση, κάνουν τα πάντα να τη διαλύσουν, να μη συνεχιστεί...

ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

Ανώνυμος είπε...

@ blackbedlam

Παρασυρμένη απ' το μίσος για τον καπιταλισμό και τις επιπτώσεις του στην ανθρώπινη ζωή, αλλά και στο ανθρώπινο γένος,

ξέχασα να σ' επιβραβεύσω για την εξαιρετική επιλογή σου να μας παρουσιάσεις αυτό το γεγονός,

αλλά και για τον τρόπο που μας το παρουσίασες.
Για την αυθεντικότητα που πηγάζει απ' το συναίσθημα που "βγάζει" το κείμενο.

ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

Ανώνυμος είπε...

@ blackbedlam

Παρασυρμένη απ' το μίσος για τον καπιταλισμό και τις επιπτώσεις του στην ανθρώπινη ζωή, αλλά και στο ανθρώπινο γένος,

ξέχασα να σ' επιβραβεύσω για την εξαιρετική επιλογή σου να μας παρουσιάσεις αυτό το γεγονός,

αλλά και για τον τρόπο που μας το παρουσίασες.
Για την αυθεντικότητα που πηγάζει απ' το συναίσθημα που "βγάζει" το κείμενο.

ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

blackbedlam είπε...

Φίλοι και σύντροφοι για να πω την αλήθεια με ξάφνιασε ευχάριστα η ανταπόκριση του κόσμου και με γέμισε αισιοδοξία,συγκρατημένη που λένε, αλλά αισιοδοξία.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που το ανάρτησα,
Η περιγραφή μου πρέπει να πω ότι υπολείπεται του γεγονότος.

Πραγματικά έγινε χαμός. Δεκάδες άνθρωποι να φωνάζουν, να ανταποκρίνονται και να υπερακοντίζουν στις καταγγελίες, να έχουν γίνει ένα ενάντια στην βαρβαρότητα.
Έχω τύχει σε παρόμοιο περιστατικό σε τρόλεϊ και στο τέλος, σχεδόν τα βάλανε μαζί μου επειδή υπερασπίστηκα έναν αλλοδαπό που τον χτυπούσε διαρκώς ένας τύπος που ήταν τελικά ελεγκτής.
Αυτό στις αρχές της κρίσης.
Καμιά σχέση με το προχθεσινό γεγονός το οποίο είχε και συνέχεια βέβαια,αλλά υπάρχει δρόμος ακόμη να ξεπεραστούν οι φοβίες,να μην περνάει η τρομοκράτηση να νιώσει ο κόσμος την δύναμή του,ίσαμε να κατανοήσει την ανάγκη να ακολουθήσει το δρόμο εκείνο που θα τον βγάλει από το αδιέξοδο από την σημερινή αθλιότητα.
Πάντως θεωρώ ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα πρέπει να αντιδρούμε και σε ατομικό επίπεδο αποφασιστικά και προσεκτικά βέβαια, χωρίς να βάζουμε σε κίνδυνο τους εαυτούς μας,την ακεραιότητά μας, τυχόν σύλληψή μας ......
Η Elva
Για να έρθει η στιγμή που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει που λέει και η συντρόφισσά μου η Εlva.

Και ο Φάρος
Για να υψωθεί οργανωμένα η αντίσταση όπως λέει ο Φάρος, αλλά που πρωτίστως πρέπει να ενθαρρύνουμε τον κόσμο, πρέπει να επανακτήσουμε τους διαρρηγμένους δεσμούς μας μαζί του για να τον πείσουμε,να τον εμπνεύσουμε,να τον οργανώσουμε.
Άλλωστε ο κομμουνιστής ξέρει πώς και πότε πρέπει να παρεμβαίνει, ώστε η παρέμβασή του να έχει αποτελέσματα θετικά,να προσελκύει και όχι να αντιπαραθέτει.
Και όλο αυτό φυσικά χωρίς να κάνει πίσω από τις αρχές του, αρκεί να τις γνωρίζει γιατί πολλές φορές, δεν ......καλέ μου Φάρε.

Ο Κωστής
Αλλά όπως λέει και ο "σύντροφός καρδιάς" Κωστής και εμείς στην Κοκκινιά έχουμε να περηφανευόμαστε για πολλά και να προβληματιζόμαστε βέβαια για άλλα.

Αλλά και η; άνεργη άφραγκη και επαναστάτρια.(γένους θηλυκού να υποθέσω);
Που συνυπογράφω αυτά που λέει.
Δεν είναι σάπια η κοινωνία μας, δεν είναι σάπιος ο κόσμος του μόχθου και της δουλειάς.
Διαφορετικά θα έπρεπε να ψάξουμε για .....κοινωνία άλλη.
Πολιτικά ανώριμη είναι, αποπροσανατολισμένη, ξεγελασμένη, χωρίς ταξική συνείδηση και πρέπει να την απεγκλωβίσουμε.
Αυτό είναι το καθήκον μας,αυτός ο ρόλος μας ο ιστορικός,διαφορετικά να πάμε να πλυνουμε πιάτα.

Τι να κάνω γίνομαι κακιά μερικές φορές .









akrat είπε...

καλημέρα

μπερδεμένα πράματα...

τι να πω....

χάρηκα μεν

αλλά εδώ είναι το μπάχαλο...

άθλια τσιγάρα ύποπτης προέλευσης ναρκοθετούν την υγεία μας...

τι να πω γμτ

έν μπουρδέλο η χώρα...

τώρα η αντίδραση μου ΆΡΕΣΕ

δείχνει υγεία

dimitris είπε...

blackbedlam καλησπερα, ιστορια διδαγμα, μπραβο σου!!!

αντωνης είπε...

Εξαιρετικος ο τροπος που παρουσιασες το γεγονος ΒΒ.
Το οποιο ειναι πολυ ευχαριστο, οσον αφορα την αντιδραση.
Ισως δειχνει οτι ξεκινουν οι γειτονιες να ξυπνανε, εστω και με αργους ρυθμους.
(γιατι δεν ειναι παντου Κοκκινια, εδω σε μας δεν ειναι τοσο πιθανο να υπηρχε αντιδραση...)

Την καλησπερα μου.

blackbedlam είπε...

Δημήτρη καλησπέρα σου.
Πρέπει να παρεμβαίνουμε αποφασιστικά έχουμε επιχειρήματα, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
Να βλέπει ο κόσμος ότι δεν μας τρομάζουν, δεν τους φοβόμαστε, για να σπάσει και ο δικός τους φόβος.
Οι γειτονιές είναι μεγάλη υπόθεση και αφημένες με το ιδιαίτερο βάρος που σωστά βέβαια έχει πέσει στους χώρους δουλειάς,αλλά στις γειτονιές βρίσκουμε και τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές, τις γυναίκες....όλους.

blackbedlam είπε...


Αντώνη, Αντώνη!
Βρε να στρώσω το κόκκινο χαλί που ξαναβγήκες στην μπλοκογειτονιά μας και που πολύ το χαίρομαι.
Είναι αλήθεια η Κοκκινιά έχει παράδοση, άλλα σήμερα όλοι και σε όλες τις συνοικίες βρίσκονται απέναντι στην εξαθλίωση.
Η καθημερινότητά τους είναι ζοφερή αγγίζει τα όρια της επιβίωσης σε πολλές περιπτώσεις.
Η αγανάκτηση και ο θυμός πρέπει να βρουν δρόμους να εκφραστούν.
Μια σπίθα αρκεί πολλές φορές για να γίνει έκρηξη.
Το ζήτημα είναι να γίνει προς την σωστή κατεύθυνση, εκείνη που πραγματικά θα δίνει διέξοδο και δεν θα μας εγκλωβίσει σε ένα άλλο αδιέξοδο.
Μεγάλη υπόθεση η γειτονιά.
Ξέρω δεν είναι εύκολο, αλλά όλοι μας λίγο πολύ πρέπει να ξεπεράσουμε τις αναστολές μας, τις φοβίες, τΙν ανασφάλειές μας.
Διαφορετικά θα μας αποτελειώσουν


αντωνης είπε...

Εχω σταματησει καιρο να γραφω στα blogs που ειχα BΒ, κανα σχολιο μονο που και που σε ελαχιστα blogs κανω.

Το ασχημο με τις περιοχες σαν τη δικη μου ειναι οτι εχουν παψει καιρο τωρα να ειναι γειτονιες με την κυριολεκτικη εννοια του ορου. Γιατι ηρθαν παρα πολλοι απο άλλες περιοχες πιο κεντρικες, επειδη ομως η περιοχη δεν εχει πολλά πραγματα να κανει καποιος (ουτε αγορα εχουμε, μονο τα πολυ βασικα) δεν πολυ κυκλοφορει ο κοσμος.

Και ετσι ειναι δυσκολο να ενεργοποιηθουν, γινονται καποιες προσπαθειες βεβαια απο λιγους "γραφικους" αλλά χωρις ιδιαιτερη ανταποκριση.
Προχωραμε οσο μπορουμε και για οσο αντεξουμε.
:)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...