Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Μήπως και εσύ ανήκεις στις

¨"μη αποδοτικές δαπάνες";
 
Αναστέλλεται η απεργία των Χαλυβουργών!
272 μέρες ηρωικής απεργίας.
272 μέρες  απόφασης για την διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Στην ουσία 272 μέρες διεκδίκησης του δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια.
Κράτησαν ψηλά το κεφάλι, στάθηκαν παλικαρίσια απέναντι σε ότι επιβουλεύονταν την ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους.
Διεκδίκησαν με πάθος, με πίστη και αποφασιστικότητα, με ενότητα, με ανυποχώρητο αγώνα τα δίκαια τους βάζοντάς τα με θεούς και δαίμονες.
Βάζοντάς τα με την αμείλικτη εξουσία και τους μηχανισμούς της, βάζοντάς τα με το ίδιο το κεφάλαιο.

Στο πρόσωπο του Μάνεση αντιμετωπιζόταν δυναμικά  ολόκληρη η Αστική τάξη της χώρας και παίζονταν τα συμφέροντα και η εφαρμογή των προγραμμάτων της.
Προγράμματα εξόντωσης μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, αναγκαία για την εξοικονόμηση χρόνου ζωής γι΄αυτούς.


Κράτησαν ψηλά την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης κατακτώντας έτσι την καταγραφή του ιερού και ηρωικού τους αγώνα στις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του εργατικού κινήματος.
Το κύμα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε όλες αυτές τις μέρες τεράστιο. Από παντού υψώθηκαν φωνές από παντού και με πολλούς τρόπους εκφράστηκε η αλληλεγγύη στους Απεργούς Χαλυβουργούς.
Μέχρι και στο χθεσινό του φύλλο ο "Ρίζος" έγραφε μεταξύ άλλων:
 "Συμπαράσταση από όλο τον κόσμο.
 Συνεχίζουν να φτάνουν μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης από όλο τον κόσμο προς τους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που σημειώνουν ότι ο ηρωικός τους αγώνας είναι παράδειγμα για την εργατική τάξη όλου του κόσμο".
Ήταν αρκετές οι μορφές συμπαράστασης που αναπτύχθηκαν;
Προφανώς όχι!

Συμπαράσταση και αλληλεγγύη σε τέτοιες περιπτώσεις εκτός από τον τρόπο που εκφράστηκε και υπήρξε συγκλονιστικός, θα ήταν ο συντονισμός των απεργιακών κινητοποιήσεων που ξεδιπλώνονταν καθ΄όλο το διάστημα της απεργίας των Χαλυβουργών και η κλιμάκωση  σε όλους τους κλάδους και τους εργασιακούς χώρους.
Δεν έγινε μπορετό και αυτό δείχνει ότι η εργατική τάξη δεν ήταν ώριμη, δεν ήταν έτοιμη για κάτι τέτοιο.
Δεν κομίζω γλαύκαν εις Αθήνας,αυτό εκφράστηκε άλλωστε και στις εκλογές.
Ο κόσμος του μόχθου και της δουλειάς,η εργατική τάξη, δεν έχει συνειδητοποιήσει τους λόγους και τα αίτια της σημερινής βαρβαρότητας δεν έχει συνειδητοποιήσει το επερχόμενο δεν έχει συνειδητοποιήσει τις δυνατότητές της και τις ανάγκες των καιρών.

Είναι καθαρό θα πει κάποιος ότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, οι εξελίξεις οδηγούν σε μια τραγωδία την χώρα και ο κόσμος το ζει αυτό στην καθημερινότητά του,αλλά όταν δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσει τους λόγους και τις αιτίες τότε θα οδηγείτε σε λάθος συμπεράσματα, σε λάθος επιλογές, σε λάθος κινήσεις και τακτικές,θα περιορίζετε  να επιλέγει τον δήμιό του.

Ο καθένας καταλαβαίνει τι θα επιχειρήσουν να καλλιεργήσουν στον κόσμο το επόμενο διάστημα.
Απογοήτευση,παράδοση, ματαίωση,παραίτηση. 
 Όμως, η καθημερινότητα είναι αμείλικτη, τα μέτρα που παίρνονται είναι μέτρα εξόντωσης της εργατικής τάξης.
Οι ανάγκες θα ορθώσουν ασφυκτικό κλοιό γύρω μας και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν εκτός και αν, επιλέξουμε το ρόλο του παθητικού παρατηρητή στο σενάριο ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος, όπου τα θύματα θα είμαστε εμείς οι ίδιοι. 

Απαιτείται πλατύ μέτωπο αγώνα, απαιτείται οργάνωση της πάλης, απαιτείται λαϊκή πρωτοβουλία για να αντιμετωπισθεί αυτός ο πόλεμος.

Οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να οργανώσουμε μια άμυνα και μια αντεπίθεση με προοπτική.
Με ποιους μπορεί να γίνει αυτή η αντεπίθεση;
Με έναν κόσμο εγκλωβισμένο στις αυταπάτες και τις φοβίες του, (όχι αδικαιολόγητα) με έναν κόσμο σκόπιμα απαίδευτο και πολιτικά καθυστερημένο;

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας, που λέει και ο ποιητής, πρέπει να αφυπνιστεί, πρέπει να μπορέσει να ερμηνεύσει τους λόγους και τις αιτίες που οδηγείτε στην απόλυτη εξαθλίωση.

 Να κατανοήσει ότι όταν παραγωγικά είναι "άχρηστος", κατατάσσεται στις "μη αποδοτικές δαπάνες"

Για  τον  καπιταλιστή και την πολιτική του εξουσία, σήμερα μέσα σε  συνθήκες βαθιάς και συγχρονισμένης κρίσης, κρίσης υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, ο εργαζόμενος-άνεργος, αποτελεί "μη αποδοτική δαπάνη"

Υποχρεώνεται και να τον συντηρεί (κοινωνικές παροχές), όμως δεν έχει κανένα συμφέρον να το κάνει .
Έτσι τα προγράμματά τους προσαρμόζονται στην λογική περικοπής, κατάργησης και εξόντωσης  κάθε  "μη αποδοτικής δαπάνης"

 Είτε υπηρεσίες είναι αυτές, είτε ανθρώπινες ζωές.
Μιλούν για περικοπές δαπανών άλλωστε, μόνο που δεν λένε ότι μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η ανθρώπινη ζωή.

Για τον καπιταλιστή ο εργαζόμενος ,του είναι χρήσιμος όσο του παράγει διαφορετικά είναι "φύρα"

Γι΄αυτό "αναγκάζεται" να καταστρέψει την μηχανή που του παράγει τον πλούτο.
Δεν έχει άλλη επιλογή, δεν  έχει άλλο τρόπο να εξοικονομήσει χρόνο για την κυριαρχία του.

Αλλά αν εξοικονομήσει χρόνο, οι εναπομείναντες δουλοπάροικοι θα θρηνούν πάνω σε ερείπια και πτώματα .

Ούτε και εμείς έχουμε άλλη επιλογή.

Κανένας εφησυχασμός, καμιά απογοήτευση, καμιά παραίτηση, στην ανάγκη...... μηδενίζουμε το κοντέρ και πάμε από την αρχή.






6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε μου την Ανωνυμία μιας και δεν διαθέτω τις προϋποθέσεις.

Να σταθώ πρωτίστως στο ζήτημα των Χαλυβουργών.
Μια αναστολή απεργίας που προκαλεί πολλά ερωτήματα στο βαθμό μάλιστα που μια βδομάδα πριν υπήρξε σχεδόν ομόφωνη απόφαση για την συνέχισή της.

Προκαλεί ερωτήματα μετά και τα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη. "Συνεχίζεται η απεργία"έγραφε στις 27/7 μόλις την Παρασκευή.

Και γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο που έπαιξε σε αυτήν την ιστορική πλέον κατά τα άλλα απεργία.Αλλά τι συνέβη μέσα σε ένα 24ωρο;Επικράτησε μια άλλη άποψη, με τι σκεπτικό,κάτω από ποιες πιέσεις;.

Πέρα από τις όποιες αιτιάσεις η απόφαση αυτή σηματοδοτεί μια ήττα, μια μεγάλη ήττα, ανάλογη με το μέγεθος και το εύρος της πραγματικά ηρωικής απεργίας των Χαλυβουργών,αλλά στην ουσία της αναποτελεσματικής.

Και είναι ήττα γιατί θα αξιοποιηθεί κατάλληλα προκειμένου να περάσει στους εργαζόμενους η απογοήτευση και η ματαιότητα των αγώνων.
Αν δε συνυπολογίσει κανείς και την εκλογική έκφραση του λαού τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα.

Θα λειτουργήσει σαν άλλοθι σε όσους σκόπιμα κρατούν πίσω τους διεκδικητικούς αγώνες της εργατικής τάξης και επενδύουν στην μη συμμετοχή της σε αυτούς.

Είναι αλήθεια ότι το κύμα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε υπήρξε μαζικό και πρωτοφανές για τα Ελληνικά δεδομένα.
Πήρε διαστάσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης,αλλά τα χαρακτηριστικά αυτής της αλληλεγγύης λίγο έλειψε να μετατρέψουν τους Χαλυβουργους σε "τρόφιμους" της εργατικής τάξης.

Ουσιαστική συμπαράσταση θα ήταν η κλιμάκωση απεργιακών αγώνων και σε άλλους κλάδους,έτσι που να αγκαλιάσει όλο το σώμα της εργατικής τάξης να ανοίγει δρόμους για μια γενικευμένη απεργία.Ουσιαστική "συμπαράσταση"θα ήταν ο συντονισμός δράσης όλων των κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων των εργαζομένων στο διάστημα της απεργίας των Χαλυβουργών.

Θυμάμαι τον Σιφωνιό στην πρώτη ανακοίνωση του Σωματείου είχε πει ότι ο Μάνεσης είναι ο Λαγός της Αστικής τάξης και των βιομηχάνων, αλλά και εμείς θα γίνουμε οι Λαγοί της εργατικής τάξης.
Φράση που δεν την επανέλαβε ξανά (το δεύτερο μέρος της) και που δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί.

Για να μην μακρηγορώ πιστεύω ότι πρέπει να αποτιμηθεί η δράση στο χώρο της Χαλυβουργίας,να μάθουμε από αυτήν να δούμε τα προβλήματα που ενέσκηψαν,να τα εκτιμήσουμε,να μην αφήσουμε να μας πάρει από κάτω, να συνεχίσουμε γιατί τελικά ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε

Αλέξανδρος .Α.

akrat είπε...

για να κερδίσει μια απεργία χρειάζονται πολλά...

εφεδρείες πολλές

πνευματικές ηθικές και υλικές... και πάνω από όλα ηγεσία...

επίσης να γνωρίζεις πότε να σταματάει κανείς...

sosat είπε...

Για τον Ανώνυμο Αλέξανδρο και όχι μόνο, θα ήταν καλό να διαβάσουν και να μελετήσουν την εισήγηση του Δ.Σ. του σωματείου:
http://tasosnastos.blogspot.gr/2012/07/blog-post_31.html

Ανώνυμος είπε...

Τάσο,από αυτά που γράφω πιστεύεις ότι μπορεί να μην έχω διαβάσει την εισήγηση του ΔΣ των Χαλυβουργών.
Θα μπορούσες ίσως αντί να με παραπέμπεις να διαβάσω την εισήγηση, να μου επισημάνεις σε τι διαφωνείς.
Είναι εντυπωσιακό, κάθε τι που μπορεί να επισημάνει κάποιος πέρα από το "και" την "τελεία" και το "κόμα" των ανακοινώσεων του κόμματος, να το θεωρούν κάποιοι
αντικομματικό, είτε επειδή δεν προλάβατε να την διαβάσατε εσείς, είτε επειδή δεν την ερμηνεύσατε σωστά εσείς, είτε γιατί το κόμμα έκανε αυτήν την εκτίμηση αργότερα.
Η πλάκα είναι ότι μόλις την πάρετε είδηση την χειροκροτάτε και κουβέντα δεν κάνετε όμως για την λάσπη που ρίξατε σε αυτόν που τα επισήμανε λίγο πριν.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν μπορεί να πάει μπροστά η υπόθεση.
Γιατί δεν έχετε κριτική άποψη, δεν μπορείτε να ερμηνεύσετε, γιατί δέχεστε ότι σας πούνε αρκεί να έχει κατέβει από επάνω.
Ξέρεις για πόσα χρόνια κατέβαζε γραμμή ο Ανδρουλάκης και εκατοντάδες άλλα στελέχη που σήμερα βρίσκονται απέναντι;
Ευχαριστώ πάντως για την σύσταση και από την δική μου την πλευρά έχω να σου συστήσω να διαβάσεις, όχι μόνον εσύ αλλά ο καθένας και ολίγον από Μαρξ, ολίγον Ενγκελς, ολίγον από Λένιν και μια σειρά άλλους κλασσικούς της Μαρξιστικής επιστήμης.

Αλέξανδρος .Α.

sosat είπε...

Λάθος κίνηση απο ότι φαίνεται έκανα, δεν ήξερα ότι θα πέσω επάνω σε επαγγελματία προβοκάτορα που αν και δεν τον προκάλεσα , βρήκε την ευκαιρία της ζωής του να χύσει όλη την αντιΚΚΕ χολή που είχε μέσα του.
Θεωρώ ανώφελο και αντιπαραγωγικό να ασχοληθώ με επαγγελματίες προβοκάτορες, σε διατεταγμένη υπηρεσία....

sosat είπε...

Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το σχόλιο του "ανώνυμου Αλέξανδρου Α.",
αρχίζω και διακρίνω ένα γνώριμο πολύ γνώριμο ύφος , κάποιου/κάποιας που θέλει να εμφανίζεται σαν μέλος, (πρώην μέλος) του ΚΚΕ, αλλά παράλληλα συντάσει κείμενα και σχόλια με ανάλογο περιεχόμενο σαν αυτά που συναντάμε στο χαφιεδοblog "νεα σπορά".
Ειλικρινά λυπάμαι που το blog της ΒΒ με την πραχτική και με τα αναρτόμενα κείμενα "κατάφερε " να "προσελκύσει" όλους τους "ανώνυμους" χαφιέδες της πιάτσας, στυλ Αλέξανδρου...
Με μεγάλη μου λύπη βλέπω ότι αυτό δεν γίνεται τυχαία...
Εγω είμαι επώνυμος και έχω το θάρρος της γνώμης και όχι "ανώνυμος"...
Οι κομμουνιστές ποτέ δεν κρυβόντουσαν, μόνο οι ταγματασφαλίτες φόραγαν κουκούλα.
Οι κομμουνιστές πάντα έλεγαν και συνεχίζουν να λένε την γνώμη τους επώνυμα και υπεύθυνα , οι άλλοι "που δεν διαθέτουν τις προυποθέσεις" είναι τουλάχιστον απόγονοι των ταγματασφαλιτών και σύγχρονα τσιράκια του συστήματος, σε απόλυτα διατεταγμένη υπηρεσία.
Οποιος διαφωνεί με τα αναγραφόμενα μου, με επιχειρήματα παρακαλώ , να τα αντικρούσει, όχι με φιλοσοφίες του κώλου, με σνόμπ του στύλ, "σιγά μην απαντήσω στον Τάσο" (αυτό τουλάχιστον υποδηλώνει αδυναμία πολιτικής αντιπαράθεσης και πολιτικού πανικού) και με αλλοπρόσαλλες προσεγγίσεις και υπεκφυγές χαφιέδικου περιεχομένου λογικής της δεκαετίας του 80...
ΤΑΣΟΣ ΝΑΣΤΟΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...