Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Ο εφιάλτης είναι εδώ, ας τους τον στείλουμε πεσκέσι.


Δεν είναι ανάγκη να περιγράψει κανείς την κατάσταση που ζούμε σήμερα και την θέση στην οποία έχει περιέλθει η εργατική οικογένεια.
Και αυτά που πρόκειται να ΄ρθουν, τα διαβάζουμε καθημερινά, τα ομολογούν αλώστε και από μόνοι τους. 

Πρέπει όμως να δούμε τι μπορούμε και τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη των αγώνων που απαιτούνται, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η λαίλαπα που μας οδηγεί ακόμη πιο πέρα και  από τα όρια του Οξαποδώ.

Η διαπίστωση ότι το "κίνημα" βρίσκετε σαφώς πίσω από τις ανάγκες ή ότι εκφράζετε περιστασιακά δεν είναι κάτι καινούργιο.
Είναι μάλιστα μια πραγματικότητα που λειτουργεί αμφίδρομα  στην ψυχολογία του κόσμου.
"Διαπιστώνοντας"  ότι δεν γίνεται τίποτα, δεν κάνουν τίποτα.
Αναρωτιόμαστε και αγανακτούμε ,για το τι συμβαίνει, γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά.  

Η βαρβαρότητα που ζούμε όλοι, είναι πραγματική ή μήπως;

Είναι στην φαντασίωση κάποιων οι πάνω από 800.000 άνεργοι;

Είναι στην φαντασίωση μας οι όποιες περικοπές στους μισθούς,στις συντάξεις, τα ελαστικά ωράρια, τα μαύρα ανασφάλιστα μεροκάματα, η υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση στην παιδεία, στην υγεία,στο φάρμακο.

Είναι στη σφαίρα της φαντασίας "κάποιων" οι βάρβαρες φοροεπιδρομές, το εγκληματικό χαράτσωμα;

Μήπως είμαστε εμείς που ζούμε σε μια άλλη διάσταση και παρερμηνεύουμε τα γεγονότα με μια διεστραμμένη φαντασία που μεγενθύνει τα πάντα, υποκινούμενοι από έναν ιδιότυπο σαδομαζοχισμό;

Μήπως εν τέλη η κατάλυση των κοινωνικών,εργασιακών, δημοκρατικών κατακτήσεων, δεν είναι παρά ένα εφεύρημα για να ικανοποιηθούν στόχοι αλλότριων, εχθρικών δυνάμεων,  ενάντια στα συμφέροντα της Πατρίδας;

Στις καθημερινές συζητήσεις μόνιμη επωδός είναι:
"Και τι να κάνουμε;" ή

"μα τι να κάνω,μόνος μου;"  Ακόμη και το:

"Και μήπως αν φωνάξω θα με ακούσει κανείς και σεις που φωνάζεται τι κάνατε;"

Μέσα από αυτά τα ερωτήματα προκύπτουν οι φοβίες, ο αποπροσανατολισμός, η άγνοια, η αναποφασιστικότητα,η απόγνωση....
Ή μήπως εν τέλη αυτά δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά το άλλοθι του καθένα που στρουθοκαμηλίζοντας δεν βλέπει να γίνεται τίποτα γύρω του, απλά γιατί δεν θέλει να το δει, γιατί αν το δει, πρέπει και να αποφασίσει.

Και παρακαλώ, ποιος και γιατί καλείτε να αποφασίσει;

Η απαίτηση συμμετοχής σε δράσεις αντίστασης,είναι ακαδημαϊκού χαρακτήρα άραγε;

Γιατί αν συμβαίνουν όλα αυτά, πώς γίνεται και τα ανεχόμαστε, πώς γίνεται και δεν εξεγείρονται συνειδήσεις, πώς γίνεται και όλη αυτή η κατάσταση αντιμετωπίζεται με μια τέτοια  απύθμενη ανοχή ή και στην καλύτερη περίπτωση να περιορίζεται   σε μια φραστική αγανάκτηση τέτοια, που το μόνο που πετυχαίνει είναι να δίνει το χρόνο να παίρνονται αποφάσεις και κυρίως,να εφαρμόζονται.

Πόσο "Λίπος" είχε συσσωρεύσει ο καθένας μας,αλλά και η κοινωνία ολόκληρη, το προηγούμενο διάστημα;

Πόσο καιρό μπορεί ακόμη να συντηρείτε μια οικογένεια με άνεργους;

Με πόσους τόνους βοθρολύματος έχει σκεπαστεί η αξιοπρέπειά μας και το φιλότιμο  του Έλληνα;

Και τι χρειάζεται επί τέλους για να ξεπεραστούν οι αυταπάτες αν υπάρχουν ακόμη, για να αφυπνιστεί ο λαϊκός παράγοντας , για να μετουσιωθεί το ταξικό  ένστικτο σε ταξική συνείδηση; 

Αν η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι οι βρυκόλακες της νοσηρής μας φαντασίας,πρέπει εκ του αποτελέσματος να καταλήξουμε ότι τα ερωτήματα που μπαίνουν,δεν εκφράζουν άποψη είναι ερωτήματα και  είναι υπαρκτά.
Βλέπεις δεν γίνετε να βιώνεις την απόλυτη ένδεια  και να μην αντιδράς ψάχνοντας άλλοθι για την υποταγή σου.

Και τι να κάνουμε; Ρωτάει!
Δεν ξέρει ο κόσμος τι να κάνει, πως να αντιδράσει, δεν τον έμαθε κανείς και από μόνος του που να το μάθει δηλαδή,στα σχολειά τους, στην ανταγωνιστική κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, στις ειδήσεις των 8, στα πρωινάδικα, στα μεσημεριανάδικα;
Κάποιος έπρεπε να του το μάθει κάποιος επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον.

"Μα τι να κάνω μόνος μου" Ρωτάει!
Αισθάνεται μόνος του ο καθένας,πάει να πει δεν μπορεί να βρεθεί με τους άλλους, ποιους άλλους; 
Όχι τους όποιους, αυτοί τον ξεγέλασαν. 
Τους άλλους, που θα μπορέσει να τους εμπιστευθεί, που θα τον πείσουν και θα τον εμπνεύσουν και αυτούς δεν τους βλέπει πια και αν τους βλέπει, δεν μπορεί να τους  αναγνωρίσει.
"Κάποιος" πρέπει να του δείξει ότι είναι μαζί του και ότι ανάγκη είναι  να συμπορεύτουν
"κάποιος"επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον.

"Και μήπως αν φωνάξω θα με ακούσει κανείς και σεις που φωνάζεται τι κάνατε"  
"Κάποιος" πρέπει να του πει ότι αν από αυτούς που  φωνάζουν,  απουσιάζει αυτός ο ίδιος, τότε πράγματι δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Να του μάθει ότι η δική του η παρουσία είναι αναγκαία και αυτή την ανάγκη πρέπει να την μάθουν μάλλον και οι "κάποιοι"

Κάποτε τους έκλεινε την πόρτα, σήμερα που τους χρειάζεται δεν ξέρει που να τους βρει.
Δεν έμαθε καν να τους αναζητά βλέπεις. 
Σήμερα όμως τους περιμένει, τους  χρειάζεται  και αυτοί πρέπει να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτήν την ανάγκη με συνέπεια, με καθαρό λόγο, με τακτική  και  πρακτικές       επιλογές  που να συνάδουν και να είναι συνακόλουθες με τις αρχές, τις διακηρύξεις και τις ανάγκες των καιρών. 
Όχι από αλτρουισμό,αλλά  από ανάγκη, γιατί εμείς ξέρουμε ότι χωρίς την λαϊκή  συμμετοχή,δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα.

Έτσι και μέσα σε αυτήν  την  ζοφερή πραγματικότητα, καιρός είναι ο καθένας μας να αναλάβει την ευθύνη του, ο καθένας που έχει κατανοήσει τις απαιτήσεις των καιρών,να βγει μπροστά να επιδιώξει  την συμπόρευση να πείσει και να εμπνεύσει την κλιμάκωση των αγώνων που πρέπει να αναπτυχθούν για να αποκρουστεί η βαρβαρότητα της πλουτοκρατίας.

Μέσα από συλλογικότητες, από μόνος του μαζί με φίλους και γειτόνους,να στηθούν επιτροπές στις γειτονιές, στα σχολεία, μέσα από τους συλλόγους, από τα σωματεία, στην γειτονιά, στην αγορά, στο S/M, όπου βρισκόμαστε, όπου ζουν και κινούνται οι άνθρωποι  του μόχθου,πόρτα πόρτα, με όποιον μιλάμε,με πρωτοβουλίες, με ανοιχτές συνελεύσεις,να μπορέσουμε να συστρατευτούμε στους δρόμους  του αγώνα......


Έχετε άλλες προτάσεις αντιμετώπισης της κατάστασης;

Ο εφιάλτης είναι εδώ, ας τους τον στείλουμε πεσκέσι.









12 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Στη συλλογικότητα κατοικοεδρεύει και η αλληλεγγύη και η ελπίδα και η νίκη ακόμη.

Οικοδόμος είπε...

Καλή σου μέρα "ββ"

""Αισθάνεται μόνος του ο καθένας,πάει να πει δεν μπορεί να βρεθεί με τους άλλους, ποιους άλλους;
Όχι τους όποιους, αυτοί τον ξεγέλασαν.
Τους άλλους, που θα μπορέσει να τους εμπιστευθεί, που θα τον πείσουν και θα τον εμπνεύσουν και αυτούς δεν τους βλέπει πια και αν τους βλέπει, δεν μπορεί να τους αναγνωρίσει.
"Κάποιος" πρέπει να του δείξει ότι είναι μαζί του και ότι ανάγκη είναι να συμπορεύτουν"
"κάποιος"επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον.""

νομίζω πως αυτό είναι το ...ζουμί της υπόθεσης, και ο λόγος που η αντίδραση του λαού δε παίρνει τη μορφή ορμητικού χειμάρου.

Αυτό όμως θέλει ανάλυση και συγκεκριμένη χειροπιαστή πρόταση. Δηλαδή πως θα γίνει πράξη η συλλογική ατίδραση. Μη περιμένεις από τους απλούς αθρώπους της γειτονιάς να βγουν μόνοι τους μπροστά. δεν ξέρουν, δε βρισκουν τη δύναμη ή ξεσυνήθισαν με τα χρόνια.

""Σήμερα όμως τους περιμένει, τους χρειάζεται και αυτοί πρέπει να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτήν την ανάγκη με συνέπεια, με καθαρό λόγο, με τακτική και πρακτικές επιλογές που να συνάδουν και να είναι συνακόλουθες με τις αρχές, τις διακηρύξεις και τις ανάγκες των καιρών.""

Αυτούς περιμένουμε να δείξουν το δρόμο με συγκεκριμένες χειροπιαστές και εφαρμόσιμες προτάσεις σήμερα. Και όχι μόνο σε επίπεδο ΜΜΕ. Στις γειτοιές και με απαντήσεις στα ερωτήματα του λαού:
"πληρώνουμε τα χαράτσια;"
"ποιες οι συνέπειες αν δε τα πληρώσουμε;"
"έχουμε κάλυψη από συλλογικά όργανα, αν δε πληρώσουμε;"
(ότι κι αν λέμε στα μπλογκς, δε μπορούμε α ζήσουμε χωρίς ηλεκτρικό για πολύ).
"Κι αν αφού δεν πληρώσω με ξετινάξει η εφορία στους ελέγχους και τα πρόστιμα;"
(όλοι ξέρουμε πως αν αυτοί θέλουν σου βρίσκουν "παραβάσεις" για να πληρώσεις)
Αυτές και άλλες οι αγωνιώδεις ερωτήσεις φίλων και γειτόνων που άλλοι έχουν και δε θέλουν, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν και δε θέλουν να πληρώσουν.

Τι τους απαντάμε;

Καλή δύναμη!

blackbedlam είπε...

Ιχνηλάτη καλημέρα σου.
Αυτή η συλλογικότητα είναι το ζητούμενο.
Και γι΄αυτήν οφείλουμε να δουλέψουμε όλοι όσοι κάτι παραπάνω καταλαβαίνουμε και έχουμε την δυνατότητα να ερμηνεύουμε τα γεγονότα και προς τα που μας οδηγούν
Αυτό μας απελευθερώνει,είναι θέμα επιβίωσης και αξιοπρέπειας.
Δεν λυγίζουμε δεν παραδινόμαστε.
Ανάγκη μεγάλη, όλοι να συνεισφέρουμε για να μπορέσει να εκφραστεί ο θυμός και η αγανάκτηση, αλλά όχι μόνον, γιατί τούτη την ώρα είναι η ώρα που θα υπερασπιστούμε την ζωή που μας κλέβουν.
Μη διστάζουμε να μιλήσουμε με τους γύρω μας,να βρεθούμε μαζί τους να συμπορευτούμε. Στην καθημερινή αυτή προσπάθεια θα βρεθούν οι δρόμοι που θα μας οδηγήσουν στο ίδιο μετερίζι
Να είσαι καλά.

blackbedlam είπε...

Οικοδόμε καλημέρα και σε σένα.
Αν θέλει λέει ανάλυση.....Πολλά είναι αυτά που θέλουν ανάλυση και όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να σιάσουμε την ρότα μας ώστε να έχει αποτελέσματα, τουλάχιστον από δω και πέρα.
Δεν διαβάζουν η Μαρία και ο Παναγιώτης της γειτονιάς τις σελίδες μας, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εκείνοι που γνωρίζουν την κατάσταση και ακόμη και το που θα μας οδηγήσει.
Σε αυτούς απευθύνομαι. Πολλοί ξέρουμε και έχουμε εμπειρίες για τους τρόπους που θα προσεγγίσουμε τους διπλανούς μας.
Κάποιοι όχι και είναι αρκετοί. Κουράγιο θέλουν, διέξοδο θέλουν και αυτοί, τρόπους θέλουν.
Προχθές μίλαγα στην γειτονιά με ανθρώπους άσχετους από τα πολιτικά, παραπληροφορημένους, αποπροσανατολισμένους, ξέρεις τι μου είπαν;
"Βάλε ένα πούλμαν και θα έρθουμε όλοι"
Μιλάγαμε για την συγκέντρωση στις 28 του μήνα στο Υπουργείο οικονομικών.
Σκέφτομαι να πάρω παλιούς συντρόφους αποστασιοποιημένους και να φέρουμε γύρα την περιοχή, να μιλήσουμε με τους ανθρώπους του μόχθου, να τους καλέσουμε στην αυλή του σχολίου, να μιλήσουμε να τους ακούσουμε,βρε αδερφέ να καλέσουμε και έναν άνθρωπο από το "συνεπές συνδικαλιστικό κίνημα" ας πούμε, να εξηγήσει τους λόγους της άρνησης πληρωμών,να δώσει απαντήσεις .
Επιχειρήματα και απαντήσεις κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για το πως αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες.
Εμείς άλλωστε που θα πάρουμε αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες έχουμε έναν μπούσουλα και μπορούμε να εφοδιαστούμε με επιχειρήματα.
Αλλά το βασικό το πιο ουσιαστικό, είναι ότι όταν είμαστε πολλοί, όταν πορευόμαστε οργανωμένα, συντεταγμένα, αποφασιστικά, κανείς δεν μπορεί να βάλει χέρι.
Δεν έχουν ούτε τους μηχανισμούς, ούτε και το συμφέρον να προχωρήσουν ας πούμε σε διακοπή τους ρεύματος ή να μην θεωρήσουν τιμολόγια να μην δώσουν ενημερότητα.
Φαντάζεσαι να κόψουν το ρεύμα από 1.000.000 νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις;
Το 51% της ΔΕΗ ανήκει στο δημόσιο το 49% όμως σε επενδυτές πώς θα δεχτούν αυτά τα διαφυγόντα κέρδη από την διακοπή του ρεύματος;
Και φυσικά δεν θα κάνω αναφορά στα νομικού τύπου επιχειρήματά και υπάρχουν και τέτοια πολλά.
Αντισυνταγματικά είναι αυτά τα χαράτσια, αλλά και οι περισσότερες αποφάσεις που παίρνονται σε βάρος μας είναι εγκληματικές αφού οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση και στην εξόντωση.
Καλή δύναμη!

ELvA είπε...

Πως νικας πρακτικα ομως την.. ηττοπαθεια, γιατι απ ο τι καταλαβαινω, περι αυτου προκειται.
Οταν ακουει κανεις συζητησεις διαπιστωνει οτι οντως ενα μεγαλο μερος του κοσμου ειναι απογοητευμενοι και παρα το οτι ειναι εναντια στα μετρα λιτοτητος, ομως απεχει πολυ απο το να κατεβουν σε μια διαδηλωση και πρακτικα να κινητοποιηθουν ωστε να επηρεασουν και αλλους!
Μετα υπαρχουν και αλλοι που ειναι απομονωμενοι και δεν εχουν καταλαβει οτι ''τα δικα τους προβληματα'' ειναι ταυτροχρονα προβληματα πολλων.
Ενα αλλο θεμα ειναι οτι τα ΜΜΕ εχουν επιτηδες δημιουργησει αρνητικες εικονες για το ΚΚΕ και την ηγεσια του οποτε εκει χρειαζεται νομιζω πολυ κουβεντα και διαφωτιση στο να δει κανεις τι τελικα ειναι αυτο που μετραει και ποσο ενδιαφερεται κανεις για την ουσια και οχι τι του λενε τα ΜΜΕ.

blackbedlam είπε...

Όλα αυτά Elva είναι πραγματικές απορίες.
Έχεις δίκιο.
Η ηττοπάθεια που λες,να πριν λίγο αυτό κουβεντιάζαμε.
Από πόσο μακρυά έρχεται.
Πόλεμος,κατοχή, παράδοση των όπλων, εμφύλιος.
Αίμα,πολύ αίμα,μεγάλες θυσίες.... και;
Σήμερα 70 χρόνια μετά φτάνουμε να παραδεχόμαστε το λάθος "αυτό", γιατί είναι και άλλα....

Και κοίτα,δεν σου λέει κανείς και τι έκανες τότε που παρέδωσες τα όπλα,όχι,αλλά πλέον λειτουργεί αυτό υποσυνείδητα σχεδόν,έχοντας ήδη διαμορφώσει αντιλήψεις και ιδεοληψίες για ένα "κόμμα των λαθών" "ένα κόμμα που δεν αξιοποιεί τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες προς όφελος της εργατικής τάξης που λέει ότι εκπροσωπεί"

Έχει βαθιές ρίζες το σύνδρομο της ηττοπάθειας,ακόμη και σε προοδευτικα μυαλά,κυρίως μάλιστα.
Αυτό και άλλα πολλά που οι κατακτητές,γιατί οι κατακτητές επικράτησαν επί της ουσίας,εκμεταλλεύτηκαν και καλλιέργησαν στα μυαλά και στην αντίληψη του κόσμου και τώρα πρέπει να τα ερμηνεύσεις,πρέπει να τους πείσεις και πρέπει για να γίνει αυτό,να μπορέσει το ΚΚΕ να αποδείξει σήμερα πια,ότι τα λάθη του,το ατσάλωσαν,το έκαναν ποιο σοφό,πιο ικανό,πιο αποφασιστικό.
Και όχι μόνον με λόγια και διακηρύξεις,αλλά με την τακτική που ακολουθεί,με τις επιλογές του που θα συσπειρώνουν τις λαϊκές μάζες.

Για την απογοήτευση που λες και την δυσπραγία,την αναποφασιστικότητα,είναι που δεν μπορεί εύκολα να ερμηνευτεί ο λόγος που εξελίσσονται έτσι τα πράγματα,δεν ξέρει ο πολύς ο κόσμος να αποδώσει τις ευθύνες στο σύστημα,αλλά είναι πιο εύκολο να το αποδώσει στην ανικανότητα των πολιτικών.
Και έπειτα ο ρόλος των ΜΜΕ όπως λες είναι καταλυτικός.
Και εδώ είναι η δυσκολία να τους πείσεις ότι δεν φταίνε οι πολιτικοί,δεν φταίει ο Γιωργάκης ή ο Αντωνάκης,αλλά είναι αυτό καθ΄εαυτό το πολιτικό, το απάνθρωπο οικονομικό σύστημα που πια, έχει διαβεί τα όριά του και δεν πάει άλλο.
Δεν είναι εύκολο πράγμα, όμως πρώτον, είναι μοναδική ευκαιρία μέσα σε αυτές τις συνθήκες της βάρβαρης επίθεσης να πείσεις τον κόσμο που πλήττεται από τα μέτρα και βρίσκεται σε απόγνωση και, δεύτερο,είναι αναγκαίο όλοι όσοι αντιλαμβανόμαστε αυτήν την πορεία που ακολουθείτε να παλέψουμε αν θέλουμε να σωθούμε ή έστω να πεθάνουμε με ψηλά το κεφάλι.

Scorpion49 είπε...

Αγαπητέ Black Bedlam,
Προσπαθώ να καταλάβω με ποιο τρόπο θα αντιστραφεί όλο αυτό το στρεβλό κλίμα των τελευταίων δεκαετιών. Ο Καρατζαφύρερ και η παρέα του σιγά-σιγά και μεθοδικά κερδίζουν έδαφος, πότε με το λαϊκισμό, πότε προβάλλοντας το ψευδοπατριωτικό τους προφίλ με δυναμικό πάντα τρόπο. Δεν υποστηρίζω ότι οι βουλευτές μας πρέπει να δίνουν παράσταση εντός της βουλής, αλλά χρειαζόμαστε ανθρώπους δυναμικούς, αποφασιστικούς, με μεγαλύτερη πείρα και ευφράδεια λόγου μέσα στη βουλή, π.χ. Λιάνα Κανέλλη, Σπύρος Χαλβατζής, Νίκος Καραθανασόπουλος, κ.λπ. Πρέπει να κηρύξουν πόλεμο μέσα και έξω από τη βουλή, όχι επαναλαμβάνοντας στερεότυπα, αλλά δίνοντας τους ηχηρά τεκμηριωμένα χαστούκια ώστε ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας να μονολογεί «μωρέ μπράβο τους, καλά τους τα ψέλνουν». Να δώσουν ρεαλιστικές λύσεις στα καθημερινά προβλήματα της εργατικής τάξης, ένα από αυτά είναι και τα έκτακτα χαράτσια, αλλά πριν ακολουθήσει ο κάθε πικραμένος την παρότρυνση της μη πληρωμής των αντιλαϊκών χαρατσιών, θα έπρεπε να είχε ήδη συσταθεί ο σχετικός φορέας που θα κάλυπτε στοιχειωδώς τους πολίτες που δεν αποδέχονται να πληρώσουν τα εν λόγω χαράτσια. Καταλαβαίνουμε λοιπόν όλοι τι πρόκειται να γίνει όταν αρχίσουν οι διακοπές ρεύματος (δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον Φωτόπουλο) και τα μπιλιετάκια της εφορίας (φαντάζεστε όλοι αυτοί οι πολίτες να προστρέχουν στο ΠΑΜΕ για το λογαριασμό;). Δεν είμαστε εν μέσω επανάστασης σύντροφοι γιατί τότε θα ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Πρέπει να δρομολογηθούν ριζοσπαστικές αλλαγές στην ηγεσία του κόμματος, μετά από τόσα δεινά και τα ποσοστά παραμένουν μεταξύ 7+8%. Κάτι πρέπει να γίνει, να γίνουν αλλαγές, κάτι φταίει. Πιστέψτε με, σε ένα μήνα κλείνω τα 62 μου χρόνια, από μικρό παιδί είμαι κοντά στο ΚΚΕ, όχι ως μέλος, αλλά ιδεολογικά, και θα παραμείνω ως το τέλος της φυσικής μου πορείας, περιμένοντας όμως να δω τις αλλαγές εκείνες που θα δώσουν ώθηση στο κόμμα και οι οποίες είμαι σίγουρος ότι θ’ αποκτήσουν την υποστήριξη του κόσμου. Θα χαρώ πολύ αν αξιωθώ να το ζήσω!!

Ευμένης είπε...

ΒΒ Καλημέρα
Τι επιτέλους πρέπει ακόμη να γίνει, για να σταματήσουμε αυτό αξιοθρήνητο μοιρολόϊ;
Να βγούμε από αυτή την κατάσταση γενικής αμηχανίας και ηττοπάθειας;
Για όλους εκείνους που οραματίζονται την πλήρη ανατροπή της καθεστικυϊας τάξης, ίσως θα έπρεπε να υπάρξει αλλαγή στρατηγικής.
Ξεκινώντας πάντα από την βαθιά κατανόηση της χρονικής συγκυρίας, στην οποία καλούνται να δράσουν οι κομμουνιστές.
Επιβάλλεται να καταδειχθεί με πιο έντονο τρόπο η τεράστια απόσταση, της κρατικής αυθαιρεσίας, και παρανομίας, σε σχέση με το κοινωνικό αίσθημα.
Ήμαστε στο και πέντε, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για αργοπορίες και κωλυσιεργίες.
Όταν σήμερα κατακρεουργούνται τα εργασιακά δικαιώματα, εμείς να ανεχόμαστε η συζήτηση να γυρνάει, στο με πιο τρόπο θα εφαρμοστεί η εφεδρεία [απόλυση].
Δηλαδή έχουμε καταντήσει να μας δείχνουν το δάσος που καίγεται, και να μην κοιτάζουμε καν το δέντρο, αλλά το δάχτυλο.
Ο λαός είναι φοβισμένος, και αισθάνεται ανήμπορος, ωραία τροφή για το φίδι του φασισμού.
Εδώ οι κομμουνιστές πρέπει να μπροστά όπως πάντα, με τόλμη και αποφασιστικότητα, να εμπνεύσουν τον λαό, ότι η μόνη σωτηρία του είναι η αντίσταση, και η ανατροπή του αστικού καθεστώτος.
Αυτό για να γίνει προϋποθέτει εκλαϊκευση των θέσεων και προτάσεων του κόμματος.
Να απαντήσει πειστικά,[γιατί μπορεί να το κάνει] στο τι θα γίνει σε περίπτωση χρεοκοπίας, και εξόδου από το ευρώ.
Μόνο έτσι θα ξεδοντιαστεί και απαίσιο τέρας του ωμού εκβιασμού που χρησιμοποιεί κατά κόρον η "κυβέρνηση" και τα αργυρώνητα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ.
Ένας τρόπος για να προκαλέσει μια τέτοια συζήτηση θα ήταν τώρα που τα "δημοψηφίσματα" είναι της μόδας, να επαναφέρει το αίτημα για δημοψήφισμα για έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση.
Μόνο κέρδος θα έχει από μια δημόσια συζήτηση, όπου θα του δοθεί η ευκαιρία να εξηγήσει την δική του πρόταση ΕΞΟΥΣΙΑΣ, συντρίβοντας τους ανύπαρκτους δράκους των αστικών παραμυθιών.

Scorpion49 είπε...

Ζητώ ταπεινά συγνώμη για την λανθασμένη προσφώνηση. Έπρεπε πριν κάνω το πρώτο μου σχόλιο στο blog σου να ενημερωθώ πρώτα για το πλήρες προφίλ σου, βιάστηκα, παράλειψή μου….. Θα με μαλώσει ο φίλος Οικοδόμος!

blackbedlam είπε...

Φίλε Scorpion49
Καλώς όρισες στην παρέα μας.Εύλογα τα ερωτήματα και και καθόλου ρητορικά προκύπτουν άλλωστε εκ του αποτελέσματος.
Του σημερινού αποτελέσματος και εκείνο που μπορεί να καταγράψει κανείς είναι ότι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών.
Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία επαναστατικοποίησης των συνειδήσεων λόγω των πιέσεων και των βάρβαρων μέτρων που επιβάλλονται.
Εδώ λοιπόν είναι αναγκαία η παρέμβαση του ΚΚ ώστε αυτή η διαδικασία να έχει καταλυτικά αποτελέσματα στην οργανωμένη πάλη και στην κατεύθυνση της ανατροπής του βάρβαρου συστήματος.
Πόλεμος μέσα στην Βουλή, κυρίως όμως κάτω στον κόσμο, εκεί που βρίσκονται οι άνθρωποι του μόχθου.
Οι δυνάμεις ποσοτικές και ποιοτικές απ΄ότι φαίνεται είναι αυτές,αυτός είναι ο λόγος που απαιτείτε η συμμετοχή των ανθρώπων που έχουν συνείδηση και συναίσθηση γι΄αυτό που συμβαίνει και γι΄ αυτό που έρχεται.Χρειάζονται πρωτοβουλίες και είναι ένα ζήτημα να τα περιμένουμε όλα από το ΚΚΕ και να περιοριζόμαστε σε μια κριτική που σίγουρα όταν γίνεται καλοπροαίρετα συμβάλλει στο ξεπέρασμα των αδυναμιών.
Και προσωπικά πιστεύω ότι πλέον πρέπει να λέγονται κάποια πράγματα με την ελπίδα ότι παίρνονται υπ΄όψη.
Μπορούμε να πάρουμε πρωτοβουλίες να βρεθούμε μαζί με τον κόσμο της δουλειάς, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τον φοιτητόκοσμος, τις γυναίκες, με όλους, να τους ενθαρρύνουμε.
Οι καθημερινοί αγώνες θα αναδείξουν και νέους λαϊκούς ηγέτες και θα κατευθύνουν τα βήματά μας δίπλα με όλους όσους με συνέπεια αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς της βίας και της τρομοκρατίας.
Η άρνηση πληρωμών έχει κυρίως πολιτικό χαρακτήρα,εκτός που είναι αντισυνταγματικά τα χαράτσια στην ουσία τους,εκτός του ότι θα παίρνονται διαρκώς νέα μέτρα, εκτός του ότι πολλοί συνάνθρωποί μας δεν είναι και σε θέση να τα αντιμετωπίσουν σήμερα και αύριο θα είναι πολλοί περισσότεροι, μπορούμε και πρέπει να τα καταργήσουμε στην πράξη.Μαζικά και οργανωμένα.
Αν σήμερα μπορείς να πληρώσεις κόβοντας από ζωτικές ανάγκες σου, αύριο δεν θα μπορείς.
Πρέπει λοιπόν όσο πιο σύντομα να βάλουμε τέλος σε αυτήν την λαίλαπα.Να δείξουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποκύπτουμε στην βαρβαρότητα τους.
Εμείς έχουμε ήδη πτωχεύσει. Ε, στο κάτω κάτω έχουμε και μια αξιοπρέπεια αυτήν ας μην την ξεπουλήσουμε κάτω από τα ψευτοδιλήμματά τους και τις τρομοκρατικές τους επιθέσεις.
Η άρνηση πληρωμών είναι μια πολιτική πράξη, είναι κάτι που θα τους φέρει σε πολύ δύσκολη θέση και μέσα από αυτήν την πάλη θα αναπτυχθεί μια δυναμική. Θα μπορέσουμε να συναντηθούμε με τον κόσμο κάτω από έναν κοινό στόχο που μας πλήττει όλους
Ρίξε μια ματιά στην προηγούμενη ανάρτηση να δεις τι είπε ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΕΗ "Αν πάρει μαζικά χαρακτηριστικά η άρνηση πληρωμών ώστε η ΔΕΗ δεν θα μπορεί να εφαρμόσει τα μέτρα"
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν στο ΚΚΕ 14% αν αυτό σε ικανοποιεί.
Ας βάλουμε τα δυνατά μας και κατά πως λέει και ο ποιητής:
"Το ζήτημα δεν είναι να εισ΄αιχμάλωτος, το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι"

ΥΓ:Σε κάποιο διάλειμμα θα σε παραπέμψω σε κάποια παλιά ανάρτηση μου, τότε που φάνηκε ότι ήμουν γένους θηλυκού, γιατί όλοι οι φίλοι με θεωρούσαν σερνικό!
Μόνο μια γυναίκα κατάλαβε, όπως είπε, από τον τρόπο που γράφω ότι είμαι γυναίκα.
Είχε γίνει μεγάλη πλάκα.
Αλλά και αυτή ήταν Πειραιώτισσα!
Εγώ Κοκκινιώτισσα και πολύ περήφανη. αν αυτό σου λέει κάτι.

Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα.

blackbedlam είπε...

Ευμένη καλησπέρα.
Έτσι που εξελίσσονται τα πράγματα η βάρβαρη επιδρομή του κεφαλαίου μέσω των πολιτικών τους εκφραστών,η επίθεση στις λαϊκές κατακτήσεις με στόχο την εξόντωση μέρους των παραγωγικών δυνάμεων,νομίζω ότι τέλος δεν θα έχουν και θα εκφραστούν και με άλλους τρόπους,στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν μια ισχνή και πολύ βραχύβια ανάκαμψη που για τους λαούς θα σημαίνει την απόλυτη εξαθλίωση.
Σε αυτή τους την προσπάθεια και στην αναζήτηση υψηλής κερδοφορίας,δεν θα διστάσουν να προχωρήσουν σε ακόμη πιο οδυνηρά μέσα, με απρόβλεπτες εξελίξεις σε βάρος των λαών.
Δες τις εξελίξεις που συμβαίνουν το τελευταίο καιρό στην Ανατολική Μεσόγειο.Εκεί που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων.Η κατάσταση που διαμορφώνεται εκεί είναι επικίνδυνη και βρωμάει μπαρούτι.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο λόγος πέφτει και στις πλάτες του λαού.
Το ΚΚΕ κάνει αυτό που νομίζει σωστό, αν υπάρχει ένσταση ως προς την ορθότητα της τακτικής που επιλέγει, της πρακτικής που εφαρμόζει, ο μόνος που μπορεί να δώσει απάντηση είναι ο ίδιος ο λαός με όλες του τις αδυναμίες, με τον αποπροσανατολισμό που του επιβάλλεται από την παραπληροφόρηση και εάν δεν είναι σε θέση να αντιδράσει τότε θα είναι άξιος της μοίρας του,μίας μοίρας την οποία υποχρεωτικά θα ακολουθήσουμε και εμείς.
Από εκεί και πέρα η ιστορία θα κρίνει.
Έχεις διαβάσει που τελευταία το ΚΚΕ λέει :"Ένας για όλους και όλοι για έναν"
Προσπάθησε να το ερμηνεύσεις αυτό.
Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που λέει: Εμείς τα λέμε (έτσι που τα αντιλαμβάνονται) τι άλλο μπορούμε να κάνουμε.
Σε συνέντευξή της η Αλέκα είναι που έλεγε στις 31/5

"Εμείς αυτό που λέμε χρόνια τώρα είναι ότι ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Και ένα κίνημα πάντα θα έχει τη λαϊκή πρωτοβουλία, την αυτενέργεια, θα συνδυάζει το συνειδητό με το αυθόρμητο, διότι μιλάμε για μάζες".

Ξαναλέω ότι η ιστορία θα κρίνει στο μεταξύ.........ο λαός να βάλει το χέρι του και εμείς από κοντά.

Scorpion49 είπε...

Αγαπητή blackbedlam,
Χαίρομαι που συνομιλώ με Κοκκινιώτισσα, και από ότι καταλαβαίνω με νέα δυναμική κοπέλα. Η πρώτη μου δουλειά, στα 13 μου χρόνια, βοηθός ελαιοχρωματιστή στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Κοκκινιάς (Νυν Νίκαιας). Έχω λοιπόν μνήμες αν και κάτοικος άλλου δήμου.
Η δυναμική που έχει ο ταξικός αγώνας του ΚΚ αναγνωρίζεται από κάθε εργαζόμενο που έχει νοιώσει στο πετσί του όλη αυτή την ανάλγητη οικονομική πολιτική, το αξιοπερίεργο όμως είναι ότι δεν εκφράζεται και με τα ανάλογα ποσοστά στην κάλπη (δημοκοπικά τουλάχιστον). Δε θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι χρειάζεται αλλαγή σκυτάλης στη θέση του/της Γ. Γραμματέα (δύο τετραετίες είναι αρκετές), μπορούν να προσφέρουν και από άλλες θέσεις, ή εάν είναι τόσο δημοφιλείς και άξιοι να παίρνουν την έγκριση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του κόμματος. Όπως είχε πει και ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης «δε θέλω να φτάσω στο σημείο να μου πάρει η κότα το ψωμί απ΄το χέρι».
Ίσως αυτή μου η επιμονή να θεωρηθεί προβοκατόρικη, μα πίστεψέ με το μόνο που με νοιάζει σ’ αυτήν την ηλικία είναι η βελτίωση των συνθηκών ζωής των νέων παιδιών, και των παιδιών των παιδιών μας, και αυτό θέλω να το δω και να το ακούσω μέσα από μια δυναμική νεανική στεντόρεια φωνή Γ.Γ. του ΚΚΕ. Εμείς έχουμε περάσει άσχημες καταστάσεις, μέτριες και καλές, είμαστε μαθημένοι. Οι νέα γενιά δε φταίει σε τίποτα, εμείς καλά να πάθουμε, φταίξαμε και θα πληρώσουμε. Τουλάχιστον στο επόμενο συνέδριο πρέπει οπωσδήποτε να εκλεγεί νέος-α Γ.Γ. στην ηγεσία του κόμματος, υπάρχουν άνθρωποι που αξίζουν να διαδεχθούν την Αλέκα, στην οποία ομολογώ ότι οφείλουμε κάθε σεβασμό για το έργο που έχει προσφέρει, και τον αγώνα που έχει δώσει για την επιβίωση του ΚΚΕ σε δύσκολες συνθήκες, ειδικά μετά την κατάρρευση των πρώην Σοσιαλιστικών Χωρών.
Το 14% μπορεί να γίνει και 20% αρκεί ο κάθε έλληνας πολίτης του μόχθου να καταλάβει ότι, είτε πληρώσει τα χαράτσια, είτε όχι, όταν έλθει η ώρα της κρίσης, που δεν είναι άλλη από την ώρα της κάλπης, να κάνει τη σωστή επιτέλους επιλογή και να ρίξει δαγκωτό ΚΚΕ!!
Καλό σου βράδυ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...