Είναι ένα σχόλιο γραμμένο από καρδιάς, με βαθύ συναίσθημα, αλλά και συναίσθηση και πίστη στα πανανθρώπινα ιδανικά και στις ανάγκες των καιρών.
Προσεκτικός στις εκφράσεις του και με βαθιά συνείδηση του ρόλου που απαιτείτε να παίξει η εργατική τάξη και ο πολιτικός της φορέας.
Από το κείμενό του αναδύεται όλη η αγωνία, αλλά και η αποφασιστικότητα.
Καταγράφεται η ευαισθησία αλλά και η ταξική συνείδηση.
Μέσα από το κείμενό του, προκύπτουν ερωτήματα εναγώνια, προκύπτει η ανάγκη, ο θυμός, αλλά κυρίως προκύπτει η πίστη στην δυναμική που μπορεί να αναπτυχθεί με την καθοδήγηση του κόμματος της εργατικής τάξης.
Για δείτε τι λέει:
Καταγράφεται η ευαισθησία αλλά και η ταξική συνείδηση.
Μέσα από το κείμενό του, προκύπτουν ερωτήματα εναγώνια, προκύπτει η ανάγκη, ο θυμός, αλλά κυρίως προκύπτει η πίστη στην δυναμική που μπορεί να αναπτυχθεί με την καθοδήγηση του κόμματος της εργατικής τάξης.
Για δείτε τι λέει:
"Να φωνάξουμε δίπλα μας να πάρουν θέση, τους αγουροξυπνημένους που βγήκαν στους δρόμους και άσκοπα περιφέρονται. Να τους εξηγήσουμε πως αυτός που ποδοπάτησε την ζωή τους και ξερίζωσε τα όνειρα τους είναι ο καπιταλισμός, και καιρός είναι πια να χωρίσουμε μαζί του μια για πάντα τα τσανάκια μας".
Και παρακάτω:
" Μας λείπει αυτός που θα αξιοποιήσει την διάθεση για προσφορά των πολλών. Το ΚΟΜΜΑ που πρέπει επιτέλους να αναλάβει επί της ουσίας, τον ρόλο της πρωτοπορείας που του χρεώνουν οι κλασικοί. Του κρατάμε την πρώτη θέση, αρκεί να παίξει τον ρόλο που του πρέπει, και σαν μια φωτεινή δέσμη από σεληνόφως να γίνει φάρος-οδηγός στην εξέγερση που έρχεται".
Λέει και συνεχίζει:
"Όχι βιαστικά μα γρήγορα και αποφασιστικά".συμπλήρωση δική μου Έγκαιρα.
Για να κλείσει λέγοντας :
"Ας συγχρονίσουμε επιτέλους τους χτύπους της καρδιάς μας, για τα μεγάλα που μας ενώνουν, τ' άλλα θα τα λύσουμε στον δρόμο και στην πράξη.
- Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο.
- Ο/Η Ευμένης είπε...
- Των αδικοχαμένων συντρόφων μας το ολοκαύτωμα δεν λησμονούμε. Την ύβρη και την χυδαιότητα των κρατούντων δεν ξεχνούμε. Περιθάλπτουμε τ' αιματοβαμμένα ξεκοιλιασμένα όνειρα μας, που τα 'χουν πεταμένα στου δρόμου την άκρια. Ας συνταχθούμε δεν μας πρέπουν τ' εύκολα συμπεράσματα, ας κοιτάξουμε κατάματα τις αδυναμίες μας, και ας προσπεράσουμε κρίνοντας πάντα με επιείκεια. Δεν μας πρέπουν ανώφελα δάκρυα, από ανήμπορους ανθρώπους, απέναντι στον χλευαστικό σαρκασμό των πλεονεχτών και αχόρταγων δυναστών μας. Ακούστε τον ανατριχιαστικό ήχο των κλειδιών του δεσμοφύλακα μας. Λιγδιασμένοι λακέδες, υπηρέτες μιας βλογιοκομένης "δημοκρατίας" φτύνοντας νεκρές λέξεις από τα σαπισμένα στόματα τους. Να φωνάξουμε δίπλα μας να πάρουν θέση, τους αγουροξυπνημένους που βγήκαν στους δρόμους και άσκοπα περιφέρονται. Να τους εξηγήσουμε πως αυτός που ποδοπάτησε την ζωή τους και ξερίζωσε τα όνειρα τους είναι ο καπιταλισμός, και καιρός είναι πια να χωρίσουμε μαζί του μια για πάντα τα τσανάκια μας. Να τους αναγκάσουμε να κάνουνε στην άκρη, δεν μπορούν πια να μας φράζουνε τον δρόμο. Καγχάζουν οι αργυρώνητοι των τηλεπαραθύρων, νομίζουν ότι μας γονάτισαν, ότι τσάκισαν τις αντοχές μας, πλανώνται πλάνην οικτράν. Το στήθος μας φουσκώνει, το στήθος μας φουσκώνει και βγαίνει του πόθου μας ο τρομερός ο βρυχηθμός, ο αχός του ξεπερνάει τα πέρατα της πολιτείας. Όλα τ' άλλα τα ρυπαρά που γίνονται αντιληπτά με την ακοή και την οσμή, χάνονται, και πελώρια σηκώνεται και ανεμίζει η σημαία μας, ενάντια στην σύγκρουση που έρχεται. Πρόθυμα χέρια αδράζουν πτυοσκάπανα και καθαρίζουν τις λεωφόρους από τα περιττώματα του χυδαίου λαϊκισμού, και του φτηνού ανώφελου μικροαστισμού. Με άλλα υλικά θα χτίσουμε εμείς τις πολιτείες μας, ανεκτίμητα, αδελφοσύνη, ισότητα, ισονομία, αξιοπρέπεια, και σιγουριά. Αυτά μας προστάζει η λατρεμένη μας ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ για να φθάσουμε σε μια κοινωνία αταξική. Μας λείπει αυτός που θα αξιοποιήσει την διάθεση για προσφορά των πολλών. Το ΚΟΜΜΑ που πρέπει επιτέλους να αναλάβει επί της ουσίας, τον ρόλο της πρωτοπορείας που του χρεώνουν οι κλασικοί. Του κρατάμε την πρώτη θέση, αρκεί να παίξει τον ρόλο που του πρέπει, και σαν μια φωτεινή δέσμη από σεληνόφως να γίνει φάρος-οδηγός στην εξέγερση που έρχεται. Όχι βιαστικά μα γρήγορα και αποφασιστικά. Να λάβει επιτέλους τέλος, αυτός ο αδιάντροπος εξευτελισμός, από χυδαίους λιγούρηδες επιστατούντες. Τα μάτια μας τα 'κανε ο πόνος και οργή στενά σαν σχισμές, τα δάκρυα μας γίναν πυρακτωμένοι σταλακτίτες, τα μηνίγγια μας χτυπάνε, πλησιάζει η ώρα. Να ηχήσουν τα εμβατήρια μας, ο καθένας μας να κάνει το χρέος του, και όλοι μαζί σαν μια χιονοστιβάδα από καθήκον να καθαρίσουμε την σαπίλα και την μούχλα. Ας συγχρονίσουμε επιτέλους τους χτύπους της καρδιάς μας, για τα μεγάλα που μας ενώνουν, τ' άλλα θα τα λύσουμε στον δρόμο και στην πράξη.
Απ΄αφορμή τους προβληματισμούς του Φίλου Ευμένη.Καιρός είναι πια, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.Να προβληματιστούμε, να ασκήσουμε το δικαίωμά μας στην κριτική,να προχωρήσουμε και στην αυτοκριτική μας.Τα περιθώρια λιγοστεύουν, θα μετράμε θύματα ,θα περιοριζόμαστε σε διαπιστώσεις, σε καταγγελίες, θα επαναλαμβανόμαστε,θα αναπαράγουμε,θα φουσκώνουμε από υπερηφάνεια που εμείς τα λέγαμε από πάντα και, θα κοιτάμε τον ταξικό εχθρό να ζει μέσα στην σήψη του ενώ όλοι εμείς θα πεθαίνουμε από σηψαιμία, ενώ πρέπει να τον θάψουμε.
Αναρτήσεις
14 σχόλια:
Ηδη καλή μου ΒΒ τα θύματα μέχρι το Μάη είναι επισήμως 850.000 κι από Σεπτέμβρη προβλέπεται άγρια σφαγή!
Πες μου σε παρακαλώ γιατί όλα αυτά που βλέπουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν τα βλέπουν αυτοί που πρέπει;Οι εξεγέρσεις θέλουν και ηγέτες για να έχουν επιτυχία.Ποιοι είναι αυτοί και τι περιμένουν;Πόσα ακόμα πρέπει να υποστούμε για να παίξουν το ρόλο τους;ή μήπως ο ρόλος τους τελειώνει εδώ που αρχίζει το δικό μας μαρτύριο και τζάμπα προσδοκάμε κάτι να γίνει;Εχει διαβεί πολλούς Γολγοθάδες ο λαός μας και μάλλον κι αυτόν μόνος του θα τον διαβεί!
@Ζείδωρον:
Για τις ηγεσίες μας, και πιστεύω θα καταλάβεις....
Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς
που ο καιρός τους ήρθε
ποτέ δεν είναι πολύ αργά!
Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ
να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!
Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο!
Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!
Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα!
Μάθαινε, εξηντάχρονε!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε!
Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!
Μπέρτολτ Μπρέχτ
Άντε τώρα, μετά την κραυγή αγωνίας του Ζείδωρον και την αναφορά στην μάθηση του Μπρέχτ από τον TRASH, να σχολιάσεις.
Ας είναι, θα το επιχειρήσω.
"Δεν αρκεί να μην μπορούν οι από πάνω, πρέπει και να το θέλουν οι από κάτω, για να αλλάξει τάξη η εξουσία".
Η μια αλήθεια είναι ότι "οι ηγέτες γεννιούνται δεν γίνονται", η άλλη όμως η πιο σημαντική είναι ότι "στις κατάλληλες ιστορικές στιγμές αναδείχνονται κι οι Ιστορικές εκείνες Προσωπικότητες, που θα παίξουν τον ιστορικό τους ρόλο".
Το θέμα είναι, να καταλάβουμε όλοι οι άλλοι, ότι ο Ηγέτης μόνος του δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα. Ο Ηγέτης είναι ο μπροστάρης ... αλλά πρέπει να τον ακολουθήσουμε πολλοί!
Με σωστή σκέψη, κρίση και προοπτική.
Εμείς, λοιπόν, οι "ακολουθούντες", είμαστε έτοιμοι ;
Για να δούμε ...
Ο φιλος Ζειδωρον λεει:
''Εχει διαβεί πολλούς Γολγοθάδες ο λαός μας και μάλλον κι αυτόν μόνος του θα τον διαβεί''!
Aυτη ειναι η μοιρα των λαων που ενω βλεπουν οτι τους υποτιμουν με καθε μεσο και τροπο, αυτοι δεν σηκωνουν κεφαλι. Ισως πρεπει να τα χασουμε ολα, για να σηκωσουμε τα βλεμματα μας πιο ψηλα...
Ελπιζω να καταλαβουμε οτι κανεις δεν θα μας σωσει, αν μονοι μας δεν κανουμε τιποτα και περιμενουμε να μας σωσουν οι ..ηγετες!
Μονάχα να κοιτάζεις ήρεμα
τα νύχια τα μαλλιά μου και τα χρόνια
πούναι βρώμικα
και γώ
να μη δίνω φράγκο για όλα αυτά
Μόνο το κόμμα, το χριστουλάκο τους
γιατί δε φτιάχτηκε το κόμμα τόσα χρόνια
και σύ νάσαι φίλος. Φίλος-φίλος
έτσι όπως το λέει ο Καζαντζίδης
Κ.Γωγου
"Μας λείπει αυτός που θα αξιοποιήσει την διάθεση για προσφορά των πολλών. Το ΚΟΜΜΑ που πρέπει επιτέλους να αναλάβει επί της ουσίας, τον ρόλο της πρωτοπορείας που του χρεώνουν οι κλασικοί."
καλημέρα σε όλους
Η εντύπωσή μου είναι πως δεν υπάρχει (ακόμα) αυτή η διάθεση από τους πολλούς για προσφορά. Αναρωτιέμαι τι άραγε περιμένουν (-ουμε) για να εκδηλώσουμε αυτή τη διάθεση.
Μας τσακίζουν καθημερινά, μας ποδοπατούν, αλλά οι αντιδράσεις του κόσμου παραμένουν (ακόμα) στις μούτζες και στους αφορισμούς γενικά, για τους πολιτικούς.
Όσο για το κόμμα και τους ηγέτες, το ρόλο της πρωτοπορίας κλπ.
Το «κόμμα», το κάθε κόμμα δεν είναι κάτι απρόσωπο. Το κόμμα είμαστε εμείς, είναι οι άλλοι, είναι τέλος πάντων αυτοί που το απαρτίζουν, άνθρωποι σαν κι εμάς. Η καθοδήγησή του όπως και η ηγεσία του βγαίνει από τα μέλη του και εκφράζει τα μέλη του και ένα μικρό κομμάτι του λαού.
Το ζήτημα είνα (και αυτό είναι το δύσκολο!) να καταφέρει να εκφράσει αλλά και να εμπνεύσει τους πολλούς. Την πλειοψηφία του λαού.
Γιατί την ηγεσία μιας επανάστασης δεν μπορεί να την πάρει εξ οφίτσιο. Δεν τη δικαιούται.
Μόνο οι λαοπρόβλητοι ηγέτες όπως μας διδάσκει η ιστορία, κατάφεραν με τη σωστή καθοδήγησή τους να αλλάξουν τη μοίρα των λαών και να γράψουν οι ίδιοι ιστορία.
Οι επίγονοί τους τα «θαλάσσωσαν» ακριβώς γιατί δεν ένιωθαν την ανάσα των λαών τους. Δεν απολάμβαναν της αποδοχής της κοινωνίας.
Δεν περιμένω κάποιο ειδικό περί εξεγέρσεων, κάποιο «μάνατζερ» των επαναστάσεων να με καθοδηγήσει. Περιμένω την πραγματική έκρηξη της οργής του λαού, συντεταγμένα και συνειδητά.
Είμαι σίγουρος πως μέσα από αυτή την έκρηξη θα αναδειχτούν οι ηγέτες και οι ηγεσίες που θα καθοδηγήσουν τους πολλούς.
Και ίσως εκπλαγούμε από κάποιους που σήμερα τους θεωρούμε ανεπαρκείς ή «λίγους»…
Το μέλλον θα δείξει το δρόμο…
Καλή δύναμη σ' όλους!
Να ζητήσω συγνώμη για την καθυστέρηση της παρουσίας μου ήταν πάνω από την θέλησή μου.
Θα ήθελα να πω και γω την γνώμη μου για την κάθε ενδιαφέρουσα άποψη που έχετε όλοι εκφράσει.Αλλά αλήθεια δεν μου είναι εύκολο.Θα ήθελα να πω στον φίλο τον Ζείδωρο ότι τα ερωτήματα του η αγωνία του είναι και πολλών άλλων αγωνία.
Θα ήθελα να πω ότι η προτροπή του σ.Trash που υιοθετεί τον Μπρεχτ είναι τόσο αναγκαία και φαντάζομαι ότι δεν την απευθύνει μονάχα στον φίλο τον Ζείδωρο αλλά ότι απευθύνεται σε όλους εκείνους που έχουν συνειδητοποιήσει την κατάσταση,σε όλους εμάς, πολύ δε περισσότερο στην οργανωμένη πρωτοπορία,γιατί είναι αυτή που έχει χρέος να πείσει και να εμπνεύσει την εργατική τάξη.
Είναι αυτή που έχει την μεγαλύτερη υποχρέωση στην γνώση και στην μάθηση.
Θα ήθελα να πω στον σ.Φάρο που κάνει αναφορά στους ηγέτες λέγοντας ότι οι ηγέτες γεννιούνται και εγώ ελπίζω ότι δεν εννοεί ότι γεννιούνται από την κοιλιά της μάνας τους,αυτό άλλωστε θα ήταν καθαρά μια Αντιμαρξιστική άποψη.
Το ερμηνεύω λοιπόν,ότι γεννιούνται στους καθημερινούς αγώνες αναδικνύονται μέσα από τους δεσμούς τους με τις μάζες.
Συνεχίζει μάλιστα λέγοντας:
Ο Ηγέτης είναι ο μπροστάρης ... αλλά πρέπει να τον ακολουθήσουμε πολλοί!
Θα συμπλήρωνα εγώ ότι:
Ο ηγέτης είναι ηγέτης,γιατί μπορεί να πείσει και να εμπνεύσει τους πολλούς. Αν δεν μπορεί να τους πείσει ηγέτης δεν είναι.
Να λοιπόν η αξία της προτροπής του Trash.
Και έχει δίκιο η Εlva που λέει ότι είμαστε εμείς που πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι,αλλά ας μην ξεχνάμε ότι με τους μηχανισμούς που διαθέτει η άρχουσα τάξη το καθήκον αυτό πέφτει στις πλάτες του ΚΚ.
Aυτός είναι που υπολογίζουμε σαν ηγέτη της εργατικής τάξης.
Αυτός είναι ο ιστορικός του ρόλος και κανένας άλλος.
Στον Αναρχογατούλη τι να πει κανείς με το ποίημα της Κατερίνας Γώγου.
Μην στέλνουμε και τα μυαλά στα κάγκελα! Θέλω να πω δεν θα τρελαίνουμε και τον κόσμο που βλέπει και καταλαβαίνει εφευρίσκοντας ένα σωρό δικαιολογίες.
Όσο για τον οικοδόμο αλλά και σαν μια θέση για την οποία είμαι απόλυτα πεισμένη δεν έχω παρά να παραθέσω τις απόψεις μου, βασισμένες στις θέσεις του Λένιν.
Λέει για την επανάσταση:
"Η πρώτη και καθοριστική πλευρά,είναι η ανάγκη ύπαρξης ενός μαχητικού επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος"
Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου.
Ένα κομμουνιστικό κόμμα που πρώτ' απ' όλα θα πρέπει να καθοδηγείται, να εφαρμόζει δημιουργικά και να αναπτύσσει την μαρξιστική-λενινιστική θεωρία,να την εμπλουτίζει με τα διδάγματα της ταξικής πάλης.Γιατί χωρίς επαναστατική θεωρία,δεν υπάρχει επαναστατική πράξη.Το Κόμμα να αναπτύσσει σταθερό ιδεολογικό μέτωπο στην αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό.
Ο ρόλος του ΚΚ δεν είναι άλλος από την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης των εργαζομένων.
Σημαντικό ρόλο θα παίξει ο υποκειμενικός παράγοντας και η ετοιμότητά του στην επαναστατική διαδικασία,αν το προηγούμενο διάστημα σε περίοδο ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος το ΚΚ, έχει ανταποκριθεί στον παραπάνω ιστορικό του ρόλο.
Το Κόμμα κρίνεται στην ικανότητα του να υπηρετεί τη στρατηγική του μέσα από την καθημερινή του δράση, μέσα από την προσπάθεια επίτευξης επιμέρους στόχων.
Να κατακτά την ικανότητα σύνδεσης με τις μάζες, να δρα πρωτοπόρα στους αγώνες της εργατικής τάξης, να δημιουργεί γερούς αγωνιστικούς δεσμούς με αυτή χωρίς όμως να υποτάσσεται στη συνείδηση των μαζών.
Να έχει οργάνωση και λειτουργία που διασφαλίζει την ιδεολογικοπολιτική του ενότητα, την ενιαία θέληση και δράση του κόμματος να μην συμβιβάζεται με τον οπορτουνισμό στις γραμμές του, γενικά να τον πολεμά,να αντιμετωπίζει κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης και προσαρμογής του στο καπιταλιστικό σύστημα.
Και τέλος ο Λένιν επισημαίνει ότι για την επιτυχία της επανάστασης δεν αρκούν μόνο η επαναστατική δράση της εργατικής τάξης και πολύ περισσότερο μονάχα της πρωτοπορίας της.
«Θα ήταν όχι απλώς ανοησία, αλλά και έγκλημα,να ρίξουμε την πρωτοπορία στην αποφασιστική μάχη, προτού όλη η τάξη,προτού οι πλατιές μάζες να έχουν πάρει θέση ανοιχτής υποστήριξης της πρωτοπορίας,ή τουλάχιστον ευμενούς ουδετερότητας απέναντι της και να έχουν δείξει ότι είναι εντελώς ανίκανες να υποστηρίξουν τον αντίπαλό τους»
Μόνον που γι΄αυτήν την στάση των πλατιών μαζών προϋπόθεση είναιόπως γράφει στην αρχή :
"Η ανάγκη ύπαρξης ενός μαχητικού επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος"
Οποιος διαβάζει κάτι τέτοια κείμενα μίσους όπως αυτό το ευμένη συνειδητοποιεί (αν έχει λίγο μυαλό) ότι ο ευμένης και όλοι αυτοί σαν τον ευμένη έχουν ως βασική κινητήρια δύναμη το μίσος και τον φθόνο. Δεν είναι δηλαδή ότι πραγματικά τους ενδιαφέρει η αδελφοσύνη, η ισότητα, η ισονομία, κ.λπ. αλλά το γιατί αυτός ο πούστης έχει αυτό που δεν έχω εγώ.
Ενας τύπος που γράφει φράσεις όπως "Το στήθος μας φουσκώνει, το στήθος μας φουσκώνει και βγαίνει του πόθου μας ο τρομερός ο βρυχηθμός, τα δάκρυα μας γίναν πυρακτωμένοι σταλακτίτες, τα μηνίγγια μας χτυπάνε" τι καλύτερο κόσμο να φτιάξει;
Κάτι τέτοιοι τύποι είναι έτοιμοι να ξαμοληθούν στο δρόμο μόλις βρουν την ευκαιρία και να σφάζουν όποιον βρουν μπροστά τους. Τι αγγελικές πραγματικά προσωπικότητες. Ο θεός να σε φυλάει απο ευμένιδες..
ΠΡΟΣ "frakalee" :
1) Εάν διέθετες κι εσύ "λίγο μυαλό", όπως ισχυρίζεσαι για τους άλλους, ως ελάχιστη προϋπόθεση "ανάγνωσης" του καταπληκτικού, μαρξιστικά και λογοτεχνικά, κειμένου του/της "ΕΥΜΕΝΗ", αλλά και συγχρόνως, εάν σου περίσσευε "λίγη" καλή διάθεση και ευψυχία, θα ή σ ο υ ν σε θέση να αντιληφθείς, ότι τα ζητήματα της κοινωνικής αδικί-ας και εκμετάλλευσης για τους Κομμουνιστές και την πρωτοπόρα, επι-στημονική και επαναστατική θεωρία τους, τον Μαρξισμό-Λενινισμό, δεν τίθενται σε ατομικό - προσωπικό επίπεδο, α λ λ ά σε κοινωνικό - Τ Α Ξ Ι Κ Ο.
Οταν,λοιπόν,ο/η "ΕΥΜΕΝΗΣ" διατυπώνει, με τόση δύναμη ψυχής και γραφίδας, τις σκέψεις και θέσεις του/της, θα έπρεπε να έχεις αντι-ληφθεί, ότι αυτές αποπνέουν μίσος Τ Α Ξ Ι Κ Ο, ασίγαστο μίσος ενά-ντια στην Τάξη των εκμεταλλευτών, των κεφαλαιοκρατών, δηλ. σε μια ελάχιστη μειοψηφία της κοινωνίας, η οποία κυριεύοντας τα συγκε-ντρωμένα μέσα παραγωγής και τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, ε-ξουσιάζει και ζεί σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του εργαζό-μενου Λαού. Και ξέρουν πολύ καλά οι Κομμουνιστές, ότι η ανατροπή της Τάξης ττων εκμεταλλευτών είναι η "καρδιά" του προβλήματος, η επίλυση του οποίου θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το Κοινωνι-κά καλό και την Κοινωνική ευημερία για ό λ ο υ ς. Επομένως, εξ ορι-σμού οι Κομμουνιστές, ιδεολογικά και πολιτικά, α υ τ ή ν την κυρίαρ-χη Τάξη στοχεύουν να ανατρέψουν, και γι' αυτήν τρέφουν και καλλι-εργούν (ΝΑΙ- ΝΑΙ - ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑΙ...), ακατάπαυστο και α-νειρήνευτο ΤΑΞΙΚΟ ΜΙΣΟΣ μέχρι την επαναστατική ανατροπή της... Ας τρέμουν οι εκμεταλλεύτριες τάξεις την οργή του επαναστατημένου προλεταριάτου, που οφείλει να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα από το άτιμο το Καθεστώς, τη βρωμιά και τη σαπίλα των καπιταλι-στών. Επομένως, δεν έχεις το δικαίωμα να χρεώνεις τους Κομμουνι-στές με ανόητες "ζηλοφθονίες" και μικροψυχίες του τύπου "...αυτός ο πούστης έχει ό,τι εγώ δεν έχω...". Χιλιάδες και χιλιάδες εκτελεσμένων Κομμουνιστών δεν έδωσαν τη ζωή τους (έλεος πιά με τους εθελόδου-λους, τους αγράμματους και τους αντιστόρητους...) για τόσο ευτελή και χαμερπή μικρο-συμφέροντα και ζηλόφθονους υπολογισμούς, αλλά για τα μεγάλα Πανανθρώπινα και Υψηλά Ιδανικά της Ισότητας και Δι-και-οσύνης, βεβαιότατα σε οικονομικό -κοινωνικό-Ταξικό επίπεδο και όχι σε προσωπικό-ατομικό. Αλλωστε, ποιά μεγαλύτερη υπέρβαση του προσωπικού-ατομικού μικροσυμφέροντος μπορεί να υπάρξει από αυ-τήν της ΘΥΣΙΑΣ των χιλιάδων Κομμμουνιστών γι' αυτά τα Παναν-θρώπικα Ιδανικά :;; Οταν μάλιστα χιλιάδες αγωνίστηκαν και θυσιά-στηκαν συνειδητά για ένα Μέλλον καλύτερο, που δεν θα ήταν ζωντα-νοί για να το χαρούν οι ίδιοι, αλλά τα παιδιά τους και οι γενιές που θα 'ρχόνταν, δηλ. χωρίς την προσδοκία του παραμικρού προσωπικού οφέ-λους, αντίθετα προς τους δολοφόνους τους και τα αφεντικά τους, που μακροημέρευσαν, συνεχίζοντας να ταίζουν το βρώμικο και άχρηστο σαρκίο τους, κάνοντας περιουσίες από το αίμα και τον ιδρώτα των πολλών...
(συνέχεια...)
2) Τώρα, κοντά στην ελάχιστη μειοψηφία των αφεντικών κεφαλαι-οκρατών, υπάρχουν και οι υπηρέτες τους, αυτοί που ταξικά ανήκουν στην εργατική τάξη, έχουν πουλήσει όμως την ψυχή τους και το κορμί τους σ' αυτούς και έχουν θέσει το μυαλό τους και τις δραστηριότητές τους στην υπηρεσία των συμφερόντων των αφεντικών τους, προσδο-κώντας να χορτάσουν από ένα μικρότερο (συνήθως) ή μεγαλύτερο (σπανιότερα) ξεροκόμματο που θα καταδεχτούν τα αφεντικά να τους πετάξουν...Και οι οποίοι, σε αντάλλαγμα, είναι διατεθειμένοι να κά-νουν τα πάντα, ακόμη και να σπάζουν τα κεφάλια των συνειδητών ερ-γατών, των ταξικών αδελφών τους, αρκεί να εκπληρώνουν τις επι-θυμίες των αφεντικών...
Ε, αυτήν την μάζα των προθύμων (δημοσιογράφων, εξαγορασμέ-νων εργατοπατέρων, πολιτικό προσωπικό, λούμπεν στοιχείων, «πνευ-ματικών» ταγών κ.ά.) το εξεγερμένο προλεταριάτο θα την σ α ρ ώ σ ε ι, όπως και τα αφεντικά τους και θα τα εξοντώσει πολιτικά, κοινωνικά και φυσικά, άν χρειαστεί. Αυτό είναι το χ ρ έ ο ς του και αυτό θα γίνει, όπως άλλωστε γινόταν από πάντα, όταν οι καταπιεζόμενες μάζες έρχο-νταν στο προσκήνιο, μετά από χρόνια κοινωνικής δουλείας και καταπίεσης, μη αφήνοντας τίποτα στο πέρασμά τους. Και επιτέλους, τέρμα η υποκρισία : Ποιός τόλμησε να επικρίνει τους Γάλλους επαναστάτες που σε μιά νύχτα, στις φυλακές της Βαστίλλης, έσφαξαν χ ι λ ι ά δ ε ς παπάδες και αριστοκράτες ή τα Λαικά Δικαστήρια του Παρισιού που δούλευαν δημόσια και ακατάπαυστα, στέλνοντας στην γκιλοτίνα χιλιάδες και χιλιάδες αριστοκράτες και απλούς υποστηρικτές τους, ακόμη και αθώους : ; ; Δηλαδή, την περίοδο της αχαλίνωτης βίας και τρομοκρατίας της νεαρής ακόμη και επαναστατημένης αστικής τάξης και των πρωτοπόρων εκπροσώπων της. Γιατί ποιός έχει τα ιστορικά και κοινωνικά "κότσια" να κατακρίνει τις καταπιεζόμενες μάζες, όταν ασκούν β ί α ενάντια στους καταπιεστές τους και τους συνεργάτες και υποτακτικούς τους και πολύ περισσότερο, όταν ασκούν βία στη β ί α των εκμεταλλευτών, οι οποίοι αντιστέκονται, δεν παραιτούνται από τα κεκτημένα τους και επιχειρούν πράξεις βίαιες και αντεπαναστατικές ; ; ;
Τέλος, κύριε/κυρία «frakalee», θα έπρεπε να γνωρίζεις, ότι το κοι-νωνικό – ταξικό μίσος δεν χρειάζεται "παραγγέλματα", γεννιέται από μόνο του, από την κοινωνική αδικία και την καταπίεση που βιώνουν οι εργαζόμενες μάζες, ιδιαίτερα στις μέρες μας, με έκδηλη σκληρότητα και βαναυσότητα. Στη διαπίστωση «ή αυτοί ή εμείς» καταλήγουν χι-λιάδες εργαζόμενοι από την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουν κα-θημερινά. Επομένως, αυτό που ο φ ε ί λ ο υ ν να κάνουν οι Κομμουνι-στές, ως συνειδητή πρωτοπορία της εργατικής τάξης, είναι να αποκα-λύπτουν στους εργαζόμενους την ταξική διαίρεση της κοινωνίας, την αναγκαιότητα της ταξικής πάλης και τελικά της Σοσιαλιστικής Επανά-στασης και αυτό θα κάνουν μέχρι την τελική Νίκη της Ανθρωπότητας, του Σοσιαλισμού, της Ειρήνης, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, με ουσιαστικό και ανθρωπιστικό περιεχόμενο, στην υπηρεσία των συμφε-ρόντων των λαών, των συντριπτικά πολλών και όχι των εξωφρενικά ολίγων.
Και αυτή η Σοσιαλιστική Κοινωνία, που θα εξακολουθήσει να εί-ναι ταξική, όσο οι εκμεταλλεύτριες τάξεις αντιστέκονται και δεν κα-ταργούνται, με ή χωρίς επαναστατική βία, θα είναι ασύγκριτα πιο αν-θρώπινη, πιο ομαλή και πιο φυσιολογική για τις ανάγκες του καθημε-ρινού εργαζόμενου ανθρώπου από την ολοένα εντεινόμενη βαρβαρό-τητα, σαπίλα και παρακμή της σημερινής καπιταλιστικής κοινωνίας.
Σπύρος
Σπυρος το θέμα είναι το εξής.Ολοι εμείς που δεν γουστάρουμε κομουνισμό εφόσον όπως λές δεν πρόκειται "να αφήσετε πέτρα πάνω στην πέτρα" γιατί καθόμαστε και σας ανεχόμαστε. Ετσι καθόντουσαν και οι γερμανοί να κοιτάνε το χίτλερ να τους λέει ότι δεν θα αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα και τελικά πράγματι τα έκανε γης μαδιάμ. Πρέπει έγκαιρα να σας κόψουμε τη φόρα πριν βρεθούμε με κανένα πατερούλη αντιγραφο του στάλιν στην καμπούρα μας.
ΠΡΟΣ "FRAKALEE" :
Το απολίτικο, το "τσαμπουκαλίδικο" ύφος της γραφής σου (δεν "γουστάρουμε"...), η καταφανώς αβασάνιστα αρνητική, δήθεν απλουστευμένη και αταξική τελικά σκέψη σου (που αναδίδει οσμή φασισμού... "σαν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου"), με αναγκάζει να επανέλθω για να επισημάνω αυτά τα ολίγα :
1) Ποιός είσαι εσύ και οι "άλλοι" που επικαλείσαι, που δεν "γουστάρετε" τον Κομμουνισμό, πού ανήκετε ΤΑΞΙΚΑ ; ; ; Εάν μεν ανήκεις στην αστική τάξη ή τέλος πάντων τα συμφέροντά σου ταυτίζονται με κείνα των καπιταλιστών ή εξυπηρετούνται από την λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής,ζώντας σαν παράσιτο και κερδίζοντας τα προς το ζήν από το αίμα και των ιδρώτα των πολλών, τότε προφανώς έχεις κάθε συμφέρον να αντισταθείς στην κομμουνιστική ιδεολογία και στην επικράτηση του Κομμουνισμού. Στην περίπτωση αυτή, σύ και οι "άλλοι" ανήκετε στην πρώτη κατηγορία της απάντησής μου,δηλ. στην τάξη των κεφαλαιοκρατών,οπότε προ του κινδύνου να χάσετε τα προνόμιά σας θα πολεμήσετε, με νύχια και με δόντια, τους επαναστατημένους πολλούς για να μην ανατρέψουν την εξουσία σας. Επομένως, σ'αυτήν την περίπτωση, το δεν "γουστάρουμε" τον κομμουνισμό,εξηγείται (και δικαιολογείται εξ αντικειμένου) από το ταξικό σου αισθητήριο, που σε οδηγεί να προστατεύσεις τα συμφέροντα της τάξης σου, μαζί και τα δικά σου...
2) Εάν,όμως, ανήκεις ΤΑΞΙΚΑ (κι αυτό τίθεται αντικειμενικά κι όχι υποκειμενικά) στην εργατική τάξη και στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και εν τούτοις δεν "γουστάρεις" τον κομμουνισμό, τότε προφανώς βρίσκεσαι σε πλήρη σύγχυση και καλά θα έκανες να σκύψεις,χωρίς περιττές φοβίες και προκαταλήψεις, στην επιστημονική θεωρία του Μαρξισμού, μήπως και κατανοήσεις πού βρίσκεται το ΤΑΞΙΚΟ σου συμφέρον (συνέχεια)
(συνέχεια....). Σταμάτα να "χάφτεις" σαν χάνος ό,τι σου σερβίρει η αστική προπαγάνδα και φρόντισε μόνος σου να πληροφορηθείς την ΑΛΗΘΕΙΑ, προσφεύγοντας στο τί λέει και "η άλλη πλευρά". Εάν και πάλι αυτό το θεωρείς περιττό, γιατί είσαι στο μυαλό "νωθρός" και στην ψυχή "δειλός,άβουλος και μοιραίος", οπότε δεν "γουστάρεις" τον κομμουνισμό, γιατί "έτσι σου αρέσει",έ τότε κατατάσσεις από μόνος σου τον εαυτό σου στην δεύτερη κατηγορία της απάντησής μου. Σ'αυτήν ανήκουν όλες οι κατηγορίες των υπηρετών της άρχουσας αστικής τάξης, από τους κουκουλοφόρους επί Κατοχής (όπου και αναφερόταν το σχόλιο για το Μπλόκο της Κοκκινιάς), μέχρι τους λούμπεν προλετάριους και κείνους που συνειδητά έχουν επιλέξει τη στήριξη των συμφερόντων των αφεντικών τους, έχοντας εκφασιστεί και εκπορνευθεί μέχρι το μεδούλι...
3)Μην σου "κακοφαίνεται" ότι αυτούς που ανήκουν και στην πρώτη και στην δεύτερη κατηγορία (κεφαλαιοκράτες - υπηρέτες τους)θα τους "σαρώσουν" οι επαναστατημένες λαϊκές μάζες,που δεν θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα. Σου εξήγησα (ή τουλάχιστον προσπάθησα), ότι αυτό είναι ιστορικά α ν α π ό φ ε υ κ τ ο, με το χτυπητό παράδειγμα της βίας και τρομοκρατίας που άσκησαν οι πρωτοπόροι της αστικής τάξης στα πρώτα χρόνια της, όταν υπήρξε επαναστατική, σαρώνοντας βασιλικούς και αυτοκρατορικούς θεσμούς, θεοκρατίες και θρησκοληψίες αιώνων, την βαρβαρότητα της φεουδαρχίας και εισάγοντας τις αρχές του Ελληνικού Ουμανισμού στην κοινωνία, την ιδεολογία και την πολιτική, τις οποίες βέβαια στην ιστορική διαδρομή ουσιαστικά υπονόμευσαν, φαλκίδευσαν και τελικά εγκατέλειψαν στην πράξη, χάριν των ταξικών τους συμφερόντων.
4) Ως επωδό,σε σένα και τους "άλλους", που δεν "γουστάρετε" τον Κομμουνισμο, αφιερώνω τα κοφτερά λόγια του Μπρέχτ : «Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Ειν' εύκολος. Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις. Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι' αυτόν. Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό. Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα. Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν. Αλλά εμείς ξέρουμε: Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα Το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος Μα η τάξη. Είναι το απλό Που είναι δύσκολο να γίνει».
Σπύρος
Δημοσίευση σχολίου