Σύντροφοι και φίλοι
Είμαστε μέσα σε μία άλλη πραγματικότητα, ζούμε έναν νέο κύκλο της ιστορίας και το κακό είναι ότι αυτός είναι πραγματικός και όχι εικονικός όπως ο προηγούμενος.
Ανέτοιμους να τον αντιμετωπίσουμε μας βρήκε και, αντί να τον κοιτάμε απορημένοι, "καλό" είναι να πάρουμε "μέτρα προσαρμογής" στην νέα πραγματικότητά μας!
Σε πείσμα όσων προτείνουν την αποδοχή και τα μέτρα προσαρμογής στην εφιαλτική πραγματικότητα εμείς αντιστεκόμαστε,οργανωμένα.
Καθώς φαίνεται, το "γύρισμα" της ιστορίας, μας επιφύλαξε να είμαστε εμείς που θα το ζήσουμε και, φυσικά πέφτει στις δικές μας πλάτες αν θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα, να είμαστε εμείς και, εκείνοι που θα συμβάλουμε στην αναχαίτιση και την ανατροπή, της καταστροφικής πορείας που έχει εγκατασταθεί στην ζωή μας και θα συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα.
Καθώς φαίνεται, το "γύρισμα" της ιστορίας, μας επιφύλαξε να είμαστε εμείς που θα το ζήσουμε και, φυσικά πέφτει στις δικές μας πλάτες αν θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα, να είμαστε εμείς και, εκείνοι που θα συμβάλουμε στην αναχαίτιση και την ανατροπή, της καταστροφικής πορείας που έχει εγκατασταθεί στην ζωή μας και θα συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα.
Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για το ποιος θα πρέπει να είναι ο στρατηγικός μας στόχος.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Δεν έχουν άλλες επιλογές από το να οδηγήσουν στον αφανισμό, μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης.
Δεν έχουμε άλλες επιλογές από το να τους ανατρέψουμε.
Είναι γεγονός ότι ακόμη δεν έχει γίνει αντιληπτός, πολύ περισσότερο κατανοητός, ο νομοτελειακός χαρακτήρας της κρίσης που αντιμετωπίζει το καπιταλιστικό σύστημα,στους περισσότερους από εμάς.
Δεν είναι και εύκολο να ερμηνευτεί η κατάσταση με την οποία τόσο ξαφνικά ήρθε αντιμέτωπος ο λαός, ιδιαίτερα δε τα ευάλωτα τμήματα των εργαζομένων .
Είναι δύσκολο αλήθεια, να γίνει κατανοητός ο χαρακτήρας της κρίσης, είναι δύσκολο να ερμηνευτούν οι λόγοι της εμφάνισης της κρίσης,οι λόγοι που την προκαλούν,που την ορίζουν σαν νομοτελειακή και την κάνουν να είναι αδιέξοδη,παρ΄όλο που είναι θέσεις διατυπωμένες και τεκμηριωμένες επιστημονικά, για πάνω από έναν αιώνα.(φρόντιζαν να μην τις μαθαίνουμε)
Είναι όμως ξεκάθαρο το που μας οδηγεί.
Είναι ξεκάθαρες οι επιπτώσεις της, ακόμη και αν δεν τις έχει υποστεί η συντριπτική πλειοψηφία, με την ίδια ένταση, με τις ίδιες τραγικές συνέπειες στην ζωή και την καθημερινότητά της.
Είναι αδήριτη η ανάγκη κατανόησης, του χαρακτήρα της κρίσης.
Διαφορετικά, ο καθένας θα την ερμηνεύει σύμφωνα με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα φαινόμενα και θα προτείνει αναποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισης,τρόπους αντιμετώπισης μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας ή και θα μένει απαθής,παθητικός παρατηρητής των γεγονότων, μέχρι που η κρίση θα χτυπήσει και την δική του πόρτα.
Πονηρή καθώς είναι δε, γιατί πονηροί είναι εκείνοι που την διαχειρίζονται,
έχουν τον τρόπο και τους μηχανισμούς να ρίχνουν στάχτη στα μάτια όλων όσων δεν έχουν ακόμη βρεθεί αντιμέτωποι μαζί της, να τους αποπροσανατολίζει με όλα τα μέσα,να τους ξεγελά.
Όταν όμως κάνει την εμφάνισή της στα σκαλοπάτια του σπιτιού μας, έρχεται με σφοδρότητα.
Έτσι που πια, να μην έχεις περιθώρια να την αντιμετωπίσεις σε προσωπικό, οικογενειακό επίπεδο.
Όταν διαβεί το κατώφλι, είναι για να σε εξοντώσει.
Την δική μου άποψη σε σχέση με τον νομοτελειακό χαρακτήρα της κρίσης, την έχω καταγράψει είτε με αναρτήσεις μου είτε σε σχόλιά μου,με κίνδυνο να γίνω κουραστική.
Υπάρχει διαφορετικότητα στις απόψεις μας και στον τρόπο με τον οποίο θεωρούμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.
Εκείνο όμως που είναι κοινώς αποδεκτό, είναι ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Και συμπληρώνω, ότι αν είναι να την αντιμετωπίσουμε, είναι εδώ και τώρα.
Να την αντιμετωπίσουμε εδώ και τώρα, αφού πρώτα "ορίσουμε τις προτεραιότητες".
Το να γίνονται προσπάθειες αποσπασματικές, μεμονωμένες θα έλεγα,απ΄ότι φαίνεται, όχι μονάχα δεν βοηθάει, αλλά οδηγεί και σε φθορά, σε απογοήτευση, σε παραίτηση λόγο της αναποτελεσματικότητας που παρουσιάζουν οι μέχρι σήμερα μεθοδεύσεις.
Είναι φανερό σε όλους φαντάζομαι, ότι από "μόνοι" μας,διασκορπισμένοι,εγκλωβισμένοι,
φοβισμένοι, από προηγούμενες αρνητικές εμπειρίες, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.
Δεν είμαστε αντιμέτωποι με συνθήκες γνώριμες.
Αυτός ο εφιάλτης δεν έχει να κάνει με τίποτε προηγούμενο.
Άλλωστε, τι έχει να φοβάται κάποιος, που πιστεύει ότι έχει το δίκιο με το μέρος του;
Έχει επιχειρήματα, έχει την καθημερινότητα που τον επιβεβαιώνει και με σύμμαχό του μια επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία,θα έπρεπε να βαδίζει άφοβα.
Εκείνο που με ασφάλεια μπορεί να οδηγήσει στην "αποδοχή" και στην ήττα, και μάλιστα αμαχητί και με την συναίνεσή μας, είναι η άποψη του "όσοι πιστοί προσέλθετε"
Και φυσικά δεν χρειάζεται φαντάζομαι να κάνουμε αναφορά στις προτροπές "να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή"
Ούτε βέβαια να αποδεχτούμε την άποψη ενός καπιταλιστικού μοντέλου με όποια άλλη ονομασία και, με "ανθρώπινο πρόσωπο"!
Γιατί ο καπιταλισμός ανθρώπινο πρόσωπο, δεν μπορεί να έχει.
Τούτη την ώρα, δεν προβάλει τίποτα με περισσότερη σφοδρότητα, παρά η ανάγκη οργάνωσης των εργαζομένων, η συστράτευση του λαού,που πλήττετε από τα μέτρα, που παλεύουν να δώσουν πνοή στο οικονομικό σύστημα που πνέει τα λοίσθια.
Σήμερα, προβάλει η ανάγκη να πείσουμε, να εμπνεύσουμε για αγώνες αποφασιστικούς, μαζικούς και αποτελεσματικούς.
Είναι η ανάγκη των καιρών, είναι μια άποψη εκφρασμένη και ή την κατανοείς, την υιοθετείς και πορεύεσαι για να την υλοποιήσεις ή φιλαράκια μου, συνεχίζουμε να παριστάνουμε τους προφεσόρους συναισθηματικούς επαναστάτες με τα μεγάλα λόγια, για να έχουμε και την συνείδησή μας ήσυχη.
"Το κύριο και βασικό καθήκον μας, είναι να βοηθούμε την πολιτική ανάπτυξη και την πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης.Όποιος βάζει αυτό το καθήκον σε δεύτερη μοίρα και δεν υποτάσσει σε αυτό, όλα τα μερικότερα καθήκοντα και τις διάφορες μορφές πάλης,ακολουθεί στραβό δρόμο και προξενεί σοβαρή ζημιά στο κίνημα".
Β.Ι.ΛΕΝΙΝ (Από το: άρθρο "Επιτακτικά καθήκοντα του κινήματος μας" έκδοση Σύγχρονη Εποχή )
Σαφώς και υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι δεν συμφωνούν με τις παραπάνω απόψεις και είναι δικαίωμά τους φυσικά.
Υπάρχουν επίσης και εκείνοι που τις επικαλούνται, μη εφαρμόζοντάς τες.
Υπάρχουν επίσης και εκείνοι που τις επικαλούνται, μη εφαρμόζοντάς τες.
Το σημαντικό είναι δυστυχώς, ότι όταν αυτές οι απόψεις επιβεβαιωθούν από την πραγματικότητα, δεν θα έχει μείνει τίποτε άλλο σε όσους επιβιώσουν, από το να κλαίνε πάνω από τα ερείπια, πάνω από τα πτώματα και να κάνουν την αυτοκριτική τους,
(αν έχουν τα κότσια) παριστάνοντας φτου και από την αρχή τους επαναστάτες.
Καιρός πια να αναλάβουμε δράση, καιρός να βγούμε προς τα έξω, καιρός να συμβάλουμε στην επαναστατικοποίηση της συνείδησης της εργατικής τάξης
Με όποιον τρόπο αλλά οργανωμένα.
Σε σωματεία σε συνδικάτα σε συλλόγους στις γειτονιές.
Αντιδρούμε συσπειρώνοντας, βρισκόμαστε μαζί με άλλους ,τους ακούμε και ανταλλάσσουμε απόψεις. Εξηγούμε και πλουτίζουμε τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας.Οργανώνουμε συζητήσεις, δράσεις και είμαστε παρόντες σε όλες τις κινητοποιήσεις.
Ένας τέτοιος καθημερινός αγώνας, θα αναδείξει και νέες δυνατότητες και νέους τρόπους και νέες δυνάμεις.Θα εμφανίσει τις δικές μας κρυμμένες δυνάμεις, πολλαπλασιάζοντας τις δυνατότητες μας και την αποτελεσματικότητα της αντίστασής μας.
Αναρτήσεις
28 σχόλια:
Αγαπητή ΒΒ δεν νομίζω να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να διαφωνεί είτε με το σύντροφο είτε με σένα.
Κανένας δεν χαρίζει τον ιδρώτα μιας ζωής στους αγύρτες,ούτε βάζει υποθήκη τα παιδιά του και τη χώρα του!
Στη θεωρία έτσι ακριβώς είναι,εδώ όμως έχουμε τετελεσμένα-ψηφισμένα πράγματα που σιγά σιγά εφαρμόζονται στο πετσί μας προς επιβολήν της παγκοσμιοποίησης(του κράτους των τραπεζιτών).Γνωρίζεις πολύ καλά πως ανατροπή μπορεί να γίνει μόνο με δυο τρόπους:ή δια της δικαστικής οδού(που όμως το ΣτΕ τα βρήκε όλα νόμιμα!) ή με επανάσταση!Την επανάσταση ποιος και πως θα την κάνει;Βλέπεις ότι ακόμα και σήμερα συμπολίτες μας διορίζονται από υπουργούς και βο-λεφτάδες από τα παράθυρα,ενώ διώχνεται κοσμάκης από την πόρτα.
Και στις πρόσφατες εκλογές δες τους ψήφους που πήραν(δώσαμε)οι τοποτηρητές του ΔΝΤ.
Τι μας μένει;
Το καπιταλιστικό σύστημα στη χώρα μας είναι σε κρίση.
Ολες σχεδόν οι χώρες καπιταλισμό έχουν άν και η Κίνα εχει κομουνισμό στα λόγια .
Ο καπιταλισμός έχει ανάγκη και την εργασία του απλού πολίτη αλλά και την οικονομική κατανάλωση των πολιτών.
Ο καπιταλισμός έχει επιβάλλει συγκεκριμένους κανόνες με την ευλογία των πολιτικών όπου γης χρόνια και χρόνια που ισχύουν ευλαβικά για τις ημέρες μας.
Το ηθικό πρόβλημα πριν μας προκίψει το οικονομικό πρόβλημα ήταν αυτό που το περνάγαμε όλοι μας στα ψιλά.Φρόνιζαν και όλοι οι πολιτικοί μας για αυτό , μας βόλευε και εμάς και νο πρόμπλεμ.
Οργανομένη αντίδραση δεν βλέπω γιατί δεν υπάρχει υποτυπωδώς μια ιδέα άντε και μετά απο την αντίδραση τι? και πώς?
Οτι κάνει ο καθε ένας με την παρέα του μόνος του και ότι τον φωτίσει ο θεός ο οποίος σιγά και και κάτσει να δει ποιούς ψηφίζαμε όλοι μας τόσα χρόνια.
Η αριστερά στη χώρα μας αλλά και παντού χαροπαλεύει να επιβιώσει πολιτικά γιατί δεν έχει ουτε μία ιδέα για τα ουσιαστικά οικονομικά αδιέξωδα της παγκόσμιας οικονομίας και λαικίζει νομίζοντας ότι αγώνας είναι τα οικονομικάς μιάς συντεχνίας.
Είναι μαλακία να ακούς μόνο κλαψουρίσματα για το υπάρχον πολιτικό σύστημα λές και ζεις σε αριστερό σύστημα αλλά και ούτε μια ιδέα για το πως θα πας σε αυτό.
Αν δεν υπάρχουν τώρα οι προυποθέσεις για την αριστερά να κάνει παιχνίδι στην Ελλάδα τι περιμένει ?
Τίποτα πέρα από τις προσωπικές φιλοδοξίες και εμμονές των επαγκελματιών σύνχρονων πολιτικών.
Ενα Οραμα για αγώνα και αντίδραση βλέπεις στη χώρα μας να συμβαίνει λίγο καλλίτερα σε ένα ποδοσφερικό αγώνα για ένα πέτσινο πέναλτι παρά για την οικονομική λέλαπα στούς οικονομικά αδύναμους.
Αν αυτό δεν είναι κοινωνικό φαινόμενο τότε τι είναι ?
B.B καλημερα, εχουμε δρομο μπροστα μας ακομα, αυτα που γραφεις ειναι σωστα, ακομα ειμαστε στην φαση, του αρχικου σοκ και του ''μιζερου'' ερωτηματος, ''γιατι σ'εμενα'', δυστυχως η ευτυχως αυτη ειναι η ανθρωπινη φυση, οσο και να το ''ζοριζεις'', θα ερθουν και θα ''δεσουν'' οι καταστασεις, στον καιρο τους, αλλωστε πολεμος χωρις θυματα δεν υπαρχει, οργανωση στον αγωνα και ''εφοδος''...
Πολύ Καλημέρα !
Πολύ καλό άρθρο. Πάρα πολύ, θα έλεγα.
Είναι γεγονός, ότι αν κάναμε αυτά που περιγράφεις από το 1991-92 που κάποιοι λέγαμε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που συμβαίνουν σήμερα ότι έρχονται, το Κίνημα θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Όμως, τότε, είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις ανατροπές, τις ανοιχτές προδοσίες, μέχρι και τους χλευασμούς του "τι τα θέλετε, δεν βλέπετε ότι διαλύθηκαν τα πάντα;" !
Οργάνωση, λοιπόν !
Οργάνωση και Αντίσταση !
Παντού !
Κι ας μην περιμένουμε να παρθούν πρωτοβουλίες από τους ... άλλους !
Ας αναρωτηθούμε, εμείς, ο καθένας μας, τι κάνει, τι κάνουμε !
Να κάνω μια απλή πολύ απλή προτασούλα ;
Πάρε την πρωτοβουλία ΒΒ και ανάρτησε ένα Ψήφισμα, που να το υπογράψουμε όσοι θέλουμε και να συζητήσουμε πως θα το στείλουμε σε όσο το δυνατό πιο πολλούς μπλογκερς !
Ούτε εγώ θα διαφωνήσω με το κείμενό σου Bedlam.
Αυτό πρέπει να κάνουμε- και θα ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικό αν υπήρχαν και οι κατάλληλοι αντικαταστάτες.
Όσο για την οργάνωση μέσω σωματείων.... εδώ λόγω εμπειρίας θα πω ότι, μη βασιζόμαστε και τόσο πάνω τους. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εκείνων που αντιστέκονται στη σημερινή εξουσία.
Εμείς οι πολίτες, οι εργαζόμενοι πρέπει να βρούμε τον τρόπο και το μέσο να οργανωθούμε.
Αν δεν έχει γίνει κατανοητό σε όλους, η τρομοκρατία δεν έχει μόνο τη μορφή της βόμβας και της έκρηξης.
Αυτό το πρόσωπό της σήμερα είναι το χειρότερο.
Καλημέρα
Καλημέρα στους φίλους που έρχονται για καφεδάκι και ανταλλαγή απόψεων.
Να θέσω ένα ζήτημα.
Γράφονται απόψεις, πάντα σχετικές με το θέμα της ανάρτησης και πολύ σωστά
Τα σχόλια των φίλων όμως παρουσιάζουν ενδιαφέρον και φυσικά δεν συμπίπτουν μεταξύ τους πάντα.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί δεν απαντάμε και μεταξύ μας ο ένας στον άλλον, γιατί δεν διασταυρώνουμε τις απόψεις μας, είτε συμφωνούμε είτε όχι, κυρίως όταν έχουμε ενστάσεις για μια άποψη,
Νομίζω ότι έτσι, θα αναπτύσσονταν ένας εποικοδομητικός διάλογος.
Τον έχουμε ανάγκη όλοι, για να μπορέσουμε να συνθέσουμε απόψεις, να ακούσουμε
ιδέες,να δούμε τις δυνατότητες που έχουμε, να ακουστούν και διαφορετικές προτάσεις, να δούμε τι
μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη.
Να τσακώθουμε βρε παιδί μου, πως θα κάναμε αν συνομιλούσαμε όλοι μαζί σε μια παρέα;
Έτσι.
Αν πάλι για κάποιους λόγους δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο πείτε το μου.Στο κάτω κάτω και έτσι ακούγονται οι φωνές μας και είναι σημαντικό.
Με την ελπίδα της ανταπόκρισης σ΄αυτήν μου την έκκληση.
Πάω για δουλειά και τα λέμε το απόγευμα.
Καλημέρα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ, αν δεν τα είπαμε ήδη. "Το διπλό κρατάει καλύτερα", λένε οι Γερμανοί. Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου.
Αρχικά πρέπει να σε ευχαριστήσω θερμά για τις ωραίες και δικαιολογημένες σκέψεις και απόψεις που έβαλες στην ιστοσελίδα μου. Σκέφτομαι ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει μια καλή ανάρτηση ή να "ανεβούν" αναρτήσεις για το συγκεκριμένο θέμα με στόχο τη μεγαλύτερη δημοσιότητα,να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι αναγνώστες των ιστολογίων.
Περιμένω την άποψή σου!
Συγνώμη παιδιά έχω πρόβλημα με το μόντεμ.
Ελπίζω αύριο να μπορούμε να τα πούμε.
Καλό σας βράδυ.
Ζείδωρε καλησπέρα σου.Κάνεις αναφορά σε ότι μοιάζει αποτρεπτικό από τον απεγκλωβισμό μας από τούτη την κατάσταση.
Θυμάμαι σαν ήμουν νεότερη και μου πρότειναν κάτι και γω δεν ήθελα και, έβρισκα χίλιες δύο δικαιολογίες, μου έλεγε ο πατέρας μου:
"Από χίλια ξεροπήγαδα νερό φέρνεις"
Μη μου το κάνεις έτσι και συ τώρα.Και βέβαια είναι τα πράγματα έτσι κατά πως τα λες αλλά εσύ τι προτείνεις.
Να σταυρώσουμε τα χέρια και να αναφωνήσουμε όλοι μαζί βάρα με αγά μου να αγιάσω;
Και νάξερες πόσο και εγώ από την πλευρά μου αναρωτιέμαι για τις δυνατότητές μας και τα πιθανά αποτελέσματα.
Φυσικά έχει να κάνει και με το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται ο καθένας από εμάς,σε προσωπική οικονομική βάση εννοώ.
Και το λέω αυτό, γιατί έχει να κάνει με το πόσο σε βάθος μπορούμε να κατανοήσουμε το μέγεθος του τσουνάμι.
Αν είμαστε ανεβασμένοι στην ταράτσα του τριώροφου ας πούμε, θα κάνει καιρό να μας φτάσει.
Είμαι όμως σίγουρη ότι θα μας φτάσει και επειδή στο μεταξύ θα έχει πνίξει τα ποιο κάτω πατώματα δεν θα υπάρχει και κανείς να μας γλυτώσει.
Habilis Ναι οι προβληματισμοί σου δεν είναι χωρίς περιεχόμενο, ίσως όμως στερούνται ενημέρωσης.Το λέω αυτό, γιατί από την αριστερά ακούγονται αρκετές προτάσεις.
Το θέμα είναι να ερευνήσουμε,να είμαστε σε θέση να ερμηνεύσουμε τις προτάσεις αυτές. Να δούμε αν και κατά πόσο αφορούν την τάξη και τα συμφέροντά μας.
Είμαστε εμείς που με την συμμετοχή μας και τις απαιτήσεις, αλλά και τις δεσμεύσεις μας,και την ανάληψη των ευθυνών μας,να προχωρήσουμε αποφασιστικά, μέχρι εκεί που μπορούμε να πάμε και μέχρι εκεί που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και να υπερασπιστούμε την ζωή μας.Σε αυτήν την πορεία πολλά πράγματα θα αποκαλύπτονται πολλές περισσότερες δυνατότητες θα εμφανίζονται.
Φίλε μου δεν είναι εύκολο είναι αλήθεια, να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο που αυτή την στιγμή ταλανίζει την καπιταλιστική οικονομία σε διεθνές επίπεδο, όπως πολύ σωστά λες και συ.
Αλλά εδώ θέλω να πω ότι παρά τα όσα θα μπορούσες να καταλογίσεις στην Αριστερά, ωστόσο πρέπει να ομολογήσουμε ότι το ΚΚΕ για χρόνια τώρα μιλάει, για τα προβλήματα με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι, μίλαγε για την κατάσταση που θα περιέλθει η οικονομία μας και καλούσε σε συστράτευση.Πρωτοστατούσε στις διεκδικήσεις.Το τι έφταιξε για το ότι δεν μπόρεσε να είναι έτοιμο ένα Μαζικό Λαϊκό Κίνημα,ικανό να αντιμετωπίσει και να παίξει τον ιστορικό του ρόλο στις σημερινές συνθήκες, αυτό ας γίνει αντικείμενο έρευνας για να μην χάνεται διαρκώς πολύτιμος χρόνος.
Όσο για το ερώτημά σου:[..] Αν δεν υπάρχουν τώρα οι προϋποθέσεις για την αριστερά να κάνει παιχνίδι στην Ελλάδα τι περιμένει[..] ?
Ξέρεις οι προϋποθέσεις δεν είναι μόνον οι αντικειμενικές που πράγματι είναι έτοιμες, αλλά και οι λεγόμενες υποκειμενικές που είναι η συμμετοχή,η ταξική συνείδηση των εργαζομένων και αυτές όπως και συ επισημαίνεις δεν είναι καθόλου ώριμες.
Ας συμβάλουμε με την σειρά μας και μεις λοιπόν. Τώρα.
Δημήτρη έχεις απόλυτο δίκαιο.Πόλεμος χωρίς θύματα δεν υπάρχει.
Θα μπορούσαμε να θρηνήσουμε λιγότερα θύματα και να τα θρηνήσουμε όχι λόγω ανετοιμότητας αλλά λόγο αυτοθυσίας.
Γι΄αυτό οργάνωση, ετοιμότητα όσο γίνεται πιο οργανωμένα, πιο αποφασιστικά, πιο συνειδητά πιο,πιο,.. έχει πολλά πιο που να πάρει΄ευχή.
Φαρε έτσι, είναι ανάγκη μεγάλη να οργανωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο αγώνα και αντίστασης και αυτό όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υπάρξει διάχυτη η εντύπωση, πολύ περισσότερο επί της ουσίας, δεν πρέπει να επιβεβαιώσουμε όλους αυτούς τους αγύρτες ότι έχουμε αποδεχτεί τα μέτρα τους και ότι όπως ξεδιάντροπα ισχυρίζονται, συναινούμε και από πάνω.
Όσο για τις προσωπικές ευθύνες του καθενός, είναι αλήθεια, κανείς μας δεν είναι στεφανωμένος με τον κότινο της απαλλαγής των ευθυνών του.
Όμως όπως και αν θέλουμε να το βαφτίσουμε, τέτοια ζητήματα( πρωτοβουλίες τις λες) είναι απόλυτα ευθύνη της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, και του πολιτικού της φορέα.
Μην προκαλείται παρακαλώ τον οδηγό. Να και ένα αστειάκι.
Βασσια μου γεια σου
Στο πρώτο που λες, θα είχα να πω ότι το θέμα δεν είναι θέμα προσώπου.Δεν είναι προσωποκεντρικός ο μηχανισμός.Θα μου πεις τόσο το χειρότερο.
Εμ εγώ τι να πω η σχιζοφρενής.
Για τα σωματεία ναι, ξέρω έχω προσωπική άποψη.Στην καλύτερη περίπτωση μακρυά νυχτωμένοι, στην χειρότερη υποχείρια προσκυνημένοι και αργυρώνητοι.Αυτούς γαμώτο πρέπει να ανατρέψουμε.Και μα τον Ισνογκούτ υπάρχουν τρόποι.Όχι εύκολοι πάντα, αλλά υπάρχουν.
Ναι πρέπει, είναι ανάγκη να οργανωθούμε και μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει διέξοδος.Αλλά βλέπεις, πρώτα απ΄όλα πρέπει να πείσουμε τους υπόλοιπους γι ΄αυτήν την αναγκαιότητα.
Κατά τη γνώμη μου, η βασική ευθύνη που έχει η Πρωτοπορία της εργατικής τάξης, είναι να δείξει σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο κομμάτι της τον σωστό δρόμο.
Να εξοπλίσει αυτούς που θα τον διαβούν με το όπλα εκείνα που θα φέρουν την τελική νίκη.
Χωρίς μισόλογα, χωρίς χαϊδέματα, χωρίς ήξεις αφίξεις, αντίθετα, με ξεκάθαρες θέσεις, με τον σωστό προσανατολισμό, δείχνοντας το ... έπαθλο !
Οργάνωση λοιπόν και Αντίσταση !
Πάμε να συζητήσουμε γι΄αυτά τα δύο θέματα ;
Που, πιστεύω, όλοι συμφωνούμε ;
Τι έγινε ρε παιδιά ;
Έβαλα ... δύσκολα ;;;
(αυτό είναι αστειάκι ΒΒ)
Παρ΄όλ΄αυτά, Καλημέρα !
Νάμε και γω.Φαρε δεν γράφω λίγο πιο πανω ότι είχα πρόβλημα με το Μόντεμ;
Τι να γίνει αυτό ήταν λόγος να μείνω για τουλάχιστον 1 1/2 εικοσιτετράωρο απ΄έξω.
Όμως να που είμαι πάλι εδώ πιος ξέρει για πόσο ακόμη;
Χε χε, διάβαζε και τις ... παρενθέσεις !
Άσε που εγώ δεν το είπα αυτό μόνο για σένα, εσύ δικαιολογείσαι !
Συμβουλή ; Πάρε κι ένα ... εφεδρικό μόντεμ !!!
Σοβαρά τώρα. Κάνε κάτι γιατί μας λείπουν οι παρεμβάσεις σου.
Καλημέρα και Καλό Σαββατοκύριακο - χωρίς τεχνικά ή άλλα προβλήματα.
χαχαχα στην ελλάδα γεννήθηκε ο διάλογος.. κι εδώ πέθανε.. έγραψα ένα ακόμα σχινοτενές σχόλιο στο .. δικό μου και τελικά δε σου απάντησα στο βασικό ερώτημα.. τι κάνουμε;.. :):)
θα ξανα πω ότι ο καπιταλισμός δε στέκει ούτε με απλή αριθμητική.. το ότι δεν ενοχλεί κανέναν αυτό με εκπλήσει σχεδόν 40 χρόνια.. κι ακόμα περισσότερο με εξέπλησαν οι κομουνιστές.. που ψάχνανε τη λύση.. μέσα στους στρεβλούς νόμους του.. :):)
δε νομίζω ότι υπάρχει λύση για όλους.. και δεν είναι και σωστό να προσπαθεί κάποιος να επιβάλεται.. το κακό είναι ότι εγώ που δε πιστεύω στον καπιταλισμό.. δε βρίσκω τρόπο να μη μου επιβάλονται όλοι αυτοί που τον πιστεύουν.. :):)
μια λύση σε προηγούμενους αιώνες.. ήταν η αποχώρηση απο τον πολιτισμό.. (ροβινσον κρούσος κι άλλα παραμύθια).. αλλά αυτό πια δεν γίνεται.. μια κι όλος ο πλανήτης πια νοιώθει τα αποτελέσματα του καπιταλισμού.. :):)
εγώ έχω αναχωρήσει.. όντας εδω.. καμιά δεκαετία τώρα.. το θέμα έιναι ότι αυτό δημιουργεί προβήματα επιβίωσης.. μια λύση για μένα θα ήταν η απεμπολοκή από το χρήμα τους.. η διακοπή κάθε οικονομικής επαφής.. αλλά αυτό θέλει μια πλατιά συμμαχεία για να γίνει.. μόνος μου το κάνω όσο μπορώ.. αλλά δεν νομίζω να ενοχλεί κανέναν.. :):)
εξ'άλλου ο στόχος μου δεν είναι να ενοχλήσω ή να αλλάξω κανένα.. αλλά να μη με ενοχλούν.. :):)
καλημέρα για την ώρα.. θα διαβάσω τα σχόλια κι ίσως επανέλθω.. :):)
Σίγουρα πάντως, αν καταργήσουμε τις χρηματικές συναλλαγές μεταξύ μας πέντε έξη άνθρωποι, τίποτα απολύτως δεν θα γίνει.
π.χ. προσπαθούμε χρόνια τώρα (μερικοί) να κάνουμε το εξής απλό.
Να μην ανταλλάσουμε δώρα κατά τις επισκέψεις μεταξύ μας (σε γιορτές κλπ.)!
Και δεν γίνεται τίποτα γιατί ξέρεις, ο εορταζόμενος κάνει έξοδα για τους επισκέφτες του !!!
Ίσως πρέπει να βρούμε πιο δραστικά ... μέτρα !
Γεια χαρά !
φίλτατε φάρε.. χωρίς εκτεταμένη χρήση όπλων.. είναι το μονο που θα μπορούσε να τους ενοχλήσει αν γινόταν σε ευρύα κλημακα.. αλλά αυτό θα προυπέθετε πλήρη αλλαγή της αντίληψής μας για τη ζωή.. και σιγά μη γίνει.. :):)
κατ αρχήν.. ακόμα κι αν μας την έδινε ομαδικώς και το καναμε.. ένα κόσοβο είναι ευκολότατο να οργανωθεί κι εδώ να έλθουν τα πράγματα σε ρέγουλα.. :):)
αντε να ξεσηκωθούμε.. να τους κρεμάσουμε όλους.. να γίνουμε σαν αυτούς.. και μετά 400 χρόνια να περιμένουμε να μας κρεμάσουν κάποιοι άλλοι με τη σειρά τους.. :):)
τωρα για την ανταλλαγή δώρων.. κάποτε τα δώρα ήταν χρήστικά.. κάτι που θα έπερνε ο εορτάζον όταν θα τα κατάφερνε.. όσο για το κέρασμα.. στραγάλια και πασατέμπος.. :):)
την καληνύχτα μου :):)
Καλημέρα σας !
Κοίτα, φίλε koulpa, στις διαπιστώσεις όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε, στο διά ταύτα τα ... χαλάμε !
Ακόμα και ... μεταξύ μας !
Δεν μπορούμε να κάνουμε μια πρόταση που να μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε ;
Σαν αυτή που έκαν στην ΒΒ ;
Και δεν είδα καμμία μα καμμία αναφορά σ΄αυτήν !
Καλησπερα ΒΒ!
Oργάνωση αλλά πλέον μαζική! Οχι άλλο ΠΑΜΕ εδω, ΣΥΡΙΖΑ εκεί, επιτροπές κατά της ακρίβειας, επιτροπές διοδια στοπ.
Ολοι κάτω από την ίδια ομπρέλα. Η οποία βέβαια να μην είναι ρεφορμιστική. Μονο αντισυστημικοί αγώνες θα φέρουν αποτελεσμα.
Τώρα πως γίνεται κάποιοι να ζητούν αντισυστημικό αγώνα από συστημικά κόμματα, είναι στα πλαίσια της ηλιθιότητας αλλά και της αποβλάκωσης των ημερών!
Κουράγιο!
Καλέ χαθήκαμε ελπίζω να είμαστε όλοι στα πόστα μας.
Coulpa πρέπει να σου ομολογήσω ότι σε παρακολουθώ στην "τρελή"διαδρομή του νου σου.
Να σου ομολογήσω επίσης ότι σαν παιγνίδι μου αρέσει κιόλας.
Την Ουτοπία μου δείχνεις χωρίς όμως να δείχνεις ότι ξέρεις και τον δρόμο να οδηγηθείς εκεί.Έτσι και γω χάνομαι στους δρόμους του μυαλού σου
που είναι κακοτράχαλοι και αναγκάζομαι να πιλαλάω σαν κατσίκι.Έχει όμως την πλάκα του και αν κατάφερες να προσαρμοστείς και να την βρίσκεις στις δαιδαλώδεις στοές του τι να σου πω χαρά σε ΄σένανε.Όμως διαβλέπω ότι πίσω και πάνω από αυτό υπάρχει και συνείδηση του πραγματικού αυτό δεν μπορείς να το αποδιώξεις ότι και να κάνεις.
Και φαντάζομαι καταλαβαίνεις ότι όταν μιλάω για το πραγματικό δεν εννοώ καθόλου την καθημερινότητα.
Αλλά μιλώ για την πραγματικότητα και τις νομοτέλειές της.
ΥΓ Αδερφέ μου δεν μπορώ να παρακολουθήσω που γράφεις και που όχι πήρα τους δρόμους για να βρω όλες σου τις σκέψεις και δεν ξέρω και αν τις είδα όλες.
Καλό σου βράδυ.
Και καλή εβδομάδα.
Φάρε είδες για να μην έχω καβάτζα και δεύτερο μόντεμ.
Φάρε, δεκάδες φορές να το πούμε, δεκάδες φορές να το φωνάξουμε για την ανάγκη της οργανωμένης αντίστασης, δεν θα έχουμε κανένα αποτέλεσμα.
Και αυτό γιατί αυτό για να γίνει, πρέπει να πεισθεί ο εργαζόμενος, να πεισθεί και να τον εμπνεύσει κάποιος και είπαμε στα ποιο πάνω σχόλια, ότι αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από την πρωτοπορία της εργατικής τάξης και του Πολιτικού της φορέα.
Θέλω να προσπαθήσω να εξηγήσω κάποια ζητήματα αλλά μου είναι δύσκολο και δεν είναι και καθόλου χρήσιμο τούτη εδώ την ώρα.
Δεν φτάνει να λέμε.Μήπως τόσα χρόνια δεν λέγαμε;1974-2011 = 37 ναι 37 χρόνια λέμε.Και να που επιβεβαιώνεται η Μαρξιστική θεωρία για όλα όσα περιγράφει για την πορεία και την εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος. Εκείνο που είναι αναγκαίο και άμεσα, το ζητούμενο είναι να προετοιμαστεί η εργατική τάξη να το αντιμετωπίσει.
Είναι η ανάγκη να μετουσιωθεί το ταξικό ένστικτο σε ταξική συνείδηση.
Και αφού αυτό δεν έγινε μπορετό 37 ολόκληρα χρόνια με τις μεθοδεύσεις τις γνωστές κάτι άλλο πρέπει.
Γράφεις στο πιο πάνω σχόλιό σου:[..] "Χωρίς μισόλογα, χωρίς χαϊδέματα, χωρίς ήξεις αφίξεις, αντίθετα, με ξεκάθαρες θέσεις, με τον σωστό προσανατολισμό, δείχνοντας το ... έπαθλο !"
Δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια άλλα κάναμε, μιλάγαμε με μισόλογα, χαϊδεύαμε αυτιά,είχαμε ήξεις αφίξεις, δεν ήταν ξεκάθαρες οι θέσεις μας;
Δεν είχαμε σωστό προσανατολισμό; Τι;
Και μη μου πεις για τα προβλήματα που είναι σήμερα αντιμέτωπη η εργατική τάξη, γιατί θα σου κατεβάσω την βιβλιοθήκη, για το τι "λέει" για το θέμα της ανάπτυξης της ταξικής συνείδησης και σε ποιες περιόδους μπορεί αυτή να αναπτυχθεί.
Και μη μου πεις για τους μηχανισμούς του συστήματος, που θα τους έχει και θα τους εκσυγχρονίζει.
Θέλει πολύ δουλειά και γνώση, θέλει να αλλάξουμε νοοτροπία, να γίνουμε πιο πειστικοί, να προσεγγίσουμε, να μιλήσουμε την γλώσσα του λαού μας, να ακούσουμε και να πάρουμε υπ΄ όψη μας, να συνθέσουμε.Χωρίς φόβο, βέβαιοι για την ιστορική αναγκαιότητα.
Χωρίς σεχταρισμους, στην βάση της θεωρίας μας ,μακρυά από οπορτουνιστικές αντιλήψεις.
Πειρατές γεια σας και χαρά σας.Τώρα αυτό που λέτε θέλει ένα ξεκαθάρισμα.Το ΠΑΜΕ ας πούμε δεν λέει κάτω από την ίδια ομπρέλα;
Δεν λέει μήπως για όλους τους εργαζόμενους για την λαϊκή κυριαρχία δεν λέει για την ανατροπή του συστήματος;
Δεν μιλάει ότι ανάγκη είναι να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπό;
Το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ δεν μιλάει για την ανάγκη ανατροπής του συστήματος και εξηγεί ότι λύσεις μέσα σε αυτό το σύστημα προς όφελος των εργαζόμενων δεν μπορούν να υπάρξουν;
Ακόμη και αν σε αυτήν την ιδανική συγκυρία για την εργατική τάξη(προκειμένου να ανατρέψει το οικονομικό αυτό σύστημα) και την δεινή θέση του καπιταλισμού, μπορέσει αυτός και παρατείνει την κυριαρχία του,αυτό θα γίνει αφού μέρος της εργατικής τάξης θα έχει αφανιστεί και οι εναπομείναντες θα βιώνουν έναν μεταμοντέρνο Μεσαίωνα μέχρι πολύ γρήγορα ο καπιταλισμός να βρεθεί στην ίδια και χειρότερη κατάσταση.
Μία είναι η διέξοδος η ανατροπή του και είναι ακριβώς αυτός ο στόχος του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
Προκειμένου δε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος μόνον με την παλλαϊκή συσπείρωση στις γραμμές του μπορεί να γίνει.
Να λοιπόν που λέτε τα ίδια πράγματα.
Πάρτε λοιπόν το μπαλάκι και πείτε τι ακριβώς εννοείτε.
Γιατί κάτι λέτε αλλά τι;
Σταράτα παιδιά μπας και βγάλουμε άκρη.
Καλημέρα και Καλή Βδομάδα !
Καλέ, γιατί με ... μαλώνεις ;;;;;;;;
Να, αυτά που λες στους "Πειρατές", αυτά λέω κι εγώ να λέμε !
Προς κάθε κατεύθυνση !
Τι σημασία έχει αν τα λέγαμε και πριν 37 χρόνια κι ακόμα πιο πριν ;
Θα συνεχίσουμε να τα λέμε και στο μέλλον !
Υπάρχουν δυο κατηγορίες αυτών που μας κατηγορούν.
1. Αυτοί που μιλάνε για τον ... ξύλινο λόγο μας !
2. Αυτοί που μας κατηγορούν για "συστημικούς" !
Και οι δύο το κάνουν για να δικαιολογηθούν που δεν έρχονται μαζί μας !
Και δεν θα έρθουν ούτε με χαϊδέματα, ούε με μισόλογα ούτε με μη ξεκάθαρες θέσεις.
Ίσα ίσα, εγώ πιστεύω ότι μπορούν να πειστούν και να συστρατευθούν μαζί μας με εντελώς ξεκάθαρες θέσεις, με καθημερινούς αγώνες κάτω από τις σημαίες και τα λάβαρα του Ταξικού Κινήματος !
Οι Θέσεις κι οι Προτάσεις του ΚΚΕ, είναι κρυστάλινες !
Υπάρχουν δύο επιλογές για τον κόσμο.
Ή τις ασπάζεται και έρχεται μαζί μας ή να κάνει εποικοδομητική κριτική, αυστηρή κριτική (συγκεκριμένη όμως, όχι λόγια του αέρα) και τελικά πάλι έρχεται μαζί μας !
http://mygranma.wordpress.com/newswire/#comment-11832
Με τέτοιες κινήσεις μιλάμε στη γλώσσα του λαού. Και σε άλλες τέτοιες!
Δημοσίευση σχολίου