Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Ή οργανωνόμαστε ή χανόμαστε!
Οι εργαζόμενοι και ό λαός, να πάρουμε την υπόθεση της ζωής στα χέρια μας.
Δεν υπάρχουν περιθώρια είναι σε κίνδυνο η ζωή μας.

Έχουμε βαλτώσει.   
Εμείς οι εργαζόμενοι.
To οικονομικό σύστημα, παλεύει με νύχια και με δόντια, για την συνέχιση της κυριαρχίας του, επιβάλλοντας μέτρα αφανισμού μέρους της εργατικής τάξης.
Όχι μονάχα της εργατικής τάξης της χώρας μας, της εργατικής τάξης όλων των ευρωπαϊκών χωρών και όχι μόνον.
Η κρίση δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο, αυτό φαντάζομαι λίγο πολύ έχει γίνει κατανοητό και αν όχι, δεν έχουμε παρά να δούμε τι γίνεται σε όλες τις χώρες,που παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να αποσιωπήσουν τα γεγονότα και την οικονομική  κατάρρευση των χωρών , δεν μπορούν παρά να κάνουν κάποιες έστω και μικρές αναφορές.

Η επιδίωξη είναι αυτή ακριβώς. Να μην γίνει συνείδηση και στον δικό μας λαό, στους εργαζόμενους, ότι η κρίση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι δεν είναι παρά ένα Παγκόσμιο φαινόμενο.Ότι  είναι η Νομοτελειακή κατάληξη του καπιταλιστικού συστήματος, που πλέον, είναι αδιέξοδη.
Ο καπιταλισμός έχει έναν τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ίδιας του της εξουσίας.
Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός, ωθεί μεγάλες επιχειρήσεις και Τραπεζικούς οργανισμούς στην κατάρρευση.
Από το 2008 ήδη στις ΗΠΑ έχουν βάλει λουκέτο 300 τράπεζες.
Αυτή την κρίση το κεφάλαιο, θα την μετακυλήσει στις πλάτες των εργαζομένων και ήδη αυτό κάνει με τα πλέον ανάλγητα μέτρα που παίρνει, χρησιμοποιώντας φασιστικές μεθόδους προκειμένου να τα επιβάλει.

Το χρήμα θα συσσωρεύεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια και η εξαθλίωση θα εγκαθίσταται σε ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά.
Η ανεργία θα πάρει τεράστιες διαστάσεις,η αύξηση των φόρων,η άνοδος των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης,η αδυναμία πρόσβασης στις κοινωνικές παροχές και στις παροχές υγείας,παιδείας,.......
Η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο αφόρητη.
Αλλά, όσα μέτρα και αν πάρει ο καπιταλισμός για την σωτηρία του, η νόσος του είναι αθεράπευτη, όλες οι συνταγές είναι αναποτελεσματικές και ο μόνος τρόπος είναι να του δώσουμε την χαριστική βολή.
Η μορφή της κρίσης είναι τέτοια, που  η προσπάθεια ανασύστασης και ανασυγκρότησής του κεφαλαίου, είναι  αδύνατη, δεν μπορεί  να απεγκλωβιστεί από τα ίδια του τα αδιέξοδα.
Το μόνο που μπορεί είναι, να τραβήξει ολόκληρο τον λαό στην καταστροφική του πορεία.

Η μόνη λύση είναι η ανατροπή τους και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.

Σε λίγο θα επικαλεστούν τα οικονομικά αδιέξοδα και θα προχωρήσουν σε συνεργασίες τα κόμματα του μνημονίου του ΔΝΤ.
Πιθανόν επικαλούμενοι αυτά τα αδιέξοδα, να καταλύσουν και άρθρα του Συντάγματος και ακόμη να δούμε στην κυβέρνηση επιχειρηματίες, Δασκαλόπουλους, Βγενόπουλους, Μίχαλους και όλο το συνονθύλευμα τους.

Και όταν αυτοί θα έχουν βρει κοινή γλώσσα να αντιμετωπίσουν τα οξυμένα τους προβλήματα, βλέπεις η ισχύς εν τη ενώσει,η αριστερά , θα βαυκαλίζεται για το ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της ,θα προσπαθεί  να αυτοπροσδιοριστεί,και θα ψάχνει να βρει, ποιοι  μπορεί να είναι οι κοινοί της στόχοι,εστιάζοντας στο τι τις χωρίζει, θα διεκδικεί για λογαριασμό της την πρωτοπορία στις εξαγγελίες, στις καταγγελίες και στις διεκδικήσεις μέρους των προβλημάτων, συμβάλλοντας έτσι oυσιαστικά, στο να κερδίζει χρόνο το κεφάλαιο και να χάνει την ζωή του ο εργαζόμενος(άνεργος)  λαός.

Σήμερα είναι ανάγκη να αναδειχθεί ο δομικός χαρακτήρας της κρίσης.Να προβληθεί η ανάγκη, όχι μονάχα για την διεκδίκηση και την απόκρουση των μέτρων που παίρνονται σε βάρος μας, αλλά να αναδειχθούν με επιμονή και εκλαϊκευμένα  τα πολίτικα αιτήματα και ή ανάγκη ανατροπής του συστήματος.
Στο βαθμό που τα αιτήματα περιορίζονται στην αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών που αντιμετωπίζει ο λαός και δεν μπαίνουν μπροστά  και τα πολιτικά αιτήματα, όσο περιοριζόμαστε απλά σε έναν καταγγελτικό λόγο και στην κοινωνική διαμαρτυρία , είναι σαν να έχουμε αποδεχθεί ήδη την κυριαρχία τους και παλεύουμε για επιμέρους βελτιώσεις.

Δεν οδηγεί πουθενά το να βρισκόμαστε κατά καιρούς στις πλατείες.Πρέπει να 
 βρεθούμε στα πεζοδρόμια του καθημερινού αγώνα.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουν με επί μέρους απεργιακές κινητοποιήσεις, πότε ο ένας κλάδος και πότε ο άλλος.

Επιτέλους ας συντονιστούμε.

Αφού εκείνοι που έχουν το χρέος  δεν το επιδιώκουν.
Μπορούμε να το επιβάλουμε εμείς.
Μέσα από τα σωματεία μας, μέσα από τους χώρους δουλειάς, μέσα από τους συνοινικιακούς συλλόγους, στις γειτονιές μας, με τους ανθρώπους γύρω μας.
Αυτήν την ανάγκη πρέπει να την αντιληφθεί η Αριστερά,  αν όμως επιμένει  να μην καταλαβαίνει πρέπει εμείς να την  υποχρεώσουμε να τη δει.

Σήμερα είναι ανάγκη να αναπτυχθεί μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία στη βάση, ένα ενιαίο μέτωπο των ίδιων των εργαζομένων, σε γειτονιές και σε χώρους δουλείας,τόσο  από ενταγμένους σε πολιτικούς φορείς, αλλά  και ανένταχτους μέχρι σήμερα, που θα αναπτύξουν δράση για την αντιμετώπιση των οξυμένων και κρίσιμων προβλημάτων.
Από αυτή την μορφή δράσης, θα προκύψει και η ανάγκη για την συμπόρευση,για την δημιουργία ενός ισχυρού μετώπου, όλων των αντικαπιταλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με κατεύθυνση την ανατροπή.
Και ας πάρει  τον χρόνο της και  η αριστερά,να αποφασίσει για τον χαρακτήρα της κρίσης που διανύουμε, να προσδιορίσει τους κοινούς στόχους της, που δεν μπορεί να είναι άλλοι από την συμπόρευση με το κίνημα των εργαζομένων και την κοινή τους πάλη για την άμεση απάντηση στα καίρια ζητήματα ,τα τεράστια προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπος ολόκληρος ο λαός.

Εμείς έτσι και αλλιώς δεν έχουμε άλλες επιλογές. Αν δεν αντιδράσει η ίδια η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, η νεολαία,σε έναν οργανωμένο αποφασιστικό αγώνα, είναι βέβαιο ότι οι καταστάσεις με τις οποίες θα βρεθούμε αντιμέτωποι θα είναι εφιαλτικές το ζήτημα θα είναι ζήτημα επιβίωσης και η μόνη μας ελπίδα, δεν μπορεί παρά να είναι η αντίσταση όλων, η κοινή  δράση όλων μας, με στόχο την ανατροπή και την λαϊκή εξουσία.

39 σχόλια:

αντωνης είπε...

Καλησπερα BB.
Συμφωνω σε ολα οσα γραφεις, αλλά υπαρχει μια παρα πολυ σημαντικη λεπτομερεια.
Ποιος θα οργανωσει ολη αυτη την αντιδραση του λαου;
Μη μου πεις εμεις μονοι μας, γιατι ξερουμε πολυ καλα οτι δεν προκειται να γινει.

Και πρεπει να εξηγηθει καθαρα και με απλες κουβεντες στον κοσμο το τι ειναι αυτη η λαϊκη εξουσια. Γιατι πετωντας συνθηματα (οχι εσυ) δεν καταφερνεις παρα μια τρυπα στο νερο.

Peiratis είπε...

καλησπέρα black bedlam, το κείμενο στο οποίο άφησες το σχόλιό σου στο ιστολόγιό μου το έχει γράψει ο techiechan (http://techiechan.com).

pavlosk είπε...

Καλή μου ΒΒ,

θα είμαι λίγο πιο σκεπτικιστής στο σχόλιο μου αυτή τη φορά. Θα μπορούσα να συμφωνήσω και πάλι 100%(που είναι αλήθεια ότι συμφωνω) με αυτά που γράφεις. Όμως ας επιλέξω να ζητήσω να είμαστε κάπως πιο πρακτικοί. Διαβάζω σε πολλά άρθρα δικά σου και άλλων ότι τα πράγματα έχουν φτάσει στα άκρα, ότι χανόμαστε, ότι τα πήραν όλα ΔΝΤ, κυβέρνηση κλπ. Οκ, καλό ως εδώ αλλά επαναλαμβανόμαστε συνέχεια.

Νομίζω ότι καλο θα ήταν να μπαίναμε στο ψητό μιας συζήτησης που δεν θα ανακυκλώνει τα ίδια και τα ίδια. Πλέον ο κοσμάκης τα νοιώθει στο πετσί του όλα αυτά, κατανοεί ότι κρύβεται κάτι συνολικότερο απο πίσω, αλλά καταλαβαίνει επίσης και ότι είναι ανίσχυρος να πράξει κάτι ενάντια σε αυτή την κατάσταση.

Το ψητό λοιπόν είναι το εξής:
Πως θα οργανωθούμε αποτελεσματικά ώστε σε ένα βάθος χρόνου να υπάρξει αναστροφή του κλίματος, της ψυχολογίας και των συσχετισμών στους εργαζόμενους; Με ποιο οργανωτικό σχήμα και συμμαχίες θα πορευτούμε;

Οι εκλογές πέρασαν. Τα μυνήματα βρήκαν τους αποδέκτες τους. Προχωράμε τώρα. Εγώ αυτά θα περίμενα να συζητάμε αναλυτικότερα. Ίσως και να ψηλαφίζαμε τον τρόπο οργάνωσης τέτοιων μορφών συσπείρωσης στη βάση του κόσμου...

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητή ΒΒ πολύ σωστά όσα γράφεις και δεν νομίζω να διαφωνεί κανένας πως έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.Επί του πρακτέου όμως πως γίνεται;
Οπως λέει κι ο φίλος Αντώνης ποιος θα οργανώσει το κόσμο(που 'χει χάσει το μπούσουλα από τις απανωτές σφαλιάρες) και με ποιο τρόπο θα πεισθεί ο κόσμος ν' ακολουθήσει τον οποιοδήποτε μπει μπροστά για τη "λαϊκή εξουσία";Μη ξεχνάς πως συνταγματικά και σήμερα ο λαός είναι κυρίαρχος αλλά από τη θεωρία στην πράξη απέχουμε παρασάγκας!Να είσαι καλά,καλό βράδυ!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με pavlosk. Και βέβαια συμφωνώ απόλυτα με τις διαπιστώσεις σου.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα σας !
Να μπω κι εγώ στη κουβέντα σας, συμφωνώντας σε όλα όσα λέτε.
Απλά να καταθέσω μια άποψη.

Τι χρειάζεται ;
Το αυταπόδεικτο !
Οργάνωση, Αγώνας, Κατάχτηση της Εξουσίας !
Η μια πλευρά είναι "από ποιους και πως" !
Η άλλη είναι ότι για να έχει αυτό το προσδοκώμενο αποτέλεσμα πρέπει να αυτοί που θα το κάνουν να είναι πειστικοί !
Πειστικοί όχι για τις προθέσεις τους, αλλά και για την ικανότητά τους να τα βγάλουν πέρα.
Σ΄αυτό το σημείο, νομίζω, πάσχουμε !
Οι προθέσεις έχουν γίνει σαφείς και αποδεχτές.
Το αποδεικνύει αυτό, το 11 % !
Μένει να πεισουμε για τις ικανότητές μας.
Και είναι δύσκολο αυτό !
Πολύ δύσκολο !
Πρέπει να πειστούμε πρώτα ... μεταξύ μας !
Επιδεικνύοντας πρώτα από όλα τον σεβασμό μας ο ένας για τον άλλον !
Σεβασμό για τον συνάνθρωπό μας, για τον σύντροφό μας !
Κι αυτό, γίνεται με απλή καθημερινή πραχτική.
π.χ. όταν είμαστε σε κλειστό δημόσιο χώρο να μην τον κάνουμε ... ντεκέ, αδιαφορώντας για τους μη καπνιστές !
Γιατί χωρίς τσιγάρο μπορούμε να κάνουμε και 5 και 10 λεπτά και περισσότερο !
Η αναπνοή όμως (η καθαρή αναπονοή) είναι απαραίτητη ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ !

Συγνώμη αν έγινα κουραστικός, αλλά πιστεύω ότι τα απλά καθημερινά πράγματα θα κάνουν τη διαφορά !

Unknown είπε...

Καλησπερα.
Κατ' αρχην συμφωνω απολυτα μαζι σου, στα περι συναντησεως ολων των αριστερων,συμφωνω επισης πως δεν μπορει να δινεις ραντεβου με τις διεκδικησεις η διεκδικηση πρεπει πλεον να γινει ορατη , καθημερινη κατασταση.
Γραφεις , πως θα αντιμετωπισουμε......μα ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ............ΜΑ ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ!!!!!!!!ΞΑΝΑΒΑΖΟΥΝ ΧΕΡΙ ΣΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ......
Συμφωνω ιδιαιτερα με τον Αντωνη ..............πρεπει να πεισεις [οχι εσυ] τι ακριβως επαγγελεσαι σ' εναν φιβισμενο λαο....σ' εναν κοσμο που εχει σταματησει να σκεπτεται γιατι φοβαται και περιμενει απραγος.......μιλας για γειτονια ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΚΑΡΑΜΕ;;;;;;
ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ [παραδοση αιωνια των Ελληνων χαχαχα] αφησαμε τις ταυτοτητες μας

blackbedlam είπε...

Καλησπέρα σας παιδιά.Οι διαπιστώσεις μάλλον μοιάζουν να είναι αποδεκτές από όλους εδώ που ανταλλάσσουμε απόψεις.Αλλά μπορώ να σας βεβαιώσω,ότι και τα ερωτήματα κοινά είναι και αυτά.Θέλω να τονίσω αυτό που επισημαίνει ο PAVLOSK επαναλαμβανόμαστε.

Ναι είναι αλήθεια.Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές είπα, χρησιμοποιώντας το σχήμα λόγου της υπερβολής,ότι θα αρχίσω να γράφω ανέκδοτα.Από την άλλη όμως ξέρουμε καλά όλοι, ότι η επανάληψη είναι μητέρα μαθήσεως.Έτσι ζυμώνονται οι απόψεις και οι προτάσεις.Εγώ με την σειρά μου,διαβάζω κείμενα και σχόλια, που πριν λίγο καιρό οι εκφραστές τους είχαν διαφορετικές απόψεις, αντιλαμβάνονταν διαφορετικά τα πράγματα και ερμήνευαν αποπροσανατολισμένοι όντες, την επίφαση των φαινομένων.

Σήμερα τα ερμηνεύουν και τα αντιλαμβάνονται με περισσότερο σκεπτικισμό, με περισσότερη διαύγεια.Φαντάζομαι, ότι αυτό δεν προήλθε μονάχα από την συσσώρευση των προβλημάτων, γιατί τα προβλήματα από μόνα τους, δεν δείχνουν και τους τρόπους διεξόδου, ούτε βέβαια ερμηνεύουν τους λόγους που τα γεννούν.

Η ανάγκη της οργάνωσης όμως, δεν φαίνεται να έχει γίνει κατανοητή από την πλειοψηφία του κόσμου.Οι περισσότεροι μη κατανοώντας το μέγεθος και το βάθος του προβλήματος, περιορίζονται στην λήψη μέτρων, στα πλαίσια του στενού οικογενειακού τους κύκλου, πιστεύοντας ότι μια κάποια στιγμή, τα προβλήματα θα πάψουν να υπάρχουν και θα επιστρέψουν στην προτέρα κατάσταση.Έτσι κατά την γνώμη μου εκείνο που πρέπει με έμφαση και με επιμονή να βγει προς τα έξω, είναι να γίνει κατανοητή η φύση αυτής της κρίσης.
συνεχίζεται.....

blackbedlam είπε...

Μιας κρίσης που ακόμα και το Κομμουνιστικό κόμμα, δεν έχει ξεκάθαρη την θέση του ως προς τον χαρακτήρα της, αποφεύγοντας να την ονοματίσει σαν δομική κρίση του καπιταλισμού και που την αντιμετωπίζει κυρίως σαν περιοδική κρίση.Δεν είναι τυχαίο το ότι μιλάει για ανάκαμψη.Ανάκαμψη που όμως ακόμη και αν εμφανιστεί, θα είναι ανάκαμψη του συστήματος, με το λαό σε απελπιστική κατάσταση και σε απόγνωση.

Στο ερώτημα που προκύπτει σχετικά με την ανάγκη οργάνωσης των εργαζομένων, της νεολαίας.....Σήμερα υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία και αυτή πρέπει να αξιοποιήσουμε.

ΑΝΤΩΝΗ και ΔΗΜΉΤΡΗ. Σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι εμπειρίες, οι προϋποθέσεις και η υποδομή για οργανωμένους αγώνες.Υπάρχουν σωματεία,σύλλογοι, έστω και αν είναι σε υπολειτουργία, υπάρχει ο κόσμος γύρω μας με τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες αδιέξοδες αγωνίες.

Οι εργαζόμενοι θα βρεθούμε σε συνθήκες οξυμένων προβλημάτων και ή θα υποχρεωθούμε να τα αντιμετωπίσουμε από κοινού ή θα παραμείνουμε παθητικοί παρατηρητές της εξαθλίωσης μας και θα ζήσουμε έναν ανεξύπνητο εφιάλτη.

Ας διαλέξουμε.Εσείς τι προτείνεται;

Το ερώτημά μου πιστέψτε με κρύβει αγωνία και φόβο.Ευκαιρία λοιπόν να ανταλλάξουμε απόψεις,γιατί πια δεν αρκούν πράγματι οι διαπιστώσεις.

blackbedlam είπε...

Χριστόφορέ μου καλησπέρα σου.
Αλήθεια χρειάζεται ο προβληματισμός όλων μας και οι προτάσεις μας, είναι σίγουρο ότι μπορούν να συμβάλουν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στις ανάγκες του σήμερα.

αντωνης είπε...

ΒΒ με το να γραφω εδω (και αλλου)
απλα συμμετεχω σε συζητησεις που μου αρεσουν, χωρις βεβαια να περιμενω απο αυτες να αλλαξουν τη ζωη κανενος μας.

Κατα τη γνωμη μου η συντριπτικη πλειοψηφια των ιδιωτικων υπαλληλων (και λεω γι' αυτη την κατηγορια, γιατι αυτη ζω καθε μερα) βρισκομαστε σε δεινη θεση, γιατι απλα δεν μπορουμε να αντιδρασουμε στους χωρους δουλειας.
Τα σωματεια που λες υπαρχουν σε μερικες πολυ μεγαλες εταιρειες.
Στις μικρομεσαιες ελληνικες οικογενειακες επιχειρησεις υπαρχει η ενος ανδρος αρχη, αποφασιζει και διαταζει ο ιδιοκτητης-αφεντικο.

Καμια ΓΣΕΕ και κανενα ΠΑΜΕ δεν υπαρχουν ωστε να εχεις ενα αποκουμπι για να παρεις δυναμη.
Η ΓΣΕΕ αφορα πλεον μονο τις ΔΕΚΟ και την ΟΤΟΕ, και το ΠΑΜΕ δεν εχω καταλαβει τι ακριβως κανει εκτος απο το επιδεικνυει την αναμφισβητητη δυναμη του αλλά κατα τη γνωμη μου σε ανεξοδες πεζοπορειες ή σε διεκδικησεις επικοινωνιακου χαρακτηρα.
Δεν ειδα πχ κανεναν να τρεχει σε επιχειρησεις ή εργοστασια οπου απλα να ζηταει να εφαρμοστει η εργατικη νομοθεσια.

Δεν ξερω αν εγω τα βλεπω τοσο μαυρα, αλλά κυριολεκτικα βαδιζουμε ολομοναχοι πανω σε ενα τεντωμενο σχοινι χωρις κανενα διχτυ προστασιας.

Τα ιδια και χειροτερα και σε πολλους άλλους κλαδους εργαζομενων και εμπορων και και και και...

Και απο την άλλη ακουω και διαβαζω οτι υπαρχουν δεκαδες συνδικαλιστικα σωματεια. Μα για ποιον τελος παντων ειναι φτιαγμενα ολα αυτα;

Αυτο που σκεπτομαι ειναι μηπως πρεπει να κανουμε ενα delete σε ολους τους μεχρι τωρα τροπους δρασης και να αρχισουμε απο άλλη αφετηρια τις οποιες διεκδικησεις;

Δεν ξερω βεβαια ποιοι θα μπορουσαν να ειναι οι νεοι τροποι αγωνα, αλλά το θετω στην κουβεντα.

blackbedlam είπε...

Φάρε καλησπέρα Ναι έχεις δίκιο έτσι που το λες είναι, οργάνωση χρειάζεται. Οργάνωση που να μπορεί να πείσει και να εμπνεύσει σε καθημερινούς αγώνες, με σαφείς στόχους και προτάσεις για την έξοδο από αυτή την κατάσταση που είναι αδιέξοδη για τον καπιταλισμό. Αυτό για να επιτευχθεί πρέπει ο κόσμος να πεισθεί πρωτίστως, για την αναγκαιότητα της οργάνωσης.
Καθώς έχουν σε αμφισβήτηση τον οργανωμένο αγώνα,καθώς δεν εμπιστεύεται ο κόσμος τις οργανώσεις, είναι δύσκολο κάτι τέτοιο όμως οι ανάγκες θα μας υποχρεώσουν να αντισταθούμε.
Να ξέρουμε πάντως ότι αυτό το 11%, δεν είναι παρά περίπου 550.000 άνθρωποι.Αυτό από μόνο του, δεν αποδεικνύει, αλλά κυρίως δεν δίνει δυνατότητες ενός μαζικού λαϊκού κινήματος, τέτοιου που να μπορέσει να σηκώσει στις πλάτες του αγώνες, διεκδικήσεις, και ανατροπές, ανάλογες με τις απαιτήσεις της ιστορίας.

blackbedlam είπε...

Τασούλα μου καλησπέρα σου.Ναι δεν είσαι μακρυά, είμαστε όντως αντιμέτωποι, αλλά σε σχέση με το επερχόμενο...
Σκέψου ότι σήμερα 460.000 μικρομεσαίοι επαγγελματίες, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
Επίσημα στοιχεία,βάλε με το νου σε πόσους ανέρχονται στην πραγματικότητα.Σκέψου τους άνεργους που θα τους κόψουν μέχρι και το επίδομα, σκέψου όσους μέσα στον χειμώνα δεν θα έχουν να πληρώσουν το ρεύμα τους.Γι' αυτό σου λέω Τασούλα μου
"να δεις τι σού΄χω για μετά"
Και θα ρωτήσω ξανά δεν καταλαβαίνουν κάποιοι.Με αυτούς που καταλαβαίνουν τι θα γίνει, εμείς με λίγα λόγια τι κάνουμε σταυρώνουμε τα χέρια και λέμε βάρα με αγά μου να αγιάσω; Τι κάνουμε γλύφουμε τις πληγές μας μπας και γειάνουν;
Σε φιλώ και χαιρετίσματα στο Βάσια.

blackbedlam είπε...

Αντώνη φυσικά και κανείς μας δεν περιμένει από τις συζητήσεις μας να αλλάξει η ζωή του.Όμως από τις συζητήσεις και την ανταλλαγή απόψεων, μπορεί κάλλιστα να προκύψουν προτάσεις, να ανοίξουν ορίζοντες στο νου μας, να διευρύνουμε τις γνώσεις μας για ζητήματα που ούτε τα υποψιαζόμασταν.
Λες για τους ιδιωτικούς υπάλληλους.Δεν υπάρχουν σύλλογοι σε κάθε επιχείρηση, εκτός και αν αυτή είναι μια μεγάλη επιχείρηση που απασχολεί πολλούς υπαλλήλους και που από την πρωτοβουλία κάποιων από αυτούς, στήθηκε ένα σωματείο.
Όμως υπάρχει το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Ανωνύμων Εταιριών.Δεν ξέρω που ακριβώς στεγάζεται και ούτε πια είναι η δράση του.Βλέπεις εγώ εργασιακά δεν ανήκω σε αυτόν τον κλάδο.
Όσο για το ΠΑΜΕ, αλήθεια σου λέω μην είσαι και τόσο αρνητικός.Ρίξε μια ματιά σε αυτήν την διεύθυνση,μάθε να δεις τι λένε μην περιορίζεσαι μονάχα στην ενστικτώδικη απόρριψη.Μπορεί να υπάρχουν αδυναμίες, αλλά όσο μένουν μακρυά άνθρωποι με άποψη δεν θα βελτιώνεται τίποτα τι λες και εσύ; Μπαίνουμε μέσα, ο συνδικαλισμός δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, εκτός από τα σωματεία των εγκάθετων, των αργυρώνητων και ξεπουλημένων.Υπάρχουν και τέτοιοι.
Ρίξε μια μάτια και τα λέμε εδώ http://www.pamehellas.gr/main.php?lang=1
Ας πάρουμε υπ΄όψιν μας, ότι οι άνθρωποι που είναι μέλη στα σωματεία και παλεύουν εργάζονται κι΄όλας και είναι και κείνοι αντιμέτωποι με τα ίδια και χειρότερα προβλήματα. Πως θες να μπορούν να μπουν σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε εργοστάσιο και να πιάνουν έναν έναν τους εργαζόμενους.
Και τέλος αυτό που λες ότι βάζεις στο τραπέζι για συζήτηση.Αυτό λέμε μπορούμε να αντισταθούμε με πολλούς τρόπους και μέσα από τα σωματεία, αλλά και στις γειτονιές. Υπάρχουν σύλλογοι,ακόμη και αν δεν υπάρχουν όμως μπορούν να στηθούν.Οι καθημερινοί αγώνες θα αναδείξουν και ηγετικές μορφές και αγωνιστές και θα πιέσουν προς την κατεύθυνση της συσπείρωσης,θα εξαναγκάσουν αν το θέλεις τις ηγεσίες των αριστερών αντικαπιταλιστικών οργανώσεων σε μια συμπόρευση.
Άντε βρε και ο Ισνογκούντ να βάλει το χέρι του.
Καλή εβδομάδα

αντωνης είπε...

Αυτη την εποχη νιωθω οτι δεν εχω τη δυναμη να παλεψω στο χωρο δουλειας για οτιδηποτε (δυστυχως οι 14 μηνες ανεργιας εχουν αφησει αρκετες πληγες ακομα και θα περασει λιγος καιρος να επουλωθουν).
Σκεπτομαι ομως να ασχοληθω με θεματα της γειτονιας, στα πλαισια του νεου Καλλικρατειου δημου. Το πως δεν το ξερω, αλλά θελω να δηλωσω την παρουσια μου.

Και όποτε μπορω θα ειμαι και στους δρομους, οπως τη Δευτερα που μας περασε.

Επισης καλη βδομαδα!
:)

dimitris είπε...

Β.Β καλησπερα, ''αυτο που σου εχω για μετα'' ειναι που πρεπει να μετρηθει απο ολες τις παραγωγικες ''ταξεις'', εχουμε φτασει στο και πεντε, η μπαινουμε σε οργανωση αγωνων, η τερμα, τελειωσαμε, επειδη ειμαστε μεσογειακος λαος και η οικογενεια ''μετραει'' καπως εφησυχαζουμε, αλλα το μεγεθος του ''μετα'', ειναι χιονοστιβαδα και κανενα ''σχημα'' λιγοι και καλοι δεν θα της αντισταθει, αυτο θελουν οι ''δημοκρατικα εκλεγμενοι'', παρεες, ομαδες, αυτη την στιγμη μονο το ΠΑΜΕ υπαρχει και μονο το ΠΑΜΕ φοβουνται.
Σιγουρα θα υπαρχουν ιδεολογικες ''αποστασεις'', αλλα οταν εχεις παρει ''φωτια'', δεν σ'ενδιαφερει πια χερια κρατανε την μανικα, αλλα να ερθουν πολλα χερια με μανικες να σβησουν την φωτια.
Δεν παμε για ιδεολογικο συνεδριο, ουτε για να φτιαχτει ενα νεο κομμα-οπως και να το λενε-τωρα χρειαζεται συσπειρωση των εργαζομενων και των συνταξιουχων, ''κατω'' απο μια σκεπη για να αντιμετωπιστει, αυτη η πρωτογνωρη λαιλαπα, δεν νομιζω οτι εχουμε την πολυτελεια του να το ''συζηταμε'', το πως και το τι, οι γεννιες που ερχονται απο πισω, θα εχουν καθε δικιο να μας κατηγορησουν οτι δεν δωσαμε αγωνα, τωρα ηρθε η ωρα να ''γνωρισουμε'' αυτα που μας ελεγαν οι γονεις μας, για την προκατοχικη κατασταση, την κατοχη, τον εμφυλιο, την μεταναστευση, την φτωχεια και την δυστυχια, την ανεργια, το μαυρο αυριο το δικο μας, αλλα το ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΟ των παιδιων μας.
Μπορουσα να τα πω και με πιο ''ωραιες'' λεξεις, αλλα οταν εχεις περασει 3 ανεργιες, ΞΕΡΕΙΣ, η ΠΑΜΕ, η θα μας ''πανε'' οι τεσσερεις...

blackbedlam είπε...

Με τον Καλλικράτη πρόσεχε,έχει πολλές παγίδες, μην βρεθείς να τον στηρίζεις μέσα από την πιθανή άγνοια που έχουμε όλοι έτσι και αλλιώς.
Ριξε μια ματιά εδώ http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5920893&publDate=28/10/2010
Πρόσεξε, δεν σου λέω να το υιοθετήσεις, αλλά να ξέρεις περί τίνος πρόκειται.
Καλή δύναμη σε ότι αποφασίσεις.
Καλη νύχτα σου.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σας !
Θα μπορούσα να παραθέσω εκατοντάδες λινκς, για να δικαιολογήσω αυτά που θα πω επιγραμματικά παρακάτω, αλλά δεν το θεωρώ απαραίτητο, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή.

1. Το ΚΚΕ, ορίζει την κρίση ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι διαρκείας, δηλαδή ακόμα κι αν αυτή η κρίση ξεπεραστεί, θα έρθει η επόμενη που θα είναι και χειρότερη !
Για το ΚΚΕ, το οριστικό ξεπέρασμα της κρίσης θα προέλθει από την ανατροπή του καπιταλισμού.
Στην Ελλάδα προωθείται (από το ΚΚΕ) η λύση της Λαϊκής Εξουσία που θα εφαρμόσει τη Λαϊκή Οικονομία.

2. Το ΠΑΜΕ βρίσκεται κοντά όπου υπάρχουν εργαζόμενοι που πλήττονται.
Στα "Τζάμπο", σε άλλους εργασιακούς χώρους, παρεμβάσεις για να δοθεί ξανά ρεύμα σε ανήμπορους ανθρώπους που τους το έκοψε η ΔΕΗ, στα διόδια, στους καταπέλτες, πρωτοστατεί στο να δείξει στους εργαζόμενους ότι χρειάζεται να Οργανωθούν και να Αντισταθούν μέχρι να πάρουν οι ίδοι την Εξουσία !
Στην περιοχή μου, το ΠΑΜΕ, έχει κάνει δεκάδες παραστάσεις στα "κλωστήρια", στο "τζάμπο" στα "γκούντις" ... που να τα πω όλα !
Ας βρεθεί έστω ένας που να απευθύνθηκε στο ΠΑΜΕ (χωρίς να έχει καμμία ιδεολογική συγγένεια μαζί του) και να μην του συμπαραστάθηκε !

Εγώ θεωρώ το 11 % μια καλή μαγιά ... όχι την απάντηση σε όλα !
Και η Οργάνωση, επιμένω, θα έρθει, αν πρώτα μπορέσουμε με απόλυτο σεβασμό του ενός προς τον άλλον, να οργανωθούμε οι ίδιοι !
Αυτοί, δηλαδή, που ήδη συμφωνούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Και, κάτι μου λέει, ότι έρχεται ...

ELvA είπε...

Καλημερα και καλη εβδομαδα σ ολη τη καλη παρεα και σ εσενα καλη μου ΒΒ!
Θα συμφωνησω με το αισιοδοξο σκεπτικο του σ. @faros και να πω οτι εξαρταται και απο εμας τους ιδιους να κανουμε καποια πραγματα. Δεν μπορουμε να περιμενουμε παντα απο αλλους να μας κινητοποιησουν και να μας ανοιξουν τα ματια. Αν εμεις οι ιδιοι ειμαστε ευχαριστημενοι π.χ που ειμαστε απολυμενοι, ανεργοι και εχουμε μια προσωρινη δουλεια που σημερα ειναι και αυριο δεν ειναι, τι να πω ας συνεχισουμε τοτε ετσι. Εγω πιστευω οτι οι αναγκες ειναι που φερνουν τα αποτελεσματα.Οταν καποιος πιεστει θα αναγκαστει αργα η γρηγορα να βρει το σωστο δρομο...Και ο μονος δρομος σημερα ειναι η οργανωμενη παλη και ο τιμιος συνδικαλισμος! Ετσι βλεπω οτι γινεται και εδω σε πολλες περιπτωσεις γι αυτο ισως καποια δικαιωματα υπαρχουν ακομα και καθηκον μας ειναι να τα διαφυλαξουμε ωστε να μη μας τα στερησουν!

ένας στρατολάτης είπε...

Και πως θα την υποχρεώσουμε αυτή την έρμη την αριστερά και δη το ΚΚΕ να περάσει σε mode συντονισμού;
Μήπως καλύτερα να ξεκινήσουμε πυρπολώντας κανα κωλοκάναλο;

Πορτιάτης είπε...

Φίλη μου, καλημέρα!
Καλύτερη ανάλυση δεν θα μπορούσα να κάνω!

Στέκομαι ιδιαίτερα σε φράσεις σου:

"Ο καπιταλισμός έχει έναν τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ίδιας του της εξουσίας." Το βλέπουμε ήδη με την ίδρυση και δεξιού "δημοκρατικού" αναχώματος (βλ. Ντόρα), μετά του "αριστερού" (βλ. Κουβέλη).

"Επιτέλους ας συντονιστούμε." και "Εμείς έτσι και αλλιώς δεν έχουμε άλλες επιλογές."

"Μπορεί να υπάρχουν αδυναμίες, αλλά όσο μένουν μακρυά άνθρωποι με άποψη δεν θα βελτιώνεται τίποτα..." (απάντησή σου στον Αντώνη)

Και φυσικά μένω και προσυπογράφω τα παραπάνω σχόλια των Δημήτρη και Φάρου. Άλλωστε: "οι αναγκες ειναι που φερνουν τα αποτελεσματα" όπως τονίζει η φίλη μας η Έλβα!

Παράθεσα τα παραπάνω για να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, ότι: "Έτσι ζυμώνονται οι απόψεις και οι προτάσεις."

blackbedlam είπε...

Φαρε συγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση, αλλά προείχαν άλλες δουλειές,λέω πιο πάνω και στο Δημήτρη για την προετοιμασία της κινητοποίησης της Δευτέρα 29/11 στην Ομόνοια και αφορά και τους συνταξιούχους.Αλήθεια που μένεις;
Κοίτα τι λες:
1. Το ΚΚΕ, ορίζει την κρίση ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι διαρκείας, δηλαδή ακόμα κι αν αυτή η κρίση ξεπεραστεί, θα έρθει η επόμενη που θα είναι και χειρότερη !

Ξέρουμε τι σημαίνει είναι κρίση διαρκείας; και ότι "και αν ξεπεραστεί" Διαρκείας σημαίνει ότι θα κρατήσει πολύ καιρό.Πόσο δηλαδή 2 χρόνια 3 χρόνια 5-10; Πόσα;Και μέσα σε αυτά τα χρόνια τι θα έχει γίνει με την εργατική τάξη;Τα προβλήματα του καπιταλιστικού συστήματος είναι ενδογενή οφείλονται στις εσωτερικές του συγκρούσεις και σε τούτη την συγκυρία είναι αξεπέραστα.Γι΄αυτούς τα μέτρα που παίρνονται, είναι μονόδρομος δεν μπορούν να μην πάρουν αυτά τα μέτρα, χάνονται, κινδυνεύει η τάξη τους, κινδυνεύει η κυριαρχία τους.Μονάχα αν χαθεί μέρος της εργατικής τάξης μπορούν να ανασυγκροτηθούν να συνεχίσουν την κυριαρχία τους.
Και αυτό θα συμβεί μονάχα αν τους το επιτρέψουμε εμείς.Αν τα καταφέρουν, θα σημαίνει ότι εμείς τους το επιτρέψαμε.Αυτό γίνεται κατανοητό;
Πάρα κάτω λες
"Για το ΚΚΕ, το οριστικό ξεπέρασμα της κρίσης θα προέλθει από την ανατροπή του καπιταλισμού."
Αυτή η οριστική ανατροπή του καπιταλισμού πότε θα προέλθει αν όχι όταν αυτός περνάει την δομική του κρίση.Μόνο τότε που ο καπιταλισμός πνέει τα λοίσθια, μπορεί ο υποκειμενικός παράγοντας να του δώσει την χαριστική βολή.Αλλιώς θα αναγεννάτε και μόνον από τα πτώματά μας.
Θα μου πεις ότι τι να κάνουμε που ο υποκειμενικός παράγοντας, πάει να πει οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι, με αναπτυγμένη ταξική συνείδηση.
Αλλά για αυτή την προετοιμασία, το χρέος πέφτει στις πλάτες του πολιτικού φορέα της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης.

blackbedlam είπε...

Άντε βρε Στρατολάτη.Λες κάτι που φαντάζομαι τρυπώνει στα όνειρα ολονών μας.Αλλά λες ότι αυτό θα είχε κανένα αποτέλεσμα;
Πολύ αμφιβάλω αλλιώς να ξέρεις δεν θα δίσταζα καθόλου.Μαζί θα ανάβαμε το βεγγαλικό.χα,χα,χααααα

blackbedlam είπε...

Δημήτρη καλησπέρα σου.Να σου πω μόλις τώρα μπήκα και πρέπει να σου πω ότι ήμουν στην ΠΑΣΕΒΕ,προκειμένου να μεθοδευτεί η συγκέντρωση που προγραμματίζεται για την Δευτέρα 29/11 στις 6 το απόγευμα στην Ομόνοια και αφορά την περαίωση.Συμμετέχουν οι αυτοαπασχολούμενοι οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι,όσοι εργάζονται στους ΟΤΑ σε ιδ.επιχειρήσεις,οι λογιστές,καλλιτέχνες, επιστήμονες.

Εκτός που σου λέω αυτά για να το διαβάσουν και οι άλλοι φίλοι και να συμμετέχουν,στο λέω για να σου πω ότι στηρίζω το ΠΑΜΕ και τον πολιτικό του φορέα, αλλά αυτό, δεν με εμποδίζει να επισημαίνω τις αδυναμίες που εγώ νομίζω, με το σκεπτικό ότι αν θέλουμε πραγματικά να συνεισφέρουμε τόσο στην βελτίωση, όσο και στις σημερινές ανάγκες για να μπορούμε να είμαστε πειστικοί και να εμπνέουμαι,αυτό το οφείλουμε.
Όταν λέμε Δημήτρη ότι μόνον το ΠΑΜΕ υπάρχει, είναι σαν να αποκλείουμε όλους όσους συμμετέχουν σε άλλους φορείς και ομάδες.
Σαν να τους κατηγορούμε και να τους κατατάσσουμε στους αντιδραστικούς εκείνους κύκλους, που βάζουν φραγμούς στο κίνημα και το προβοκάρουν.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, γιατί αυτοί όλοι είναι εργαζόμενοι, όλοι αυτοί είναι αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα που έχουμε και εμείς και δεν μένει άλλο από το να τους ακούσουμε, να τους αφουγκραστούμε, να συνθέσουμε απόψεις. Η διαφορετικότητα στην άποψη. δεν αποτελεί λόγο απόρριψης αλλά λόγο σύνθεσης.
Με όλα τα άλλα είναι καθαρό και πρέπει να το ξέρεις συμφωνούμε.
ΥΓ Θαλασσα τα έκανα ήταν πάνω πάνω η απάντησή σου αλλά την ανέβασα μισή και όταν το κατάλαβα την πήρα πίσω και τώρα ενώ σου λέω μολις ήρθα φαίνεται σαν να την έγραψα μετά.
Κατάλαβες τι λέω; Εδώ δυσκολεύομαι εγώ.

neotera είπε...

Νομίζω και μακάρι να βγώ ψεύτης πως για να ΄ρθουν εδώ οι διεθνείς τοκογλύφοι να σκάσουν τα ωραία τους τα δις στην πρώτη χώρα που επέλεξαν ως πείραμα όπως λένε πρέπει να το ετοίμασαν πολύ καλά. Κοινωνικά έχουμε ισοπεδωθεί πολύ καλά. Δεν ξέρουμε ποιοί είμαστε και που πάμε, ειδικά οι νεώτεροι που σχεδόν έχασαν τη γλώσσα. Πολιτικά πρέπει να έχουν πάρει διαβεβαιώσεις και εξασφαλίσει τη συναίνεση ΟΛΩΝ. Μακάρι επαναλαμβάνω να βγώ ψεύτης, αλλά το ότι κανείς αριστερός πολιτικός φορέας δεν έλεγε κάτι για την πολιτιστική ισοπέδωση της ελλάδας, για την τηλεόραση, για τη λογοκρισία κατά το εγγλέζικο πρότυπο από τις "αρχές προστασίας", για τα ανοιχτά σύνορα, τη χρησιμοποίηση της μετανάστευσης ως όπλο κατά της κοινωνίας, για το λόγο που μας μιλάνε εγγλέζικα συνέχεια από την επιδρομή στη γιουγκοσλαβία και μετά, για την ατιμωρησία που δεν έχει σχέση με τη γενικόλογη καταδίκη του καπιταλισμου, για, για....

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σας !

Το λοιπόν:

1. Οι κρίσεις, είναι αναπόσπαστο στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος. Πάντα θα υπάρχουν όσο διαρκεί η κυριαρχία του.
Όπως η κρίση του ΄36 ή αυτή του ΄80 ή άλλες, έτσι κι αυτή που ζούμε στις μέρες μας, το σύστημα μπορεί να βρει τους τρόπους να την ξεπεράσει.
Ότι αυτό θα γίνει σε δύο ή πέντε ή δέκα χρόνια, θα εξαρτηθεί μέχρι που θα το πάνε, καθώς και από τις αντιδράσεις των λαών.
Ότι αυτό θα γίνει στις πλάτες της Εργατικής Τάξης, είναι ηλίου φαενότερο !
Και σαφώς δεν πρέπει να το αφήσουμε να γίνει !
Το θέμα είναι, παλεύουμε γι΄αυτό μόνο ή θα είναι η ευκαιρία μας να "γυρίσει ο ήλιος" !

2. Η ανατροπή του καπιταλισμού προϋποθέτει τρία πράγματα.
- Να υφίστανται οι αντικειμενικές συνθήκες.
(αυτό υπάρχει, έχει φτάσει ο καπιταλισμός στο ανώτερο σημείο του, ώστε να έχουμε την εποχή περάσματος στο επόμενο, καλύτερο).
- Να μην μπορούν οι από πάνω !
(κι αυτό βλέπουμε να είναι θέμα χρόνου να γίνει)
- Να μπορούν οι από κάτω !
Ωπ !
Εδώ είμαστε !
Είναι έτοιμοι οι από κάτω ;
Αυτή τη στιγμή όχι !
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται η Οργάνωση του Λαού μας να φτάσει στην κορύφωσή της.
Και γι΄ αυτό παλεύουμε ...

Μου επιτρέπεις και μια παρατήρηση ;
Η κριτική (και μάλιστα, θα το πω, η άγρια κριτική) συμπόρευση με το Κίνημα, είνα, κατά τη γνώμη μου, εντελώς απαραίτητη προϋπόθεση να βρουμε το δρόμο που πρέπει !

Καλούς Αγώνες !

matthaios είπε...

Καλησπέρα!!Καλές είναι οι προτροπές για συντονισμό.Στον Έλληνα αυτό δυστυχώς είναι άγνωστη αυτή η λέξη..

blackbedlam είπε...

Elva μου καλή σου μέρα κορίτσι μου.Ξέρεις μερικές φορές αισθάνομαι ότι επαναλαμβάνομαι.Αλλά νομίζω ότι έτσι και αφού τα πράγματα συνεχίζουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και οι αντιδράσεις μας θα έλεγα είναι υποτονικές δεν μπορούμε παρά και μεις να τονίζουμε τα ίδια πράγματα μπας και στο τέλος μας γίνουν συνείδηση και αναλάβουμε τις ευθύνες μας και μεις με την σειρά μας.Και εννοώ όσους από εμάς αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη αντίστασης και αντίδρασης ενάντια στα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται σχεδόν με φασιστικές μεθόδους.Χωρίς οργανωμένη πάλη και αγώνα δεν θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε αποτελέσματα θετικά για την τάξη των εργαζομένων.

blackbedlam είπε...

Καλώς τον φίλο μου τον Πορτιάτη που δεν τον έχω ξεχάσει.
Πορτιάτη,καμιά φορά και γω σκέφτομαι και λέω, δεν μπορεί,η ανάγκη θα μας βγάλει στους δρόμους.Αν δεν υπάρξει οργάνωση και συντονισμός, δεν θα οδηγηθούμε πουθενά.Και φυσικά,δεν μπορεί να διεκδικούμε ότι εμείς κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια .
Λέει για παράδειγμα ο Δημήτρης :
[..]και κανένα ''σχημα'' λίγοι και καλοί δεν θα της αντισταθεί, αυτό θέλουν οι ''δημοκρατικα εκλεγμενοι'', παρέες, ομάδες, αυτή την στιγμή μόνο το ΠΑΜΕ υπάρχει και μόνο το ΠΑΜΕ φοβούνται.[...] Διάβασε την απάντησή μου στον φίλο μας τον Δημήτρη.
Εγώ λέω μακάρι να οργανωθούν όλοι στο ΠΑΜΕ και ποιο μαζικό είναι και μεγαλύτερη πείρα έχει.Όμως και οι άλλες ομάδες,θεωρούν ότι εκείνοι κατέχουν το ορθό.Έπειτα είναι μια σειρά κόσμος εργαζομένων,που για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν εμπιστεύεται το ΠΑΜΕ.Ας βγουν από το σπίτι τους,ας ξεκουνηθούν από τον καναπέ τους ας συνειδητοποιήσουν την ανάγκη να διεκδικήσουν και τότε αν έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, θα μπορέσουμε να βρεθούμε να συμπορευθούμε.Αν λέμε ότι μονάχα το ΠΑΜΕ υπάρχει,όλον αυτόν τον κόσμο τον ακυρώνουμε,τον αντιπαραθέτουμε αντί να τον προσεγγίσουμε,να τον ακούσουμε και όχι ντε και καλά να του επιβάλουμε την δική μας αλήθεια.
και όπως λέω και στον Δημήτρη νομίζω
Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΓΟ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΑΛΛΑ ΛΟΓΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ.

blackbedlam είπε...

Neotera Καλώς ήρθες στην συντροφιά μας.Ο προβληματισμός σου προέρχεται εκ του αποτελέσματος και ως προς αυτό δεν έχεις και άδικο.
Έτσι ακριβώς διαγράφονται τα πράγματα.
Η πολιτιστική ισοπέδωση είναι γεγονός, ο ρόλος των ΜΜΕ είναι και αυτός γνωστός,ο χειρισμός του μεταναστευτικού είναι γνωστός.Θέλω όμως να σταθώ σε αυτό που διατυπώνεις σχετικά με το ρόλο της αριστεράς.Εκατοντάδες καταγγελίες,χιλιάδες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίες.
Όχι μονάχα για όσα αναφέρεις, αλλά και για πολλά άλλα, που μας οδήγησαν στην σημερινή πραγματικότητα.
Λέω λοιπόν, ότι αν κανείς είναι να βγάλει συμπεράσματα εκ του αποτελέσματος, τότε μπορεί να πει ότι ίσως δεν υπήρξαμε αρκετά πειστικοί και αποτελεσματικοί στις διεκδικήσεις μας.Μην ξεχνάς όμως, τους μηχανισμούς που έχει στην διάθεσή της η άρχουσα τάξης.Μηχανισμοί διαπαιδαγώγησης ελέγχου και καταστολής.Όχι ότι αυτό αφαιρεί τις ευθύνες της αριστεράς, αλλά από αυτό μέχρι στο να καταλήγουμε σε συμπεράσματα του τύπου
[..]Πολιτικά πρέπει να έχουν πάρει διαβεβαιώσεις και εξασφαλίσει τη συναίνεση [..]
Όχι είναι λάθος αυτό νομίζω.
Αλλά να σου πω κάτι, αυτή την στιγμή διακυβεύονται τα δικά μας συμφέροντα στην ίδια την ζωή.Εμείς οι εργαζόμενοι θα τραβήξουμε μπροστά, εμείς οι εργαζόμενοι με την συμμετοχή μας, καλούμαστε να επιδείξουμε αποφασιστικότητα και όχι μια παθητική αντιμετώπιση που θα περιορίζεται στο να κάνουμε κριτική σε κείνους που έδωσαν την ζωή τους, την καθημερινότητά τους και που δεν συμβιβάστηκαν, έστω και με λάθος τρόπο έστω και με αναποτελεσματικότητα.
Τώρα όμως εδώ σε θέλω, θα είμαστε όλοι κάτω στην απεργία της 15/12, θα είμαστε στην Ομόνοια στις 29/11; Θα είμαστε στους καθημερινούς αγώνες στη γειτονιά,στον σύλλογο, στο σωματείο ή θα τους κοιτάμε από μακρυά για να τους κάνουμε κριτική για τα τυχόν λάθη τους.
Να είσαι καλά και να τα λέμε.

blackbedlam είπε...

Φαρε διαβασε σε παρακαλώ αυτό το κείμενο στο φίλο μας Crousma
http://crousma.blogspot.com/2010/09/blog-post_05.html#comments

blackbedlam είπε...

Γεια σου Ματθαίε. Επειδή πολλοί μέσα στην αγανάκτηση και στην απόγνωσή μας για όσα συμβαίνουν και ευρισκόμενοι μπροστά σε μια παθητική αντιμετώπιση των τρομακτικών γεγονότων και των μέτρων που παίρνονται σε βάρος μας πολλές φορές αναθεματίζουμε το γένος μας και την φυλή μας,καταριόμαστε όσους είναι στην εξουσία και ορίζουν την ζωή μας και παραμένουμε απαθείς εν ονόματι του γεγονότος και της αντίληψης που διαμορφώνεται και την προσδιορίζουμε καταλήγοντας απλά στο "δεν γίνεται τίποτα"
Αυτή η αντίληψη όμως μας οδηγεί ακριβώς στο να ζούμε με το τίποτα να ταυτιζόμαστε με αυτό το τίποτα και να πεθαίνουμε με αυτό.
Για μας λοιπόν που δεν είναι άγνωστη λέξη η ανάγκη για συντονισμό οργάνωση και αγώνα.Για μας που έτσι και αλλιώς πια δεν έχουμε να χάσουμε παρά μόνον τις αλυσίδες που μας φορούν,υπάρχει πρόταση.Υπάρχει τρόπος να μάθουμε τις λέξεις αυτές και σε κείνους που δεν την ξέρουν και πως;Περιμένω την πρόταση και την δική σου.Άντε μπας και όλοι μαζί βρούμε άκρη γιατί το μόνο που θα μας μένει θα είναι να βρούμε τόπο χλοερό.χα,χα,χαχα

Ανώνυμος είπε...

Black Bedlam σε έχω διαβάσει πάρα πολλές φορές. Συμφωνούμε σε πάρα πολλά πράγματα. Χρειάζεται πολύς αγώνας για να αναστραφεί η πολιτική-οικονομική κατάσταση όπως τείνει να διαμορφωθεί.
Και δεν είναι σίγουρο πως κάτι τέτοιο θα συμβεί. Δυστυχώς.
Άνοιξα σήμερα καινούριο blog. Νιώθω την ανάγκη να ενώσω τη φωνή μου με τη δική σας. Μήπως κι ο κόσμος αλλάξει έστω και λίγο.
Καλό βράδυ. Θα με βρεις εδώ:

http://olahtipota27.blogspot.com

koulpa είπε...

χμ.. διάβασα διάβασα.. θόλωσα.. για αρχή θα έφερνα το τελευταίο μου σχόλιο στο πρωηγούμενο ποστ.. :):)
μετα.. θυμήθηκα ένα mail που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες.. με μια σατανική ιδέα αντίδρασης.. αντί να ψάχνουμε τα πίο φθινά από τα ακριβά.. να αποκόψουμε απο τις επιλογές μας εντελώς 2 μεγάλες εταιρίες.. και να αφήσουμε αυτούς να μας φέρουν φθινά κάυσιμα.. ωραία ιδέα δεν είναι;.. το κυκλοφόρησα.. και πήρα από όλες τις επάφές μου.. μόνο μιά απάντηση.. θετική δε λέω.. αλλά απο μια φίλη που έτσι κι αλλιώς δεν έχει αυτοκίνητο.. :):)
δύσκολος ο συντονισμός.. βεβαία δε ξέρω πως τόσες χιλιάδες αυτοκίνητα.. συντονίζονται και πάνε και πέφτουν σε ένα δρόμο και πίζουν στη κίνηση.. :):)
την καλησπέρα μου για την ώρα :):)

Ανώνυμος είπε...

Καλά έκανες και με "έστειλες" να διαβάσω το κείμενο στον Φίλο και προφανώς Σύντροφο crousma!

Το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι οι απαντήσεις που δίνει στους σχολιαστές του.
Πολύ πολύ σημαντικές και κατατοπιστικές !

Ευχαριστώ !

blackbedlam είπε...

Γεια σου ρε Coulpa.Γι΄αυτό μου αρέσεις.

Βάσσια είπε...

Αντέχω, αντέχουμε ακόμη.....
για μάχες - κι ας μην είναι όλες στο πεδίο -

δεν αντέχω να τους ακούω, να τους βλέπω και πάνω απ΄ όλα να τους καταλαβαίνω - όταν νομίζουν ότι δεν μπορώ.

Αν κατέβουμε όλοι μαζί ενωμένοι στο δρόμο τους έχουμε ήδη κερδίσει.

Μπορούμε αληθινά μπορούμε.

Μας λείπει η "φωνή" που θα μας ενώσει, αυτήν αναζητούμε.

Καλησπέρα

luthierschool είπε...

Black Bedlam καλώς σε βρίσκω, άργησα λίγο να εγγραφώ στους αναγνώστες σου λόγω υποχρεώσεων και τρεξίματος γενικώς, σήμερα όμως βρήκα λίγο χρόνο και το κάνω χωρίς καθυστέρηση..να είμαστε καλά θα τα λέμε λοιπόν..!

Ανώνυμος είπε...

Όσο περνάνε οι μέρες, τόσο πιο φανερή γίνεται η αναγκαιότητα να ακολουθηθεί ο τίτλος του ποστ αυτού !

Καλημέρα σας !

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...