Τρίτη 15 Μαΐου 2012

"Τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ΄αιματα" !







Στίχοι:                   Οδυσσσέας Ελύτης 

Μουσική:              Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση : Γρηγόρης Μπιθικώτσης


Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά

στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό

τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!

3 σχόλια:

faros είπε...

Πολύ όμορφο τραγούδι.

Και οι στίχοι φυσικά.

Αν και ...
Εντάξει να μην γκρινιάξω.

Κάποιοι δυστυχώς ξεχνάνε εύκολα ...

Elva είπε...

Πραγματικα ενα ομορφο τραγουδι, οπως λεει και ο faros και καθε φορα που το ακουω λειτουργει εξ ισου συγκινησιακα και νοσταλγικα για τον τοπο και τους τιμιους ανθρωπους που ζουν εκει και υποφερουν αυτη τη στιγμη...

Τη καλημερα μου, φιλη ΒΒ!

Ανώνυμος είπε...

Με τραγουδάκια δε καλύπτονται οι πατάτες σου αγαπητή μου ξερόλα!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...