Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Ντρέπομαι να πεινάω στην Πατρίδα μου.


 Την είδα από απόσταση.
 Όσο την πλησίαζα βεβαιωνόμουν, ναι αυτή ήταν.
Το πρόσωπό της ήταν κόκκινο και τα μάτια πρησμένα με δυο μαύρους κύκλους από κάτω.
Ψηλή, εύσωμη, με ένα βήμα σταθερό και αγέρωχο θα έλεγα.
Χαρακτηριστικό ήταν το χαμόγελό της, που σχημάτιζε δύο μικρά χαριτωμένα λακκάκια στα μάγουλα.
Πάντα περιποιημένη, άλλωστε η δουλειά της ήταν μοδίστρα.
Χρόνια, από κοπελίτσα,  σε έναν οίκο υψηλής  ραπτικής.
Και εκεί έμαθε να βγάζει και πατρόν, να σχεδιάζει ρούχα, με άλλα λόγια όταν ρωτούσες τι δουλειά κάνει, η απάντηση ήταν μοντελίστ.
Τα γράμματα μπορεί να μην τα έπαιρνε αλλά στη δουλειά της τσακάλι ήταν.


Η Τασούλα.
Γειτονοπούλα, το μικρότερο  παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας εργαζομένων, που δεν "καταδέχτηκε" ούτε να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια.

Έμεινε μόνη και έκανε μόνη κουμάντο στο προικώον που της άφησαν τα γονικά της.
Κουμάντο έκανε και στον εαυτό της "κατά πως μου  γουστάρει" όπως έλεγε.
Όχι που θα  βάλω στο κεφάλι μου νταβατζή δια του νόμου και με παπά και με κουμπάρο, βρε δε πάει να ......
Στην...  επιχείρησις , η Τασούλα έκλεισε τελευταία την πόρτα, έμεινε όμως χωρίς δουλειά και πια, ήταν κιόλας 45 χρονών.
Πού νάβρει δουλειά.
Όταν έκλεισε λοιπόν  η ... επιχείρησις, η Τασούλα δεν κώλωσε, πήρε μαζί και την άλλη αδελφή της, χηρευάμενη αυτή με μια σύνταξη από τον "άχαϊρευτο θιος σχορέστον" .
Νοίκιασαν ένα μικρό μαγαζάκι στην γειτονιά, ανάρτησαν  και μια ταμπέλα
 "Μεταποιήσεις επιδιορθώσεις ενδυμάτων " και, ρίχτηκαν με τα μούτρα στη δουλειά.

Στην αρχή καλά πήγαιναν.
Η γειτονιά συμπαραστάθηκε όσο μπορούσε, αλλά  τα κινέζικα άρχισαν να  φυτρώνουν σαν μανιτάρια στις γειτονιές.
Με 10-15 ευρώ έπαιρνες καινούργιο φόρεμα  και την κρίση μπορεί να μην την λέγανε κρίση  τότε, άλλα αυτή υπήρχε και υπέβοσκε ετοιμάζοντας το έδαφος για την σημερινή βαρβαρότητα.

Βολευόντουσαν οι δύο αδερφές πολύ δύσκολα, άλλα με κάτι ψιλό στριφώματα κάτι καρυκώμματα συμπλήρωναν την πενιχρή σύνταξη του αχαϊρευτου,τα έβγαζαν πέρα.

Όπου ξαφνικά η Τασούλα χάνει την αδερφή της εντελώς απρόοπτα.
Βουτήχτηκε στο πένθος η Τασούλα, έκλαψε, θρήνησε και τα λακκάκια στα μάγουλά της δύσκολα τα διέκρινες  πια.
Έβαλε λουκέτο,κατέβασε και την ταμπέλα " Μεταποιήσεις επιδιορθώσεις ενδυμάτων" να μην έχει να πληρώνει και ενοίκια και εφορίες και μετέφερε την έδρα στο σαλόνι του προικώου.
Έτσι και αλλιώς η κυρά Φιλιώ, το Μαράκι, η Φλώρα, η κυρά Ντίνα, φαρδύ ξε φαρδύ, κοντό ή μακρύ, το φορούσαν έτσι, γιατί ούτε για μεταποίηση, ούτε για επιδιόρθωση δεν μπορούσαν να διαθέσουν.


Με πλησίαζε και την πλησίασα. 
Σταματήσαμε, χαιρετηθήκαμε.

Τι έχεις βρε, την ρωτάω.
Απ΄την χαρά μου,....είπε με μεγάλη δόση ειρωνείας. 
" Όσο πλησιάζουν οι μέρες με πονάει περισσότερο.
Να σου πω την αλήθεια δεν αντέχετε.
Είναι άδικο η Πατρίδα μου να θέλει να με εξοντώσει, είναι άδικο εμένα και τα εκατομμύρια των ανθρώπων της που τόσα χρόνια της δουλέψαμε, που τόσα χρόνια παράγαμε τόσο πλούτο ,να μας διώχνει να μας εξευτελίζει να μας εξοντώνει.
Με πονάει μωρέ φιλενάδα, με πονάει πολύ" .

Νόμιζα  ότι τα λακκάκια στα μάγουλα  σχηματίζονται μόνο με το χαμόγελο, λάθος, σχηματίζονται και με το κλάμα, αυτό το βουβό κλάμα το χωρίς δάκρυα, που τα μάτια κοκκινίζουν, τα χείλη σφίγγονται και οι λέξεις δεν μπορούν να βγουν εύκολα για να εκφράσουν τα συναισθήματα.
Είχε πιάσει τα χέρια μου και τα έσφιγγε δυνατά, τόσο που με πονούσε. 
Έλεγε και έλεγε, ασταμάτητα σχεδόν, σχεδόν μονολογούσε.

"Φεύγω φιλενάδα, φεύγω την Κυριακή το βράδυ.
Πάω στην Γερμανία,στο Μόναχο και είμαι 55 χρονών, αλλά  θέλω να ζήσω, δεν θέλω να πεθάνω, δεν θέλω να εξευτελίζομαι, δεν αντέχω να βλέπω την κυρά Μαρία να βγαίνει αργά το βράδυ μη και την δουν  να ψάχνει στα σκουπίδια εκεί, έξω στο εστιατόριο του  Στρατηγόπουλου.
Φεύγω γιατί δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω, δεν μπορώ να διαχειριστώ αυτήν την αθλιότητα, ντρέπομαι να πεινάσω, ντρέπομαι να πεινάω στην πατρίδα μου.
Εκεί έξω τουλάχιστον θα είμαι σε μια ξένη χώρα, δεν ξέρω τη γλώσσα, δεν ξέρω τους ανθρώπους, δεν ξέρω πώς ζουν, τις συνήθειες τους, τα χούγια τους,... πάω στο άγνωστο με μοναδική  άκρη την μακρινή ξαδέρφη που θα με φιλοξενήσει μέχρι να βρω κάτι.
Και αν δεν βρω και αν πεινάσω εκεί, θα υπάρχει μια δικαιολογία. 
Ήταν μια ξένη θα πουν, τι άλλο να έκανε;
Εδώ όμως;  
Στη χώρα μου;  
Στην Πατρίδα μου";

"Φεύγω και δεν ξέρω αν θα σας ξαναδώ, φεύγω και δεν ξέρω αν θα γυρίσω και πώς.
Φεύγω από την κόλαση, αλλά είναι εδώ το σπιτικό μου, είναι εδώ τα γονικά μου θαμμένα σε τούτα τα χώματα, είναι οι φίλοι οι γειτόνοι, είναι, είναι τα όνειρά μου, είναι τα χρόνια μου, η ζωή μου ....... 
γ@#)  $)   μ%^!   π*^   τ)^$    π$#@&ε".

Και το είπε δυνατά χωρίς να έχει τον έλεγχο και οι περαστικοί γύρισαν και μας κοίταξαν, αλλά μας κοίταξαν με κατανόηση.

Εγώ κατάπια όλα τα λόγια που έχω "ετοιμάσει" για παρόμοιες περιπτώσεις.

"Δεν φεύγουμε, δεν μπορούν να μας διώξουν, δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν στα ζάρια την ζωή μας.

Δεν είναι το φευγιό πιότερο εύκολο από τον οργανωμένο αγώνα.

Θα μείνουμε εδώ να υπερασπιστούμε τα χώματά μας, τα δικαιώματά  μας,  την τάξη μας.

Θα μείνουμε εδώ να φυλάμε Θερμοπύλες, θα μείνουμε εδώ να δώσουμε την μάχη για την ζωή και για την αξιοπρέπεια.

Δεν της είπα τίποτα, μόνο της ευχήθηκα νάνε καλός ο δρόμος της. 
Δεν μου ερχόταν καμιά άλλη ευχή, μόνο, στο μυαλό μου τριβέλιζαν τα λόγια του Καβάφη αλλά, πώς να της τα πω.

Η Πόλις
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)




9 σχόλια:

Γιώργος Τσουκνίδας είπε...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ξεφτίλα να πεινάς στην πατρίδα σου και να μην αγωνίζεσαι,απλά να περιμένεις να σε λυτρώσει μια Χρυσή Αυγη και ένας ΣΥΡΙΖΑ η η εκκλησία με συσσίτια.Κάποτε οι παππούδες μας παλαίψανε με το τουφέκι στο χέρι και όχι με το κεσεδάκι της ξεφτίλας και της ζητιανιάς στο χέρι.Αυτά για όσους επικαλούνται τους αγώνες του λαού το 40-41.Ολοι αυτοί το μόνο που δικαιούνται είναι να κάνουν μούγκα.

blackbedlam είπε...


Γεια σου Γιώργο.
Βλέπεις εκτός από τις απόψεις που παραχαράσουν την αλήθεια και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, υπάρχει και η επιλογή της μετανάστευσης.
Και είναι τα νιάτα που φεύγουν κυρίως, αλλά και οι μεγαλύτεροι που βρίσκονται σε απόγνωση μην ξέροντας ακριβώς πώς να διαχειριστούν την εξόντωση που τους επιβάλουν.
Όσο δεν θα καταφέρνουμε να πείσουμε και να οργανώσουμε την εργατική τάξη,όσο οι μηχανισμοί τους θα επιβάλουν τα δικά τους επιχειρήματα τις δικές τους αποφάσεις,όσο ο κόσμος παραμένει αποπροσανατολισμένος και αμέτοχος, παθητικός παρατηρητής, οι επιλογές του θα είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Σε μια κατεύθυνση που θα δίνει χρόνο στο σύστημα και τους εκπροσώπους του να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα, την δική τους κυριαρχία.
Να μας οδηγούν στην φτωχοποίηση,στην εξαθλίωση, στην εξόντωση.
Το μπαλάκι είναι στα δικά μας χέρια και σε κανενός άλλου.
Αυτοί κάνουν καλά τη δουλειά τους.



μαχαιρης είπε...

Δεν εχω σκοπο να αντικρουσω τα επιχειρηματα σου...
Αλλα με 10-15 ΕΒΡΩ επαιρνες, λες Καινουργιο φορεμα...
Και λες αληθεια...
Αλλα επαιρνες ενα φορεμα..Μιας χρησεως..Που δεν ηξαιρες απο τι ειναι φτιαγμενο...Σε ποια ποσοστα..Πως ειχε υφανθει και με τι παλιοχημικα ειχε πλυθει και ειχε βαφτει...
Αλλα το επαιρνες, γιατι ΚΑΝΕΙΣ δε σου τα ειπε αυτα...
Και εμεινε ανεργη η Τασουλα...!!
Και γκαζακια εφερανε οι Κινεζοι..
Με 10 ΕΒΡΩ..Και εμεινε ανεργος ο Μαχαιρης...
Με λαμαρινες ΤΕΝΕΚΕ και διακοπτες απο ΖΑΜΑ..Αλλα κανενας δεν το ειπε αυτο...!!
Και το ιδιο εγινε με τα ηλεκτρικα...Και τα παπουτσια..Και μειναν ανεργοι και εκει...
Γιατι και η ανεργια..Περα απο πολιτικη Πραξη του συστηματος..Ειναι και ευθυνη των Πολιτων..!!!
Η δεν ειναι...;;;
Και το μεσεμποριο που διπλασιαζει τις τιμες..Και ξεφτιλιζει την ελληνικη παραγωγη..Ειναι ευθυνη ΚΑΙ των καταναλωτων...!!
Οπως λοιπον διαπιστωνεις κι εσυ..Αυτοι κανουν καλα την δουλεια τους...Οι καπιταληστς..Αλλα ΔΕΝ την κανουμε ΕΜΕΙΣ την δουλεια μας καλα...
Η δεν ειναι ετσι;;;
Που επρεπε να βοηθηθει το κινημα των Παραγωγων...ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ στους Δημους..Αντι για τις Λαικες, των Μεσαζοντων..."Μεταφορεων"...που αγοραζουν απο τον αγροτη ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ και μεταπουλανε..ΕΝΑ ΕΒΡΩ...!!
Που επρεπε να υπαρχουν Λαικα συσιτια..Οπως το 1942,απο το ΕΑΜ...
Και μοιρασμα τροφιμων στα σχολεια τουλαχιστον...Ενα ποτηρι γαλα και ενα ψωμι...!!.Οπως στη Χιλη του Αλλιεντε...!!
Και οχι να αφηνεται ο κοσμος στο ελεος της λιστας του Παπα, η του Δεσποτη...!!
Που μοιραζουν λεφτα και τροφιμα..ΠΑΝΤΑ παρουσια τηλεοπτικων συνεργειων...!!
Ακομα και στα..Κατηχητικα..Επρεπε να ειναι οι Κομμουνιστες πρωτοι...!!
Και στην ΓΚΡΙΝ ΠΙΣ...Και στις..Λαοφιλεις ΜΚΟ...!!..
Που χρηματοδοτουνται απο συμφεροντα...!!
Για να αποκαλυπτουν και να ξεβρακωνουν..."Αποστολες"...!!
Και "θεοφιλους"
Και προγραμματα Μεθαδονης...!!

Η δεν ειναι ετσι;;;

Η ΟΓΕ δεν επρεπε να ιδρυσει.."αντικινεζικα" σεμιναρια για τις κοπελλες που φορανε ΕΣΣΩΡΟΥΧΑ..Απο ανακυκλωμενα βαμβακια;;;[σκουπιδια]
Λευκασμενα με ισχυρα απαγορευμενα στη Ευρωπη ΧΛΩΡΙΑ...!!
Και βαμμενα με καρκινοβριθη φαρμακα;;;[ΤΡΙχλωροαιθανολη]

Εξω απο καθε Κινεζικο..Δεν επρεπε να ειναι η ΚΝΕ να μοιραζει φωτογραφιες..με τη νοικοκυρα που..ΑΝΑΤΙΝΑΧΘΗΚΕ απο το..Ηλεκτρικο Ατμοσιδερο;;;
Και εκατονταδες αλλα ακομα περιστατικα...!!
Μαχαιροπηρουνα που..Ξεβαφει το..Ανοξειδωτο...!!
Ποδηλατα που..Διαλυονται στο δρομο...!!
Κατσαρολες που..Σκουριαζουν...!!

ΑΛΛΑ.....

akrat είπε...

τι να πω

όλα είναι εμπρός μας

και να μην περιμένουμε και τον ουρανό με τα άστρα μόνο από τον ελληνικό λαό

τόσα έκανε ε δεν είναι και ο λυτρωτής της ανθρωπότητας μόνος του...

είμαι περίφανος με την αντίσταση μας

θέλει και άλλο αλλά μην τον ρίχνουμε στα τάρταρα.... πολλά έκανε

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Από τα πολύ ωραία κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία.
Κανείς μας δεν πρέπει να "ντρέπεται" για την ανέχεια και γενικά για όσα βιώνουμε σήμερα.
Αυτή η "ντροπή" (αξιοπρέπεια) που μόνο ο λαϊκός άνθρωπος διαθέτει, θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να γίνει συνειδητή μαζική οργή και μίσος ταξικό για την ανατροπή αυτού του σιχαμερού συστήματος της αδικίας και της εκμετάλλευσης που πετσοκόβει τόσο ξεδιάντροπα τη ζωή μας.

blackbedlam είπε...

Καλώς τον φίλο μου τον Μαχαίρη.
Μαχαίρη οι γυναίκες αλλά και οι άντρες που καταφύγανε στα Κινέζικα δεν πήγαν γιατί τους άρεσε το ντιζάιν τους, αλλά από ανάγκη.
Ξέρω ανθρώπους που αντιστάθηκαν στο εισαγόμενο προϊόν, αλλά στο τέλος εξαναγκάστηκαν.
Φυσικά πρέπει να πάρεις και υπ΄όψη σου ότι και το φθηνό Ελληνικό προϊόν μούφα ήταν,εξ ανάγκης και από άγνοια και αυτό.

Σε πληροφορώ ότι οι ίδιοι οι Έλληνες κατασκευαστές έγιναν εισαγωγείς κινέζικων, ινδικών και ότι άλλων υποπροϊόντων μπορείς να φανταστείς, μποϊκοτάροντας οι ίδιοι την δουλειά τους.
Και αυτό κάτω από την ανασφάλεια της κατασκευαστικής τους δραστηριότητας που έβλεπαν να φθίνει και να παίρνει τον κατήφορο.
Έτσι έγινε στο δέρμα, στο παπούτσι, στην ένδυση, στο παιγνίδι, έτσι έγινε παντού.
Και η ευθύνη δεν βαραίνει μόνον τους επαγγελματίες που οι ίδιοι μποϊκοτάρισαν τις μικροεπιχειρήσεις τους.
Όταν φωνάζαμε για τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές, για την ανάγκη ενίσχυσης των Ελλήνων παραγωγών, μας κολάγανε στην μάπα την συμφωνία του Μάαστριχ στην οποία ρητά και κατηγορηματικά διατυπώνεται:
«απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων» και με το άρθρο 102α υιοθετείται η «αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό».(ελεύθερη κίνηση "αγαθών" και χωρίς δασμούς)
Στην συνθήκη επίσης προβλέπεται και η Ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και υπηρεσιών.

Αυτή η συνθήκη υπογράφηκε στις 7 του Φλεβάρη του 92 και επικυρώθηκε από το Ελληνικό κοινοβούλιο τον Ιούλη του 92.
Χωρίς καν να έχει διαβαστεί από τα μέλη του κοινοβουλίου.
Να σκεφτείς ότι δεν τους δόθηκε το κείμενο και δεν δόθηκε ούτε στην δημοσιότητα.
Μόνον ο Ριζοσπάστης το δημοσίευσε.

Και ποιοι την ψήφισαν; Οι βουλευτές της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ,της Πολιτικής Άνοιξης (Την θυμάσαι την Π.Α), αλλά και ο Συνασπισμός.
Μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε.
Η ανεργία λες είναι και ευθύνη των πολιτών.
Ασφαλώς και δεν είναι κάτω από τις απάνθρωπες συνθήκες, τους νόμους και τους μηχανισμούς του συστήματος,τους εκβιασμούς οι πολίτες οι εργαζόμενοι μόνον έναν τρόπο έχουν να αντιδράσουν αποτελεσματικά.
Την οργανωμένη αντίσταση.
Όλα τα άλλα είναι μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, σενάρια αντιεπιστημονικής φαντασίας

Αυτοί κάνουν καλά την δουλειά τους συμφωνείς και εσύ,όπου προκύπτει τελικά εκ των αποτελεσμάτων του σήμερα, ότι εκείνοι που δεν κάναμε σωστά την δουλειά μας είμαστε εμείς, σωστά.
Και Μαχαίρη ίσως είναι η μόνη ευθύνη που μπορούμε να αποδώσουμε σε φίλους,είναι που επέλεξαν να μείνουν μακρυά από την πολιτική δράση

Όμως Μαχαίρη ο τρόπος που προτείνεις είναι πέρα για πέρα ανέφικτος, αναποτελεσματικός και κυρίως αντιεπιστημονικός.

Όταν το σύστημα έχει στα χέρια του το κεφάλαιο, όταν υπάρχει και βασιλεύει ο ανταγωνιστικός τρόπος παραγωγής, όταν οι τράπεζες είναι στα χέρια τους για να χρηματοδοτούν τους δικούς τους , όταν οι πολίτες έχουν κυριολεκτικά εκπαιδευτεί στην ανοχή, δεν μπορούν αυτά να πραγματοποιηθούν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα
Τώρα για τα άλλα που μιλάς σου έχω καταθέσει την άποψή μου και στο προηγούμενο ποστ, τόσο το δικό μου όσο και στο δικό σου

Και δεν έχω άλλο να προσθέσω.

Να είσαι καλά .

Δραση στο Ωραιοκαστρο είπε...

Για την πείνα που μου επιβάλλεται δεν έχω κανέναν λόγο να ντρέπομαι, γιατί δεν είναι δικιά μου επιλογή.
Ντρέπομαι μόνο με την ιδέα ότι μην μου πουν τα παιδιά μου. Ρε πατέρα γιατί κρυβόσουν και δεν το πάλεψες?
Θα είμαι εδώ και θα αντέχω δεν θα τους κάνω την χάρη.

Giannis είπε...

Καλημέρα, καλή εβδομάδα,καλό μήνα καλό αγώνα :))

Erblina είπε...

Συνιστώ τον Dr Ediomo σε όποιον χρειάζεται βοήθεια στη σχέση του. Η σχέση μου ήταν ένα χάος, αλλά χάρη στον Dr Ediomo για το ξόρκι της αγάπης του, τώρα ο φίλος μου με αγαπάει τόσο πολύ και δεν υπάρχουν άλλα τρίτα μέρη στη σχέση μας. Εάν χρειάζεστε βοήθεια με τη σχέση σας, επικοινωνήστε με τον Dr Ediomo μέσω WhatsApp+2349035797456. είναι καλός στο κάστινγκ
* Ξόρκια αγάπης
* Ξόρκια χαμένης αγάπης
* Αφαίρεση του κακού ματιού
*Ξόρκια για να σταματήσει το διαζύγιο
* Ξόρκια συμφιλίωσης
* Τυχερά ξόρκια
* Ξόρκια κερδίζοντας λαχεία
Dr Ediomo Whatsapp: +2349035797456
Email: drediomo77@gmail.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...