18+μία

 Πώς θα είναι την Δευτέρα 7/5;

18+μία!
Και η επόμενη.....
Δευτέρα 7 Μαΐου του Σωτήριου έτους 2012!
Σωτήριου;
Πώς θα είναι η επόμενη μέρα;
Το πολιτικό τοπίο θα διαμορφωθεί, ανάλογα με την έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας!
Πώς  όμως θα εκφραστεί στις κάλπες η λαϊκή βούληση;

Η αγανάκτηση, η απόγνωση είναι έκδηλη, πώς όμως θα εκφραστεί;

Οι πάντες είναι ανήσυχοι για την επόμενη μέρα.
Ο Βενιζέλος δηλώνει:
 "Αν το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρώτο κόμμα, ο τόπος κινδυνεύει με ακυβερνησία"



«Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή εντολή και κυβερνητική σταθερότητα".....Δηλώνει ο Σαμαράς  βάζοντας σαν ένα από τους 5(;) στόχους του, να πείσει για την ανάγκη αυτοδυναμίας.


« Γι αυτό ζητάμε καθαρή εντολή για να είμαστε υπεύθυνη κυβέρνηση και να εφαρμόσουμε ολόκληρο το πρόγραμμά μας χωρίς συμβιβασμούς αυτούς που μας έφεραν στην κρίση».


Όσο για τους κύκλους των Βρυξελλών, το ΔΝΤ,και σύσσωμοι οι δανειστές μας, εκφράζουν με όλους τους τρόπους και με απροκάλυπτες παρεμβάσεις την αγωνία και τον τρόμο τους .

Το ενδεχόμενο ακυβερνησίας και προσφυγής και πάλι σε διαδοχικές εκλογές, αποτελεί ένα από τα καταστροφικά γι΄αυτούς σενάρια, που εξετάζονται σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, και  επισείουν τον κίνδυνο της άτακτης χρεοκοπίας

Ω του θράσους το βάθος το απροσμέτρητο!

Παίζουν το παιγνίδι τους, παίζουν όλα τα χαρτιά τους, δίνουν τα ρέστα τους.

Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, συσπειρωμένο κάτω από την ομπρέλα της απαιτούμενης και επιβεβλημένης  "συναίνεσης", με απόλυτη συνέπεια εφάρμοσε τα μέτρα σε βάρος του λαού που σήμερα είναι αντιμέτωπο ήδη  με μια ανεξέλεγκτη πτώχευση και εξαθλίωση.
  
 Οι μετρήσεις δεν τους βγαίνουν και πιθανόν, μέχρι και την μέρα της κάλπης τα πράγματα να είναι ακόμη χειρότερα για τα κόμματα του μαύρου μετώπου, για τα κόμματα του μνημονίου.

Τα αντιμνημονιακά κόμματα όμως;

 Οι "έτεροι Καππαδόκες"; 
Παλεύουν με νύχια και με δόντια να εισπράξουν τα απόνερα, να τα μαζέψουν και να τα ρίξουν  σε μία δεξαμενή την  επομένη των εκλογών.
Ευαισθητοποιημένοι, Πατριώτες, προ παντός πατριώτες εθνοσωτήρες , προχωρούν στην δημιουργία κομμάτων, προσχωρούν  σε ανίερες συνεργασίες και συμμαχίες, πανηγυρίζοντας για τον πλουραλισμό, την πολυφωνία που εξασφαλίζεται  με την "συσπείρωση" των "έντιμων φωνών"  που θα  επιστρέψουν την επαύριο στην "μάνα γης" που τους εξέθρεψε και την υπηρέτησαν, για να υπερασπιστούν για  ακόμη μια φορά την "Πατρίς" που θα καταστραφεί αν δεν εφαρμοστούν οι άνωθεν εντολές.  


Άλλοι πάλι,  Πατριώτες επίσης, ευαισθητοποιημένοι  που δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν το λαό να εξοντώνεται , αυτοί που αποσκίρτησαν από τα κόμματα της  κυβέρνησης Παπαδήμου, αλλά  οι υπογραφές των περισσότερων βρίσκονται κάτω από τα κείμενα που υποθηκεύουν την ζωή μας, που για χρόνια ολόκληρα συμμετείχαν υπηρετώντας τα προγράμματα των Σημίτη ,Τσοχατζόπουλου Καραμανλή,Ρουσόπουλου,και των άλλων καλόπαιδων,ξεδιάντροπα  σήμερα, υψώνουν την σημαία του αντιστασιακού αντιμνημονιακού και, προσχωρούν  στα κόμματα εκείνα  που χαράσσουν  "αντιμνημονιακή" πορεία, που επαίρονται για την υπευθυνότητά τους και  δηλώνουν, ότι με την πολιτική τους ενάντια στο μνημόνιο και οπωσδήποτε μέσα στην ΕΕ, θα σώσουν την χώρα και τον λαό της, θα βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής των λαϊκών στρωμάτων.

Αυτά τα κόμματά  που εξελίχθηκαν σε προθάλαμο υποδοχής, λογής λογής παραγόντων και προσφέρουν θέσεις στάθμευσης για όσους δεν βρήκαν πάρκιν στην πολυκατοικία τους.

Τελικά μπορεί να μας πει κάποιος τι πάμε να ψηφίσουμε στις 6 του μήνα;


Ποιο είναι το διακύβευμα  αυτών των εκλογών;
Τι είμαστε; Μνημονιακοί, αντιμνημονιακοί.....;
Ποιους θα χρίσουμε σωτήρες μας, ποιους θα επιλέξουμε να εμπιστευτούμε; 

Καιρός είναι να καταλάβουμε όλοι μας ότι δεν υπάρχουν σωτήρες και δεν υπάρχει το  μαγικό ραβδί  στα χέρια κάποιου που θα ανοίξει  την θάλασσα ως άλλος  Μωυσής, για να διαβούμε χωρίς καν να βραχούμε.
Καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε  ότι το μνημόνιο δεν είναι παρά μόνον το μέσο, το όπλο με το οποίο επιχειρούν να διαχειριστούν την κρίση, τους εσωτερικούς τους κραδασμούς υψηλών μποφόρ, ρίχτερ και ντεσιμπέλ.

Τα αίτια της κρίσης βρίσκονται στο ίδιο το σύστημα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Είναι ο Καπιταλισμός  που πρέπει να τσακιστεί, μέσα σε αυτό το βαθιά εκμεταλλευτικό σύστημα και κάτω από συνθήκες  της δομικής του κρίσης, δεν μπορεί να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική.
   
Μέσα στην ΕΕ και με άθικτη την εξουσία των μονοπωλίων,όποια κυβέρνηση και να προκύψει δεν μπορεί να δώσει λύσεις. 


 Ο πόλεμος είναι ταξικός και σαν τέτοιον, πρέπει να τον αντιμετωπίσει ό ίδιος ο λαός. 
Μόνον αυτός, μέσα από οργανωμένο αγώνα μπορεί να επιβάλλει λύσεις προς όφελός του.
Η οικοδόμηση ενός ευρύτερου μετώπου, η ανάπτυξη  των λαϊκών αγώνων, η συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων για την  ανατροπή της βάρβαρης εξουσίας των μονοπωλίων.

Αυτό είναι το ζητούμενο αυτό πρέπει να είναι το πρόταγμα.

Αυτή η προοπτική είναι εκείνη που  μπορεί να αποτελέσει  κριτήριο για τις εκλογές και αυτό, δεν θα προκύψει ασφαλώς μέσα από την κάλπη, αλλά θα δώσει την δυνατότητα σε κείνες τις δυνάμεις που στόχο έχουν την λαϊκή εργατική εξουσία, να πρωτοστατήσουν από καλύτερες θέσεις  στην ανάπτυξη αυτών των αγώνων.

Υπεύθυνοι θα είμαστε εμείς και θα είμαστε εμείς που θα υποστούμε τις συνέπειες των αποφάσεών μας, αλλά και των πράξεών μας.