Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Συναγερμός για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής και λαϊκής οικογένειας
Η απειλή της μαζικής φτώχειας και εξαθλίωσης, σχετικής και απόλυτης, είναι μπροστά και μέσα στο σπίτι της εργατικής και λαϊκής οικογένειας.
Οι άνεργοι, τα νέα ζευγάρια, όσοι δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, όσοι ζουν με τους κατώτερους μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι αγρότες βρίσκονται σε δεινή θέση.
Στην ίδια μοίρα θα βρεθούν αύριο χιλιάδες άλλοι, που σήμερα τα φέρνουν κάπως βόλτα στην καθημερινή τους ζωή.
Αύριο η κατάσταση για όλους θα είναι χειρότερη, αν δεν ξεσηκωθεί κύμα αντίστασης και οργανωμένου αγώνα για αναχαίτιση της άγριας επίθεσης που είναι σε εξέλιξη.
Το κεφάλαιο, μπροστά στη μείωση των κερδών του ή στην προοπτική μείωσής τους, είναι έτοιμο για κάθε έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων. Σχέδια επί σχεδίων προωθούνται μέρα με τη μέρα, ώρα την ώρα, για να αρπάξουν είτε με το νόμο, είτε με το έτσι θέλω όσο γίνεται περισσότερα, να γονατίσουν τους εργαζόμενους, να τους υποχρεώσουν με την απειλή της πείνας να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καταργούν Συλλογικές Συμβάσεις, ωράρια, στοιχειώδη δικαιώματα.
Η εργατική και λαϊκή οικογένεια βρίσκεται μπροστά στον άμεσο κίνδυνο δραματικής επιδείνωσης όλων των συνθηκών ύπαρξής της.
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όπου κυρίαρχος νόμος γίνεται ο θάνατός σου η ζωή μου, είναι μεγάλη η ευθύνη των κομμουνιστών. Είναι η ώρα να δώσουν, όπως ξέρουν, τη μάχη για την προστασία της ζωής του λαού.
Να μπουν μπροστά με αυτοθυσία, με τόλμη, οργανωτές και εμπνευστές ενός νέου κύματος αγώνων. Κλάδο τον κλάδο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, Σωματείο το Σωματείο, γειτονιά τη γειτονιά να ξεσηκώσουν τώρα, χωρίς αναβολές και καθυστερήσεις κίνημα αντίστασης και ουσιαστικών διεκδικήσεων.
Να αναχαιτιστεί η επίθεση για μείωση μισθών, μεροκάματων, επιδομάτων, συντάξεων και η πλήρης κατάργηση των εργασιακών σχέσεων και Συλλογικών Συμβάσεων. Να αποκρουστούν με συσπείρωση, συμμαχία και αλληλεγγύη οι εκβιασμοί, οι απειλές και η τρομοκρατία της εργοδοσίας.
Με καλή οργάνωση και ουσιαστική συζήτηση, με όλες τις μορφές πάλης, τις στάσεις, την απεργία, τα συλλαλητήρια, όχι μόνο είναι δυνατόν να αποκρουστεί η επίθεση, αλλά και να μπουν για διεκδίκηση ουσιαστικές αυξήσεις και άλλα μέτρα που θα προστατεύουν άμεσα και στοιχειωδώς τη ζωή των εργαζομένων.
Με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και αποφασιστικότητα έχουμε καθήκον να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα για να μη σκύψουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα το κεφάλι και να ορθώσουν το ανάστημά τους στο οικονομικό και ηθικό τσάκισμα που επιχειρούν εργοδοσία, κυβέρνηση και ΕΕ.
Μέτωπο προστασίας, ιδιαίτερα των ανέργων και των νέων ζευγαριών που μέρα με τη μέρα κατρακυλάνε στα σκαλιά της φτώχειας. Μαζικό κίνημα απόρριψης της ελεημοσύνης της κυβέρνησης και των παπάδων.
Οι ανάγκες της εργατικής και λαϊκής οικογένειας να μπουν στην πρώτη γραμμή και όχι οι ανάγκες, τα προβλήματα ή οι δυσκολίες των καπιταλιστών.
Να μην επιτρέψουμε να οδηγηθεί σε επικίνδυνο κατήφορο η φροντίδα για την υγεία των εργαζομένων.
Να υπερασπιστούμε με σθένος το δικαίωμα των παιδιών του λαού να μπορούν να μορφώνονται.
Οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, έμποροι, βιοτέχνες, ελευθεροεπαγγελματίες και μικρομεσαίοι αγρότες, μαζί με την εργατική τάξη, σε κοινό μέτωπο είναι η μόνη επιλογή που έχουν για να υπερασπιστούν το ψωμί των οικογενειών τους.
Είναι τώρα η στιγμή, που το ΚΚΕ καλείται να αναδειχθεί σε πρωτεργάτη του αγώνα για τη σωτηρία του λαού από την πτώχευση, από τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Είναι αγώνας που συνδέεται άμεσα με το αίτημα να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Είναι αγώνας για διέξοδο από την κρίση, προς όφελος του λαού. Τα πράγματα έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο. `Η θα πτωχεύσει η πλουτοκρατία, ή ο λαός.
Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο, με ενιαίο μέτωπο, πρέπει τώρα να πάρουν την ευθύνη τους. Να μπουν πιο οργανωμένα στον αγώνα, όχι μόνο για να υπερασπιστούν τη ζωή τους, αλλά για να απαλλαγούν μια για πάντα από τα βάσανα που τους φορτώνει κάθε μέρα το σάπιο, παρασιτικό, βάρβαρο και βαθιά αντιδραστικό καπιταλιστικό σύστημα.
Να ανατρέψουν όχι μόνο αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και την εξουσία των εκμεταλλευτών.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα οι ευθύνη των κομμουνιστών γίνεται όλο και μεγαλύτερη.
Είναι η μόνη φερέγγυα, ικανή, δοκιμασμένη, έμπειρη, η μόνη πολιτική δύναμη που έχει και σχέδιο και θέληση να ηγηθεί αυτού του αγώνα.

Το κείμενο αυτό είναι από τον Ριζοσπάστη.Κυριακή 13/3/2011 σελ.3


Εμείς εδώ πολλές φορές έχουμε σταθεί στην ανάγκη να αντιμετωπισθούν τα δεινά που συσσωρεύονται στους εργαζόμενους σε ολόκληρο το λαό μας,αποφασιστικά μαζικά αποτελεσματικά και άρα συνυπογράφουμε το παραπάνω κείμενο.
Το κείμενο αυτό δείχνει την αγωνία για τα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν και την ανάγκη να αντιμετωπιστούν.
Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Κινδυνεύει άμεσα η ζωή μας κινδυνεύουν τα παιδιά μας τι κάνουμε γιατί τους κοιτάμε σαν τα μοσχάρια που βλέπουν τα τρένα να περνούν;
Είναι ανάγκη να αναχαιτίσουμε την λαίλαπα που θέτει σε κίνδυνο την ζωή μας.

Το κείμενο αυτό απευθύνεται κύρια στα μέλη του κόμματος έχω λοιπόν κάποιες παρατηρήσεις .
Λέει:
"Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όπου κυρίαρχος νόμος γίνεται ο θάνατός σου η ζωή μου, είναι μεγάλη η ευθύνη των κομμουνιστών. Είναι η ώρα να δώσουν, όπως ξέρουν, τη μάχη για την προστασία της ζωής του λαού".
"Να μπουν μπροστά με αυτοθυσία, με τόλμη, οργανωτές και εμπνευστές ενός νέου κύματος αγώνων".
"Κάθε μέρα, κάθε ώρα οι ευθύνη των κομμουνιστών γίνεται όλο και μεγαλύτερη".

Η ευθύνη των κομμουνιστών ήταν  πάντα μεγάλη. 
Σήμερα ακόμη περισσότερο. 
Εκείνο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι αν οι  κομμουνιστές έχουμε διαμορφώσει τις προϋποθέσεις εκείνες , που σήμερα να μπορούν να πείσουν και να εμπνεύσουν το κόσμο της εργασίας.
Θα πρότεινα στο σημείο που λέει αναφερόμενο το κείμενο στους κομμουνιστές :
"Είναι η ώρα να δώσουν, όπως ξέρουν, τη μάχη για την προστασία της ζωής του λαού".
 Να λέει ότι πρέπει να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους γιατί αν δώσουν την μάχη έτσι όπως ξέρουν, δηλαδή όπως μέχρι σήμερα, συντρόφια μου,την κάτσαμε την βάρκα για άλλη μια φορά.
Οι κομμουνιστές πρέπει να απαλλαγούν από την εσωστρέφειά τους, από την αλαζονεία του αλάθητου, από την την κατοχή της απόλυτης αλήθειας και του κατέχοντος το δίκιο.
Οι κομμουνιστές θα πρέπει να μάθουν να μην αποκλείουν την όποια διαφορετική άποψη, να πάψουν να βλέπουν και στις τάξεις των εργαζομένων συνωμότες και εχθρούς του Σοσιαλισμού.
Να πάψουν να βαφτίζουν και να χαρακτηρίζουν ταξικό τους εχθρό, όποιον εκφράζει με άλλη γλώσσα από τους ίδιους, ακόμη και θέσεις Μαρξιστικές
Οι κομμουνιστές δεν μπορούν να είναι ρεφορμιστες, αλλά ούτε και σεχταριστές.
Θα πρέπει να μην καταλήγουν να είναι ανακόλουθοι λόγων και πράξεων.
Δεν μπορεί να θεωρούν επαναστάτες μόνον τους εαυτούς τους και μάλιστα χωρίς να ανταποκρίνονται στις ανάγκες.
Και θα κλείσω αντιγράφοντας την τελευταία παράγραφο του κειμένου μόνο που θα συμπλήρωνα δυο λέξεις :
"ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ... 
" Είναι η μόνη φερέγγυα, ικανή, δοκιμασμένη, έμπειρη, η μόνη πολιτική δύναμη που έχει και σχέδιο και θέληση να ηγηθεί αυτού του αγώνα".

27 σχόλια:

Unknown είπε...

Υποκλινομαι!!!!!!!!!!

pavlosk είπε...

Φυσικά και συμφωνώ με την ουσία του κειμένου του "Ρ". Έτσι πρέπει να γίνει.

Όμως, το μεγάλο ζητούμενο είναι πως και πότε υπηρετείς στην πράξη και με επιτυχία αυτή τη γραμμη. Η ιστορία δεν περιμένει επ'απειρον, ούτε θα δίδονται συνέχεια ευκαιρίες. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και εις βάρος μας.

Χωρίς πολλά πολλά, είμαι μαζί σου ΒΒ. Ελπίζω να το καταλάβουν το μύνημα που στέλνεις οι διάφοροι αποδέκτες πριν αν είναι αργά...

αναρχογατουλης είπε...

Θα μπορουσε.
ΘΑ..........ομως
καλο σου βραδυ.

ELvA είπε...

Συμφωνω απολυτα με τη κριτικη σου που με εκφραζει και ξερω πολυ καλα οτι ειναι καλοπροαιρετη εφ οσον προερχεται απο εσενα φιλη ΒΒ. Ολοι εδω γνωριζουμε ποσο πολυ αγωνιας κι εσυ για μια ευρεση λυσης που θα συσπειρωνει ολους τους εργαζομενους που αυτη τη στιγμη πληττονται και οχι μονο μια μειοψηφια!
θα ηθελα να ακουστει το μηνυμα σου εκει που πρεπει και με ενδιαφερει η αποψη των μελων του κομματος πανω στις καιριες τοποθετησεις σου.

Τη καλημερα μου, ΒΒ!

Λευτέρης-Δικαίος είπε...

Μ' αρέσει η... εποικοδομητική γκρίνια! (Ο χαρακτηρισμός «εποικοδομητική» προϋποθέτει ότι είναι και δίκαιη και καλόπιστη) Είναι ωφέλιμη. Μόνο, για να είμαι ακριβοδίκαιος (να είμαστε ακριβοδίκαιοι, αν κι εσύ τα βλέπεις έτσι) υπάρχουν σύντροφοι (ας μου επιτραπεί η χρήση του όρου, αν και να πω ότι δεν είμαι κομματικό μέλος, για αποφυγή όποιων παρερμηνειών) που υπερβάλλουν εαυτούς, θα ήταν άδικο να μην το αναγνωρίσουμε. Συνολικά, βέβαια, το κόμμα και το κίνημα δεν βρίσκονται στο επίπεδο ανάπτυξης και δράσης που θα θέλαμε και που απαιτούν οι καιροί. Υπάρχει υστέρηση, που ασφαλώς έχει την εξήγησή της. Παράλληλα καταβάλλονται προσπάθειες για να καλυφθεί αυτή η υστέρηση. Χρειάζεται ν' ανέβει και ο υποκειμενικός παράγοντας και γι' αυτό χρειάζεται να μην αμελείται η μελέτη της θεωρίας. Χρειάζονται πολλά, τέλος πάντων...
Εμείς θα παλέψουμε για τη (βέβαιη) νίκη του σοσιαλισμού. Δεν ξέρω αν προφτάσουμε να τη δούμε, δεν ξέρω αν θα γνωρίσουμε κι άλλη ήττα στο μεταξύ, αλλά οπωσδήποτε δεν θα αυτοκτονήσουμε!

zeidoron dtsoukas είπε...

Καλησπέρα αγαπητή ΒΒ,χάθηκες!
Ετσι είναι αλλά γνωρίζεις ή τουλάχιστον υποψιάζεσαι πως όλα είναι προαποφασισμένα μέχρι τελικής εξαθλίωσης του λαού.Να ξεπουλήσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε και να δουλεύουμε για ένα ξεροκόμματο.Δεν ξέρω ποιος μπορεί να ξεσηκώσει το λαό αλλά και ποιους μπορεί πια να εμπιστευθεί ο λαός!Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Αν μου επιτρέπεις, θα κάνω μια προσπάθεια να σε ερμηνεύσω - άλλο αν το καταφέρω.

1. Να βγούμε (όσοι δεν το κάναμε ήδη) από το καβούκι μας !
2. Να πιστέψουμε στους εαυτούς μας !
3. Να πιστέψουμε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας !
4. Να μην φοβόμαστε το διάλογο - όσο κι αν οι "απέναντί μας" έχουν πολλά ή λίγα, σωστά ή λάθος επιχειρήματοα. Το κύριο είναι να κουβεντιάσουμε !
5. Ανοιγόμαστε ! Πρώτα και κύρια μεταξύ μας και μετά με όλους όσους θέλουν να συμπορευτούν μαζί μας.
6. Τέρμα οι αποκλεισμοί - όλοι χωράν στα Μέτωπα !
7. Εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στον κόσμο που έρχεται κοντά μας, που μας αγκαλιάζει, που μας στηρίζει που συμετέχει !
8. Ας μετατραπούμε όλοι μας σε στρατιώτες του Κινήματος - δεν το πάνε το τραίνο μόνο οι οδηγοί !
9. Ας απελευθερώσουμε το πνεύμα μας, την καρδιά μας, τη σκέψη μας, τη δράση μας ...

Το Κόμμα, μας δείχνει τον δρόμο, ας τον ακολουθήσουμε !

Καλησπέρα θερμή !

TRASH είπε...

Είναι δυστυχώς χρόνιο το πρόβλημα να βλέπουμε γύρω μας συνεχώς "προδότες". Θέλει δουλειά πολλή...
Από την άλλη, πολλοί αγωνιστές έχουν υπερβάλει εαυτούς, αυτό είναι αλήθεια.
Επί των υπολοίπων, προτιμάω να είμαι ένας απλός στρατιώτης του κινήματος (με τις όποιες διαφωνίες μου) παρά ένας ακόμη ανένταχτος "στρατηγός χωρίς στρατό".
Δεν ξέρω εάν θα αποδειχτεί στο τέλος πως το κόμμα είχε την ικανότητα να ηξηθεί του λαού αυτήν την δύσκολη στιγμή, αλλά είμαι σίγουρος πως διαθέτει τόσο την δυνατότητα, όσο και την θέληση για κάτι τέτοιο.

ΦελόΦάρος είπε...

Ο Φελοφάρος είναι ένα νέο σύστημα να αποφευγονται τα κοφτερα βράχια της βλακείας.
Είναι οικολογικό και τροφοδοτείται με ηλιακή και κυματική ενέργεια καθως επίσης κατασκευάζεται αποκλειστικά από πλουσιους Νορβηγούς σοσιαλδημοκράτες που πιάσαμε αιχμάλωτους σε ένα σαφάρι στην Γκάνα και τα κέρδη από τις πωλήσεις τα χρησιμοποιούμε για να προπαγανδίζουμε την υπόθεσή μας καθώς και να συνεχίζουμε τα σαμποτάζ στην κεφαλαιοκρατική κοινωνία της αδικίας.

Χαίρομαι και σας καμαρώνω να αλληλοκολακεύεστε και να βρίσκετε νόημα στο να συζητάτε αν το Κόμμα (που μας δείχνει και το δρόμο) θα εκκινήσει την έκρηξη της συνειδητοποίησης της ταξικότητας του εργάτη.
Μπράβο ρε παιδιά!
Βλέπω επίσης με χαρα πως κάποιοι από εσας-όχι εδώ, αλλού, αποφασίσατε να γίνετε και απολογητές των "κόκκινων" αφεντικών λέγοντας ένα κάρο μπούρδες, όπου πχ. η τυποεκδοτική υπάρχει για να βγάζει το κόμμα(που μας δείχνει το δρόμο) όχι κέρδος αλλά αφίσσες και φυλλάδια που θα συντρίψουν τον καπιταλισμό[!!!]
Με τις υγείες σας.

υγ. Με κάτι τέτοια πάντως φανερώνεται η καλοσύνη κάποιων ανθρώπων που προσπαθούν υπομονετικά να εξηγήσουν τις εικόνες σε ένα νεκρό λαγό.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ τίμιο άρθρο. Θα συμπλήρωνα, Δεχόμεθα και κριτική! Για να καταλαβαίνουμε πότε είναι καλο- και πότε κακοπροαίρετη...

Ανώνυμος είπε...

Όσο οι εργάτες και τα σωματεία γενικότερα επιμένουν να βρίσκονται πίσω από τα κομματα δεν γίνετε τίποτα. Θα γινόμαστε χειρότερα.Δυστυχώς αλλά η λύση δεν είναι το ΚΚΕ η κάτι άλλο αλλά η αυτοοργάνωση των σωματείων σε μικρές ομάδες, με αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς, που όμως θα έχουν μία ομοσπονδία κι εκπροσώπους για να λαμβάνονται οι αποφάσεις. Και φυσικά, θα πρέπει να έχουν έναν άξονα: αντι-μνημόνιο, αντι-κυβέρνηση, αντι-τρόικα και με κύριο σκοπό την διαγραφή του χρέους, την αλλαγή του συστήματος κι έπειτα την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

blackbedlam είπε...

Να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη για την απουσία μου, υπάρχει πρόβλημα με την σύνδεσή μου.
Μόλις αποκατασταθεί,θα μπορέσουμε να τα πούμε.
Τα σχόλια έχουν ενδιαφέρον όπως πάντα.Παρατηρώ βέβαια την απουσία κάποιων συντρόφων, που περίμενα να υπερασπιστούν ή και να σταθούν κριτικά πάνω στα θέματα,καταθέτοντας την άποψή τους, με σκοπό και μόνο την προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων και ανταπόκρισης στις απαιτήσεις των καιρών,γιατί πιστεύω ότι αυτός είναι ο ρόλος μας εδώ.
Να ομολογήσω ότι με λυπεί το γεγονός, αλλά ο καθένας μας αντιμετωπίζει τα προβλήματα όπως τα αντιλαμβάνεται και από το πόστο του, φαντάζομαι ότι συμβάλλει για την ορθότερη και ποιο αποτελεσματική πορεία του κινήματος.
Θα τα πούμε μόλις απεμπλακώ από το τεχνικό πρόβλημα.

Πορτιάτης είπε...

Καλημέρα, καλημέρα!
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Όπως τα γράφεις είναι τα καθήκοντα (και οι αγωνίες) των κομμουνιστών από την εποχή του Μαρξ!
Ο κομμουνιστής είναι (οφείλει να είναι) μια πολύπλευρη προσωπικότητα, από τη στιγμή που έχει ταχθεί (εθελοντικά) στον αδιάκοπο και ανελέητο αγώνα για τη δικαίωση των λαϊκών πόθων, την εξάλειψη της αδικίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Μια τέτοια προσωπικότητα πρέπει να ξέρει να αφουγκράζεται το κοινό αίσθημα, να συνδιαλέγεται διαλεκτικά με το συνάδελφο, το γείτονα, τον συμπολίτη και να προωθεί την υπόθεση του σοσιαλισμού με κάθε τρόπο. Γνωρίζοντας ότι όλα αυτά συνεπάγονται αυταπάρνηση, θυσίες, αγώνες και πολλή ιδεολογική ζύμωση και πνευματική αυτοκαλλιέργεια.
Ο κομμουνιστής δρα μέσα ή δίπλα στο Κ.Κ., το οποίο οφείλει να διέπεται από τα μ-λ χαρακτηριστικά οργάνωσης. Χωρίς αυτό είναι σίγουρο πως οι αγώνες παραμένουν ατελέσφοροι και ημιτελείς, χωρίς προοπτική. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα η ιστορική πείρα. Ο κομμουνιστής (μέσα ή δίπλα στο κόμμα) διαμορφώνει και την πολιτική τακτική του κόμματος, η ηγεσία του ξεπηδάει από τα σπλάχνα του.
Παράλληλα, ο κομμουνιστής πρέπει να αντιπαλεύει τον ταξικό εχθρό και τους συμμάχους του όπου βρεθεί. Πρέπει να αναδεικνύει την αλήθεια, που πνίγεται από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του συστήματος, για το ποιος φταιει για την υπονόμευση της ζωής μας και να ξεσκεπάζει όσους στο όνομα της αριστεράς μας παραμυθιάζουν και μας σπρώχνουν βαθύτερα στο μαγγανοπήγαδο της εκμετάλλευσης (χωρίς να απομονώνει τους παραπλανημένους). Και κυρίως πρέπει να βάζει επιτακτικά την προοπτική της λαϊκής εξουσίας! Να μοχθεί για την υπεράσπιση της ζωής του λαού αλλά και να κάνει καθαρό πως αυτό το σύστημα δεν βελτιώνεται αλλά ανατρέπεται!

Εν πολλοίς, αν και δεν είμαι κομματικό μέλος, θεωρώ ότι το ΚΚΕ σήμερα ΕΙΝΑΙ "η μόνη φερέγγυα, ικανή, δοκιμασμένη, έμπειρη, η μόνη πολιτική δύναμη που έχει και σχέδιο και θέληση να ηγηθεί αυτού του αγώνα."
Πιστεύω επίσης ότι και τα κομματικά μέλη και οι φίλοι του δίνουν όσο μπορούν πιο καλά αυτή τη μάχη, με τις όποιες προσωπικές τους αδυναμίες και ανασφάλειες. Ας μην ξεχνάμε ότι και αυτοί είναι λαϊκοί άνθρωποι που υπόκεινται τις ίδιες συνέπειες της κρίσης (ακρίβεια, απολύσεις, ανεργία, πληστηριασμούς, διώξεις και τόσα άλλα) και πολλές φορές σε υπερθετικό βαθμό, γιατί τολμάνε και βγάζουν γλώσσα, σηκώνοντας μόνοι (δυστυχώς συμβαίνει συχνά) το ανάστημά τους απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του... και επίσης ότι ΔΕΝ τους διόρισε κανείς σ'αυτή τη (δεινή) θέση - θέλουν και είναι εκεί!

Παρ'όλα αυτά απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση και αγωνιστική επαγρύπνηση και ακόμα πιο πολλή αυτομόρφωση και προσωπικός αγώνας, διότι πλέον τα πράγματα έχουν αγριέψει! Ο καπιταλισμός στον επιθανάτιο ρόγχο του (που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια ακόμα) δεν διστάζει να καταστρέφει την εργατική δύναμη, ακόμα και δικά του "αδύναμα" τμήματα, προκειμένου να σωθεί.
Χρειάζεται όμως και ο "απλός" λαός να ξεσηκωθεί και να βγει από την αγωνιστική απραξία (το να σπάμε τα μούτρα του ΜΑΤατζή και δυο κάδους σκουπιδιών δεν είναι επανάσταση ντε και καλά)! Ειδάλλως, σαν να ακούω τον Μπρεχτ να απαριθμεί ποιος θα'ναι ο επόμενος στη σειρά...

ΥΓ1: Μας κάνουν καλό οι συζητήσεις που ανοίγεις ΒΒ, δεν το βλέπεις; Ας μη φοβόμαστε πλέον τα λόγια μας!

ΥΓ2: Σε γενικές γραμμές με καλύπτει και ο σ.Φάρος!

Ανώνυμος είπε...

Να κάνω ένα μικρό σχόλια στο "ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ" .

Φυσικά και θα μπορούσε ...
Στο χέρι μας είναι ...
Αρκεί να το καταλάβουμε, να το αποφασίσουμε, να συστρατευτούμε, να το πάρουμε ζεστά !

Καλημέρα, Καλή !

αντωνης είπε...

Αφου πω οτι ειναι περιττο καθε σχολιο σε ενα κειμενο με το οποιο συμφωνω, να δωσω ενα link απο ενα άλλο blog και ενα κειμενο με το οποιο επισης συμφωνω.
http://leftg700.blogspot.com/2011/03/blog-post_16.html

Πολυ θα μου αρεσε να διαβαζα απαντησεις σε αυτο το κειμενο απο οργανωμενα μελη ή και στελεχη του ΚΚΕ.

*ΒΒ το να δωσω link σχολιαζοντας μια αναρτηση το κανω πολυ σπανια εως και καθολου.
Ομως το δικο σου blog το θεωρω ενδεδειγμενο ωστε να κανω κατι τετοιο.

Καλο βραδυ!
:)

blackbedlam είπε...

Από τις απόψεις που εκφράζονται,είναι φανερό ότι υπάρχει προβληματισμός για την πορεία και την ανάπτυξη του ΜΛΚ.Για την δυνατότητα της παρέμβασής του,για την ανατροπή των σχεδίων και των προγραμμάτων της πλουτοκρατίας.
Η φιλη μας η Τασούλα,συμφωνεί και επαυξάνει.

[..]Η ιστορία δεν περιμένει επ'απειρον, ούτε θα δίδονται συνέχεια ευκαιρίες. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και εις βάρος μας[..]
Λέει ο Pavlosk.

[..Θα μπορούσε.
ΘΑ..........ομως[..]
Λέει ο Αναρχογατούλης.

Και η φίλη μας η Εlva από την Σουηδία,που όμως γνωρίζει τα δικά μας,που είναι και δικά της, εκφράζοντας και αυτή την αγωνία της,συμφωνεί
και πιάνοντας το νοημα της κρίτικής μου λέει:

[..]θα ηθελα να ακουστει το μηνυμα σου εκει που πρεπει και με ενδιαφερει η αποψη των μελων του κομματος πανω στις καιριες τοποθετησεις σου[..].
Το ίδιο λέει και ο Pavlosk:
[..] Χωρίς πολλά πολλά, είμαι μαζί σου ΒΒ. Ελπίζω να το καταλάβουν το μήνυμα που στέλνεις οι διάφοροι αποδέκτες πριν αν είναι αργά[..]...

Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που τοποθετούμε με αυτόν τον τρόπο.Απεγνωσμένα σχεδόν,θέλω να πάρουν το μήνυμα και το μήνυμα δεν απευθύνεται στο Κόμμα αυτή την φορά, απευθύνεται στους φίλους του κόμματος και μακάρι και στα μέλη του κόμματος. Στους ανθρώπους εκείνους που ξέρουν ότι για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτόν τον εφιάλτη από τα σχέδια της πλουτοκρατίας,πρέπει να έχουμε απαιτήσεις και από τους εαυτούς μας,κυρίως όμως από το ΚΚΕ.
Kαι λέω για τους εαυτούς μας γιατί εμείς υποτίθεται ότι ξεφύγαμε από την μέγκενη του καπιταλιστικής χειραγώγησης)

Κοιτάτε τι μας γράφει ο Λευτέρης ο Δικαίος:
[..]Χρειάζεται ν' ανέβει και ο υποκειμενικός παράγοντας και γι' αυτό χρειάζεται να μην αμελείται η μελέτη της θεωρίας[..]

Αλλά και ο Πορτιάτης:
[..]Παρ' όλα αυτά απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση και αγωνιστική επαγρύπνηση και ακόμα πιο πολλή αυτομόρφωση και προσωπικός αγώνας, διότι πλέον τα πράγματα έχουν αγριέψει[..]!

Και είναι αυτό που γράφουν για την μελέτη της θεωρίας και για αυτομόρφωση πολύ σημαντικό.Το πιο σημαντικό ίσως.Γιατί πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές η άγνοια είναι που οδηγεί στο να αποδέχεται κανείς τις όποιες προτάσεις, δίχως να είναι σε θέση να τις ερμηνεύσει,πολύ περισσότερο να τις προσαρμόσει στην ζωντανή πραγματικότητα και στις ανάγκες των καιρών.Όταν δεν γνωρίζεις και ακολουθείς, πιστός μπορεί να είσαι, ελεύθερος όμως δεν γίνεσαι και ούτε συμβάλλεις στην καλύτερη και ορθότερη επεξεργασία θέσεων και απόψεων.Δεν φτάνει ο ενθουσιασμός δεν φτάνει να είμαστε πιστοί στην ιδέα αν δεν γνωρίζουμε επαρκώς την ιδέα,τις αρχές της,τις νομοτέλειές της και μάλιστα να έχουμε την δυνατότητα να τις προσαρμόσουμε στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες.
Γιατί όπως έλεγαν ο Μαρξ και ο Ενγκελς "Η θεωρία μας,δεν είναι δόγμα,παρά καθοδήγηση για δράση"
Το ΚΚΕ πρέπει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών αν θέλει να είναι συνεπές με τις αρχές που ορίζονται για τον πολιτικό φορέα της εργατικής τάξης πριν είναι πολύ αργα.
Και προς αυτήν την κατεύθυνση έχουμε υποχρέωση να ασκήσουμε τις απαιτουμενες πιέσεις με την συμβολή μας με την κριτική και τις προτάσεις μας.

blackbedlam είπε...

Φάρε καλησπέρα σου.Καλά το πας αλλά εγώ θα σταθώ στην 8 παράγραφο που λες:
"Δεν το πάνε το τρένο μόνον οι οδηγοί".
Ακριβώς αυτό λέω.Και το λέω γιατί πια δεν υπάρχουν περιθώρια,παρά μονάχα η παρέμβαση από τα κάτω και τα μέλη του Κόμματος, αφού αυτό
και λυπάμαι και θυμώνω που θα το πω, όμως το κόμμα μοιάζει και εμφανίζει σοβαρές ανεπάρκειες.
Και αυτό οφείλουμε να το πούμε αν θέλουμε να συμβάλουμε στην απαιτούμενη ανάπτυξη του κινήματος.
Όχι αυτή την στιγμή δεν δείχνεις το δρόμο λέγοντας ότι "όσοι πιστοί προσέλθετε" (Παπαρήγα σε ομιλία της) Δεν μπορείς να λες από την μια ότι έχει εξαντλήσει τα όριά του ο καπιταλισμός και από την άλλη να περιορίζεσαι σε 2μηνες πεζοπορίες χωρίς στόχο δίχως συγκεκριμένη τακτική.
Γιατί αν τακτική μας είναι να γίνουν οι εργαζόμενοι όλοι μέλη του κόμματος, τότε το μόνο που μπορεί να επιτευχθεί, είναι να χαθεί αυτή μην πω και, αυτή η ευκαιρία. Και αν γίνει έτσι, είναι βέβαιο ότι ο λαός μας (και όχι μόνον) θα ζήσει τραγωδία και η ευθύνη θα είναι όλη δικιά μας.
Αλλά όπως λες :"Δεν το πάνε το τρένο μόνον οι οδηγοί" και είναι που γι΄αυτό απαιτείται και η παρέμβαση η δική μας.

blackbedlam είπε...

Τόσο ο φίλος ο Δικαίος όσο και ο φίλος ο Trash μιλούν για κείνους τους συντρόφους που πολλές φορές υπερβάλουν εαυτόν.Να μου επιτρέψετε να το γνωρίζω προσωπικά το ζήτημα και συμφωνώ μαζί σας.

Αλλά το ζήτημα δεν είναι ποσοτικό, αλλά ποιοτικό.Με λίγα λόγια, δεν είναι το θέμα πόσες αφίσες κόλλησες, ούτε πόσες ανακοινώσεις μοίρασες.

Αλλά πόσον κόσμο έπεισες. Είναι πόσο μέσα στο κόμμα, με τις απόψεις σου, με την γνώση σου, με τις προτάσεις σου,συνέβαλλες για ορθές αποφάσεις.Ο αγώνας των κομμουνιστών έχει δύο μέτωπα.Δύο μορφές πάλης.Η μία είναι με τον ταξικό σου εχθρό και η άλλη είναι η εσωκομματική πάλη.Με την έννοια, ότι καθημερινά δίνεις μάχη με τις αδυναμίες που μπορεί να εμφανίζονται και δόξα τον λαλαλα υπάρχουν πολλές.

Πόσο μεταφέρεις την εικόνα από τον κόσμο και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ζητήματα.Και τελικά πως ανταποκρίνεσαι στο ρόλο σου σαν κομματικό μέλος και σαν κόμμα συνολικά στον ρόλο που σου έχει τάξη η ιστορία σαν πολιτικός φορέας της εργατικής τάξης.

Γιατί όπως είπε και ο Αlain Badiou «ακόμα και αν ο κομουνισμός δεν υπήρχε ως έννοια, η βαρβαρότητα της νέας εποχής θα μας ανάγκαζε να τον εφεύρουμε» Αλλά βλέπεις ο Μαρξ ο Ενγκελς ο Λένιν φρόντισαν τόσα χρόνια πριν γι΄αυτό.
Και εμείς;.........

blackbedlam είπε...

Φίλε Trash γράφεις ότι : "Δεν ξέρω εάν θα αποδειχτεί στο τέλος πως το κόμμα είχε την ικανότητα να ηγηθεί του λαού αυτήν την δύσκολη στιγμή, αλλά είμαι σίγουρος πως διαθέτει τόσο την δυνατότητα, όσο και την θέληση για κάτι τέτοιο"

Ωραία και εγώ που θα συμφωνήσω θα έχω άδικο να αναρωτηθώ γιατί δεν το κάνει;

Αφού έχει όπως λες την δυνατότητα αφού οι συνθήκες αποδεδειγμένα και αποδεκτά είναι ώριμες αφού έχει και την θέληση.......

Εδώ είναι ανάγκη να δοθεί απάντηση.

blackbedlam είπε...

Ζείδωρε καλησπέρα σου.Όλα είναι αναγκαία να γίνουν έτσι όπως τα λες.Να οδηγηθεί η εργατική τάξη στην εξαθλίωση.Αυτό είναι η επιδίωξη της πλουτοκρατίας δεν μπορεί να συνεχίσει έστω και για μικρό χρονικό διάστημα ακόμη στην εξουσία αν δεν οδηγήσειμεγάλο μέρος της εργατικής τάξης στον αφανισμό.Και να σου πω κάτι που δεν θα βαρεθώ να το λέω.Αυτοί που θα μείνουν πίσω θα θρηνούν πάνω σε ερείπια και νεκρούς.

Αν λοιπόν δεν θέλουμε να γίνουμε θιασώτες ενός τέτοιου φονικού και εφιαλτικού σεναρίου οφείλουμε να αντιδράσουμε.Ας βρει τρόπους ο καθένας.Μόνον άπραγοι δεν δικαιούμαστε να παραμένουμε με όποιο τίμημα ακόμη και αν μας βγάζουν κοροϊδευτικά την γλώσσα.

Ανώνυμος είπε...

Θα προσπαθήσω να ξανασχολιάσω, το πρωί έγραφα μια ώρα και τελικά με πέταξε έξω !
Το λοιπόν, καλά κάνουμε όλοι και έχουμε απαιτήσεις από το ΚΚΕ, αρκεί να σκεφτούμε τα εξής πράγματα:
1. Το ΚΚΕ είναι το Κόμμα εκείνο, Νέου Τύπου, που παλεύει για την αλλαγή Τάξης στην εξουσία.
2. Αυτό δεν θα γίνει από μόνο του, ούτε από την Ηγεσία ή τα στελέχη του Κόμματος, αλλά αν το αποοφασίσει κυρίως ο κόσμος που είναι ΕΞΩ απ΄το Κόμμα.
3. Προφανώς και χρειάζονται πρωτοβουλίες από τα κάτω, ακόμα κι από μας, απ΄δω, απ΄το μπλογκινγκ.

Γεια σας !

blackbedlam είπε...

Φίλε "μεγάλε" καλώς όρισες στην συντροφιά μας.Εδώ τα κείμενά μας διακρίνονται από την αγωνία για την επόμενη μας μέρα, από την αναζήτηση την αντικειμενικής αλήθειας και προσπαθούμε να αποτυπώσουμε την ανάγκη των καιρών.
Γι΄αυτό είναι καλοπροαίρετα και έντιμα.Με χαρά θα ακούσουμε και την δική σου άποψη.
Να είσαι καλά.

blackbedlam είπε...

Πορτιάτη καλή μέρα. Δες τι ώρα είναι, δεν έχω την δύναμη να πω κάτι για το κείμενό σου, που είναι μια εμπεριστατωμένη ομολογώ εισήγηση.
Όμως το ερώτημα παραμένει.Αν μάλιστα γίνεται τόσο καλή δουλειά όπως λες,τότε γιατί δεν έχει αποτελέσματα;
Χονδρικά σου λέω λοιπόν, για στραβός είν΄ο γιαλός για στραβά αρμενίζουμε.
Και αυτό παραμένει, ακόμη και αν πάρουμε υπ΄όψη μας τους μηχανισμούς, τις αδυναμίες, το ότι είμαστε και μεις παιδιά του καπιταλισμού,ότι είμαστε αντιμέτωποι με όλα τα προβλήματα και ακόμη περισσότερα.
Αλλά το ΚΚ υπάρχει μονάχα για να μπορέσει να συσπειρώσει της εργατική τάξη για να μετουσιώσει το ταξικό ένστικτο σε ταξική συνείδηση, για να οργανώσει την τάξη, για να αναδείξει, την στιγμή που θα είναι ώριμες οι αντικειμενικές συνθήκες, ένα κίνημα ικανό να δώσει την απάντηση και να ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα, πράγμα που είναι φανερό ότι δεν γίνεται.
37 ολόκληρα χρόνια, είχαμε μπροστά μας και; Εδώ κοντεύουμε να ανατρέψουμε τις μελέτες και τις θεωρίες μας.Που μιλούν για αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες και για τις προϋποθέσεις μέσα στις οποίες αναπτύσσετε ο υποκειμενικός παράγοντας και, ποιος είναι ο ρόλος του ΚΚ.
Και επειδή πιστεύω ότι ο ρόλος του ΚΚ είναι να είναι : "η μόνη φερέγγυα, ικανή, δοκιμασμένη, έμπειρη, η μόνη πολιτική δύναμη που έχει και σχέδιο και θέληση να ηγηθεί αυτού του αγώνα."
Η ιστορική συγκυρία απαιτεί από το ΚΚΕ να ανταποκριθεί σε αυτά.

blackbedlam είπε...

Αντώνη σε ευχαριστώ για το λινκ.
Και φυσικά πολύ καλά έκανες και πολύ καλά το νιώθεις έτσι.
Το διάβασα και ναι,πέρα από το αν έχω τις όποιες ενστάσεις,καλά είναι να ακούγονται τέτοιες φωνές.
Ελπίζω βέβαια ότι στο βαθμό που θα χρειαστεί και είναι σίγουρο ότι θα χρειαστεί, τα παιδιά αυτά δεν θα βρίσκονται χρεωμένα με άλλους ρόλους, παρά θα είναι στο πλευρό της τάξης τους και στον ταξικό αγώνα.
Και για να είμαι σωστή,είμαι σίγουρη ότι ναι θα είναι με το μέτωπο των ταξικών δυνάμεων, στην κατεύθυνση της ανατροπής του συστήματος,για την λαϊκή εξουσία.

blackbedlam είπε...

Αχ μωρέ Φάρε αυτόν τον κόσμο κάποιος έχει το χρέος να τον πείσει.Αυτό λέω να πάρ΄η ευχή.
Αυτήν την ανάγκη καλείται το ΚΚΕ να καλύψει,αυτό έπρεπε να έχει επιτευχθεί τόσα χρόνια και να είναι έτοιμο το ΜΛΚ "τώρα που είναι η ώρα για μάχη και για ζωή"

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

Η αντίδραση ουρλιάζει.

Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι - ξένοι και ντόπιοι - πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.
....Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα.... απο τον λόγο του Αρη στη Λαμία ....http://opateras.blogspot.com/2011/03/blog-post_4996.html

Ανώνυμος είπε...

Ας μην περιμένουμε και θαύματα, ούτε από το λαό μας ούτε από το ΚΚΕ !
Αν δούμε γύρω μας τι γίνεται, τι κάνουν άλλοι λαοί, τι κάνουν κόμματα "αριστερά" ή και "κομμουνιστικά" ...
Για μένα, ο κόσμος ΚΑΙ φταίει ΚΑΙ δεν φταίει !
Αντίφαση ;
Όχι !
Μια πραγματικότητα που μας πληγώνει μεν, οφείλουμε να την αποδεχτούμε δε !
Και ΦΥΣΙΚΑ να την αλλάξουμε !

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ !

Καλημέρα και Καλό Σαββατοκύριακο !

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...