Είναι απίστευτοι.
Έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και μάλλον έχουν περάσει σε άλλη διάσταση.
Διαθέτουν φαντάζομαι καλούς οικονομολόγους και έχουν την δυνατότητα να ερμηνεύσουν τα σημάδια των καιρών.
Κάπου θα έχει πάρει το μάτι τους και θα το διαπιστώνουν άλλωστε και στην καθημερινότητα.
" Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από
την κυριαρχία της αστικής τάξης, δηλαδή η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν
συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία".
Το διεθνές κεφάλαιο είναι σε θέση να γνωρίζει ότι το σύστημά τους δεν τραβάει άλλο.
Δεν μπορεί να μην γνωρίζουν ότι το σύστημα αυτό έχει ήδη σαπίσει, ότι δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο,ότι αυτή η κρίση είναι τόσο βαθιά που δεν μπορούν να την διαχειριστούν;
Τι επιδιώκουν λοιπόν;
Την εξαθλίωση της εργατικής τάξης;
Και ποιο θα είναι το κέρδος για την αστική τάξη, τους πλουτοκράτες;
Ποιοι θα καταναλώνουν το παραγόμενο από τους "είλωτες" προϊόν;
Γιατί επιχειρούν παίρνοντας τόσο σκληρά φοροεισπρακτικά μέτρα να μαζέψουν κεφάλαια;
Να τα κάνουν τι;
Αφού έτσι και αλλιώς,εκτός από την υπερπαραγωγή, υπάρχει υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο που δεν μπορούν όχι απλά να το επενδύσουν, αλλά είναι και υποχρεωμένοι, μέρος του να το καταστρέψουν.
Σήμερα το παράδοξο που εμφανίζεται, αυτό που τόσο καιρό λέμε, "βασική αντίθεση του καπιταλισμού",
είναι ότι το διεθνές κεφάλαιο έφτασε στο απίστευτο σημείο, που είναι υποχρεωμένο να καταστρέψει το μηχάνημα που του παράγει τον πλούτο.
Τα εργατικά χέρια.
Αλλά και στα δικά μας πράγματα.
Ένα απλό ερώτημα:
Από ποιους θα επιχειρήσουν να τα τσεπώσουν με τα μέτρα τους;
Από τους πάνω από 1.000.000 άνεργους;
Από τους ημιαπασχολούμενους με μαύρα και με 450 ευρώ ή τους σημερινούς "υψηλόμισθους" των 700 ευρώ;
Ή μήπως από τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους, που μέσα στην διετία έβαλαν λουκέτο σε κοντά 400.000 επιχειρήσεις;
Από τους συνταξιούχους του πτωχοκομείου;
Από ποιους θα τα πάρουν λοιπόν.
Ο σκοπός τους δεν είναι να μας εξαθλιώσουν, αυτό ήδη το έχουν πετύχει.
Ο σκοπός τους είναι ένας και μοναδικός.
Και την Κυριακή αυτός ο σκοπός έγινε νόμος του κράτους.
Η εξόντωσή μας, έγινε νόμος του κράτους.
Την Κυριακή αυτοί νομοθέτησαν την εγκληματική απόφασή τους, αλλά και ο Ελληνικός λαός έδειξε την δική του απόφαση, έδειξε την δυνατότητά του να αντισταθεί να μην υποκύψει.
Μπορεί να μην ξέρει ακόμη τους τρόπους και την μεθόδευση, μπορεί να μην έχει την εμπειρία μετά από μια μακρά περίοδο ύπνωσης, αλλά η αφύπνισή του είναι ορατή και γίνεται επικίνδυνη για κείνους και δεν διστάζουν να μεταχειρισθούν όλον τον κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό για να την καταστείλουν.
Λογικό είναι από μεριάς τους να υπερασπίζονται με όλα τα μέσα τα συμφέροντά τους μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμη και αν ξέρουν ότι διέξοδος δεν υπάρχει.
Διαθέτουν και πολλές εφεδρείες για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Ομάδες "αντίστασης" ενάντια στα μέτρα, κόμματα που θα απαρτίζονται από τους αντιρρησίες τάχα μου των βάρβαρων μέτρων, παριστάνοντας τους λαϊκούς προστάτες, την στιγμή που οι υπογραφές τους φιγουράρουν κάτω από τις απάνθρωπες συμφωνίες με τους ξένους εκπροσώπους του κεφαλαίου και τους ντόπιους κοινωνικούς εταίρους.
Την ίδια στιγμή χιλιάδες εργαζόμενοι σε επισφάλεια, χιλιάδες εργαζόμενοι απλήρωτοι για πάνω από 8 και 10 μήνες, χιλιάδες εργαζόμενοι σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αρνούμενοι να υπογράψουν την καταδίκη τους με ατομικές συμβάσεις.
Και ας μη μιλήσουμε για τους πάνω από 1.000.000 ανέργους για τα πάνω από 400.000 λουκέτα των μικρομεσαίων και των αυτοαπασχολούμενων.
Ας μην πούμε τίποτα για τις ουρές των ανέργων, τίποτα για τα παιδιά που λιποθυμούν από ασιτία, για τις ουρές στα "φιλανθρωπικά" συσσίτια,για τους πάνω από 20.000 αστέγους, για τα σχολειά που κλείνουν, για τα νοσοκομεία που κλείνουν, τους ανύπαρκτους γιατρούς, και για το φάρμακο.........
Σε κάποιους, που κάτω από την πίεση της αφόρητης φρικαλεότητας πιστεύουν στην ανάγκη της άμεσης αντίδρασης,που αγανακτούν και απαιτούν εδώ και τώρα εξέγερση , κάποιος πρέπει να μιλήσει, κάποιος πρέπει να τους μάθει ότι η επανάσταση δεν είναι κλεφτοπόλεμος, η ανατροπή δεν γίνεται με αγανάκτηση,με το παράπονο στα μάτια και με τον θυμό που περιορίζεται σε συζητήσεις.
Η επανάσταση, η ανατροπή τούτης της φρικαλέας καθημερινότητας, δεν γίνεται με βιάση και με μόνον την απόφαση στα μάτια,ούτε είναι αρκετό να έχεις το δίκιο με το μέρος σου.
Η εξέγερση για να έχει επιτυχία δεν αρκεί να στηρίζεται σε ένα κόμμα, αλλά στην πρωτοπόρα τάξη.
Πρέπει επίσης να στηρίζεται στην επαναστατική άνοδο του λαού.
Και έχει και πολλές άλλες προϋποθέσεις αν θέλουμε η όποια εξέγερση να είναι νικηφόρα και όχι να αιματοκυλισθεί ο λαός για να βγουν ακόμη δυνατότεροι και να έχουν και το άλλοθι για να πάρουν και άλλα κατασταλτικά μέτρα.
Το χρέος μας είναι να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς.
Να αναπτύξουμε τους ταξικούς αγώνες.
Να συντονιστούν οι απεργιακοί αγώνες.
Να πεισθεί ο λαός για την δύναμή και τις δυνατότητές του.
Να συμβάλλουμε ώστε να πάψουν οι αυταπάτες,να πάψει η μοιρολατρία.
Να δώσουμε θάρρος κουράγιο και δύναμη.
Να ανάψουμε παντού τη φωτιά του ανυποχώρητου αγώνα.
Από την Κυριακή νόμος του Κράτους έγινε η εξόντωση του λαού.
Δικός μας νόμος, είναι το δίκιο μας, η ανατροπή τους και η λαϊκή εργατική εξουσία.
Αναρτήσεις
18 σχόλια:
Κοινή δράση και λαϊκή αγωνιστική ενότητα, λοιπόν, ώστε σε πρώτη φάση να πολλαπλασιαστούν και να ενιοποιηθούν οι εστίες αντίστασης του λαού, για να δυναμώσει αφενός η μαχητική καθημερινή πάλη του και αφετέρου μέσω αυτής να αποχτά στην πορεία πολιτική επαναστατική συνείδηση.
Αγαπητή Βlackbedlam,
Δυσκολοφόρετο το εν λόγω μνημόνιο. Κατά πως φαίνεται έχουν πάρει μέτρα που μας οδηγούν στο μονοπάτι της πλήρους εξόντωσης. Ο κοινωνικός όμως αυτοματισμός έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί με δυσάρεστες συνέπειες. Τον έζησα σ’ ένα εμπορικό κατάστημα πριν από λίγες ημέρες όταν μπήκα να ψωνίσω δύο πραγματάκια. «δεν έχουν δουλειά οι νέοι, και οι γέροι παίρνουν σύνταξη», «δε σας λυπάμαι εσάς τους συνταξιούχους, λυπάμαι τα παιδιά μας που δεν έχουν δουλειά».
Θα δούμε και θ’ ακούσουμε κι’ άλλα, ίσως δεν αργεί το… «Να πεθάνουν οι συνταξιούχοι»
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και προσπάθεια για να αποκρουστούν τέτοιες αντιλήψεις.
Black Nedlam, μήπως αναπαράγωντας μια φράση (Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης) διατυπωμένη το 1847, ή οποία με το εμφατικό "πια" υπονοεί μια χρονική αμεσότητα οπωσδήποτε πιο περιορισμένη των 165 ετών, γίνεσαι λιγάκι ...νούμερο;
Γιατί ξέρεις ο Μαρξ είναι απόλυτα δικαιολογημένος να ρισκάρει μια εκτίμηση το 1847 και να πέσει κι έξω, (όπως κι ο Λένιν επίσης ρίσκαρε το 1903 μιλώντας για κόμμα νέου τύπου, για πρωτοπορία κτλ. Κι αυτός δικαιολογημένος φυσικά.) Αλλά να επαναλαμβάνονται αυτούσια τα λόγια -και διαλεγμένα μάλιστα αυτά που η Ιστορία διέψευσε-δείχνει αν μη τι άλλο μια έχθρα και μια χαιρεκακία απέναντι σε αυτούς που ρίσκαραν. Γιατί;
Είναι φανερό ότι έχεις, και εσύ και οι σχολιαστές εδώ, την άγνοια η οποία δημιουργεί τον απαραίτητο θόρυβο που αυτή την στιγμή η άρχουσα τάξη αναζητά σαν δεκανίκι στην παραπαίουσα θεωρία της. (Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν είσαι το κομματικό μέλος που κάνει καλά τη δουλεία του)
Αν έχεις συνείδηση, καλύτερα στρέψε αλλού το ενδιαφέρον σου γιατί πραγματικά κάνεις κι εσύ και τα άλλα μπλόγκ του είδους πολύ κακό στο πεδίο της θεωρητικής σύγκρουσης που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή.
Αναπαράγεις έναν ευτελή οικονομικίστικο αχταρμά. Υιοθετείς, κι ας μην το καταλαβαίνεις,μια γκροτέσκα μορφή διαλεκτικού υλισμού, (ένα συνονθύλευμα ενοποιημένων νόμων φύσης και ιστορίας)και ιστορικού υλισμού, και λανσάρεις την αποενοχοποίηση του πολιτικού ημι-αναλφαβητισμού σου.
Μεταφέρεις ένα λαϊκίστικο συναισθηματικό εμετό και δίνεις βήμα σε κοινότοπα σχόλια ορίζοντας έτσι την "ομίχλη" που επιχειρεί με τη σειρά της να εμποδίσει μια τακτική δράση ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα.
Συγγνώμη που σε παίρνω από τα μούτρα ρε συ ΒΒ αλλά τα πράγματα ζορίζουνε. Όσο πάιξαμε πάιξαμε.
Ας το πάμε σε κάτι ποιό ιδιωτικό
Πάρε τους φιλαράκους σου βρε παιδί μου και κάντε τσάααατ....
Φιλικά
υγ.Ο Μαρξ αγαπητή BB προτείνει την δικτατορία του προλεταριάτου ως κοινωνική και παραγωγική ηγεμονία και όχι ως κομματικό και κρατικό δεσποτισμό.
Αγαπητή Βlack Bedlam, σήμερα είδα πως υπήρχε ένα σχόλιο σου που δεν είχα δει γιατί είχε πάει για άγνωστο λόγο στα ανεπιθύμητα και το ελευθέρωσα μόλις τώρα.
Ευχαριστώ. Σε παρακολουθώ κι εγώ πάντα στα δεξιά μου με τα ενδιαφέροντα άρθρα σου.
Καλό απόγευμα!
Αγαπητέ Vess, ειλικρινά πιστεύεις ότι εσύ συμβάλεις, αν κρίνω από το σχόλιό σου, θετικά, δηλαδή κάνεις "καλό" - το αντίθετο στο "πολύ κακό" του σχόλιού σου - "στο πεδίο της θεωρητικής σύγκρουσης που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή".
Να έλεγες στο πεδίο της ιδεολογικής σύγκρουσης, συζητιέται. Αλλά να παρουσιάζεις τον Μαρξ ως ένα ριψοκίνδυνο εκτιμητή, ή για να το πούμε αλλιώς, ως έναν ενδιάμεσο (medium) του πραγματικού με το εξωπραγματικό, μάλλον είναι μια άτυχη στιγμή για σένα.
Το επίμαχο απόσπασμα, το γνωρίζεις, είναι από το Μανιφέστο του ΚΚ, δηλαδή από την σύνοψη της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού.
Άραγε πώς να ερμηνεύεις την τελευταία παράγραφο του 1ου κεφαλαίου του Μανιφέστου που λέει « Η πτώση της (αστικής τάξης) και η νίκη του προλεταριάτου είναι το ίδιο αναπόφευκτα» . Σαν εκτίμηση, ονειροφαντασία, αστρολογική πρόβλεψη, φιλοσοφικό σκέρτσο, αφορισμό, φιλολογία, αυτοπαραμυθία ή ως απότοκο του προτσές του εμπορευματικού τρόπου παραγωγής; Ποιος το ξέρει, τι μας έγραψε η μοίρα, ποιος το ξέρει;
Όταν θελήσει κανείς ν' ασχοληθεί με επιστημονικά ζητήματα, και να ασκήσει κριτική επ' αυτών, πρέπει πριν απ' όλα να μάθει να τα διαβάζει έτσι, όπως τα έγραψε ο συγγραφέας τους, και προπάντων να μη διαβάζει πράγματα, που δεν υπάρχουν σ' αυτά, γιατί διαφορετικά, εκείνο που θα γίνει στα σίγουρα φανερό, είναι η λειψή κατανόηση του γραπτού, και η πρόθεση του, δυστυχώς.
Τηλέμαχε και μόνο το ότι μια επιστήμη συνοψίζεται-κατ εσε- σε ένα μανιφέστο είναι αρκετό για την γελοιοποίησή της.
Κι εδώ είναι που λέμε "πέσαμε σε επιστήμονες"
Λοιπόν επιστήμονα μου κάτι τέτοια ακουγε κι ο Μαρξ και έλεγε οτι δεν ειναι μαρξιστής, όπως και φυσικά δεν ήταν ο άνθρωπος.
Η αναπόφευκτη πτώση της (αστικής τάξης) και η νίκη του προλεταριάτου είναι για γέλια, και η πλάκα είναι ότι γελούσανε κι οι ίδιοι που τα έγραφαν γιατί εκεί γύρω στα τριάντα- που ο νεανικός ενθουσιασμός λιγοστεύει ακόμη και για τους ρομαντικούς Γερμανούς του 1850-τότε τα κλεισε ο Ενγκελς τα τριαντα κι όταν έγραφε το ΚΜ ήταν 26 κι ο Μαρξ 28) κάτι κατάλαβαν και μαζεύτηκαν (βλέπε και προλόγους αργότερα κατακαημένε επιστήμονα Τηλέμαχε)
Αιντε μαζέψου κι εσύ καιρός είναι ο ρομαντικός επαναστατης που κρύβεις μέσα σου να φάει κάνα φατούρο μπας και συνέλθει....
(μ'άρεσε ρε συ BB που αναίρεσες τον περιορισμό ίσα για να γράψει ο "τηλέμαχος" τη χαζομαρούλα του...ήμαρτον ρε παιδιά μας βλέπουνε)
Το οτι θα ξημερώσει μια άλλη μέρα αυριο είναι εκτίμηση, ονειροφαντασία, αστρολογική πρόβλεψη, φιλοσοφικό σκέρτσο, αφορισμό, φιλολογία, αυτοπαραμυθία ή ως απότοκο του προτσές της κίνησης των ουράνιων σωμάτων;
ΖΗΤΩ Η ΤΗΛΕΜΑΧΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
το προ-τσές βρε τηλέμαχε που σου ρθε
Πάντως όντως ειναι εντυπωσιακό ότι δυο νεανίες (εικοσι και κατι), είχαν προλάβει να παρουσιάσουν και μάλιστα να συνοψίσουν μια ολάκερη επιστήμη! Ηταν της μόδας τότε τα νιανιαρα (απο τον Ναπολέοντα κι έπειτα)Είχαν πέραση και τις ξεπέταγαν τις επιστήμες και τις συνόψεις τους πριν τριανταρίσουν...
(υπαρχουν αρκετά προηγούμενα στα μαθηματικά στο σκάκι το μπαλέτο, αλλά και στις ασκήσεις εδάφους, στις κορίνες την δοκό το δίζυγο κτλ.)Στην φιλοσοφία τις κοινωνικες επιστήμες κτλ. είναι μεν σπανιότερο αλλά συμβαίνει κι εκεί
Ο Χέγκελ την φαινομενολογία την τέλειωσε πριν τα σαράντα. Θα πεις άλλο 25 άλλο 35, και μαλιστα το 1807.
Το κακό με τους κουκουεδομαρξιστές είναι πως έχουν μπει στο δίκτυο με τη φόρα που έμπαιναν στα καφενεία του περιστερίου της κοκκινιάς και του αιγάλεω το 80 (χρυσές εποχές)
Αλλά τα πρόβλημα είναι ότι εδώ η μπουρδολογία ελέγχεται ενώ στον καφενέ έλεγες ότι είχες προλάβει να πιάσεις από τον διαφωτιστή σου και πέρναγε.
BB, ξαναβάλε τον περιορισμό γιατί θα σου την πούνε κι άλλοι... κανονικοί μαρξιστές, όχι του καφενείου. Έχει πολλούς που τριγυρίζουν και βλέπουν ποιοι εφτελίζουν μια κριτική θεωρία σε ευαγγελική πρακτική.
(κι όχι τίποτα άλλο θα χαλάσει το γλυκούλι παρεάκι των αγωνιστών, θα πέσει το ηθικό κτλ.)
ανων 10:59, δε το λές καλά. Το οτι μια μέρα ο ήλιος θα σβήσει είναι εκτίμηση, ονειροφαντασία, αστρολογική πρόβλεψη, φιλοσοφικό σκέρτσο, αφορισμό, φιλολογία, αυτοπαραμυθία ή ως απότοκο του προτσές της κίνησης των ουράνιων σωμάτων;
Αλλά κι αυτό είναι μάλλον πιο πιθανό από την "νίκη του "προλεταριατου""
(γιατί στα της πτώσης του καπιταλισμού συμφωνώ με την "σύνοψη":-))
Φίλε Vess, γράφεις, "Τηλέμαχε και μόνο το ότι μια επιστήμη συνοψίζεται-κατ εσε- σε ένα μανιφέστο είναι αρκετό για την γελοιοποίησή της".
Καταπληκτικός ο αφορισμός σου!!
Επαναλαμβάνω.
"Όταν θελήσει κανείς ν' ασχοληθεί με επιστημονικά ζητήματα, και να ασκήσει κριτική επ' αυτών, πρέπει πριν απ' όλα να μάθει να τα διαβάζει έτσι, όπως τα έγραψε ο συγγραφέας τους, και προπάντων να μη διαβάζει πράγματα, που δεν υπάρχουν σ' αυτά"
Ή δεν καταλαβαίνεις τα πάρα πάνω λόγια ή είσαι πνεύμα αντιλογίας,
ή μάλλον, πιο σωστά, εξορκιστής.
Τηλέμαχε παιδί μου
α.οιαδήποτε αποτελεσματικά παραχθείσα θεωρία που είναι ικανή να εκφράσει τη στοιχειώδη αριθμητική δεν μπορεί να είναι και συνεπής και πλήρης. Συγκεκριμένα, για κάθε συνεπή, αποτελεσματικά παραχθείσα τυπική θεωρία που αποδεικνύει συγκεκριμένες αλήθειες βασικής αριθμητικής, υπάρχει μία αριθμητική δήλωση η οποία είναι αληθής,[1] αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί από τη θεωρία.
β.Για κάθε αποτελεσματικά παραχθείσα τυπική θεωρία Θ που συμπεριλαμβάνει βασικές αριθμητικές αλήθειες και επίσης συγκεκριμένες αλήθειες για την δυνατότητα τυπικής απόδειξης, η Θ συμπεριλαμβάνει δήλωση περί της ιδίας συνέπειας αν και μόνο αν η Θ είναι ασυνεπής.
Αυτά για την επιστήμη πάμε παρακάτω
Από όσα λες συμπεραίνω πως είσαι λιγάκι αδιάβαστος μαρξιστής. Και αδιάβαστος σημαίνει ότι δεν μπορείς, δεν είσαι σε θέση να σταθείς με τρόπο κριτικό στα όσα μισοδιαβάζεις και μισοκαταλαβαίνεις.
Κι αυτό γιατί θα γνώριζες, αν για παράδειγμα είχες καταπιαστεί με τις βασικές γραμμές της κριτικής του Μαρξ στην πολιτική οικονομία, την θέση του σχετικά με την συσκότιση (μυστικοποίηση την λέει) των ιδιοτήτων των πραγμάτων (και εδώ εννοεί τα προϊόντα της ανθρώπινης εργασίας)
Λέει λοιπόν ο Μάρξ ότι αυτή συμβαίνει όταν στα πράγματα αποδίδονται οι ιδιότητες ως εγγενείς, ενώ οι ιδιότητες των πραγμάτων αποδίδονται, αντίθετα με αυτές των φαινομένων της φύσης, σύμφωνα με τις κοινωνικές σχέσεις και τις σχέσεις της παραγωγής μεταξύ των ανθρώπων (δηλαδή δεν είναι εγγενείς αλλά αντιθετα ετερογενείς)
(Δηλαδή υποστηρίζει πως ενώ το μήλο πέφτει κι εδώ και στο Παρίσι για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο περίπου τρόπο κάτω από την μηλιά, η αφρικάνικη μάσκα στο Κονγκό δεν έχει τις ίδιες ιδιότητες με την ίδια αφρικάνικη μάσκα σε μια γκαλερί στο Παρίσι)
Αν πάλι είχες ρίξει μια προσεκτική ματιά, ή μάλλον είχες την δυνατότητα να κατανοήσεις το Μαρξοεγγελσιανό έργο, για παράδειγμα αυτό του Ενγκελς με τίτλο "Η διαλεκτική της φύσης" ή το άλλο του ιδιου με τίτλο " Η καταγωγή της οικογένειας" θα έβλεπες πόσο αντιφατικά στέκεται απέναντι στην παραπάνω παραδοχή (περί μη εγγενούς ιδιότητας), μιας και πλέον αποδίδοντας εγγενείς -φυσικές- ιδιότητες στις κοινωνικές παραγωγικές σχέσεις όχι απλά τις συσκοτίζει αλλά δημιουργεί αυτό που ο ίδιος την ίδια στιγμή καταδικάζει ως ψευδοεπιστήμη. Ο αυθαίρετος αναγωγισμός, και οι θεωριτικούρα πάει σύννεφο (ας μην μιλήσουμε για το αντι-ντύρινγκ) μόνο και μόνο για να απλοποιηθεί για χάρη της προπαγάνδας μια ούτως ή άλλως αμφίβολη θεωρία που μάλιστα της δίνει και το όνομα ένας αμφιβόλου νοημοσύνης σοσιαλιστής της εποχής, "επιστημονικός Μαρξισμός" λέει ο Πίπερ, όπως θα λέγαμε "επιστημονικός Δαρβινισμός" ή "επιστημονικός Νευτονισμός" (ο Μαρξ επ αυτού ο ταλαίπωρος διαφώνησε ρητά)
Στην διαλεκτική της φύσης μάλιστα κάνει και μια καταπληκτική κολοτούμπα όπου επιχειρεί την εφαρμογή της διαλεκτικής στις θεωρητικές προτάσεις της Φυσικής και της Χημείας της εποχής του και έτσι οι διαδικασίες της ανόργανης και της οργανικής φύσης "διέπονται" από τον "νόμο της αντίθεσης" την "αλληλοδιείσδυση των αντιθέτων" και της "αρνησης της άρνησης" που αυτούς τους "νόμους" τους εκλαμβάνει ως τους "αληθινούς νόμους της εξέλιξης της φύσης"
Ο Ενγκελς άτσαλος πάντα, μετά τον θάνατο του φίλου του επέβαλε τον κενό νοήματος όρο "ιστορικός υλισμός" (ο Μαρξ αναφέρεται σχετικά με τον άλλο "πολυσήμαντοόσο" και νεφελώδη " όρο "νέος υλισμός" στην 10η θέση για τον Φοϋερμπαχ,που υποτίθεται ήταν εκφραστής του "παλαιού" υλισμού)
Με αυτά και με αυτά αντιμετωπίζουμε μια θεωρητική κατάσταση τύπου Χοντρός-Λιγνός που ναι μεν έχει ένα ενδιαφέρον για τα μουσεία της θεωρίας αλλά η επιστημονική της πιστότητα σήμερα είναι τόση, όση αν τοποθετήσεις τον άξονα μιάς T model Φορντ του 1910 σε μια Μπουκάτι Veyron του 2010. Θα φας τα μούτρα σου πριν πατήσεις το συμπλέκτη...όπως τα τρώς τώρα δηλαδή.
Μην στεναχωριέσαι Τηλέμαχε, εδώ την πάτησαν άλλοι κι άλλοι με όλη αυτή την "επιστημονικότητα" εσύ θα γλίτωνες...
"Ένα βράδυ, ο Πίπερ μας ανακοίνωσε τη σύσταση
της Μαρξιστικής Εταιρείας του Λονδίνου.«Μαρξιστική Εταιρεία;» έκανα. « Τι είναι αυτό;»
«Συναντιόμαστε» , λέει, «μια φορά την εβδομάδα και συζητάμε ένα από τα κείμενα σου.
Το διαβάζουμε φωναχτά και το μελετούμε πρόταση προς πρόταση. Γι’ αυτό αυτοαποκαλούμαστε
μαρξιστές - πιστεύουμε με όλη μας την καρδιά σε όλα όσα έχεις γράψει».«Με όλη σας την καρδιά, σε όλα όσα έχω γράψει;» «Ναι! Και θα ήταν τιμή μας, Χερ Ντόκτορ Μαρξ -έτσι με φώναζε: Χερ Ντόκτορ Μαρξ - αν ερχόσουν να μιλήσεις στην επόμενη συνάντηση της Μαρξιστικής Εταιρείας»
«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». «Γιατί;» ρώτησε. «Γιατί εγώ δεν είμαι μαρξιστής». Γελάει,με την
καρδιά του Δεν μ' ενοχλούσαν τα κακά αγγλικά του. Ούτε τα δικά μου ήταν άψογα. Ηταν ο τρόπος που σκεφτόταν. Μ’ έκανε να ντρέπομαι, ήταν ένας δορυφόρος σε τροχιά γύρω από τα λόγια μου, τα οποία αναμετάδιδε στον κόσμο, αφού πρώτα τα διαστρέβλωνε."
===============================
vess, μην απομακρυνθείς, ο Τηλέμαχος Piper χρειάζεται την βοήθειά σου
Κάτω τα χέρια από Τηλέμαχο, Ενγκελς Λενιν και κυρίως κάτω τα χέρια από το Αντι Ντυρινγκ. Μιλάς για το ευαγγέλιο του κομμουνισμού. Πρόσεχε τα λόγια σου αντικομμουνιστή!
vess, είναι πολύ πιο εύκολο να επιτεθει κανείς στην "παλαιά" διαλεκτική υλιστικοιστορική θεωρία από το να εκτιμήσει την σημασία της στην κατανόηση της κοινωνικής πολιτικής και οικονομικής διαδικασίας στις συγκεκριμένες συνθήκες μιας συγκεκριμένης εποχής.
Ξέρω ότι το ξέρεις αλλά το λέω καλού κακού....
όπως ο Βιολόγος, ο Γιατρός, ο Μαθηματικός και ο Ατομικός φυσικός έτσι είναι και ο ιστορικός και διαλεκτικός υλιστής...μόνο που οι διαλεκτικοί ιστορικοί υλιστες είναι πολύ περισσότεροι από όλους τους άλλους επιστήμονες μαζί, και μάλιστα οι μόνοι επιστήμονες που κατεβαίνουν αγεληδών σε πορείες ανα τον κόσμο επαιτώντας "τα κεκτημένα" τις "συμβάσεις" τις "ωριμάνσεις" κτλ πάντα επιστημονικά.
Είναι οι μόνοι επιστήμονες επαναστατες
Πλένιν, τσιτάρεις Ενγκελς και μ'αρέσει.
Αλλά όταν το έλεγε αυτό ο Ενγκελς είχε πριν (μαζί με τον Μαρξ) ποδοπατήσει τον "παλαιο" υλισμό .
Πρώτα τους κρεμάμε και μετα τους δικάζουμε.
Δημοσίευση σχολίου