Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Οι επαναστάσεις δεν ξεφυτρώνουν από το πουθενά,οι επαναστάσεις χρειάζονται προϋποθέσεις για να "ευδοκιμήσουν"



Οι επαναστάσεις είναι οι παντοδύναμοι κινητήρες της κοινωνικής προόδου.
Αυτό έχει αποδείξει η πείρα  της ταξικής πάλης και των επαναστάσεων και όπως ακριβώς τις χαρακτήριζε  ο Μαρξ:

"Οι επαναστάσεις είναι η ατμομηχανές της ιστορίας"

Ναι αλλά οι επαναστάσεις δεν ξεφυτρώνουν από το πουθενά, οι επαναστάσεις χρειάζονται προϋποθέσεις για να "ευδοκιμήσουν"

Και η πρώτη προϋπόθεση,να είναι ώριμες οι αντικειμενικές συνθήκες.

Τα χαρακτηριστικά της Παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τα αποτελέσματά της σε βάρος των λαών και των εργαζομένων, εμφανίζονται με τέτοια ένταση που αν πούμε ότι το σύστημα πλέον έχει περιέλθει  σε βαθιά σήψη κανείς δεν θα μπορέσει να ισχυριστεί ότι υπερβάλουμε.

Οι Αντικειμενικές συνθήκες έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που  πλέον ο  καπιταλισμός βρίσκεται σε αδιέξοδο, μην μπορώντας να διαχειριστεί τις εσωτερικές του αντιθέσεις.
Σε αυτήν την φάση η απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων,η ανεργία,η επιδείνωση των όρων εργασίας,η επιβολή μέτρων σε βάρος τους,η κατάργηση στοιχειωδών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, γίνονται αβάσταχτα για το λαό και τους εργαζόμενους οι οποίοι εκφράζουν με έντονο τρόπο την δυσαρέσκειά τους.

Η επαναστατική κατάσταση είναι αντικειμενική και δεν μπορούν να την προκαλέσουν μα ούτε και να την αποτρέψουν,να κάνει την εμφάνισή της, μιας και αυτή εξαρτάται από την πορεία  της άναρχης ανάπτυξης του καπιταλισμού,από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Είναι το ίδιο το σύστημα που χρεοκοπεί και αδυνατεί να επιβάλει την συνέχιση της πολιτικής και οικονομικής  του κυριαρχίας.

Οι Αντικειμενικές συνθήκες είναι επαρκές ζήτημα για να οδηγήσουν και στην Σοσιαλιστική επανάσταση;
 Όχι βέβαια.
Αναγκαία προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη και  ετοιμότητα ταυτόχρονα και  του υποκειμενικού παράγοντα
Ο Λένιν αναφερόμενος στην επαναστατική κατάσταση έγραφε:

 «...Δεν γεννά κάθε επαναστατική κατάσταση επανάσταση, αλλά μόνο μια τέτοια κατάσταση, όπου οι αντικειμενικές αλλαγές... συνενώνονται με τις υποκειμενικές αλλαγές και συγκεκριμένα: με την ικανότητα της επαναστατικής τάξης να αναλάβει επαναστατική μαζική δράση, αρκετά ισχυρή, ώστε να τσακίσει (ή να εξασθενίσει σημαντικά) την παλιά κυβέρνηση που ποτέ, ακόμη και στην εποχή κρίσεων, δεν «πέφτει», αν δεν την «ρίξουν»»
Β. Ι. Λένιν, «Απαντα», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 26, σελ. 221

Αλλά και για την ανάπτυξη του  υποκειμενικού παράγοντα της επανάστασης, ο Λένιν έλεγε ότι είναι καθοριστική η ύπαρξη και ο ρόλος του επαναστατικού αγωνιστικού ΚΚ .
Γιατί είναι αυτό που θα καθοδηγήσει τις μάζες των εργαζομένων, είναι αυτό που θα οργανώσει και θα το οδηγήσει σε αγώνες ανατρεπτικούς επαναστατικούς το λαό και την εργατική τάξη.

Γιατί ένα ΚΚ δεν μπορεί να προχωρήσει στην επανάσταση, αν πρωτίστως δεν έχει πείσει, δεν έχει εμπνεύσει και δεν έχει συνενώσει την εργατική τάξη για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ιστορικό της ρόλο

Και σε αυτό το σημείο ο Λένιν έλεγε:

«Θα ήταν όχι απλώς ανοησία,αλλά και έγκλημα,να ρίξουμε την πρωτοπορία στην αποφασιστική μάχη,προτού όλη η τάξη,προτού οι πλατιές μάζες να έχουν πάρει θέση ανοιχτής υποστήριξης της πρωτοπορίας,ή τουλάχιστον ευμενούς ουδετερότητας απέναντι της" 
Β. Ι. Λένιν, «Απαντα», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 41, σελ. 77-78

Μας πιέζει η καθημερινότητα που  γίνεται αβάσταχτη.
Τα συναισθήματα κυριαρχούν σε αυτές τις περιπτώσεις, μα δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοι, αν ταυτόχρονα δεν γνωρίζουμε τις αντικειμενικές ανάγκες και τις αντικειμενικές συνθήκες.
Δεν είναι αρκετό αυτό που βιώνουμε,πρέπει να μπορούμε και να το ερμηνεύουμε.

Αδημωνούμε για την επανάσταση, αλλά η επανάσταση είναι τέχνη, όπως τέχνη είναι και ο πόλεμος και η πρώτη ανάγκη που προκύπτει για έναν πόλεμο και την έκβασή του, είναι να έχεις πολεμιστές.
Και ταυτόχρονα  να έχεις αποδυναμώσει όσο γίνεται περισσότερο τον εχθρό σου τουλάχιστον από έμψυχο υλικό.
Είναι κανόνας της εξέγερσης αυτό.

Η επανάσταση και η πολιτική δεν είναι απλή αριθμητική αλλά άλγεβρα.
Το να κατακτήσεις την πλειοψηφία δεν σημαίνει το 50+1%.

Σημαίνει ότι στους αγώνες που διεξάγει  το προλεταριάτο η εργατική τάξη,για την ανατροπή της αστικής τάξης, δημιουργείται μια δυναμική. Γίνονται ζυμώσεις,γίνονται διεργασίες, εισχωρούν όλο και περισσότερα στρώματα εργαζομένων.
Σε όλους όμως τους αγώνες της εργατικής τάξης και των άλλων πλατιών στρωμάτων,πρέπει και να είσαι παρών, να πρωτοστατείς,και να πείθεις.
Ούτε εξ΄αποστάσεως, ούτε αφ΄υψηλού διατηρώντας για τον εαυτό σου το προνόμιο της απόλυτης αλήθειας μπορείς να προσεγγίσεις και να αφυπνήσεις.

Κατά την διάρκεια μιας επαναστατικής κατάστασης δεν σημαίνει ότι η εργατική τάξη θα επαναστατικοποιήσει την συνείδησή της και θα οδηγηθεί σε συνεπή επαναστατική πάλη.
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει τις μεθόδους εκείνες, που μπορούν να αποπροσανατολίσουν και να οδηγήσουν σε μια εκτόνωση, αλλά και σε ατραπούς που θα  ενσωματώνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα  σε αντιδραστική κατεύθυνση.
Εδώ λοιπόν είναι που μπαίνει ο ρόλος του ΚΚ για το οποίο μιλά ο Λένιν.
Ένας ρόλος που απαιτεί από πολύ πριν την "επαναστατική κατάσταση", σε περιόδους και σε συνθήκες "εργασιακής ειρήνης"αν και η ταξική  πάλη είναι ανειρήνευτη,το ΚΚ να έχει συμβάλλει ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανάπτυξης της ταξικής συνείδησης, να έχει συμβάλλει ώστε να έχουν οδηγηθεί στην οργανωμένη πάλη οι εργαζόμενοι, να συμβάλλει ώστε να ευνοηθεί και να αναπτυχθεί η αντικαπιταλιστική συνείδηση.
Ζούμε σε μια καμπή της ιστορίας που δίνει την δυνατότητα στην εργατική τάξη, να πάρει τις τύχες της στα χέρια της.
Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Το ΚΚ δεν ανταποκρίθηκε  στο ρόλο που του έχει τάξει η ιστορία.
Και γι΄αυτό, δεν γίνεται να χρεώνουμε τις "αντικειμενικές συνθήκες"τις προβοκάτσιες,τον Αντικομμουνισμό,τον Οππορτουνισμό,τους όποιους μηχανισμούς που θα είναι διαρκώς στην διάθεση της αστικής τάξης. 
Στις σημερινές συνθήκες  όμως είναι ακατανόητο το γιατί αφήνουμε να περνά και άλλος χρόνος χωρίς να τον αξιοποιούμε προς όφελος των συμφερόντων της τάξης μας,περιοριζόμενοι σε διαπιστώσεις σε αποκλεισμούς και απορρίψεις.
Καιρός είναι να αφήσουμε πίσω τις όποιες αντικειμενικές και υποκειμενικες δυσκολίες και αδυναμίες ,να βγάλουμε από πάνω μας τυχόν αγγιλώσεις του παρελθόντος και χωρίς να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τις αρχές μας, να ακολουθήσουμε τα λόγια του Λένιν που έλεγε:
 Οι Κομμουνιστές πρέπει να αξιοποιούν
"κάθε έστω και ελάχιστη δυνατότητα να αποκτήσουν μαζικό σύμμαχο.Έστω και προσωρίνό,ταλαντευόμενο,ασταθή,αβέβαιο και συμβατικό.Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό,δεν κατάλαβε ουτε κόκκο από τον Μαρξισμό και από τον επιστημονικό σύγχρονο σοσιαλισμό γενικά"
Απαντα Λενιν εκδ.Σύγχρονη εποχή τομ.41 σελ.55




19 σχόλια:

faros είπε...

Εμπεριστατωμένο άρθρο από κάθε άποψη !

Ας μου επιτραπεί να καταθέσω την παρακάτω άποψη.

Ο πρωτοποριακός, ο αναντικατάστατος ρόλος του ΚΚ να προετοιμάσει την εργατική τάξη για να αναλάβει την εξουσία εξοστρακίζοντας την αστική, καταχτιέται κάθε μέρα, κάθε ώρα, με μεγάλη υπομονή και επιμονή, έχοντας σε κάθε βήμα υπόψη την επιστημονική κοσμοθεωρία των Μαρξ - Ενγκελς όπως αυτή κωδικοποιήθηκε από τον Μεγάλο Λένιν και εφαρμόστηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν σε πολύ δύσκολα χρόνια !

Σε ανειρήνευτη πάλη όχι μόνο με τον γνωστό ταξικό εχθρό (τον καπιταλισμό) αλλά και ανοίγοντας αιώνιο μέτωπο με τον δεξιό και αριστερό οπορτουνισμό !

blackbedlam είπε...

Τι να πω παραπάνω από τα λόγια του δάσκαλου:Οι Κομμουνιστές πρέπει να αξιοποιούν
"κάθε έστω και ελάχιστη δυνατότητα να αποκτήσουν μαζικό σύμμαχο.Έστω και προσωρινό,ταλαντευόμενο,ασταθή,αβέβαιο και συμβατικό.Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό,δεν κατάλαβε ούτε κόκκο από τον Μαρξισμό και από τον επιστημονικό σύγχρονο σοσιαλισμό γενικά"
Αλλά και πέρα από αυτά,σου δημιουργείτε η εντύπωση ότι οι υποκειμενικές συνθήκες για την ανάπτυξη των οποίων το χρέος πέφτει στις πλάτες του ΚΚ ανταποκρίνονται στις σημερινές συνθήκες και απαιτήσεις.
Έχεις την εντύπωση ότι το ΚΚ αυτή την στιγμή προσεγγίζει την εργατική τάξη και τον λαό,τους νέους τους συνταξιούχους τους ανέργους τις γυναίκες όλες τις πλατιές μάζες με τον τρόπο που της πρέπει, για να έχει τα επιθυμητά και αναγκαία αποτελέσματα;
Στο μεταξύ ο λαός εξαθλιώνεται.Το έχουμε πάρει χαμπάρι χάνεται κόσμος.
Σου το είπα χθες τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών χτυπούν όχι καμπανάκι, αλλά μια μεγάλη καμπάνα που σε λίγο θα μας πέσει στο κεφάλι.
Θα μας οδηγήσουν με δική τους πρωτοβουλία σε εκλογές και θα λέμε ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει,θα λέμε για τους μηχανισμούς τους τις προβοκάτσιες τους.Και τι θα αποδείχνει αυτό;
Ότι κάνουν καλά την δουλειά τους.
Εμείς θα μπορέσουμε ποτέ να κάνουμε καλά την δική μας δουλειά;
Θα κατεβαίνουν αυτοί συναινώντας και εμείς θα λέμε τους Ανταρσία εκωφύτες.
Τον κόσμο, τους νέους, δεν τους προσεγγίζεις έτσι.Με αυτές τις μεθόδους τους στέλνεις απέναντι.

Ανώνυμος είπε...

Θα μπορουσαν να γινουν μερικες δοκιμες.

ELvA είπε...

Φιλη μου ΒΒ

Νομιζω οτι οι περισσοτεροι που διαβαζουν τακτικα αρθρα σου θα πουν οτι εχεις δικιο που εκφραζεις τις ανησυχιες σου για τη κατασταση. Ολοι οι σκεπτομενοι και προοδευτικοι ανθρωποι (οπως ξερουμε δεν ειναι παντα ταυτοσημες οι εννοιες αυτες!) ανησυχουν, ή τουλαχιστον θα επρεπε να ανησυχουν κατω απο αυτες τις συνθηκες.
Το θεμα ειναι αν εχουν γινει ολες αυτες οι διεργασίες μεσα στη κοινωνια ωστε να προχωρησει κανεις παρακατω.
Σε πολλες χωρες της Ευρωπης οπως και σε ενα μεγαλο βαθμο και στην Ελλαδα, ακομα, βλεπει κανεις αυτο που ανεφερε ο Λενιν ως συνθήκες "πολιτισμένης σκλαβιάς" για την εργατικη ταξη, οταν δλδ το αστικό καθεστώς δειχνει "πολιτισμένο" με αποτελεσμα να δυσκολευει το εργο του ξεσηκωμου. Εγω πιστευω οτι εχει γινει ηδη μεγαλη ζημια με το που μας εβαλαν στην ΕΕ επειδη ετσι εστω και φαινομενικα "εξισωθηκαμε" με αλλους λαους που αν και δεν ειχαμε ιδιες παροχες με το μεσο Ευρωπαιο, στο μυαλο του μεσου Ελληνα γιναμε "ισοι και ομοιοι" λογω ΕΕ, ενω στην ουσια ποτε δεν ειμασταν, εστω κι αν αυτες οι παροχες σιγα-σιγα κοβονται απο παντου με προσχηματα..κρισης, κλπ.

Ομως συμφωνα παντα με τα λεγομενα του Λενιν ειναι ευκολότερο κατω απο τετοιες συνθηκες να επιτελεστεί το έργο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης μεσα απο την ύπαρξη ενός μαχητικού επαναστατικού ΚΚ.
Εγω πιστευω οτι το ΚΚΕ εχει σταθερό ιδεολογικό μέτωπο απεναντι στην αστική ιδεολογία και ερμηνεύει σωστα και αντικειμενικά τις κοιν/οικονομικές και πολιτικές συνθήκες στη χωρα και διεθνως, αλλα αυτο που κι εγω θα ηθελα να δω ειναι περισσοτερη μαχητικοτητα και περισσοτερα ανοιγματα σε κοσμο, επειδη μονο ετσι θα καταφερει κανεις να εχει μεγαλυτερη συμμετοχη και σε αγωνες αλλα και σε αντιπροσωπευση.

blackbedlam είπε...

Elva Φαντάζομαι ότι είναι σαφές το κείμενό μου και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.
Αλλά προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρ΄ότι αντιλαμβάνομαι ότι συμφωνούμε, θα πω πάλι, ότι ένα ΚΚ υπάρχει μόνον για να συμβάλει στην πολιτική ανάπτυξη και στην οργάνωση της εργατικής τάξης.
Όποιος βάζει αυτό το καθήκον σε δεύτερη μοίρα και δεν υποτάσσει σε αυτό όλα τα μερικότερα καθήκοντα και τις διάφορες μορφές πάλης,ακολουθεί στραβό δρόμο και προξενεί σοβαρή ζημιά στο κίνημα.
Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά.
Λέω λοιπόν, ότι όλο το προηγούμενο διάστημα (37 χρόνια από την μεταπολίτευση και δω) αυτό δεν το πετύχαμε.
Το ΚΚ γνωρίζει από τα πριν την εξελικτική πορεία του συστήματος.
Δεν είμαστε προφήτες, αν έχουμε διαβάσει Μαρξ και κείμενα των κλασσικών του Μαρξισμού μπορούμε και να ερμηνεύουμε τα φαινόμενα και τα γεγονότα.
Τα έλεγε το κόμμα αυτά τα πράγματα, τα φώναζε.
Και αυτά δεν τα λες για να μπορείς να λες μετά "εμείς τα λέγαμε"
Σιγά μην είναι αυτός ο ρόλος σου. Τα λες και πείθεις με επιχειρήματα, τα λες προσεγγίζοντας τον κόσμο.

Τα λες όχι για να ξεχωρίσεις από τον κόσμο αλλά για να σμίξεις τον κόσμο.

Εμείς ξέρουμε ότι ο ταξικός εχθρός και υπεροπλία έχει και μηχανισμούς διαθέτει και καλούμαστε μέσα σε ΑΥΤΕΣ τις συνθήκες να παίξουμε το ρόλο που μας έχει τάξει η ιστορία.
Ή μπορούμε ή αντικειμενικά δεν μπορεί να γίνει.
Κάτι τέτοιο όμως, θα ακύρωνε μέρος της επιστημονικά τεκμηριωμένης Μαρξιστικής και Λενινιστικής θεωρίας.

Εκείνο που δεν γίνεται, είναι να λέμε ότι φταίνε οι επιθέσεις που δεχόμαστε και μόνον αυτές, απαλλάσσοντας τους εαυτούς μας, με αποτέλεσμα να μην διορθώνουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας.
Ας δούμε λοιπόν τι δεν κάνουμε σωστά και γιατί δεν υπάρχουν τα αποτελέσματα που απαιτούνται σε μια τέτοια συγκυρία.
Είναι ανάγκη λοιπόν απ΄ότι φαίνεται, να υπάρξει και πίεση από τα κάτω.
Από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος.
Ένα απλό παράδειγμα θα πω.
Στην συνάντηση αυτή με τους πολιτικούς αρχηγούς η Παπαρήγα γιατί δεν πήγε;(Και πολύ καλά έκανε)
Τι το αλλιώτικο είχε η προηγούμενη συνάντηση στις 8/2/11 και ανταποκρίθηκε τότε;
Θα το πω και ας είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα.
Αποδοκιμάστηκε αυτή η ενέργεια τότε αν θυμάσαι.Ασκήθηκε κριτική από πολλές μεριές του κόσμου.
Αν λοιπόν αυτό είναι κάτι που παίζει ρόλο εποικοδομητικό,ας το επιχειρήσουμε.
Καλοπροαίρετα και δημιουργικά.

Ανώνυμος είπε...

BB από την περιοδεία της Αλέκας στα ναυπηγεία σκαραμάγκα:"Ο,τι περνάει από το χέρι μας θα το κάνουμε. Και δεχόμαστε να μας ζητήσετε κι άλλα, κι άλλα, κι αν νομίζετε ότι δεν κάνουμε να ζητήσετε περισσότερα και από μας, αλλά, δίχως τη δική σας παρέμβαση, θα είμαστε απλώς αυτοί που τα λένε στη Βουλή και στις τηλεοράσεις και στα αυτιά τους θα έχουν βουλοκέρια. Πρέπει να τρομοκρατηθούν απ' τη δύναμη του λαού. Αν δεν τρομοκρατηθούν δεν πρόκειται να κάνουν ούτε μισό βήμα πίσω. Αυτό πρέπει να είναι το δικό σας πολιτικό συμπέρασμα, και πρέπει και να τιμωρηθούν».

μάνος η μόνος είπε...

ερώτημα προς απάντηση από όποιον γνωρίζει ....πώς τρομοκρατούνται απο την δύναμη του Λαού ;
πώς δεν μπορώ να ο καταλάβω για πιό λιανά ...
τρομοκρατηε κανείς όταν κάνεις πορεία στου φιξ η όταν αγκαλιάζεις και φιλάς τα ΜΑΤ σε ένδειξη καλής θέλησης απέναντι στα "μπάχαλα"
πώς δεν μου απαντάει κανείς μην κοιμηθώ με αυτήν την απορία .
Μην ξεφύγετε όμως απο τη γραμμή προσέχτε .

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Παρακολουθώ τη συζήτηση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως και κάθε συζήτηση σε αυτό το blog, που το εκτιμάω ιδιαίτερα. Γενικά πρέπει να πω ότι το ζηλεύω κιόλας με τόσους διαλόγους! Ενίοτε σκέφτομαι και να αντιγράψω κείμενα, οπως και το έκανα. Δεν είμαι καθόλου αντίθετος στην αντιγραφή κειμένων μεταξύ των blog, ίσα ίσα το ενισχύω κιόλας.
Από 'κει και πέρα όμως μέχρι του να αντιγράφονται κείμενα με το σφετερισμό υπογραφής υπάρχει απόσταση!
Αναφέρομαι σε αυτόν που αντέγραψε σχόλιό μου από το blog μου για τη ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ υπογράφοντας "αντίσταση στις γειτονιές". Πατώντας πάνω στην υπογραφή κάνει λινκ στο blog μου αντί σε κάποιο προφίλ.
Τέτοιες πρακτικές, για να μην πω προβοκατόρικες, είναι, ανεξάρτητα προθέσεων, ανεύθυνες.
Αν νόμιζε ότι ταιριάζει σε τούτη τη συζήτηση ας το έκανε με δική του υπογραφή ή ανώνυμος και με παραπομπή στο blog αν ήθελε, όχι έτσι.
Η ανωνυμία είναι σεβαστή, η παραχάραξη όχι! Το πως υπογράφω εγώ φαίνεται εδώ.
Να' σαι καλά ΒΒ και καλή συνέχεια στους διαλόγους σου. Δε θέλω με αυτή μου την παρέμβαση να αποπροσανατολίσω τη κουβέντα, αλλά νομίζω ότι ήταν αναγκαία.

Ανώνυμος είπε...

Για ένα σχόλιο πιο πάνω ...

Λέγονταν παλιά το παρακάτω σύνθημα: "Ούτε ΗΠΑ ούτε ΡΩΣΙΑ, εθνική ανεξαρτησία" !!!

Ποιοι το λέγαν ;
Μα, οι ... επαναστάτες του ΕΚΚΕ !!!
Ξέρετε, οι ... Τσουκάτοι !!!!!!!!!!!!

blackbedlam είπε...

Λυτό είναι ακριβώς που θέλω να πω.Είναι αναγκαία η δική μας συμμετοχή η δική μας παρέμβαση από τα κάτω.
Μάρκο ξέρεις για πόσα χρόνια σου μιλάω, για 27-30 χρόνια,και δεν θα σου πω άλλο τίποτα.
Ο κομμουνιστής έχει χρέος πρώτα να απαιτεί από τον εαυτό του και μετά από τους άλλους.Έχει χρέος να έχει ανοιχτά τα μάτια του,να δίνει την μάχη, μέσα και έξω από τον πολιτικό του φορέα.
Να μην φοβάται να εκφράσει την γνώμη και την άποψή του και μέσα στο κόμμα, αφού πρωτίστως έχει μάθει, έχει μελετήσει, έχει επεξεργασμένες απόψεις στην βάση της θεωρίας μας και έχει δεσμούς και επαφή με τους εργαζόμενους στους χώρους όπου ζουν και κινούνται, να τον εμπιστεύονται και να τους εμπνέει.
Δεν έχει καμιά υποχρέωση να συμφωνεί με ότι κατεβαίνει από πάνω,(εκτός από περιπτώσεις κοπτάτσιας)είναι υποχρεωμένος να υπερασπίζεται τις αρχές του κόμματος, μέσα και έξω από αυτό.Και Φυσικά και να πειθαρχεί στις αποφάσεις της πλειοψηφίας.
Βλέπεις ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι απαράβατος καταστατικός όρος για το κόμμα νέου τύπου.
Αυτός όμως ο όρος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβάλλεται στο μαζικό λαϊκό κίνημα, απ΄όπου και αν εκπορεύεται αυτό.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αφουγκραζόμαστε τους εργαζόμενους, όχι να τους ακολουθούμε, αλλά να τους πείθουμε και να πορευόμαστε μαζί.
Η κριτική μπορεί να είναι εποικοδομητική και είναι απαραίτητη προϋπόθεση.Η διαφορετική άποψη Μάρκο, δεν είναι λόγος απόρριψης, αλλά λόγος σύνθεσης.
Πιστεύεις ότι καλλιεργήσαμε αυτές τις προϋποθέσεις και βαδίζουμε σε αυτήν την ρότα;

blackbedlam είπε...

Στον φίλο από τις αντιγειτονιές.
Περιττό να σου πω ότι εκτιμώ πραγματικά την διακριτικότητά σου.
Δεν έχει να κάνει αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε στα επί μέρους, στους τρόπους,στις μεθόδους και στις τακτικές.
Έχει όμως να κάνει ότι με όση εμπειρία μπορεί να διαθέτω και με όση διορατικότητα μου περισσεύει, μπορώ να εκτιμήσω την ταξική σου συνείδηση.
Και σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσα να κατατάξω ανθρώπους που αγωνίζονται και παλεύουν ενάντια στον κοινό ταξικό μας εχθρό, σε αντίπαλο στρατόπεδο.
Όπως βλέπεις το σχόλιο του "παραχαράκτη" χα! διαγράφηκε.
Να είσαι καλά.

Ρήγας είπε...

black bedlam αν ήταν η σκέψη σου σκέψη τους, μπορεί να μην είχαμε καν φτάσει εδώ.

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Να' σαι καλά! Μια παρατήρηση μόνο. Μου κάνει εντύπωση που κάποιοι στη προσπάθειά τους να αντιπαρατεθούν στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά χεησιμοποιούν ως επιχείρημα το που βρίσκονται τώρα πρώην στελέχη της. Με ιδιαίτερη προτίμηση στο ...ΕΚΚΕ! Προσέξτε το σύντροφοι, γιατί κάμποσα πρώην μέλη και στελέχη του ΚΚΕ στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό, μέχρι και τη σημερινή κυβέρνηση.
Και λόγου μεγέθους μάλλον έχει περισσότερα! Το θέμα είναι αυτό ή να δούμε γιατί η κομμουνιστική αριστερά στο σύνολό της έθρεψε το αστικό πολιτικό σύστημα και κυρίως γιατί ο λαός δεν έχει εμπιστοσύνη και δεν αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί σε αυτήν;
Όσο για γνωστούς που πέρασαν από το ΚΚΕ(μ-λ) ή μετωπικά σχήματα που στήριζε στο παρελθόν δεν σας τους αποκαλύπτω!
Τα θέματα που ανοίγει η ΒΒ μπορεί να έχουν ως αφετηρία το ΚΚΕ, φυσιολογικά, αλλά μας αφορούν όλους. Είναι προβληματισμοί που είτε το θέλουμε είτε όχι η ταξική πάλη μας αναγκάζει να τους έχουμε. Εφόσον βέβαια συμμετέχουμε σε αυτή άμεσα και όχι αφ' υψηλού θεωρώντας ότι τα έχουμε όλα λυμένα με τα βιβλία των κλασικών κάτω από τη μασχάλη!

a8lios είπε...

BB, δε βρίσκω λόγους να διαφωνήσω μαζί σου.
Ζούμε κρίσιμες, ιστορικές στιγμές, ο καθένας έχει ευθύνη για την κριτική που κάνει ή δεν κάνει.
Αν κάτι έχει δείξει η πρώτη προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης και η στάση των κομμουνιστών απέναντί της, αυτό είναι πως η άκριτη στήριξη επιλογών, όποια αιτία κι αν έχει, δεν βοηθάει κανέναν. Ή μάλλον βοηθάει. Τους εχθρούς μας.
Το ίδιο ισχύει και στο εσωτερικό κάθε χώρας, και για τα μέλη και τους φίλους/συνεργαζόμενους/συναγωνιστές του.
Απλά διαφοροποιείται, ανάλογα την ιδιότητα, ο χώρος και ο τρόπος που αυτή εκφράζεται.

Και αυτά είναι εκτιμήσεις του ίδιου του ΚΚΕ, όχι δικές μου.

Εγώ απλά τις εφαρμόζω :-D .
Καλή συνέχεια.

Ανώνυμος είπε...

η Δαμανάκη είπε ότι κινδυνεύουμε να βγούμε απο το ευρό !! Ποιά Δαμανάκη ; αυτή μωρέ που ήταν χρόνια πολλά βουλευτής του κκε , μαζί με τον άλλον τον στραβολάιμη πως τον λένε ;
τον Παύλο Τσίμα !! θυμάστε τον Φλωράκη που έλεγε αυτό το παιδί είναι δικό μας και καμάρωνε ΚΑΜΑΡΏΣΤΕ ΤΟΥς ΤΏΡΑ αυτά για τον φίλο που λέει για τους Τσουκάτους .
Α..... ξέχασα τον Κοψίδη!! ώρε νύστα !!

Ανώνυμος είπε...

Απλήρωτοι από το Δεκέμβρη στην TΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ

Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από το δεύτερο 15ήμερο του Δεκεμβρίου 2010, πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν την άμεση κατάσχεση περιουσιακών τους στοιχείων το επόμενο διάστημα και η διοίκηση της επιχείρησης (δηλαδή η ΚΟΑ) τους κοροϊδεύει συστηματικά. Υπόσχεται δανειοδότηση από Τράπεζες για την ολοκληρωτική εξόφληση των μισθών τους αλλά ποτέ δεν την πραγματοποιεί. Αντίθετα το ταμείο του Κόμματος, που από τις συνδρομές των μελών και των κομματικοποιημένων υπαλλήλων του, θα μπορούσε να καλύψει τις ετήσιες αποδοχές των υπαλλήλων, τους αγνοεί επιδεικτικά.

Αυτό είναι το επιχειρησιακό πρόσωπο ενός Κόμματος που έχει παλέψει για το δίκιο των εργατών; Στο παρελθόν έχει κλείσει τις εισόδους εργοστασίων για να προασπίσει τα δικαιώματα των απολυθέντων εργατών, ενώ αυτή πραγματοποίησε μαζικές απολύσεις.

Το χειρότερο από τα παραπάνω είναι ο εκβιασμός που ασκείται στους υπαλλήλους, στους οποίους δήλωσε η διοίκηση ότι είναι ανώφελο να καταθέτουν εξώδικα ή να κάνουν αγωγές διότι τα πρόστιμα που θα πληρώσει η επιχείρηση ισοδυναμούν με τη μισθοδοσία τους και συνεπώς διστάζουν οι υπάλληλοι να διεκδικήσουν νόμιμα τους μισθούς τους.

Το τραγικότερο απ’ όλα είναι ότι όσοι διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους καταλήγοντας στα δικαστήρια θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το δικαστικό σύστημα θα υποστηρίξει την επιχείρηση δηλαδή το Πολιτικό Κόμμα και οι εργαζόμενοι (πλέον άνεργοι) θα υποστούν τις διώξεις του ΠΑΜΕ ώστε να μην βρούν ξανά δουλειά σε οποιοδήποτε εργοδότη.

blackbedlam είπε...

a8lios
Φίλε και σύντροφε στους αγώνες μας ,a8lios.
Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά κάτι παθαίνει το μηχάνημα.
Θα σου απαντήσω με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που απάντησα σε κάποιον άλλο σ. σε προηγούμενη ανάρτησή μου.
Πρωτίστως θα σου πω ότι για πολλά χρόνια έστειλα τα μυαλά στα κάγκελα αρκετών φίλων ακόμη και συντρόφων.
Το λέω για να τονίσω ότι είναι λάθος αντίληψη, όταν σε καταστάσεις και γεγονότα που βγάζουν μάτι, που μπορεί να τα αντιλαμβάνεται αρκετός κόσμος είτε είναι αποστασιοποιημένος είτε είναι φίλα προσκείμενος και τα εκφράζει, εμείς να τον βγάζουμε τρελό αναμασώντας δικαιολογίες που δικαιολογούν αδυναμίες μας, αλλά παραφράσουν την ιδεολογία μας.
Με αυτόν τον τρόπο δεν κάνουμε τίποτ΄άλλο από το να αποπροσανατολίζουμε, μην σου πω ότι στέλνουμε απέναντι έναν κόσμο που σκοπός μας θα έπρεπε να είναι να τους προσεγγίσουμε να τους κάνουμε κοινωνούς και συνυπεύθυνους στους στόχους μας
Φίλε και σ. Δικός μας καθοδηγητής είναι ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Λένιν και όλοι οι κλασσικοί της υλιστικής φιλοσοφίας και επιστήμης.
Αλλά ξέρεις κάτι, για να μας καθοδηγήσουν πρέπει πρωτίστως να συναντηθούμε μαζί τους.
Να τι λέει ο Λένιν :
[..] Αλήθεια σκεφτείτε καλά τις υποχρεώσεις που επιβάλλει στο κόμμα το γεγονός ότι έχει πια να κάνει με μάζες και όχι με ομίλους.
Για να γίνουμε κόμμα μαζών,όχι μόνο στα λόγια, πρέπει να προσελκύουμε σε όλες τις κομματικές υποθέσεις όλο και πιο πλατιές μάζες,ανεβάζοντας τις συνεχώς από την πολιτική αδιαφορία,στην διαμαρτυρία και στην πάλη,από το γενικό πνεύμα διαμαρτυρίας στην συνειδητή αποδοχή των σοσιαλδημοκρατικών (Κομμουνιστικών) αντιλήψεων,από την αποδοχή των αντιλήψεων αυτών,στην υποστήριξη του κινήματος,από την υποστήριξη του κινήματος,στην οργανωμένη συμμετοχή στο κόμμα.
Μπορεί να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα,χωρίς να δοθεί η πιο πλατιά δημοσιότητα στα ζητήματα που από τη λύση τους εξαρτάται αυτή ή εκείνη η επίδραση πάνω στις μάζες;
Οι εργάτες θα πάψουν να μας καταλαβαίνουν και θα μας εγκαταλείψουν,σαν επιτελείο χωρίς στρατό...[..]

Β.Ι.Λένιν ......."Ισκρα"αρ.φύλλου 53 25/11/1903 Άπαντα, 5η Ρωσ.έκδοση,τόμος 8ος, σελ.93-97
Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

a8lios: Ας μου επιτραπεί να εκφράσω την μεγάλη χαρά μου, που βλέπω σχόλιό σου σε συντροφικό μπλογκ και μάλιστα σ΄αυτό, που προωθεί έναν διάλογο που είναι απαραίτητος σε όλους μας !

Χαθήκαμε, φίλε μου, χαθήκαμε ...

Χλένιν είπε...

Τα έχουμε πει πολλές φορές.

Να επισημάνω μόνο πως οι "αντικειμενικές συνθήκες που απαριθμείς (η απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων,η ανεργία,η επιδείνωση των όρων εργασίας,η επιβολή μέτρων σε βάρος τους,η κατάργηση στοιχειωδών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων)ισχύουν με πολύ μεγαλύτερη ένταση στην Λατινική Αμερική από την δεκαετία του 70, στην κεντρική Ασία από το 90 και στην ΝΑ Ασία εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια. Στην Κίνα δε όπου αποκορυφώνονται οι "αντικειμενικές συνθήκες" είναι ένα "πρωτοποριακό" ΚΚ που τις έχει επιβάλει.

Θα θέσω λοιπόν το ερώτημα,
Εφόσον οι "αντικειμενικές συνθήκες" υπάρχουν σήμερα και οδηγούν νομοτελειακά στην επαναστατική ανατροπή -και αν αυτή η τελευταία δεν γίνει από ένα ευρύτερο μέτωπο αλλά σφηνοειδώς (που σημαίνει πως απαιτείται πρωτοπορία/αιχμή), αυτόματα βγαίνει το συμπέρασμα πως υπάρχει σήμερα και αυτή η αιχμή νομοτελιακά επίσης.
Αν δεν πιστεύεις στην σύγκρουση ενός ευρύτερου μετώπου (άνευ προτωπορείας/αιχμής) γιατί δεν αναζητάς αυτή την αιχμή αντί να αναρωτιέσαι (ξανά και ξανά) γιατί αυτή η αιχμή δεν είναι το ΚΚ ή ακόμη χειρότερα, αν το ΚΚ είναι ή δεν είναι η αιχμή?

Οι υποθέσεις πολλές

1. Την ψάχνεις αλλά δεν μας το λες
2. Παίζεις το κομματικό παιχνίδι (είσαι στο κόλπο, κονομάς)
3. Από συνήθεια (δεν γνωρίζεις κάτι άλλο, δεν θές να φύγεις από την γειτονιά σου)
4. Έχεις εθιστεί σε κάποιου τύπου σχόλια -ο κοινότοπος λόγος και η φτήνια να ξέρεις πως εθίζει-και δεν λες να ξεκόψεις.(εγώ αυτό έχω πάθει)
5. Έφαγες χρόνια από την ζωή σου, εξαπατήθηκες από τους αετονύχηδες της ηγεσίας του ΚΚΕ και δεν θέλεις να το χωνέψεις κι όλο κωλοτρίβεσαι γύρω τριγύρω(αμ χωνεύεται το άτιμο*)
6. Τίποτα από τα παραπάνω (κάτι άλλο)

*σχετικά υπάρχει και ένα ωραίο βιβλίο του Σαντ με τίτλο "Ο Δήμιος και το Θύμα του" (από τις εκδ. Κριτική).
Γενικά ο Σάντ ασχολείται σε όλο του το έργο με το ζήτημα της προσκόλλησης του θύματος στον θύτη, το έργο του αποτελεί μέγιστο προφητικό καυστικό και κριτικό σχόλιο στον μικροαστισμό και τις "τελετουργίες" του.
(βλ. και "Ζυστίν" από τις εκδ. Νεφέλη)

Χαιρετώ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...