Έλλειψη χρημάτων, στάση εμποριου

Πείτε μου παρακαλώ από ποιό πηγάδι πίνουν νερό, μπάς και πειώ και εγώ και καταλάβω τι λένε.

Πρέπει λέει, όλοι να κατανοήσουμε την δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι έτσι και αλλιώς χρήματα δεν υπάρχουν. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε, ώστε η χώρα να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο, να σταθεί ξανά στα πόδια της και ξανά προς την δόξα να τραβήξει. Τα χρήματα λέει τα έφαγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Όχι, μην γίνεστε άδικοι και τούτοι οι σημερινοί κοντά 20 χρόνια ήταν στην εξουσία, λέει. Το παρακάναμε, σου λέει ο άλλος, ζούσαμε με περισσότερα απ όσα παράγαμε. Βρε παιδιά, κάτι δεν καταλαβαίνω. Για να δούμε τι μάθαινα τόσα χρόνια! Να συμφωνήσουμε πρώτα-πρώτα ότι ζούμε σε Καπιταλιστική οικονομία. Να συμφωνήσουμε ότι η Καπιταλιστική οικονομία βασίζετε στην υψηλή κερδοφορία. Επίσης να συμφωνήσουμε ότι τα κέρδη του το κεφάλαιο, τα αποκομίζει από την υπεραξία του εργαζόμενου και άρα από την υπερπαραγωγή των προϊόντων. Ας βάλουμε στο παιγνίδι και τον ανταγωνισμό μεταξύ των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Πότε λοιπόν ο Βιομήχανος, ο εφοπλιστής το "κεφάλαιο" με λίγα λόγια, μπορεί να αποκομίζει περισσότερα κέρδη και ταυτόχρονα να ανταγωνιζετε τον....ανταγωνιστή του. Απλά πράγματα, αν συρρικνώσει τους μισθούς και άρα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων του και αν έχει μεγαλύτερη παραγωγή από τον ανταγωνιστή του. Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης; Μιας ανάπτυξης που κανείς δεν μπορεί να την παραβλέψει. Το καπιταλιστικό σύστημα, με την εμφάνισή του είχε να προσφέρει πολλά στην ανθρωπότητα, στις επιστήμες, στην τεχνολογία, στην καθημερινότητα, στις κοινωνικές σχέσεις και στις σχέσεις εργασίας. Βλέπεις όμως το κεφάλαιο εκτός του ότι πρέπει να τα βγάλει πέρα με τις εσωτερικές του συγκρούσεις και αντιθέσεις, διακατέχεται και από τον διακαή " πόθο" να συσσωρεύσει όσο γίνετε περισσότερο πλούτο για να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ανταγωνισμού των νέων επενδύσεων και όχι μόνον. Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν ανεβάζουμε την παραγωγή και συμπιέζουμε τους μισθούς. ΑΠΛΆ. Φτάνουμε λοιπόν στο ζητούμενο. Έχουμε λοιπόν υπερπαραγωγή. Οι εργαζόμενοι με λίγα λόγια παράγουν περισσότερα προϊόντα από όσα μπορούν να καταναλώσουν. Να δεις πως το έλεγε ο πατέρας μου: "Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου" Φτάσαμε να έχουμε,στην παραγωγή,περισσότερα σπίτια, περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερα πλυντήρια, περισσότερα τρόφιμα όλα ποιο πολλά και τι έκαναν το προηγούμενο διάστημα για να ξεπεράσουν τον σκόπελο; Έθεσαν σε κυκλοφορία το πλαστικό χρήμα. Φυσικά έπεισαν και έναν λαό ολόκληρο ότι το τεφτέρι με τις δόσεις έγινε βιβλιάριο καταθέσεων και έτσι συνεχίστηκε η κατανάλωση με τα δάνεια και κινήθηκε η αγορά. Όταν όμως έχει συρρικνωθεί το εισόδημα του εργαζόμενου, τότε δεν μπορεί και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του. Το κεφάλαιο πια δεν μπορεί να τον εκμεταλλεύεται άλλο, δεν του αποδίδει πλέον, ο βιομήχανος έχει προϊόντα να ρίξει στην αγορά, ο καταναλωτής είναι που δεν έχει χρήματα να τα αποκτήσει και άρα ο βιομήχανος δεν έχει λόγους να παράξει άλλο προϊόν. Εδώ κάνει την εμφάνισή της η ΚΡΙΣΗ Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι, για τους παραπάνω λόγους που περιγράψαμε, αναπόφευκτη είναι νομοτέλεια. Νομοτέλεια είναι και το τέλος αυτού του οικονομικού συστήματος που την στιγμή της κρίσης του χτυπιέται να κρατηθεί στη ζωή, σκορπίζοντας γύρω του τον όλεθρο. Έτσι το σύστημα έχει φτάσει στα αδιέξοδά του. Θα πει κάποιος, μα δεν είναι η πρώτη φορά, ναι, δεν είναι η πρώτη φορά που ο καπιταλισμός περνάει κρίση. Αρα, συμπέρασμα. Η κρίση του Καπιταλισμού δεν συνεπάγεται και το τέλος του. Όχι βέβαια, γιατί έχει τους μηχανισμούς εκείνους που του δίνουν την δυνατότητα να αναγεννάτε, κάθε φορά φυσικά με λιγότερα ατου στο μανίκι του. Την προηγούμενη κρίση του, την δομική του κρίση , το αδιέξοδο που θα λέγαμε, το πέρασε το 1929 και πως το ξεπέρασε ; Ένας είναι ο τρόπος που μπορεί να ξεπεράσει το σύστημα τα αδιέξοδά του. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. Μέσα παραγωγής ασφαλώς τα μηχανήματα και τα εργατικά χέρια ! Αυτό του το αδιέξοδο το ξεπέρασε με τον Β παγκόσμιο πόλεμο, για να ξαναρχίσει από την αρχή. Είναι αυτό που λέγαμε λίγο ποιο πάνω "Χτυπιέται να κρατηθεί στη ζωή, σκορπίζοντας γύρω του τον όλεθρο" Εδώ είναι λοιπόν που πρέπει να αναζητηθεί το άλλο, το καινούργιο που θα αντικαταστήσει το παλιό. Βρε παιδιά μπας και το είδε κανείς;